Robert Frans

1 uur geleden zei Fundamenteel:

Laten we allemaal al eens beginnen met de Bijbel simpelweg te lezen en daarop begrijpend lezen toepassen. Dan zou veel discussie niet eens plaatsgenomen hebben, of anders verlopen zijn.

Dat wordt al vaak genoeg gedaan door vele gelovigen en gemeenschappen. Maar toch blijven ze verdeeld onder elkaar en blijft ook bij hen discussie en twist bestaan. De ellende begint vaak juist als iemand of een gemeenschap besluit om nu 'eens écht de Bijbel te lezen' of 'zich nu eens écht door de Geest te laten leiden' en vervolgens zich afsplitst van hen die dat niet net zo waarlijk zouden doen. Zodat de zoveelste nieuwe leer ontstaat, die de enige, ware interpretatie van de Bijbel zou zijn en zich daarom weer superieur kan achten boven al die andere leringen en gelovigen.

Kinderen met zeer moeilijke gedrags- en of leerproblemen moet je niet van school afhalen, maar het beste wel naar een speciale school sturen, waar ze in een meer kleinschalige, rustige omgeving met gespecialiseerde docenten en begeleiders kunnen leren en zich ontwikkelen. Ze op een reguliere school toelaten, zoals nu vaak gebeurd, is mijns inziens dan ook geen goed idee. Voor de kinderen zelf is dat vervelend, omdat ze niet de hulp krijgen die ze nodig hebben en ze vaak ook gepest worden. Voor hun klasgenoten is dat vervelend, omdat het lestempo steeds verstoord wordt en het lesniveau voor hen te laag blijft als de docent deze steeds op de te langzaam lerende kinderen aanpast. En voor de docent is het vervelend, omdat hij of zij niet de tijd, energie en deskundigheid heeft om met zulke kinderen om te gaan.

Het ideaal dat alle kinderen op dezelfde school samen zouden moeten leren klinkt theoretisch heel leuk, maar werkt in de praktijk nu eenmaal niet altijd zo. Sommige kinderen hebben extra begeleiding nodig om hun weg te vinden en hen om ideologische redenen die begeleiding onthouden valt mijns inziens onder nalatigheid. Mensen die via speciaal onderwijs leren of die op een speciale werkplaats werken zijn net zo volwaardig deel van de samenleving. Ze hoeven daarvoor niet op een reguliere school of werkplaats actief te zijn, alsof alleen die plaatsen echt de samenleving vormen.

Op 27-9-2023 om 15:58 zei Hermanos2:

En toch noem je Paulus apostel? Volgens de bijbel nam een ander de plaats van Judas in. En van die ander hoor je voorts niets meer. Ik ben zelfs zijn naam vergeten.

Alstublieft!

34 minuten geleden zei HJW4:

Daarom…..ik heb ook een aantal juffen gehad en ben daar zonder schade doorheen gekomen.

Wat me opvalt is dat mannen (zeer) in het geweer komen als hun mannelijkheid wel eens, in hun ogen, niet voldoende aandacht krijgt. Als vrouwen niet voldoende aandacht krijgen…….dan zijn ze meestal stil.

Andersom toch ook? Ergo: sommige vrouwen hebben zelfs het woord 'mansplaining' uitgevonden om denigrerend daarover te kunnen doen. Het lijkt mij logisch dat men allereerst voor de eigen bevolkingsgroep opkomt en minder snel voor anderen. Queers zullen eerder voor queers opkomen, zwarte mensen voor zwarte mensen, christenen voor christenen, etc. Gelukkig degene die voor alle bevolkingsgroepen weet op te komen, maar het is niet per se verwijtbaar als je dat niet altijd doet.

Vrouwen willen graag begrepen worden. Mannen ook. Vrouwen zijn in veel dingen anders. Mannen ook. Het is mijns inziens daarom goed om echt naar elkaar te blijven luisteren en veel meer mét elkaar te praten in plaats van alleen óver elkaar. Zonder oordeel en met geduld. Door altijd van goede intenties uit te gaan en niet alles wat de ander zegt zo negatief of denigrerend mogelijk te interpreteren. Door ongericht slachtoffergedrag te vermijden, maar misstanden wel duidelijk aan te geven. Door rekening te houden met elkaar en door zich naar elkaar te schikken.

Overigens heb ik geen behoefte om in een conservatieve samenleving met traditionele rollenpatronen te leven. En veel andere mannen ook niet. Ik denk dat ik het daarin niet zou redden, met al die groepsdruk, prestatiedrang en machocultuur onderling. En al helemaal niet als ik er verplicht zou moeten trouwen en een gezin zou moeten stichten met een vrouw die voor mij uitgekozen wordt  (in verschillende culturen is uithuwelijking tweezijdig). Niet weinig mannen plegen uiteindelijk suicide in zulke samenlevingen. Ook zij worden daar dus niet per se gelukkiger van, al lijken zij vaak misschien veel vrijer te zijn.

2 uur geleden zei Petra.:

Wat het verschil tussen jongen en meisjes betreft komt dat in de regel pas in het VO naar voren en lijkt het vooral te maken te hebben met de houding van jongens t.o.v. het onderwijs. (Niet leren, niet je best doen etc. is stoer).

Mannen gebruiken dat echter ook weleens als reden voor het glazen platfond voor vrouwen: ze zouden niet de offers ervoor willen brengen die nodig zijn, ze hebben de capaciteiten niet voor zulke topfuncties, etc. Terwijl het ook mogelijk is dat ze gewoon minder kunnen aarden in een typische mannencultuur en met enkele kleine aanpassingen qua verwachtingen en sfeer vrouwen wel degelijk ook daar kunnen floreren en een unieke, belangrijke bijdrage kunnen leveren.
Zou dat bij het onderwijs voor jongens niet veel anders kunnen zijn? Ik heb namelijk het idee dat jongens wel degelijk ook graag leren, ontdekken en zich ontwikkelen, alleen niet op de wijze zoals hen dat nu veelal wordt aangeboden. Dus door hele dagen vrijwel alleen maar stil te zitten en te luisteren, terwijl jongens op die leeftijd vaak inderdaad nog speelser en 'wilder' zijn dan meisjes. Zouden enkele aanpassingen hierin misschien ook veel kunnen helpen?

Er wordt weleens gezegd dat vrouwen sneller volwassen zouden worden dan mannen. En dat wordt dan als iets goeds gezien, als een maatstaf voor jongens. Maar wie zegt dat dat per se beter is? Waarom zou het vrouwelijke groeipad beter zijn dan het mannelijke?

2 minuten geleden zei Petra.:

Volgens mij valt mijn wil ALTIJD samen met Gods Wil. 

 

Want.. God is door mij  van 💖e uitgenodigd om dat te verbeteren door mij daarover te informeren als dat  niet zo is!!! Op wat voor manier dan ook.

Ook door middel van de Kerk?

48 minuten geleden zei Hermanos2:

Ho, maar wacht even. Ik maak verschil tussen zinvol en niet zinvol. Dankzij ruimtevaart is men erin geslaagd om heupprothesen te maken met een perfect ronde kop. Dat is heel zinvol geweest.

Ik zou willen dat we allemaal meer als astronauten werden opgevoed en onderwezen. Dus als buitengewoon zelfredzame, creatieve, nieuwsgierige, dappere, zelfverzekerde, sociale, stabiele en ecologische mensen. Ken je de film The Martian (aanrader!)? Daarin weet een astronaut op realistische wijze lange tijd op Mars te overleven. Op Mars. Met zulke mensen krijg je een postapocalyptische samenleving wel opgebouwd. Elke astronaut is een technicus, bioloog, timmerman, survivalist, bemiddelaar, medicus, ontdekkingsreiziger, sociaal dier, leider, volger en creatief denker in één.

Ik zou willen dat ieder mens verplicht kon worden om minimaal één keer in de ruimte rond te zweven en naar de aarde te kijken. Niet alleen vanwege het absoluut gelukzalige gevoel dat zo'n ruimtewandeling geeft en de absolute schoonheid van dat uitzicht, blijkens vele getuigenissen van astronauten. Maar ook omdat het je in één ogenblik laat beseffen hoe mooi en ontzettend kwetsbaar de aarde is en dat we echt alleen die aarde hebben om op te leven. Vrijwel elke astronaut die in de ruimte is geweest, is ecologisch van aard geworden. Zo'n ruimtewandeling blijkt je leven en je kijk op de wereld echt op de kop te zetten. Je zou prima nog kunnen stellen dat God inderdaad echt ook letterlijk boven in de hemel is en daar een ervaring geeft die wij hier beneden vaak node moeten missen.

Fundamentele wetenschap, waar ruimtevaart grotendeels onder valt, heeft altijd met dezelfde kritiek te maken als kunst en cultuur. Het zou geldverspilling zijn, het levert geen direct toepasbare vondsten op, het gaat ten koste van andere problemen, noem maar op. Maar toch horen wetenschap, kunst en cultuur net zo goed tot het hart van de mensheid als de onverzettelijke wil om te overleven. Bouwden we vroeger imponerende kathedralen die duizenden gebeden meegaan, nu bouwen we imponerende raketten die duizenden lichtjaren meegaan. De mens onderscheid zich juist doordat ze níét enkel met overleven bezig is. En dat moet je niet willen temmen, als dat al mogelijk zou zijn. Ook de zonde dáárin moet niet het laatste woord krijgen, moet niet de gelegenheid krijgen onze menselijkheid hierin te onderdrukken.

4 uur geleden zei Petra.:

 Jaahaaaaa,  gooi alle onderzoeken gerust overboord: de verklaring voor de achterstand op school van jongens op meisjes is... dat jongens niet naar school mogen omdat ze druk met babietjes moeten zijn. 😂😂

Ik had weleens begrepen dat die achterstand mogelijk komt omdat inmiddels de meerderheid van de docenten vrouwelijk zijn. Daar is natuurlijk weinig mis mee, maar jongens hebben zo natuurlijk niet echt een veelvoorkomend eigen rolmodel op school. Ook leren jongens anders en hebben zij andere behoeften daartoe dan meisjes en met enkel vrouwelijke docenten heb je weer kans dat ze dat niet altijd begrijpen en de vrouwelijke manier van leren en doen hoger waarderen. Net zoals een mannenwereld minder snel zal begrijpen wat vrouwen nodig hebben om zich daarin thuis te voelen.
Ook de PABO was of is, zo begreep ik, meer op vrouwen gericht. Globaal gesproken willen mannen docent worden om kennis over te dragen en vrouwen om voor kinderen te zorgen. Maar op die opleiding wordt vooral het verzorgende aspect benadrukt; je moet bijvoorbeeld eerst in de onderbouw werken, voordat je naar de bovenbouw kan. Terwijl de bovenbouw juist voor mannen interessanter is. Een splitsing zou hierin denk ik dus heel gewenst zijn, zodat studenten kunnen kiezen welke kant ze op willen.

Sowieso valt in het algemeen op dat het met mannen eigenlijk helemaal niet zo bijzonder goed gaat ten opzichte van vrouwen. Ze belanden vaker in de gevangenis, zijn vaker verslaafd en of dakloos, leven gemiddeld korter, doen het inderdaad minder goed op school, plegen vaker suicide (ook in meer conservatieve samenlevingen) en overlijden vaker door hun werk, omdat veel gevaarlijke banen door veelal mannen worden uitgevoerd. En in veel landen moeten ze verplicht het leger in tijdens hun schooljaren, wat in sommige landen per definitie een traumatische ervaring is. Alleen in het topsegment lijken mannen het beter te doen en veel feministen richten zich vaak daarop. Sommigen menen zelfs met dédain dat mannen die hierover spreken of zich kwetsbaar opstellen aan 'mansplaining' zouden doen of zich aanstellen. Zo kun je het als man natuurlijk nooit goed doen.

1 uur geleden zei Barnabas:

Het gaat er om of de bijbel een verbod op gehuwd apart leven stelt. Mijns inziens bewijst de tekst in Deuteronomium 24;1 dat dit verbod er niet is.

Er zijn teksten waarin staat dat de hele schrift door God is ingegeven en dat wie er iets van af haalt of er iets aan toe voegt vervloekt is. Dus geldt sola scriptira, samenvatting van deze teksten. Dus de basis is de schrift en elek uitleg via de katholieke traditie behoort via de schrift uitgelegd te worden.

Het bewaren van de basis van het christelijke geloof, te weten het genadewerk van Jezus Christus en de verkondiging daarvan, daar ben ik het van harte mee eens. Verder herinner in mij dat jij gezegd hebt dat ook de katholieke traditie op de schrift gebaseerd hoort te zijn. Daarom vroeg ik daar naar.

Héél de Schrift, inderdaad. Dus niet alléén de Schrift. De katholieke Bijbel is dan ook gewoon helemaal compleet, met alle 73 boeken erin. Daar is niets aan toegevoegd of verwijderd. 73? Ja, want het zijn nota bene de protestanten zelf die er boeken uitgehaald hebben, tot ze 66 voor hun geloofsopvattingen acceptabele boeken overhielden. En dat om buitenbijbelse redenen, omdat in de Schrift je helemaal geen criteria voor bijbelboeken tegenkomt. De Schrift is dan ook uit het geloof ontstaan, niet andersom.
De Traditio of Traditie, waar we ons geloof eveneens op baseren, is geen onderdeel van de Schrift, maar een eigen geloofsbron. Schrift en Traditio vormen zo de grondslag van het katholieke geloof, bewaard en verkondigd door de Kerk, maar ze zijn niet elkaar. En het is de Kerk die ook volgens de Schrift zelf de grondslag en pijler van de waarheid is (1 Tim. 3, 15).

6 minuten geleden zei Barnabas:

Het gaat er om of de bijbel een verbod op gehuwd apart leven stelt. Mijns inziens bewijst de tekst in Deuteronomium 24;1 dat dit verbod er niet is.

Het ligt er ook aan hoe je naar het huwelijk kijkt. Zie je het enkel als een bijzondere liefdesrelatie, dan is het logisch dat je in zekere zin ook apart van elkaar zou kunnen wonen. De vraag is dan natuurlijk wel: waarin verschilt het huwelijk dan nog van een gewone liefdesrelatie?
Maar als je het huwelijk daarnaast ook zien als het samen willen stichten van een gezin en dus het volledig openstaan voor het krijgen van kinderen, dan is het wel degelijk belangrijk dat je samen met je kinderen in één huis woont. Dat je zo een veilige, liefdevolle thuisbasis voor hen vormt, waarin vader en moeder door voorbeeld hen leren hoe ze in liefde en geloof met elkaar behoren samen te wonen.

Het huwelijk is niet zomaar een liefdesrelatie, maar een zowel mystieke als fysieke verbintenis tussen man en vrouw, waar zo God het wil ook nieuw leven uit voortkomt. Het is echter bovenal een beeld van de relatie tussen Christus en zijn Kerk, waar jij als gelovige ook in deelt. Het huwelijk is uiting van Gods onvoorwaardelijke, levengevende liefde, waar Hij jou ten volle in wil betrekken. En zal Christus ooit ook maar één moment apart van jou leven?

27 minuten geleden zei Breuk:

In de vragende vorm werd ik door middel van het woord ‘mietje’ naar mijn seksuele geaardheid gevraagd. Dat woord vind ik ongepast.

Dat begrijp ik en daarop moet mijns inziens ook gemodereerd worden. Maar een enkel incident maakt een forum toch niet meteen onveilig? Ik bedoel, vooral in het verleden werden katholieken en hun kerk ook nogal eens fel bekritiseerd hier door de destijds protestantse meerderheid, met allerlei verwijten en scheldwoorden jegens de kerk. Maar toch voelde ik me als katholiek nooit onveilig hier. Ik werd nooit persoonlijk beledigd of bedreigd. Hoogstens ergerde ik me aan sommige uitlatingen. Zulke felheid, al dan niet volstrekt onredelijk, is nu eenmaal inherent aan discussie en debat. Hoe zou je dan een veilige omgeving kunnen creëren, waarin dergelijke felheid en uitwisseling van uiteenlopende, dissidente meningen echter wel vrijuit kan blijven bestaan?

22 minuten geleden zei Barnabas:

Punt 1: Klopt.

Punt 2: Ik doel op het huwelijk in de zin van twee mensen die één vlees worden. Niet meer en niet minder.

Punt 3 Waar het om gaat is of de bijbel een plicht tot samenwonen voorschrijft. Dat het normaal is en bij een standaard huwelijk hoort waarbij man en vrouw elkaar liefhebben is voor mij geen punt. In de bijbel staan allerlei tegemoetkomingen voor zondaars, zoals het gebruik van alcohol voor hen die bitter bedroefd zijn.

Omdat de katholieke traditie afwijkt van de schrift. Deze is dus niet genoeg.

Wie heeft het hier dan over de katholieke traditie?
Waarin wijkt de katholieke traditie dan af van de Schrift?
Waar in de Schrift staat dat alleen de Schrift genoeg moet zijn?

Tenslotte: als de katholieke traditie één katholieke kerk wereldwijd weet te behouden alle eeuwen door, terwijl de protestantse kerken en gelovigen met hun (vermeende) grondslag op enkel de Schrift hopeloos verdeeld zijn en elkaar verketteren, hoe kun je dan stellen dat de katholieke traditie niet voldoende zou zijn om het christelijk geloof te bewaren?

2 uur geleden zei Breuk:

Blijkbaar blijf je bij jouw uitlatingen. Ik ben benieuwd of dit acceptabel is voor de moderatie @sjako. Ik vind credible momenteel een onveilige omgeving voor homoseksuele mensen en dat is wat mij betreft niet acceptabel.

Waarom vind je Credible.nl een onveilige omgeving?

1 uur geleden zei Barnabas:

De Heilige Schrift is een leidraad die de weg wijst.

Je hebt gelijk dat het voorbeeld dat ik genoemd heb een samenwoningsverband in één huis kan zijn. Maar dat dat in bijbelse tijd zo was wil ik gestaafd hebben met bijbelteksten. Anders kan ik er geen geloof aan hechten.

Waarom niet?

Zo komt het dat een man zijn vader en zijn moeder verlaat en zich zo aan zijn vrouw hecht, dat zij volkomen één worden.
-Genesis 2,24

Belangrijkere vraag is natuurlijk: moet echt letterlijk alles wat je wel of niet wil doen in de Bijbel staan? Het samenwonen is nu eenmaal vooral ook een heel praktische gewoonte, met name als je kinderen hebt of wil krijgen. Natuurlijk kan door werk een partner lange tijd weg zijn, maar ook dan komt hij of zij altijd weer bij de ander thuis. Het is dus al vanaf heel vroeg gebruik, ook in de bijbelse tijd, dat gehuwden met elkaar in één huis wonen.

17 uur geleden zei Breuk:

Ik denk niet dat Barth zich hierin kon vinden. Het is ook echt anders dan wat de fundamenten zijn van het Christendom.  En dat enge hoekje met deze fundamentalistische christenen, daar zit ik dus niet op te wachten.

Zelf begreep ik uit de openingspost dan ook niet dat het forumdeel niet enkel voor deze fundamentalistische christenen bedoeld hoeft te zijn. Maar in deze tijd zal het, zoals ik hier al schreef, wel sneller daarop neerkomen. Ook dit topic verzandt helaas alsnog in polariserende off-topic discussies.
Met een forumdeel voor alleen christenen in het algemeen hoeft echter mijns inziens dus niets mis te zijn. Zoals ik al zei: in het verleden was heel Credible daarop gericht, met hier en daar een deelnemende niet-christen. Ook als christen wil je je soms verdiepen in en je voeden met je geloof, zonder ruis van buitenaf.

In het algemeen gesproken lijkt het mij een kwestie van fatsoen om altijd de primaire doelgroep van welk internetforum dan ook te respecteren en jezelf niet als extra doelgroep op te dringen. Het is niet aan jou of aan mij te bepalen wat een forum wel of niet zou moeten zijn, maar aan haar crew. Hoogstens kun je ervoor kiezen te vertrekken als je je er niet meer thuisvoelt.

1 uur geleden zei Fundamenteel:

Weet je Robert, als iemand als u mij tot de orde zou roepen: dat zou impact hebben. Jij won dat respect en bewijsde meermaals een rijke kennis aan inzicht te bezitten, wat wijsheid is. Ik ben zeer spaarzaam met complimenten, dus het is gemeend.

Complottheorieën zijn er van alle tijden, maar wat als de christenen wereldwijd tot dezelfde conclusie komen? En neen niet allemaal, maar er een "boodschap" uit meerdere gemeenschappen komt. Is het dan wijs dat te negeren of den strijd te voeren? Niet tegen vlees en bloed, maar principaliteiten.

Dank voor het compliment. We hebben geen andere strijd te voeren dan de innerlijke strijd tegen de zonde in onszelf. En die strijd behelst niet anders dan het vertrouwen op God, dat Hij goed is en van je houdt, het berouwvol belijden van je zonden aan Hem (al dan niet in de biecht), het vermijden van situaties die je tot zonde kunnen leiden en het actief vol vreugde het goede doen en geloven. Zoals de karthuizers zo prachtig als motto hebben: Stat crux dum volvitur orbis - Terwijl de wereld draait, staat het Kruis. De wereld kan alle kanten opgaan, goed of slecht, maar enkel in het Kruis kunnen wij ons vertrouwen stellen, enkel het Kruis is onze rots en toevlucht. Wie dicht bij Jezus blijft, heeft niets te vrezen en hoeft zich geen zorgen te maken over de dag van morgen.

Ik ga over het algemeen niet inhoudelijk in discussie met complotdenkers, omdat de praktijk leert dat zij ofwel de feiten niet erkennen, ofwel de feiten consequent naar hun theorieën interpreteren. Als je eenmaal rotsvast gelooft dat je buurman een geheim agent is, zul je al zijn gedragingen daarnaar interpreteren, ook en juist als hij zich volstrekt onschuldig gedraagt. Hij kan dan onmogelijk het tegendeel bewijzen, omdat je ook dát dan als bewijs zult zien van zijn geheime motieven. Daarbij zijn sommige theorieën zodanig grof, lasterend en oordelend jegens bepaalde personen of bevolkingsgroepen, dat ik daar niets mee van doen wil hebben.
Wat betreft Openbaringen en de wederkomst houd ik een vrij eenvoudige theorie aan: we zien wel wat er gebeurt. Mijns inziens is het niet relevant of Hij nu morgen of over duizend jaar wederkeert, want ik kan morgen al dood zijn en zal over tachtig jaar zéker dood zijn en Hem dan alsnog ontmoeten. En of ik nu wel of niet allerlei beproevingen zou moeten ondergaan, is mij om het even. Het leven is sowieso al een beproeving en belangrijker is dat ik op Jezus blijf vertrouwen.

Als het echter gaat om de persoonlijke verhalen die niet weinig complotdenkers meedragen over teleurstellingen, wantrouwen en tegenslagen, dan wil ik best een luisterend oor zijn en waar mogelijk een bemoedigend woord bieden. En de kritiek die zij op politiek en samenleving uiten is lang niet altijd onterecht. Daarbij heb ik sowieso een beetje een zwak voor preppers en off grid-communities, waar niet weinig complotdenkers zich mee bezighouden, en geloof ik dat zij belangrijke waarden en vaardigheden vertegenwoordigen die wij een beetje vergeten zijn. Maar dan wel zonder complottheorieën en zover mogelijk weer op persoonlijk, geestelijk niveau. Onze opdracht is immers om betere mensen te worden en anderen daarin te helpen, niet om boze-brievenschrijvers te worden of humorloze activisten. Wanneer Credible.nl zich weer daarop en op bovenstaande zou richten, dan zou het ook voor mij weer een stuk interessanter worden.

Ik zou daar geen bezwaar tegen hebben en vroeger was Credible.nl ook grotendeels zo; alleen in één subforum waren niet-christenen redelijkerwijs vrij om het geloof kritisch te bevragen vanuit hun eigen levensbeschouwingen. Er is een tijd om rekenschap af te leggen van je geloof en een tijd om je ermee te voeden en dat laatste wordt niet altijd begrepen. Het is voor christenen heel gezond om bij tijd en wijle echt onder elkaar te zijn en (intiemere) geloofszaken te bespreken. Nu zijn daar natuurlijk kerken voor, maar niet iedereen kan of wil naar een kerk en kerken vormen evenmin zulke besloten gemeenschappen (hoewel je bínnen kerken wel zulke gemeenschappen kunt tegenkomen). En moeten dat ook niet willen. Sommige niet-gelovigen menen dat een forum dan toch heel saai zou worden, maar zij overschatten daarmee natuurlijk enigszins hun rol: die kan zeker van grote waarde zijn, maar we kunnen uitstekend ook zónder hen ons verdiepen in en discussiëren over en vanuit het geloof. Het christendom is daar rijk en veelzijdig genoeg voor.

Ik weet alleen niet of Credible.nl daar nog het forum naar is. Ze is de afgelopen jaren heel erg veranderd, zodanig dat ook christelijke discussies vaak toch weer vervallen tot dezelfde polariserende, vruchteloze stokpaardjes of tot allerlei extreme complottheorieën. Waardoor veel goed onderlegde users inmiddels allang vertrokken zijn of zich niet meer aanmelden. Ook is het aantal users en crewleden te klein om verschillende, echt onderscheidende subfora aan te houden en ik zie Credible.nl ook niet veel groter worden dan zij nu is.

13 uur geleden zei Barnabas:

Waarom zou een diaken of priester de plaats van God innemen of vertegenwoordigen?

Dat heeft met de sacramenten te maken. Een sacrament is een directe heilshandeling van Christus door zijn Lichaam de Kerk. Diakens, priesters en bisschoppen zijn sacramenteel gewijd en daardoor zelf ook als het ware een sacrament. Bisschoppen zijn de opvolgers van de apostelen en hebben daarom dezelfde volmachten als de apostelen hadden, priesters en diaken hebben voor een deel die volmachten, elk naar de eigen wijding. De volmachten zijn het bedienen van de sacramenten en sacramentalia, het geven van de zegen en het uitoefenen van het kerkelijk leergezag. Wanneer zij hun volmachten uitoefenen, handelen en spreken zij dus in persona Christi, als Christus zelf. Ze nemen dan niet Gods plaats in, maar worden door Hem als zijn werktuigen gebruikt, net zoals jij je mond gebruikt om te spreken en je handen om te werken.

Bij het sacrament van het huwelijk is het in de westerse kerk zo dat bruid en bruidegom elkáár het sacrament toedienen, ten overstaande van Christus in de gedaante van een diaken, priester of bisschop (meestal een priester, zodat ook de huwelijksmis kan worden opgedragen). Het huwelijk is immers geen privézaak, maar een publiekelijk sacrament, dat ten overstaande van God en de geloofsgemeenschap gesloten wordt. Zodat iedereen weet dat het bruidspaar daadwerkelijk getrouwd is en niet onder haar geloften en verantwoordelijkheden vandaan kan komen. In de bijbelse tijd gebeurde dit ook al, getuige alleen al het feit dat Jezus zelf een bruiloft bezocht.

3 uur geleden zei Barnabas:

De schrift onderwijst dat man en vrouw één vlees worden. Dat is de verbintenis van het huwelijk, wanneer de man bij de vrouw naar binnen gaat. Dat is geen publiekelijke zaak.

Dat is de voltrekking van het huwelijk, waar ik al over schreef. Uiteraard gebeurt dat uitsluitend in de huwelijksnacht. Man en vrouw worden dan definitief 'één vlees'. Maar de huwelijkssluiting en inzegening gebeurt in de kerk, ten overstaan van minimaal twee getuigen, die de gemeenschap vertegenwoordigen, en een diaken of priester, die Christus vertegenwoordigd.

17 minuten geleden zei Tomega:

Het is wellicht slechts een detail, maar in mijn beleving is er een verschil tussen de kerk en tussen Christus. Als Christus spreekt, doet hij dat via Zijn Woord, dat wij kennen als de bijbel, of hij doet dat via de kerk. Niet alles wat bijbel zegt te zijn, is bijbel, en niet alles wat kerk zegt te zijn is lichaam van Christus. en niet alles wat de kerk is, is gesproken door Christus. Want wat en wie het lichaam ook mag zijn, Christus is het hoofd, en het lichaam is niet aan het hoofd gelijk. En daarom is het Woord, of de bijbel méér dan de kerk. Want wat het hoofd zegt, is méér dan wat het lichaam zegt. Hier dan vervolgens redeneren dat het hoofd of wat het hoofd zegt, is voortgekomen uit het lichaam, beschouw ik als impertinent en mitsdien een onwenselijke redenering. Verder volg ik je prima.

Christus zélf is echter het Woord. En zonder hoofd zal geen lichaam functioneren, dus is het logisch dat Hoofd en Lichaam ook binnen de kerk één geheel vormen en dat geheel is Christus. Zowel de Schrift als de Traditio als de Kerk vormen zo ook één geheel, want door de Kerk leren we de Schrift en Traditio te verstaan. Zij die zich uitsluitend op de Schrift willen gronden, raken dan ook onvermijdelijk verdeeld met elkaar, omdat de Schrift op meerdere manieren te lezen is en het verabsoluteren van de Schrift direct tot het verabsoluteren van de eigen lezing leidt.

1 uur geleden zei Barnabas:

Dus de bezegeling van het huwelijk (het eigenlijke huwelijk) is volgens jouw leer ook de geslachtsdaad.

Alleen wanneer het eerst als huwelijk gesloten is voor het aanschijn van God. Net zoals je niet automatisch iemand doopt als je diegene onderdompelt in water of water over hem heengooit, maar alleen als je met de intentie hem te dopen de juiste rite voltrekt, of het beste door een diaken of priester laat voltrekken. Wanneer je met iemand het bed deelt, ga je weliswaar een zekere verbintenis met diegene aan, maar het is dan nog geen huwelijk. Mocht je als ongehuwde iemand zwanger maken of zelf zwanger raken en je wilt je verantwoordelijkheid nemen, dan wordt je geacht alsnog voor de kerk te trouwen. En daarna het huwelijk alsnog te consummeren.

Het sacrament van het huwelijk is een directe heilshandeling van Christus, waarmee Hij echtparen publiekelijk aan elkaar verbindt. Het huwelijk is niet louter een privé-aangelegenheid, dat je stilletjes in het verborgene kunt sluiten met wie je maar wilt, maar een openlijke getuigenis van Gods levengevende liefde in zijn gemeenschap en een beeld van Christus' eeuwige liefde voor zijn Bruid, de kerk. Als je dus zegt dat het God zelf is die het huwelijk sluit, dan is dat ook precies wat er gebeurt in het sacrament. Zijn kerk is zijn Lichaam, waarmee Hij direct zijn heilshandelingen verricht. Net zoals jouw lichaam niet tussen jou en mij bemiddelt als je ermee spreekt en schrijft, daar jij ook je lichaam bént.

1 uur geleden zei Barnabas:

De volgende tekstgedeelten gaan over het huwelijk en wat er aan vooraf gaat.

Het boek Hooglied, zonder vernoeming van een inzegening

Psalm 45, de bruiloftspsalm, wanneer het in de bjbel genoemd zou worden zou het hier bij moeten staan maar het ontbreekt.

In onder meer Matteüs 19,6 staat dat wat God gebonden heeft, een mens niet kan scheiden. Het huwelijk is dus een door God ingesteld sacrament. Daar de Kerk het Lichaam van Christus is, wordt binnen haar daarom door God het huwelijk gesloten en gezegend. Christus is immers God en in die hoedanigheid sluit Hij zo het huwelijk. In de huwelijksnacht wordt het huwelijk vervolgens geconsummeerd ofwel voltrokken.

Suïcide is niet strafbaar, omdat je bij een geslaagde poging überhaupt niet gestraft kan worden en bij een niet-geslaagde poging een straf alleen maar de neiging daartoe extra zal opwekken. Mensen met suïcidale neigingen hebben professionele hulp nodig, al dan niet in een gedwongen kader, geen straf. Suïcide is meestal het symptoom van een zeer ernstige ziekte, die feitelijk je hersenen tegen je opzet. Met therapie en of medicatie kan die neiging worden ingedamd tot verholpen, zodat de strijd ertegen vergemakkelijkt tot gewonnen wordt.

Stel dat je iemand tegenkomt die op de brug staat, klaar om te springen. Dan ga je diegene ook niet een extra duwtje geven, maar probeer je hem of haar te overtuigen het niet te doen. Dat is de enige geaccepteerde reactie op een suïcidepoging. Mocht degene dan toch de poging ondernemen, dan heb jij in elk geval alles binnen je mogelijkheden eraan gedaan om het te voorkomen en draag je geen schuld.

2 uur geleden zei GaitJ:

Ik begrijp het standpunt heel goed. Laat kinderen lekker kinderen zijn. Als ze echter problemen hebben, neem die dan serieus. Als het kind zelf afkomt met deze problematiek moet je daar serieus mee omgaan en dat is wat anders dan "het kind kan dat niet".

Dan neem je het kind niet serieus en volgt er dus dwang.

Toch vind ik dit wel een lastige kwestie, zonder dat ik deze kinderen onrecht aan wil doen. De hersenen van kinderen zijn immers nog niet zodanig ontwikkeld, dat ze zulke ingrijpende keuzes helemaal ten volle kunnen doordenken. Daarom mogen kinderen bijvoorbeeld niet stemmen, niet zelfstandig bancaire financiële transacties verrichten, moeten ze verplicht naar school, wordt tienerzwangerschap als ongewenst beschouwd, noem maar op. Ook qua medische behandelingen zijn de ouders verantwoordelijk voor wat het kind wel of niet kan en heeft het kind daarin niet het laatste woord.
Waarom zou zo'n enorm ingrijpende, niet risicoloze en in principe onomkeerbare behandeling, waarbij het kind dus ook voor het leven onvruchtbaar wordt en zware medicatie moet slikken, dan ineens wél zelfstandig door het kind geïnitieerd kunnen worden? Ik ben er eerlijk gezegd niet van overtuigd dat een kind dat al kan.