Hopper

Ik schreef: "Het denken mag daarna er wat van vinden." Primair is het onmogelijk God lief te hebben met je verstand, dat is omdat de mens zich juist leeg moet maken van zijn gedachten om God lief te hebben.

Als wij als mensen spreken, dan spreken we van de ene mens tot de andere mens. Kan God spreken van de ene God tot de andere God? Nee, want er is maar een God. Wat de mens vaak doet is God vermenselijken. Dan is God de andere 'iemand'. Ik verwees niet voor niets naar 1 Korinthiërs 2, daar staat geschreven dat een ongeestelijk mens God niet kan verstaan omdat God slechts geestelijk te verstaan is. Ik zie jou nergens ingaan op 1 Korinthiërs 2. Ja, als God wil openbaren dan doet Hij dat wel. Maar dat is een open deur. Je schrijft: "Maar centraal staat steeds, hoe de mens ondersc

Om in de vergelijking te blijven, het is God die het muziekinstrument kan bespelen als het 'gestemd' is. Het denken mag daarna er wat van vinden. God openbaart middels de Geest, zo staat het geschreven. Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid voor degenen, die Hem liefhebben. Liefhebben doe je niet met je gedachten.

Over wonderen kun je pas iets zinnigs vertellen als je deel van dat wonder bent geweest. Jezus genas de zieken, maar als je dat historisch leest dan snap je er niks van. Dan is Jezus een tovenaar uit een tweederangs klucht. Je gaat het pas begrijpen als het over jou gaat.

Ik denk dat je mij verkeerd begrijpt. Het denken is de mentale gevangenis. Muziek (onder andere) haalt je daar juist uit. Het opent de gevoeligheid van het hart. Laat mij een vergelijking maken met een muziekinstrument wat niet gestemd is. Wat heb je aan zo een instrument? Je gooit hem weg of je stemt hem. Muziek is een wijze om jezelf te 'stemmen'. Afgestemd zijn. Voelen. In mijn gedachten 'ben' ik niet echt. Ik kan begrijpen waarom mensen in een (kerk)koor zingen of elders gaan chanten. Ik kan nog veel verder uitweiden op dit onderwerp (Klankschalen bijvoorbeeld.

Als het aan Hopper zou liggen dan zouden de Bijbel verzen op muziek weergegeven worden. Muziek is veel krachtiger dan het gesproken woord. Muziek maakt letterlijk een hoger bereik van de kennende ziel mogelijk. (Dit is geen grap allemaal). Als voormalig katholiek raakt gregoriaanse muziek mij nog altijd. Mijn visie is dat het hart openbreekt door muziek. En hoewel ik persoonlijk gecharmeerd ben van snaarinstrumenten, is de menselijke stem het allermooiste muziekinstrument wat er is. (Behalve die van mij dan, ik zing zo vals als een kraai). Desondanks heb ik wel aan mantra zinge

Je kunt slechter eindigen als Hopper. Genesis is een belangrijk onderdeel de Bijbel. Uiteraard is het niet historisch. Wie historisch leest, in hem kan het Woord niet tot leven komen. De allegorische hermeneutiek is bedoeld om een verstaan tussen God en mens mogelijk te maken. In Gen 2:25 schaamden Adam en Eva zich nog niet voor hun naaktheid, maar na het eten van de boom van kennis van goed en kwaad schaamden zij zich wel! (Gen 3:10) Het is maar een voorbeeldje, maar door het niet-historisch te lezen ontwaakt het Woord. Door kennis van goed en kwaad werden Adam en Eva zich be

Ik sluit me hier bij aan, de liefde van de Vader heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten.

Om daadwerkelijk te kunnen spreken moeten 2 mensen dezelfde taal spreken. De Bijbel is geschreven in geheimenissen. Of zoals Jezus zei: Het is niet mogelijk voor een man om op twee paarden te rijden of twee bogen te strekken; en het is niet mogelijk voor een dienaar om twee meesters te dienen, tenzij hij de ene eert en de andere beledigt. De meeste gelovigen spreken over de uiterlijke Jezus, de man die 2000 jaar terug leefde. Ook Neo en Martijn spreken op deze wijze over Jezus.

Jezus in de Bijbel gaat ook over het 'innerlijke'. Dat velen dat niet herkennen is evident. Dus kan ik alleen spreken met hen die het wel herkennen.

Je kent mijn belangstelling, en dat is het 'innerlijke'. Met wie ik in gesprek ga maakt me niet uit. Waar ik in gesprek ga ook niet. Maar vanuit de theorie spreken ligt me niet zo.

Geloofsgesprek, is een forum waarin gelovigen en ongelovigen met elkaar in gesprek gaan.

Neohumanist is van de Quelle en Neo ziet niks in het Thomas Evangelie. Martijn daarentegen is juist weer wel van het Thomas Evangelie. Hopper is vooral van het Thomas Evangelie en het Johannes Evangelie. (Maar de andere 3 mogen er ook zijn.) Overigens zijn alle Evangeliën slechts woorden, het gaat uiteindelijk om het Woord.

Ik ken Martijn wel van GG. Daar kende ik hem als een theoreticus.

Ieder mens zal met zijn eigen oordeel geoordeeld worden, zo staat het geschreven in Matteüs 7. Of een mens oordeelt, dat weet de betreffende mens zelf als de beste. Daaruit kunnen we afleiden dat Christus zélf zonder oordeel is. Dus waar twee oordeel-loze mensen samen komen daar ben 'Ik' in hun midden.