Robert Frans

Maar een nogal belangrijk christelijk idee is dat Hij God is en ál onze zonden op zich nam. Wij als gewone mensen hebben dan onvermijdelijk geen flauw besef van hoe diep en ingrijpend het lijden voor Hem moet zijn geweest. Wij zijn dan slechts verre buitenstaanders, die enkel het fysieke aspect ervan zien. Dat al onvoorstelbaar gruwelijk was. De enige aanwijzing die we daartoe hebben, is hoe het lijden onszelf al levenslang kan traumatiseren, ook al zouden we daarna weer alles mee hebben. Maar voor de rest zijn we afhankelijk van wat Hij ons daarover openbaart. En elk mens kan tot gelo

Tja, als je alles wat Hij in algemeen christelijk verstaan is wegverklaard en al zijn daden bagatelliseert, dan houd je inderdaad natuurlijk niets over. Zo kun je alles wat we betekenisvol en inspirerend vinden met koude logica wegverklaren. Maar dan houd je uiteindelijk ook niets van betekenis over. Maar zou Gerrit dat ook hebben gedaan voor zijn vijanden? Daarbij stierven deze mensen ook voor een idee waarvan ze geloofden dat die henzelf oversteeg. Zij geloofden zo ook dat hun sterven en hun nalatenschap betekenis zou krijgen. Zij gaven dus ook zelf betekenis aan hun daden, die je ne

Omdat we als mensen ons niet zozeer laten leiden door woorden of preken, maar door voorbeelden en verhalen. En hoe concreter het verhaal of het voorbeeld, hoe universeler we het ervaren. Met zijn kruisdood liet Jezus op de meest indrukwekkende wijze zijn liefdevolle zelfgave aan ons zien. Als God werd Hij mens, onderging alles wat wij als mensheid ook ondergaan, en overwon het door uit de dood te verrijzen en ons daarin te laten delen. Zo hebben we een God die ook aan den lijve weet wat lijden is. Woorden zijn dan al haast niet meer nodig, want dit voorbeeld is al krachtig genoeg om wereld

En dát is dus waar ik naar vroeg. Gewoon een onderzoek dat aantoont dat het celibaat dus mede risicoverhogend kan zijn. Hoewel ook volgens dat artikel andere onderzoeken, zoals inderdaad Deetman, dat verband weer niet zagen. Maar je bent nu de eerste hier die er daadwerkelijk een weet te leveren. Dat stelde ik niet. Je hebt het woordje 'vaker' over het hoofd gelezen. Ik stelde dat het niet váker voorkomt binnen celibataire gemeenschappen. Met celibataire gemeenschappen doel ik op gemeenschappen waarvan de leden niet seksueel actief zijn. Misbruik schaar ik niet onder seksuele a

Maar celibatair leven is mijns inziens dus ook géén risicoverhogende factor. Misbruik komt immers in celibatair levende gemeenschappen niet vaker voor. Gemeenschappen waar veel misbruik voorkomt hebben allemaal vrijwel dezelfde eigenschappen die het misbruik mogelijk maken. Het celibaat is daar geen van. Ik spreek niet namens alle katholieken. Daarbij doe je de vele onschuldige katholieken hiermee geen recht, is je uitspraak sowieso veel te kort door de bocht en wordt er door de kerk nu veel gedaan om het misbruik te voorkomen. Als je hierover wil blijven spreken, dan moet je je wel ve

Ik ontken ook niet dat een ongezonde omgang met seksualiteit tot misbruik kan leiden. Maar ik heb geen bewijzen gezien dat celibatair leven zélf al tot misbruik zou leiden, dat het celibaat zélf een intrinsiek ongezonde, gevaarlijke leefwijze zou zijn. Men kan immers op gezonde wijze celibatair leven en op ongezonde wijze niet-celibatair. Tot nu toe gaan de hier aangehaalde onderzoeken alleen over oorzaken die ik al wist en erken, maar die je dus ook in andere gemeenschappen tegenkomt. Ik gaf de Jehovah's Getuigen al als voorbeeld, maar ook de entertainmentindustrie, sportverenigingen, de

Daar ben ik het ook volledig mee eens en dat spreek ik ook niet tegen. Alleen is niet elke kinderhater een pedoseksueel en is het dus niet goed om zowel misopedisten als pedoseksuelen onder dezelfde term te scharen. Tenzij je natuurlijk ook gewoon de term pedoseksueel blijft gebruiken, zodat het duidelijk blijft dat je op pedoseksuelen doelt. Dan is er niets mis mee om ze daarnaast ook kinderhaters of misopedisten te noemen.

Dat begreep ik al meteen inderdaad, maar de term 'misopedist' slaat ook op de onschuldige variant. Dat is denk ik ook de reden dat we kindermisbruikers gewoon kindermisbruikers of pedoseksuelen blijven noemen (pedoseksuelen zijn pedofielen die daadwerkelijk misbruiken). Ik denk dat het goed is om woorden zo correct mogelijk te blijven gebruiken, zeker bij dit soort zeer gevoelige kwesties.

Een misopedist is echter iemand die een hekel heeft aan kinderen. Hoewel misbruikende pedo's inderdaad bepaald niet uit liefde voor kinderen handelen, is niet elke kinderhater natuurlijk meteen een kindermisbruiker. Ongetwijfeld zullen verreweg de meeste misopedisten kindermisbruik net zo walgelijk vinden. Daarnaast zijn er ook pedo's die niets met hun gevoelens doen, die gevoelens ook als verkeerd erkennen en kinderen daarom waar mogelijk uit de weg gaan. Zij handelen dan juist níét uit haat voor kinderen, want zij willen hen immers geen kwaad aandoen. Het lijkt mij daarom niet wenselijk om m

Maar die relatie zie je ook tussen niet-celibatair leven en misbruik in bepaalde omstandigheden. Immers, het meeste misbruik vindt juist plaats in gezinnen, waar de misbruikers vaak getrouwd zijn en dus ook seksueel actief met hun partner. Maar ook binnen geloofsgemeenschappen met niet-celibatair levende gezagdragers. Het zijn de bepaalde omstandigheden die het misbruik mogelijk maken. Vergelijk je bijvoorbeeld het seksueel misbruik binnen de katholieke kerk met het misbruik (destijds) binnen de Jehovah's Getuigen, dan zie je inderdaad dezelfde omstandigheden: een zeer besloten gemeenscha

Het eerste onderzoek gaat over homoseksualiteit (Same Sex Attraction) in relatie tot het misbruik en concludeert dat daar geen verband mee is. Het bespreekt dus niet het celibaat zelf als oorzaak. De tweede link is een zoekopdracht met heel veel resultaten, waarvan een aantal überhaupt niet over het katholieke misbruik gaan en geen enkele het verband tussen celibaat en seksueel misbruik onderzoekt. Het derde onderzoek geeft een uitgebreide profilering van misbruikende geestelijken (in Amerika), maar noemt het celibaat niet als oorzaak van het misbruik. Het onderzoekt onder meer de verschil

Als de Griekste bronteksten 'Heer' zeggen, dan dien je het ook met 'Heer' te vertalen. Je gaat dan niet overal de Godsnaam invullen, ook niet als je meent dat die daar zouden moeten staan. Dat is namelijk niet aan jou om te bepalen, maar aan de auteurs van de bronteksten. De Vader, Zoon en Geest zijn niet elkaar inderdaad, maar ze zijn wel God, JHWH. En dat is ook wat ik schreef. Dat is niet wat in die psalm staat. Er staat: 'Jij bent mijn zoon, Ik heb je vandaag verwekt.' Maar ook al zou er staan wat jij schrijft, dan nog maakt dat niet uit. God openbaart zich in het OT inderd

Hoezo zou ik het probleem ontkennen? Alleen omdat ik tot nu volkomen terecht niet geloof dat het celibaat of de katholieke leer er de oorzaken van zijn? Dat betekent niet dat ik het probleem dan ontken. Je schetst zo een valse tegenstelling, ten koste van mijn integriteit. Ook belemmer je zo vrij onderzoek naar de oorzaken achter misbruik, omdat je immers meent dat een ieder die tot andere conclusies komt dan jij wel het probleem zal ontkennen. Er zijn voor zover ik weet geen onderzoeken waaruit blijkt dat celibatair levende mensen meer geneigd zijn tot het plegen van misbruik dan niet-ce

De naam Jehovah is echter in de door jou gebruikte vertaling toegevoegd. In alle andere vertalingen staat er Heer (of Heere). Het is dan ook zoals de Geloofsbelijdenis van Athanasius belijdt: 'Zo is de Vader Heer, de Zoon Heer en de Heilige Geest Heer. En toch zijn zij niet drie Heren, maar één Heer.' De term Heer is dus breder dan de Vader alleen, net als de term God, waar deze belijdenis overigens precies hetzelfde over zegt: 'Zo is de Vader God, de Zoon God, en de Heilige Geest God. En toch zijn zij niet drie Goden, maar één God.' Maar al zou in Korintiërs de naam Jehovah of JHWH staan

Ik reageerde op deze uitspraak van je: Daar wilde ik tegenin brengen waar die visie op gestoeld is. Dus niet op 'het komt van God', maar op wat ik dus schreef. Jouw voorstel-zin zou daarom precies het tegenovergestelde zeggen en voor mij daarom niet van toepassing zijn. Het gaat ons niet alleen om wat God wil, maar om wat goed is om te doen. Want wij geloven dat wat God wil, beredeneerbaar goed is voor de mensheid en daarom ook jegens niet-gelovigen te beargumenteren is. In de eerste alinea van de bewuste post schrijf ik dat de geboden van God zijn omdat ze goed zijn en ik daarom