Hopper

Als Paulus zegt "Daarom leef ik zelf niet meer, maar Christus leeft in mij" , dan kan dat alleen de eniggeboren Christus zijn. En toch wordt de mens wedergeboren in Christus. De Vader is slechts een naam, wie er meer betekenis uit wil halen die gaat maar met Petra muggen ziften. De tijd dat ik in letterlijke zin over Bijbelse gebeurtenissen ging discuzeuren ligt achter mij. Dat is voor natuurmensen, al dan niet gelovig.

Contemplatie is een mogelijkheid bij het lezen van de Bijbel. Dan verdwijnt de intentie om een verhaal letterlijk te nemen. Immers, de discussie of verhalen werkelijk gebeurd is, is zinloos. Dat weten we beiden niet.

Ik bedoel nergens dat de geestelijke mens zich bezig heeft gehouden met het bouwen van de toren. Ik versta het verhaal zo dat de natuurlijke mens een toren wil bouwen om God te 'verstaan', God strafte deze hoogmoed af. En de spraakverwarring deed haar intrede. Het verhaal is wel waar, maar nooit waar gebeurd. En het is niet zo dat ik uitleg dien te geven, de lezer dient het te verstaan. Of niet natuurlijk. Het zou van deemoed en nederigheid getuigen als de natuurmens zijn eigen beperking zou kennen, daar zijn we het over eens.

Er zijn meer dingen in de Bijbel onlogisch. Adam en Eva hebben niet letterlijk van een boom gegeten en Eva is niet letterlijk door een pratende slang verleidt. De zondvloed zoals beschreven in de Bijbel kan in technische zin nooit hebben plaats gevonden, enz enz. Alleen al wegens deze vele onmogelijkheden kan de mens de Bijbel anders verstaan. Mensen die de Bijbel letterlijk nemen, (heus, die bestaan nog) die hebben niks anders dan het discursieve, logische denken tot hun beschikking. Zo verstaan de mensen de Bijbel op velerlei wijzen. Robert Frans bijvoorbeeld verstaat de Bijbel

Zo zie je maar hoe OT en NT met elkaar in verband staan. De Babylonische spaakverwarring vat ik niet op als taal zoals in Engels, Nederlands e.d. Ik vat dat op als een geestelijke/ongeestelijke taal. In Handelingen staat dan weer dat de Heilige Geest een universele taal spreekt. Jij zult het ongetwijfeld oneens met mij zijn, want jij plaatst alles in een historisch perspectief. Daarom verstaan jij en ik elkaar ook niet, wij spreken niet dezelfde geestelijke taal. De Babylonische spraakverwarring sluit ook weer aan op 1 Korintiërs 2:14. De natuurlijke mens begrijpt niet de dingen d

Wie beheerst wordt door het aardse, kan God niet behagen. (Rom 8 vers 8 )Dus dan kun je wel naar beeld en gelijkenis van God geschapen zijn, maar dan weet je het niet. Want je hebt meer belangstelling voor het aardse.

Ik zie dat de context ontbreekt in dit topic: Petrus was degene die gewag maakte van de Christus, de Zoon des levenden Gods. Vers 19 dient niet zo geïnterpreteerd te worden dat Petrus de toegang van de hemel bewaakt, het wil zeggen dat Petrus toegang heeft tot het Koninkrijk der hemelen. Hij heeft immers de sleutel (de levende God) gevonden. (In feite andersom, maar dat doet er even niet toe) Vers 20 is ook opmerkelijk, het mag niet gezegd worden dat Jezus de Christus is.

De Bijbel is prima geschreven. Dat iedereen het anders interpreteert is Babylonische spraakverwarring. Dat is niet omdat God dat wil, maar omdat ieder mens krijgt wat hem toekomt. Ik lees de Bijbel vanuit herkenning. Jezus is de weg en wie die weg gaat vind uiteindelijk herkenning in de woorden. Maar de woorden -ook die in de Bijbel- zijn op zich niet waar. Het gaan van 'de weg' is een persoonlijke zaak. Dat is bij kerkelijken wel een dingetje, dat klopt. Toch kunnen zij in geestelijke zin ook de gemeenschap verlaten.

1 Korinthiërs 12 6 En er is verscheidenheid der werkingen, doch het is dezelfde God, Die alles in allen werkt. 12 Want gelijk het lichaam een is, en vele leden heeft, en al de leden van dit ene lichaam, vele zijnde, maar een lichaam zijn, alzo ook Christus. 13 Want ook wij allen zijn door een Geest tot een lichaam gedoopt; hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij dienstknechten, hetzij vrijen; en wij zijn allen tot een Geest gedrenkt. 14 Want ook het lichaam is niet een lid, maar vele leden. 15 Indien de voet zeide: Dewijl ik de hand niet ben, zo ben ik van het lichaam nie

Ik draag mijn lijden zonder me aan de dingen te storen. Wie zich stoort aan de dingen en aan wat hem overkomt, die gaat een verhouding er mee aan en zijn geest wordt onrustig (reflectie). Ik heb al tijden mijn rust gevonden in het eeuwig nu. In het huis mijns Vaders zijn vele woningen en een daarvan heb ik -geestelijk- mogen betrekken. Voor die innerlijke gemoedsrust moet de mens bij zichzelf naar binnen gaan, het Koninkrijk Gods is immers in u. Wie zichzelf niet loslaat vindt nooit de vrede in Christus en loslaten is nu eenmaal lijden. Jammer, maar zo is het. Zelfloochening is

Yep. Jezus zegt: "Als iemand achter Mij aan wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen".

Het Woord is per definitie zonder zonde, want het is het spreken van God, waarmee God Zichzelf uitspreekt. Maar wij als gewone stervelingen verschillen daarmee van Jezus omdat jij en ik niet het vleesgeworden Woord zijn. Als gewone sterveling zijn we aangedaan met de erfzonde en hebben de kans om door Jezus na te volgen van die erfzonde verlost te worden tijdens ons leven. De doop spoelt niks weg, dat zou lekker makkelijk zijn. Wij als mens moeten opnieuw geboren worden uit de Geest. En dat kan i.m.o. alleen gebeuren in de ziel (lossing van de ziel). Zoals Jezus zegt: niemand he

Jezus zegt elders dat Hij niet is gekomen om de Wet af te schaffen, maar om die te vervullen. In Lukas 24 gebruikt Hij de woorden 'moest worden' (verleden tijd). Ik vat dat op dat we Jezus in zijn lijdensweg moeten volgen, wat wil zeggen dat we die lijdensweg in volmaakte gehoorzaamheid moeten volbrengen. (Het is volbracht). Dat is me nogal wat. Jezus is voor ons gestorven, ja dat klopt. Maar daarmee heeft Jezus de Wet vervuld, niet jij of ik. De opvatting dat we dan zelf niks meer hoeven te doen, die hang ik niet aan. Om Jezus daadwerkelijk te volgen, dienen we persoonlijk

Het Woord is evenbeeld van God, met het Woord spreekt God Zichzelf uit. Waarmee God Zichzelf middels het Woord mededeelt. Jezus is het vlees-geworden Woord. Als we alles consequent door elkaar gaan gooien, dan gebeurd er nooit wat. De weg volgen betekent kennis hebben van het Woord waarin God Zichzelf uitspreekt en mede deelt. Jezus is in zijn wezen het Woord, maar naar zijn uiterlijke verschijning was hij mens (vlees). (vergelijk is vs was)

Het is een oud grapje, dat zijn de koplampen van de aanstormende trein. Laat je dus nooit verleiden tot een BDE.

Ik citeer Joh 5 vers 37 nog maar eens: En de Vader, Die Mij gezonden heeft, Die heeft Zelf van Mij getuigd. Gij hebt noch Zijn stem ooit gehoord, noch Zijn gedaante gezien. Dat jij aan 'de beelden' hangt is mij duidelijk.

Wellicht heb je daar gelijk aan. Ik hoef me niet te bemoeien met transgenders. De wegen naar de Waarheid zijn divers. Vanuit mijn eigen weg aanvaard ik wat mij gegeven wordt, ook als ik moeite heb het geschenk. Soms blijkt een enorme tegenslag juist een zege.

Ik vind het helemaal prima de luxe als jij een aards beeld van de Vader ontvangt terwijl Jezus het tegenovergestelde zegt. Ik volg Jezus en niet Fundamenteel.

Tja, als jij transgenders wenst te oordelen, dan ga je je gang maar. Dan zondig je tegen Christus, dat moet je zelf weten. Ik maak twee slagen. Allereerst dat de Christus zonder oordeel is en in navolging oordeel ik niet over transgenders. (Slag een) De tweede slag is dat in Christus geen enkele identificatie is met geslacht. Het is dus de transgender in kwestie die veel drukte maakt over zijn of haar identiteit. Maar dat moeten ze (de transgenders) zelf maar weten. Niet-oordelen wil zeggen dat ik mij met niemand vergelijk. Zelf ben ik degene die Jezus volgt en wat and

Als de Vader in de Zoon is en de Zoon is in de Vader, dan is het toch helder dat ook niemand de stem van de Zoon heeft gehoord noch Zijn gedaante heeft gezien? (Behalve toen Jezus op aarde verscheen natuurlijk) Het Woord is ooit vlees geworden in de persoon van Jezus, dat is het aardse beeld. Johannes, hoofdstuk 14 vers 20 geeft aan dat de mens de mogelijkheid heeft om ook Zoon te zijn. Dan weet de mens niet alleen het verschil tussen geworden in het vlees (dat zijn we allemaal) en het zijn, maar ook wat het eeuwig leven is. Vers 20 geeft duidelijk aan dat de Zoon in u kan

19 Nog een kleinen tijd, en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef, en gij zult leven. 20 In dien dag zult gij bekennen, dat Ik in Mijn Vader ben, en gij in Mij, en Ik in.....u! De geliefden van Gods Koninkrijk zijn verborgen in elkaar, waar er twee of meer in mijn naam vergaderen, daar ben Ik in uw midden.

Exact. Want de discussie was of je van God een 'aards' beeld kan hebben. Dat kan niet volgens Jezus zelf. En als we Jezus gaan tegen spreken , dan belanden we in bijgeloof.

Transgenders oordelen zelf over hun identiteit. Dat wat ze van God gekregen hebben (man of vrouw), dat aanvaarden ze niet. Een prima voorbeeld van "want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden". Echter 'de Christus' is zonder oordeel, de Christus aanvaardt de mens zoals deze zich voordoet. Worstelt deze of gene met zijn gender dan zij dat zo, geen oordeel. Dan rest mededogen met al dat geworstel.

19 Jezus dan antwoordde en zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: De Zoon kan niets van Zichzelven doen, tenzij Hij den Vader dat ziet doen; want zo wat Die doet, hetzelve doet ook de Zoon desgelijks. 20 Want de Vader heeft den Zoon lief, en toont Hem alles, wat Hij doet; en Hij zal Hem groter werken tonen dan deze, opdat gij u verwondert. 21 Want gelijk de Vader de doden opwekt en levend maakt, alzo maakt ook de Zoon levend, Die Hij wil. 22 Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft al het oordeel den Zoon gegeven; 23 Opdat zij allen den Zoon eren, gelijk zij den

Sub 1. Liefhebben is zowel aards als hemels. De naaste liefhebben is aards, God liefhebben is hemels. Oordelen is aards, niet-oordelen is hemels. Sub2. Ik heb in mijn voorgaande reactie juist geschreven dat God niet met aan maat gebonden woorden spreekt, dat is in overeenstemming met dat niemand zijn stem gehoord heeft of zijn gedaante gezien. Alleen personen spreken met aan maat gebonden woorden en kun je zien spreken. (Indien in het gezichtsveld uiteraard) De taal van God is stilte.