Olorin

Over het algemeen kan ik me er wel in vinden. Goed, in de kantlijn komt het me soms een beetje geforceerd over, met name in context met bijvoorbeeld de Oosters Orthodoxe Kerk. Maar in zijn algemeenheid deel ik die ecclesiologie wel. Het heeft me des tijds wel wat moeite gegeven, naar toen het kwartje viel is het iets geworden wat het juist overtuigender voor me maakte. Wat ook helpt is dat ze (zeker met de duiding van het tweede Vaticaanse concilie) op dit vlak een stuk liever is dan het aanvankelijk op me over kwam.

Nog veel erger. De RKK ziet zich niet als 'ware kerk', maar als "dé Kerk". Ofwel de universele kerk. ('Katholiek' is een Griekse en Latijnse verbastering van 'universeel' of 'algemeen') 'Ware Kerk' is volgens mij vooral iets gereformeerds. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ware_Kerk

Ik heb nooit een echte bedevaart gedaan. Wel bezoek ik op reis wel bedevaartsplaatsen als ik er ben, of zoek ik ze bewust op. Maar dan nog blijft bij dat laatste het in de eerste plaats toerisme (bedevaartsplaats als historisch en cultureel iets). Dus, dat is niet echt bedevaart. Wel is het zo dat bij christelijke bedevaartsplaatsen er voor mij wel een spirituele dimensie bij zit. Zo'n plek kan me op geloofsgebied natuurlijk ook wel wat zeggen en heeft ook wel extra betekenis dan voor mij.

Iedereen die er behoefte aan heeft mag zich zo noemen. Het wilt niet zeggen dat ze gelijk hebben, maar daar zal de één de ander niet van kunnen overtuigen. Ik ben er nooit zo'n fan van omdat je van binnenuit niemand hoeft te overtuigen en naar buiten het niks zeggend is en alleen onbegrip kweekt. Wel kan het iets inhoudelijks zeggen over je ecclesiologie (theologische opvatting over wat 'Kerk' binnen je geloof betekend). En dat is natuurlijk heel goed om daar over te denken en in het dialoog ook goed het van elkaar te begrijpen. En dat laatste kan juist tot meer begrip leiden. Maar 'war

Het probleem met het antwoord op je vraag is dat veel van de verschillende groeperingen van mening verschillen over wat de Bijbel er over zegt. Taal is onderhevig aan interpretatie.

Hoe denken jullie over kaartjes branden? Het is een Katholiek en Orthodox gebruik. Ik zie het in beperkte mate wel bij bepaalde protestanten. En zelfs niet-christenen branden ze wel.

Nope. Ergens wil ik wel santiago compostela doen, maar ben te lui. En ik ga binnenkort Rome bezoeken, inclusief bedevaartsoorden. Maar laten we eerlijk zijn, ik ben een toerist. Al zit er ergens voor mij een diepere betekenis though.

Ik merk bij mezelf nadat ik vragen aan mezelf gesteld dat het een beetje wisselt qua onderwerp. Wetenschap bijvoorbeeld speelde ooit een rol in mijn twijfel maar ontbreekt nu. Het gaf ooit twijfel en later gaf ze me een duwtje richting de kerk. Het laatste intellectuele zetje kreeg ik tijdens mijn Matser Thesis onderzoek. Maar er zijn meer obstakels...

Nee, de bijbel spreekt over "ekklèsia". Wat eigenlijk een woord is wat haar betekenis ontleent aan volksvergadering van burgers in een stad. Zowel "gemeente" als "kerk" zijn Nederlandse vertaal keuzes. Het woord "kerk" is trouwens ook een verbastering van het Griekse woord "Kyriakè", wat letterlijk "van de Heer" betekend. Waar is die eenheid en gemeenschappelijkheid van die gemeente? Die mensen zitten toch allemaal bij die duizenden denominaties waar je het net over had?

Oké, dan interpreteerde ik je verkeerd. Een historiograaf is namelijk een historicus. Net zoals een geschied theoreticus dat ook is, een oudheidkundige ook, etc. Maar jij bedoelde historicus in de bredere zin van het woord, zoals geschiedschrijvers dat ook zijn. Die definitie mag ook natuurlijk, maar dan begreep ik je verkeerd. Wel gezegd, om in de geschiedenis (en zeker mbt de oudheid) om een onafhankelijke bron te vragen is een beetje als dat ik een natuurkundige vraag een atoom te laten zien, zonder technologie. Ze bestaan niet, ze bestaan trouwens ook niet over Romeinse keizers. En bin

Correctie: Is wel gedaan. Is later voor een groot deel weggegooid/genegeerd door een stel christenen en de rest zijn ze later Nieuw Testament gaan noemen. Dus je zegt dat er nog meer bronnen zijn, ok! Meeste bronnen die 'genegeerd' of 'weggegooid' zijn, zijn ook van een jongere datering. Over evangelie van Thomas (oude versie) kun je nog over twisten, die is ook best oud en is ook wel vanuit synoptisch perspectief wel wat over te zeggen, maar een hoop zoals evangelie Judas kun je qua datering moeilijk meer als primaire bronnen zien.

is wel gedaan. Is later verzameld door een stel christenen en zijn ze bijbel gaan noemen. Voor Romeinen niet boeiend des tijds idd, die hadden genoeg zieners en dat soort volk, een Jood in een provincie veraf is niet boeiend, Het was niet uniek hoor.. ook in judea niet trouwens. Het was eerder een bevestiging. Dat lees je ook in reactie tegenstanstanders, die zijn niet geschokt dat iemand een wonder doet. ze verdachten hem eerder van demonische bronnen. Historisch is het nogal logisch dat je dlechts de bronnen hebt die je hebt. Ik zou het bijv. Als christen raar gebonden hebben als de hof ge

Reginald De Schryver - historiografie. Qua literair genre noemt hij trouwens Lucas als eerste christelijke geschiedschrijver. (Voor de leek: die term zegt wat over literair genre, niet over of het correct is. Immers er kan valse geschiedschriving zijn en er kunnen mythes zijn die waar gebeurd zijn..) De man was trouwens hoogleraar historiografie (geschiedenis van de geschiedschrijving) Leuven en dat boek is als handboek bekend studie materiaal op diverse uni's.

Omdat er ook veel beschrijvingen van Jezus bekend zijn. Sterker nog, er zjn omtmoetingen met Jezus tot de dag van vandaag beschreven. Maar ik vermoed zo dat je daar weinig mee kunt, logisch ook. Mijn punt, het feit dat er 'werken van Plato' bekend zijn, zegt niet zoveel over of ze werkelijk van Plato zijn. Al had ik trouwens liever Socrates aangehaald. Die dude kennen we alleen via leerlingen waaronder Plato. En echte primaire bronnen over levensveschrijving van karel de grote: belabberd weinig. Ik ken twee oude teksten over zijn kroning, ik ken het dubbele over kruisdood van Jezus. nu, ik g

Twijfelaars houd je altijd. Het leuke is dat ze meestal erg selectief zijn. Gebruiken ze de zelfde criteria bij Plato? Of voor mijn part Karel de Grote? De tijd levende geschiedschrijvers zie je trouwens wel vermeldingen, zoals Lucas. Wederom iemand die geaccepteerd is binnen de de geschiedwetenschap als iig een bron. Sterker nog, Lucas is binnen de historiografie de eerste christelijke geschiedschrijver. (Voor de n00b, die termen zeggen niks over waarheid, maar wel over het genre tekst.) De evangeliën zijn primaire bronnen. Ze zijn qua datering oud genoeg. Het argument van afwezigheid bij R

Even afgezien van dat ik dat onzin vindt (politieke mocht RKK is minder groot dan die vroeger bepaalde periodes was): Wat is het probleem, stel dat het zo was? Nu vul ik wat gedachten voor je in, sorry als ze nergens op slaan. Stel de antichrist is voor rassengelijkheid mits ze de duivel vereren, moeten we als christenen dan tegen racisme zijn? Stel de antichrist wil de monden voeden, moeten we daar dan tegen zijn? Stel, de antichrist zou komen in een tijd van vrede, moet je als christen tegen vrede zijn? Die hele nieuwe wereld orde is een grote complot theorie. Maar stel je voor, ze zou

Ik zou me er niet prettig bij voelen. Tis zelfbedrog in het beste geval. Waarom zelfbedrog? Stel het is op niks gebaseerd, dan beeld je het je zelf in. Dan bedrieg je jezelf. Ik denk ook niet dat dat mijn antwoord anders zou zijn als je vroeg naar mensen die in een staat van trance rond een mens erg je niet bord zouden gaan zitten in de hoop dat geesten hun hand over het bord zouden leiden. Maar doorgaans is dat niet het geval en dobbelen mensen om de zetten. Dat bord doet er ook niet toe.

Mooi dat je er positieve dingen voor jezelf uit haalt. Bewaar dat wat je opbouwt en je een beter mens maakt. Volg je geweten, om het maar zo vrij te interpreteren.

Dan gelooft hij dat. Dat is iets anders dan dat het werkelijk zo is. Zelfs Dawkins ontkent dat niet. Niet dat dit nou werkelijk enige relevantie heeft, de man is bioloog, geen historicus. Dus zijn mening op dit punt heeft evenveel waarde als dat van de visboer op de markt. Maar binnen de geschiedwetenschap is er wel redelijk consensus dat Jezus heeft bestaan. Of hij dan de zoon van God is, dat is een religieuze vraag en daar houdt de geschiedwetenschap zich niet bezig.

Ik zou me er niet prettig bij voelen. Tis zelfbedrog in het beste geval. En in het slechtse geval stel je je open voor bovennatuurlijke zaken die het niet goed met je voor hebben in mijn perspectief. Ironisch trouwens dat op zich het middel an sich in de bijbel in rudimentaire vorm wel gebruikt wordt om God te raadplegen, maar dan met een dobbel systeem. De Joden in het OT deden het en in het NT is er een appostel mee gekozen. Iets waar tegenwoordig volgens mij geen kerk echt enthausiast van zal worden als je dat zou gaan voorstellen. Het vershil wellicht is dat de appostelen niet in een v

Uitleggen waar de betekenis voor staat. Vaak is het zo dat de meeste mensen die er een probleem mee hebben niet weten wat de RKK ermee bedoeld.Heeft wellicht ook een beetje mee te maken dat woorden een beetje in onbruik geraakt zijn. Als ze Game of thrones kennen kom je misschien een eindje met 'hand of the king'. In principe ben je al een 'plaatsbekleder' als je 'in naam van Jezus' zegt. Jezus zij tegen Petrus 'wijdt mijn achapen'. Als hij daar aan gehoor geeft (wat hij deed) is hij plaatsbekleder. Hij wijdt namelijk de schapen van Jezus, in naam van Jezus. En katholieken geloven de rol v

Waarom zou dat individu dat doen? Vast, maar ik zie hier niet zo het verband met mijn vraag. Ik reageerde slechts op wat je schreef. Je schreef inderdaad niet over een absoluut moraal, maar over een subjectief moraal in relatie met een intersubjectief moraal. Dat roept dus bij mij de vraag op: Waarom zou je je als subject schikken aan een moraal wat wellicht ten goede komt aan de groep maar ten nadele uitpakt voor het subject an sich?

Het overleven van een groep kan nadelig uitpakken voor het individu. Vanuit jezelf bekeken: Stel dat het groepsmoraal weliswaar gunstig is voor de mensheid, maar negatief uitpakt voor jou als individu, wat belet jou als individu om het naast je neer te leggen en je eigen moraal te scheppen waarin alles ten gunste van jou uitpakt?

Zijlstra verbrak ook de vloek meteen in naam van Jezus. Binnen het paradigma ( = zijn blik op de werkelijkheid) van Zijlstra is het prima te verklaren........... Uiteindelijk is de stroming van Zijlstra een eigen kerk geworden en ook daar is nogal wat gedoe geweest toen Zijlstra het stokje over droeg maar het toch niet helemaal los kon laten. Anyway... In de meer "behoudende" evangelische kringen die ik ken zouden ze om wat meer toetsing vragen. God zal het vast ook aan anderen openbaren, en een woord als dat is vast ook toetsbaar aan de Gemeente en de Bijbel. Als broeder X de openbaring kri

Klopt. Ik zeg ook niet dat iedereen het misbruikte. Wel denk ik dat er in veel (niet alle) teksten een universele boodschap zit. Feit is wel dat nadien het avondmaal van onderdeel maaltijd naar een "karig" ritueel veranderd is. Het was zeker niet het uitsluitend vroeger christendom. In de liturgie van de Katholieke en de oosters Orthodoxe kerk maakt 't nog steeds het centrum van de viering uit. Qua liturgie is het meestal bij "low church" protestantisme (inclusief evangelisch) dat de kern de preek is. Bij Katholiek, Orthodox (en ik vermoed high church protestantisme?) is het de euherestie wat