Olorin

En toch staat er in de Bijbel een nogal expliciete beschrijving om afbeeldingen te maken (bijv. ark des verbond, die engelbeelden). Of een stapje verder: Er zijn voldoende Joodse fresco's gevonden in de Romeinse oudheid. Ook in synagoges. En dan bedoel ik letterlijk Bijbelse taferelen en personen.

Zeker. Ja hoor prima. Hoe is het met jou?

Tegenwoordig zijn protestanten (gelukkig) voor de Katholieke Kerk gewoon broeders en zusters in Christus. Eén doop. We bidden tot de zelfde God. We lezen het zelfde evangelie. En de apostolische geloofsbelijdenis en die van Nicea staan bij niemand ter discussie.

Hoop misstanden in de Kerk en je kreeg een beweging om dat aan te pakken. Bepaalde tak werd had de moderne devotie en later hetconcilie van Trente als gevolg (Katholiek!) Een andere tak splitste zich af en dat zijn protestantse stromingen geworden. Luther wilde zich niet afsplitsen, maar doordat hij nogal een driftkikker was en zijn tegenstanders ook nogal waardeloze corrupte figuren waren escaleerde het. Dat is mijn persoonlijke mening als historicus. En persoonlijk ben ik van mening dat als paus Fransiscus toen aan de macht geweest was (en enerzijds de bezem door de kerk had gehaald qua corruptie en anderzijds wat diplomatieker had gecommuniceerd) en de kerkelijke steun had gehad en Luther een paar pilletjes had genomen, Luther als Katholiek gestorven zou zijn en we veel ellende voorkomen zouden hebben.

Episcopale structuur is de bisschoppelijke hiërarchie. Dus dat je wijding en apostolische successie hebt. Lutherse bisschoppen beroepen zich dat zij de wijding gekregen hebben die uiteindelijk via via via terug gaat op de appostelen. Ze zullen zichzelf vooral schismatisch zien van Rome. Ze zijn Katholiek, maar hebben gebroken met Rome. Luther had niet de intentie een eigen kerk te stichten, maar is uiteindelijk afgescheiden nadat hij werd ge-excommuniceert en vervolgd werd. "Hier sta ik, ik kan niet anders". De paus zag het natuurlijk anders.. High en low church heb ik van de Anglicanen 'geleend'. Die kennen dat namelijk ook. Highchuch is zeg maar heel katholiek achtig, low church is meer gereformeerd (ngk, gkv, gkn achtig), of evangelisch. In Duitsland heb je bijvoorbeeld Lutherse bisschoppen, worden Lutherse missen gehouden, met een hele liturgie mbt brood en de wijn. Het zijn kerken waar je als onbekende soms denkt dat het een katholieke kerk is. Maar dan ontdek je dat één van de beelden Calvijn is. (Dat overkwam me in Berlijn.) Qua kerkelijke muziek is J.S. Bach is een mooi voorbeeld. Maar low church heeft dat niet. Ik zou zelf daar de tak in Nederland onder verstaan die in de PKN opgegaan is. De Anglicaanse kerk heeft dat nog extremer. Je hebt daar in de low church theologen waar pinkerstegemeenten mee flirten, maar de high church doet heel katholiek aan. Sterker nog, je hebt in Engeland zelfs gehad dat binnen bepaalde conservatieve high church (oxford movement) kerken waren na aanleiding van wat veranderingen besloten om katholieke parochies te worden.

Lutherse kerk heb je ook wel verschillen wat betreft uitverkiezing, en de stroming kent ook een low church en een high church en wel en niet een een episcopale structuur. De reformatie kent naast die twee ook Zwingli en en de geformeerde kerken kennen ook wel hun denkers die de theologie gevormd hebben (Ursinus , Olevianus) stromingen en events. Piëtisme, mensen als Wesley en Whitefield en natuurlijk Arminius die wel invloed hebben gehad op de gesprekken.

Ja reunie is miss. wel leuk. Iig de meets met Morpho waren altijd gezellig.

Luther is natuurlijk niet gelijk aan de Lutherse kerken, Calvijn eveneens geen synoniem voor de gereformeerde kerken. Beide hebben invloed gehad van anderen en denken op bepaalde punten ook wel anders.

Moved on. Niet de tijd meer en ken de discussies ondertussen wel. Maar heel soms daag ik wel nog op, omdat religie me nog steeds boeit en sommige mensen best interessante dingen te vertellen hebben. Sommige onderwerpen mis ik wel in mijn IRL omgeving.

Onder mijn meest close vrienden zitten een aantal erg overtuigde atheïsten en eigenlijk heb ik maar een paar christelijke vrienden, merendeel van mijn vrienden is dat niet. En dat is eigenlijk helemaal prima, het zijn fantastische mensen. Het zijn goede mensen waar je echt op kunt bouwen (ik heb het over die atheïsten he). En heb trouwens fantastische gesprekken met die mensen. En ben het trouwens ook nog regelmatig met ze eens, dat ook... Jij komt binnen met in je openingspost "heb geen hoge verwachtingen van mij" en je zegt even later dat je geen positieve bijdrage hebt. Je eerlijkheid siert je trouwens. Wat ik wel jammer vind is dat je dan zegt dat Thorgrem een onbeschofte houding heeft. Als je dit terug leest, wat zeg je nou zelf? Je hakt met de botte bijl naar binnen zonder er überhaupt nog een gesprek is. Je komt mij eerlijk en oprecht over, maar ik vind het wel jammer dat je gelijk in de slachtofferrol springt, terwijl slechts gerepeteerd wat je eigen woorden zijn.

Ik denk niet dat God je extra kracht geeft als je vloekt. Het werkt ook met auw! Of met ziektes, of met geslachtsdelen en seksuele context. Ik weet niet waarom men God erbij haalt. Het is iig iets heel erg ouds. Deels is het dingen die in dagelijks taalgebruik terecht gekomen zijn. Godzijdank, en OMG zijn best vrome uitdrukkingen. Veel zijn net schietgebedjes. (En niks mis met als je zegt 'Godzijdank' en je meent dat ook echt.) Net zoals "Jezus, ...". En dan heb je "God verdom me", dat is een zelfvervloeking, je verzoekt God om je in de verdoemenis te storten. In het Engels vraag je nog om "het" te verdoemen. Dit komt van oorsprong uit het zweren van eed begreep ik. Zoiets als, het is waar en God verdom me als het niet zo is. In de middeleeuwen zweerden men oa. 'bij Gods beenderen'. En dat werd ook veelal als een krachtterm gebruikt. Je kunt het vergelijken met nare ziektes, zoals de klere, de tering, of kanker. Nare ziektes die ook als krachtterm gebruikt worden. Iets kanker toewensen lucht blijkbaar erg op als je boos bent. Fuck roepen ook, gvd ook. Je hoort zelfde dat iemand op zijn duim met een hamer slaat en roept "wereldvrede! naastenliefde!". En ja, ik gebruik ook krachttermen. Ik probeer wel 'God' er buiten te houden, maar heb wel een aantal nare uitdrukkingen in mijn repertoire.

Respectabele leeftijd om te overlijden. Niks schokkends aan wat dat betreft, ik zou willen dat bepaalde mensen die ik ken langer bij me zouden zijn gebleven, hier op aarde. Maar de vraag of ik (of ieder ander) die leeftijd haal. Ik herken wel wat je zegt Lobke. Tegelijk heb ik vrienden die een kruis slaan als ze een kerk zijn en zelfs een kaarsje branden, en zo atheïstisch zijn als weet ik wat. Er is iets in de Kerk wat ze nog bindt. Ik vind het fijn dat dit 'iets' er nog is. Geloven niet in een god, zijn slimme mensen, zijn politiek ook bepaald niet confessioneel en zien graag het bijzonder onderwijs verdwijnen. Maar waarderen wel de geschiedenis en traditie van de Kerk en kunnen een mis waarderen. Het zijn personen waarmee ik op vakantie religieus erfgoed bekijk en eindeloos praat over de interpretatie van glas in lood ramen en beelden. Iig eentje zal zich zelf ook katholiek noemen, en zich zelf ook atheïst noemen afhankelijk van de vraag. Wat betreft Kuitert: Een prediker die zijn geloof verloren is en blijft prediken. Zoek dan betere zingeving voor jezelf. Tegelijk geeft het wel weer voer aan theologen. Het zal jongeren idd weinig zeggen. Stel babyboomers die lopen te miepen over geloofzeertjes uit hun jeugdtraumatjes. Jongeren kunnen zich bezig houden met de hypotheek die ze nooit zullen krijgen met behulp van hun niet bestaande vaste contract. Iets wat ze kunnen betalen vanuit hun werklozenstudie die als een zwaard van Damocles-lening om hun nek hangt.

Wat maakte het uit? Schepping is iets leuks voor levens/wereldbeschouwelijke lessen. Evolutie wellicht ook, maar ook vooral interessant voor biologie lessen. Praat je gezellig tijdens levensbeschouw over hoe Darwins' werk nooit op de verboden boeken index van de RKK terecht gekomen is en praat je tijdens biologie over de inhoud ervan.

Domine is de mannelijke aanroepterm (vocativus) van dominus. Vrouwelijk is dat met de 'a', als dat zou bestaan in Latijn, m.i. Prima toch? Ik zou er geen bezwaar in zien.

Dat is het dilemma blue pill red pill. Kies je voor de zalige onwetendheid, of de harde realiteit. Neo kiest voor het laatste, Cypher voor het eerste, achteraf gezien. In real life ook een interessante vraag: Wil je weten dat je een terminale ziekte hebt, wil je je doodmoment weten al het onomkeerbaar is? Wil je weten wat er in de wereld gebeurd, of wil je in je veilige bubble zitten? Het verschil is dat de machines invloed hebben op je bestaan en je dat kunt ontvluchten (of ja, dat lijkt ook fictie te zijn...). En andersom ook: zou je een dierbare het slechte nieuws willen vertellen? Wetende dat het waar is, maar onvermijdelijk is? Of zou je iemand liever tot de dood in een vredige illusie laten zitten? Ik heb er zelf wel over na gedacht, ik zou liever het onheil op me af zien komen.