Olorin

Neuh, verreweg het meeste is geen obstakel. Binnen de Katholieke wereldkerk kennen we al de Oosters katholieke kerken, die de Oosterse ritus hebben en de sacramenten zijn wederzijds erkent en zijn dezelfden. Binnen de Katholieke Kerk is de Latijnse ritus wellicht de bekendste, maar het is niet de enige. De positie van de paus had ik al aangestipt en dat is voorlopig het grootste obstakel nog. Als je met de Heilige Geest het Filioque bedoelt: Naar ik begreep is dat tegenwoordig geen big deal meer. https://en.wikipedia.org/wiki/Filioque# ... heologians Of het glas half vol of half leeg

Momenteel zijn er veel positieve signalen tussen de Katholieke kerk en de Orthodoxe kerken. Inhoudelijk verschillen ze eigenlijk niet zoveel van elkaar. Ja, ieder heeft hun eigen tradities, taal, en gebruiken en spiritualiteit, maar binnen de Katholieke wereldkerk heb je ook een oosterse vleugel zitten. Ik bedoel, dat is geen obstakel. Theologisch gezien lijkt men ook enorm op elkaar, ook daar heb je geen probleem. Waarom ze dan toch niet samen een kerk zijn? Ik denk een paar punten. Als eerst het verleden: In de loop van de middeleeuwen zijn er wat geruzie en politieke machtsspelletjes gewees

Dit is nu wel een goed voorbeeld van uit de context trekken. Daar ging namelijk een zin aan voor, en daar had ik het over toen ik bovenstaande schreef: Jullie moeten hen helemaal vernietigen. Sluit geen verbond met hen en laat hen niet in leven. Waar ruk ik je post dan uit de context? Je reactie gaat toch over dat citaat? Mijn reactie gaat over jouw reactie op dat citaat. Maar zo je wil: Absoluut waar. En ook interessant in het kader van de heilspedagogie.

Ik zeg ook niet dat dit het centrale thema is. Er werd door Michiel gesteld "in de Schrift komen we geen tekstplaatsen tegen, waarin een feestje wordt gevierd over het doodgaan van mensen" Michiel schreef: 'Zoals Olorin ook aangeeft in de Schrift komen we geen tekstplaatsen tegen, waarin een feestje wordt gevierd over het doodgaan van mensen, maar wel feestjes worden gevierd als iemand behouden wordt.' Ik had het daar in die post over feestjes in de hemel en dat is ook de context waar Michiel het volgens mij over heeft, gezien hij het ook over behoud ed. heeft. Dat gaat concreet over bepaa

Michiel parafraseerde een post van mij. Ik voel me nu indirect uit de context door je gerukt. Ik had het daar specifiek over het verschil tussen dat het Joodse volk dat verheugd was over de dood van een vijand, en, maar dat je niet leest over dat men in de hemel een feest ter ere van een dode vijand wordt gevierd. Dat terwijl er wel dergelijke dingen beschreven staan over een feest omdat een ziel gered is. Verder klopt het wat Robert of Pesach schrijft. Het centrale thema is niet de viering dat de eerst geborenen Egyptenaren dood gingen, maar men viert de bevrijding van hun volk. Op 5 mei vi

Dank. Tegelijk is het best anachronistisch om er vanuit te gaan dat de religie ontstaan is vanuit de Bijbel. Andersom is eerder het geval: eerst was er religie en die schiep de Bijbel. Immers, er was al een gelovige Jood die een Psalm schreef. Er waren Katholieke concilies die aangaven wat het nieuwe testament is. In 100 n.Chr. was er al een kerk, maar geen Bijbel. Dus lijkt het me ook best nuttig te kijken wat die Kerk zegt. Voor hen die graag christenen als bloeddorstige zeloten willen zien is dat geen probleem hoor. De kruistocht tegen de Katharen levert vast veel pret op ("Dood ze all

De volgende vraag is dan: Wanneer moet ik "God" in het OT vervangen door "Het godsbeeld (van het moment)". Het meeste korte antwoord: Wanneer de Kerk dat leert. Iets langer: Samenspel van de schriftelijke en mondelinge overlevering in samenspraak met het leergezag. Of anders gezegd: Wat de Christendom vanaf haar ontstaan heeft overgeleverd (en in zekere zin haar roots heeft in een nog oudere Joodse traditie), overdacht in haar huidige tijd door een clubje dat opvolgers, van opvolgers, van opvolgers, van etc., van de apostelen zijn. Nog langer: Een groot samenspel van theologisch onderz

Ik denk eerlijk gezegd niet dat God blij is met de dood van iemand en al helemaal niet als die verloren zou zijn. Ik lees wel dat het volk Israël verheugd is. Ook best menselijk natuurlijk en het wordt beschreven uit het perspectief van die mensen. Maar zelfs in die verhalen lees ik nooit dat God een feestje in de hemel bouwt over de dood van een mens, zelfs niet degenen die heel slecht waren. Dat terwijl er in de Bijbel wel hemelse feestjes aangehaald worden, maar dan toch vooral als een ziel gered is. Jezus vraagt zelfs vergeving voor degenen die betrokken zijn bij zijn kruisiging, hij

Jupz. Uit de Bijbel kun je onderbouwen dat geweld geoorloofd kan zijn tegen zondaren of zij die het geloof bedreigen (wat ook een veel te rekkelijk begrip kan zijn). Tevens kun je ook totale pacifisme met de Bijbel onderbouwen en zelfs een reactie van liefde voor degene die je vermoorden. Van beide zijn in de kerkgeschiedenis ook wel voorbeelden te noemen. In zekere zin heeft heeft Student gelijk: de Bijbel leert namelijk niets. Ze is een verzameling boeken en geen persoon.

Geen idee, ik ben niet thuis in dat wonder, of uberhaupt de toetsingscommissie an sich. Ik zeg alleen wat de achtergrond is achter dat onderzoek naar wonderen enzo. Ondermeer dat het dus een omgekeerd proces is dan sommige mensen denken wat het is. Mensen geloven al dat er op voorspraak wonderen worden verricht, dat onderzoek is vervolgens bedoeld de onzin eruit te filteren. Maar geen idee hoe het zit met je voorbeeld, ik weet niet hoe strikt die criteria zijnen de ruimte tussen natuurlijke en een bovennatuurlijke verklaring. Vanuit een nieuwsgierige en culturele interesse boeit het me wel, vo

Ik.Ik ken daarentegen ook verhalen van middeleeuwse heiligen waar jij wellicht nooit van gehoord hebt, aangezien die later ook niet meer als canoniek gezien werden.

Is dat zo? Klinkt aannemelijk, maar wel jammer. Had me een leuke functie voor mezelf geleken.

De reden wellicht dat elke katholieke heilige dood moet zijn (al heb ik de ambitie de eerste levende te zijn). Zo heb je verhalen rond Martinus van Tours (sinte Maarten, de koeien hebben staarten enzo) dat ze van hem een bisschop wilden maken, en dat hij zich vervolgens in het kippenhok verstopte om dat te voorkomen. Of het waar is... het is een leuk verhaal. Ergens realistisch overigens, bisschop lijkt me een k*t baan. Wellicht. Ik ken het niet echt genoeg. Wellicht trouwens aardig dat het hele vooronderzoek voor heilige verklaring juist bedoeld is als filter. Iemand die in onderzoek is,

Oke. Ik heb ze leuker gevonden dat de onzichtbare roze olifant, maar heb er minder mee dan met het Dudisme. Al verdenk ik die laatste van een Taoïstisch Trojaans paard. Niet dat ik iets tegen taoïsten heb hoor, ik heb vooral wat tegen Trojaanse paarden. Plus dat ik niet zoveel kan met dat westerse commerciële cherry picking in oosterse religie (al moet ik zeggen dat ik dat Japanse cherry picking in het katholicisme iets koddigs vind hebben).

dubble

In zekere zin: Ja. Ze doet meer voor anderen dan ik en onze samenleving, haar leven wijdt ze zeker aan het goede en ze is wat dat betreft zeker een voorbeeld voor anderen. Dat laatste is trouwens objectief (of zo je wil intersubjectief) vast te stellen aangezien ze dat al is, los van of je het goed vindt. En als licht in de duisternis, tja, katholiek verstaan is dat evident, dat is iedereen die behouden is denk ik zo. Dus: ja. Nuance: Tussen jou en mij (en Nietzsche ) is goed en kwaad natuurlijk een subjectief begrip. En de heilige eerste paus die de rots is waarop de kerk gebouwd is, was e

Drie dingen: 1) Toffe baard, maar vooral epische locatie om daar te wonen. 2) Ik heb er eentje (vergeleken met die van jullie een hele kleine, hadden mijn ouders als souvenir voor me op vakantie in Israël meegenomen), maar ik krijg er voor geen mogelijkheid geluid uit. 3)Leuk filmpje, helemaal eens met MysticNetherlands.

Overigens vierden de eerste Joodse Christenen ook de Sabbat. Ze gingen op zaterdag naar de Synagoge en vierden zondag (nadat dus de Sabbat afgelopen was) samen het geloof als christenen met als centraal punt de maaltijd die Jezus ingesteld heeft waarin Zijn lichaam eet en Zijn bloed drinkt. Later (al snel trouwens) zie je dat die zondagse viering een soort hybride ding begint te worden met enerzijds de Maaltijd van de Heer en anderzijds omringt door allerlei elementen die we uit de synagogedienst en de Joodse tempelcultus kennen.

Hmm, Jezus lijkt in de Bijbel toch te suggereren dat je handelen wel meetelt voor je behoud. (Matteüs 18.32-34 en Matteüs 25.31-46 (en zo je wil de gelijkenis er vooraf)).

Sommigen zitten er wel zeven dagen per week zelfs. Overigens ook voor leken in best veel gebieden traditie om zaterdag naar de Vespers te gaan.

Ik weet niet wat de 'alledaagse' betekenis is. Aangezien ze door de RKK heilig verklaard is ging ik er vanuit dat je dan de katholieke definitie bedoelde. En daarvan vind ik vooralsnog dat dat het best klopt.

Jups. Ook bij het katholieke begrip 'heiligen' verondersteld helemaal niet dat het van die perfecte mensen zijn doe nooit iets verkeerds hebben gedaan in hun leven. Nee, sterker nog, zelfs in de erg geromantiseerde heiligenlevens kom je wel bedenkelijke dingen soms tegen. En dan zijn dat zelfs geen beschrijvingen die als historisch accuraat bedoeld zijn, maar een stichtelijke bedoeling hebben. 'Heilig' kent in de Katholieke context ook verschillende betekenissen, maar in de context van dit topic is een 'heilige' is dat iedereen die in de hemel is. That's it. Daarnaast heb je ook geïonisee

Ik vind ze wel interessant. Toch veelal een eigen naar binnengekeerd wereldje, met eigen regels en gebruiken en de nodige sociale controle. Ik heb de indruk dat een deel van de nieuwe generatie reformatorische jongeren wel aan hun geloof vasthouden, maar die zuil een beetje loslaten. Meer in de buitenwereld staan, anders met tv en internet omgaan, etc. Reformatorische jongeren waar ik wel mee in aanraking kwam, kwamen me doorgaans wel als zachte vriendelijke beetje introverte mensen over. Qua geloof heb ik de indruk dat de meeste mensen wel 24/7 hun best doen ook te leven naar hun geloof. D

Volgens mij is geen enkel bericht over een wonder 'niet helemaal onomstreden', ongeacht of daar wel of geen onderbouwde reden voor is. Interessanter is wat de aanwijzing tegen die wonderen zou zijn en of het hard te maken valt dat het geen echte wonderen waren. Ook hier geldt dat als de ene partij iemand bejubeld er een andere partij zal zijn die daar kritiek op heeft. Overigens niet altijd onterecht hoor, maar dan zul je eerst naar die aanwijzingen moeten kijken. Nu, voor wat kaders: Dat iemand heilig verklaard is verondersteld niet dat iemand foutloos is. Ook heiligen deden verkeerde di

Als ik die redenatie moet volgen zou het ook betekenen dat het een taboe is onder christenen om naar de kerk te gaan, ook daar bestaan topics over. Om maar niet te spreken over het topic over het koken van eten.