Robert Frans

Volgens mij schrijf ik hier niet eens specifiek katholiek, want ook protestanten leren de Drie-eenheid. Verder probeer ik gewoon zo mooi mogelijk op te tekenen wat ik weet, geloof of ervaren heb. En aangezien ik hier op een christelijk forum ben, neem ik ook de vrijheid om wat stelliger vanuit het algemeen christelijk geloof te schrijven dan ik daarbuiten zou doen. Bij eigen opvattingen die niet algemeen gedeeld worden, zal ik echter al wel sneller erbij zeggen dat het mijn eigen geloof of visie betreft.

Het is gewoon algemene, christelijke leer hoor. Als je daar problemen mee hebt, dan is dat prima, maar hou het dan bij argumenten. Daar doe je immers niemand kwaad mee. Of Jezus nu letterlijk door God verlaten werd, daar is men volgens mij eigenlijk niet echt over uit. Sommigen zeggen van wel, anderen dat Hij dat enkel zo ervaarde. Ik denk dat dat gewoon een van de vele mysteries is rondom het Offer. Maar de Drie-eenheid werd in elk geval nimmer verbroken, omdat dat simpelweg niet kan. Volmaakte liefde kan immers niet verbroken worden, zelfs niet als Jezus daadwerkelijk verlaten zou zij

In een huwelijk zijn man en vrouw ook één, maar toch twee te onderscheiden personen. Zo zijn in de goddelijke Drie-eenheid de drie Personen ook zelfs volmaakt en eeuwig één, maar wel drie te onderscheiden Personen: Vader, Zoon en heilige Geest. Het aanspreken van een geestelijk leidsman met 'vader' is een oeroude traditie in het christendom, waarmee benadrukt wordt dat de Kerk een goddelijke familie is, gevormd door bovennatuurlijke banden middels de wedergeboorte. In het Engels is het al veel normaler om ook priesters met 'father' aan te spreken. En ja, in vrouwenkloosters wordt de abdis

Nee, Hij had het tegen zijn Vader. Dat is nu precies wat ik probeer te zeggen: Vader, Zoon en heilige Geest zijn alledrie één God, maar ook drie autonome, van elkaar te onderscheiden Personen. Ze kunnen dus met elkaar communiceren en elk van Hen kan een unieke rol vervullen in het heilsplan en in de liefde tot elkaar. Nog altijd in Gods liefde. Hij zal het je natuurlijk niet aanrekenen als je door onwetendheid en of onbegrip een bepaalde leer moeilijk vindt om aan te nemen. Hij nodigt je echter wel uit om je erin te verdiepen en zo zijn liefde binnen onze mogelijkheden steeds m

Hij is een Drie-eenheid, omdat Hij liefde is. God is niet liefdevol, of liefhebbend, Hij is de liefde zélf. En je kunt niet in je eentje liefde zijn, want liefde behelst relatie. Daarom is God dus ook relatie in zichzelf: volmaakt de ene God, in drie individuele, van elkaar te onderscheiden Personen (of Hypostasen, zoals de oosters-orthodoxen zeggen). Dat kunnen wij niet begrijpen om voornamelijk twee redenen. De eerste reden is dat wij een te beperkt beeld hebben van God, door te menen dat God zeg maar een soort volmaakte, almachtige superversie is van wat wij zijn en daarom dus maar één Pe

Als katholiek zou ik hem eerst aangeven dat hij die zonden niet hoeft te biechten en dat zelfs niet kan. Door zijn doopsel zijn ze hem door God al vergeven en ik zou hem dan helpen zich dat allereerst te beseffen. Het lijkt mij immers dat daar een belangrijke kern van zijn gewetenswroeging ligt. Als (een aantal van) de inbraken echter nog niet zijn verjaard, dan zou ik hem wel aanraden zich bij de politie aan te geven en de te ontvangen straf geduldig en nederig te volbrengen. Zijn ze allemaal wél verjaard, dan heeft het natuurlijk geen zin meer om naar de politie te gaan. Tot zover het

Het is inderdaad waar dat christenen zich beseffen dat de 'werking' van een gebed of meditatie niet afhangt van bepaalde technieken, maar van Gods liefde en genade. Of je nu de rozenkrans bidt,in stilte verwijlt of gewoon dagelijks een paar eenvoudige woorden spreekt, in al deze gevallen ben je in directe relatie met God, die handelt naar zijn Wil en naar jouw welzijn. Alle door mij genoemde technieken zijn enkel hulpmiddelen om je op God te richten en zullen sowieso vruchteloos blijven als je daarnaast niet in je dagelijks leven Christus wil navolgen. De orante-houding inderdaad. Een

Misschien lees je er niets over, omdat je in de verkeerde richting zoekt. Meditatie, wat in het christendom over het algemeen contemplatie of beschouwing wordt genoemd, is namelijk wel degelijk onderdeel van het christendom. We kennen het zelfs in verschillende vormen. De meest toegankelijke vorm is de rozenkrans. Daarin mediteer je over verschillende gebeurtenissen uit het leven van Jezus en Maria, terwijl je vijftig maal het weesgegroetje herhaalt, af en toe afgewisseld met andere gebeden. Je zou het een matragebed kunnen noemen. Veel katholieken bidden de rozenkrans dagelijks of in elk

Maar dat kan dus niet. Je kan niet 'weder-ontboren' worden, net zoals je toch ook niet 'ontboren' kan worden. Zoals je niet terug kan keren naar de schoot van je moeder, zo kun je ook niet terugkeren naar het doopwater. Natuurlijk kun je Gods heiligmakende genade verliezen door de doodzonde en kun je zo de relatie met Hem alsnog verbreken. Maar je blijft dan wel wedergeboren; je kan niet nogmaals gedoopt worden om weer bij God te horen. De biecht is daarvoor dan het geëigende sacrament. Johannes spreekt niet voor niets over wedergeboorte. Hij spreekt niet over inlijving, initiatie of en

Klopt. En het geloof wordt voltooid en bevestigd in het doopsel. Zonder het doopsel kun je Christus' andere sacramenten niet ontvangen, wordt je niet ten volle deel van zijn Lichaam, dat de Kerk is, en blijf je dus verstoken van hetgeen je geloof voedt. Het doopsel is inderdaad een sacrament, een handeling van Christus zelf, en haar werkzaamheid is daarom volstrekt onafhankelijk van ons. Zij reinigt de mens van de erfzonde en ook van begane persoonlijke zonden (waar bij een baby natuurlijk nog geen sprake van is), los van hoe de dopeling en de doopbedienaar ertegenover staan. Zo ben

Dat is inderdaad iets heel bijzonders, als een volwassene ervoor kiest zich te laten dopen. Dat gebeurt bij ons ook af en toe, bij voorkeur in de paasnacht. De volwassene krijgt dan ook meteen het vormsel toegediend, meestal dan door de pastoor namens de bisschop, en de eerste communie. Maar ook dan neemt God de eerste stap en bereid Hij degene al voor op het doopsel voordat deze zich aanmeldt als catechumeen. Bij een baby is het inderdaad echter nog veel duidelijker dat het initiatief geheel bij God ligt, hoewel de ouders natuurlijk wel in vrijheid de keuze maken het kind te laten dopen.

Je hebt op dit forum voldoende ruimte in zelfs je eigen topics om je eigen onderwerpen en visie te bespreken. Het is dan aan jou om ook diezelfde ruimte aan anderen te geven, door hun onderwerpen en topics niet te 'kapen'. Wat je wil ontvangen, zul je eerst zelf moeten geven.

Daar is helemaal niets dwaas aan! Met het doopsel ontvang je een merkteken op je ziel, die nooit verloren gaat. Wat je ook doet, je blijft altijd gedoopt. Daarom kun je ook maar één keer gedoopt worden. En het gebeurt vaak genoeg dat niet-gelovige kinderen uiteindelijk toch weer terugkeren tot het geloof. Ik geloof dat het door dat merkteken komt, dat het doopsel een zaadje van geloof in iemand plant, die elk moment kan ontkiemen of zelfs herontkiemen. Zelfs bij christelijk opgegroeide niet-gelovigen zie je niet zelden sporen van het geloof terug, ook en misschien zelfs als zij tegen het gel

Volgens mij gaan we nu flink off-topic hier. Dit topic had/heeft als onderwerp de katholieke oecumene, zoals omschreven in de openingspost, niet de geloofsovertuigingen van zendeling. Daarvoor zijn er al genoeg topics, lijkt mij zo...

Nu zijn er verschillende manieren waarop je iets wel of niet kan. Als ik die arme puppy er weer bij mag halen: ieder mens met gezonde benen is gemakkelijk in staat het beessie een rotschop te verkopen. We hebben daartoe de macht en het jonge hondje kan zich daar op geen enkele wijze tegen verweren. Maar toch kunnen heel veel mensen dat gelukkig absoluut niet. Ze kunnen het dus wel, maar ook weer niet. Omdat ze het werkelijk niet over hun hart kunnen verkrijgen zoiets wreeds te doen. Ander voorbeeld: wanneer je een verhaal schrijft, kun je daarin doen wat je maar wil. Drie roze draken la

Wel is het zo dat witte mensen zich steeds meer lijken te moeten verdedigen en veel meer op hun woorden lijken te moeten letten. Een mooi voorbeeld daarvan zie je in deze interessante discussie tussen vier verschillende jongeren over racisme, georganiseerd door NOS Stories. Op een gegeven moment zegt een van de witte deelnemers dat er in zijn gemeenschap geen of weinig racisme is, waarop een van de gekleurde deelnemers hem direct vraagt hoe hij dat weet. Terwijl het antwoord daarop mij vrij simpel is: hij weet dat, omdat hij zijn gemeenschap en de mensen daar kent en er voor de anderen geen

Het probleem dat deze discussie zo lastig maakt, is dat verschillende leuzen, standpunten en bewoordingen op zoveel verschillende manieren te interpreteren zijn. Mensen zijn nog weleens geneigd om de bewoordingen van hun tegenstanders zo negatief mogelijk af te schilderen. Waardoor zowel de leus 'black lives matter' als de leus 'all lives matter' als zowel racistisch als juist niet racistisch kunnen worden geduid. Wanneer je medestander dan een van deze leuzen roept, dan is dat prachtig. Maar doet je tegenstander dat, dan is het ineens weer kwalijk, omdat er dan een andere context achter gezoc

Door gebed en door stilte, eventueel begeleid door inspirerende muziek of zang. En hoewel het goed is om tijdens je dagelijkse werkzaamheden te bidden (ora et labora), is het ook belangrijk om dagelijks echt even tijd voor alleen Hem te maken. Het beste doe je dat op een eigen daarvoor aangewezen, zoveel mogelijk afgezonderde plaats. Dat kan een gebedshoekje zijn in de woonkamer, of een kapelletje in een (voornamelijk) ongebruikte kamer. Zodat je de 'ramen en deuren kunt sluiten' en echt met Hem alleen kan zijn, zonder afleiding. Er zijn verschillende vormen van gebed: het vrije of gefo

Ja, natuurlijk kiest Hij daar bewust voor. Hij is zelfs nog vele malen meer bewust dan wij ooit zullen zijn. Maar als je in de liefde of in het kwaad groeit, dan komt er op een gegeven moment een 'point of no return', waardoor je niet meer anders kunt zijn dan liefde of kwaad. Want elke keer als je iets goeds doet, wordt het gemakkelijker om daarna weer iets goeds te doen. Dus hoe meer je goed doet, hoe gemakkelijker het wordt, hoe sneller en meer goed je gaat doen. Hetgeen je voedt zal groeien, niet hetgeen je verwaarloosd. Uiteindelijk zul je op een punt komen dat het veel moeilijker wor

Zonde is leven zonder God. Alle kwaad dat wij verrichten is enkel het gevolg daarvan. Het lijkt mij wat onlogisch als God zonder Zichzelf zou kunnen leven. Hij zou dan moeten sterven, maar zodra God de dood aanraakt, wordt deze geheiligd en alsnog de weg naar Hem toe, zoals met alles wat Hij aanraakt gebeurt. Dat heeft Hij in Christus zelfs al gedaan. Ja, zelfs als Hij de duivel zou aanraken, of de duivel Hém, zou de duivel geheiligd worden en direct in liefde met Hem verbonden raken. Alleen is de afstand tussen God en de duivel te groot en te diep om elkaar nog aan te kunnen raken. De dui

Gelukkig heb ik jou eens in het echt mogen zien en weet ik wel beter. Welkom bij de club.

Welkom bij de club, The Black Mathematician!

Ach, kreeg jij dat berichtje ook? Hebben we in elk geval twéé knappe users hier op het forum. ? Ik had al direct het idee dat het nep was. Ben benieuwd hoeveel meer knappe users we hier hebben. Misschien kunnen we dan een clubje oprichten: de Credible Knapperds?

Dat bepaal ik zelf. Ik bepaal zelf wat ik interessant en geloofwaardig vind. En het interesseert me hoegenaamd weinig wat jij ervan vindt. Ik hecht enkel aan de mening en visie van users die ik inspirerend en wijs vind en daarom hoog acht. En hier op het forum is het de crew die bepaalt wat zij toe wil staan op het forum en wat niet, óók op inhoudelijk gebied. Wie het vervolgens niet eens is met het beleid van de crew en na vragen of eventueel discussie erover geen of onvoldoende gehoor krijgt, is altijd vrij om te vertrekken en ergens anders zijn of haar ideeën te ventileren. Ruimte en moge

En wat, en wat, en wat? Weet je, je schrijft maar een eind weg; de crew vindt het blijkbaar prima of kan er toch maar weinig aan beginnen. En ik weet ook wel beter dan nog in discusssie te gaan met complotdenkers, want alles wat ik dan zeg, wordt uitsluitend geïnterpreteerd ten voordele van het complot en ten nadele van mij. Je wint nog eerder van een ambtenaar dan van een complotdenker, zo simpel is het. Het interesseert mij verder ook gewoon niet, evenals dat vage, pseudo-gnostistische gekolder dat in heel veel woorden, Wiki-citaten en rare schema's totaal niets zegt, of anders zo volstrek