Spring naar bijdragen

Robert Frans

Members
  • Aantal bijdragen

    26.890
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

Alles door Robert Frans geplaatst

  1. Bij het doopsel van een kind, althans in de katholieke traditie, belijden de ouders namens het kind het geloof en beloven het christelijk op te voeden. Het kind zal dus gevoed worden met het geloof en zal het ingeschapen godsverlangen concretiseren in het leren van de belangrijkste leerstellingen en leefregels. Gedoopte baby's worden dus inderdaad niet zo snel christenen genoemd, maar al wel kinderen van God, die als God het wil uiteindelijk als christenen zullen opgroeien. En wat de Drie-eenheid betreft: niemand begrijpt haar, want zij is een mysterie. Zij die menen haar te begrijpen,
  2. Sta mij toe als christen hierop antwoord te geven. Een christen is iemand die (bij voorkeur) gedoopt is en de algemeen aanvaarde christelijke leer belijdt. Deze is onder meer samengevat in de Geloofsbelijdenis van Nicea en wordt door vrijwel alle christelijke kerken wereldwijd erkent. Niet meer, niet minder.
  3. Religie zal altijd enigszins voor onredelijkheid vatbaar blijven, op zowel eenvoudig volksniveau als op mystiek niveau. Dit is omdat zij menselijke ervaringen verwoordt en dat vrijwel alleen echt in paradoxen kan doen. En omdat zij verhalen over een voor ons onbevattelijk Mysterie, een God die woont in een ontoegankelijk Licht. Zou je menen God te begrijpen, dan weet je zéker dat je Hem níét begrijpt. Drie individuele Personen die toch volmaakt één zijn, de dood overwinnen door haar te sterven, de grootste worden door de kleinste te willen zijn, geven wat je wil ontvangen en ontvangen wat
  4. God heeft zeker nog een bijzonder plan met Israël, maar wel door Christus. De redding van Israël zal de definitieve openbaring van de Messias aan haar behelsen en zo haar bekering tot Hem. Een ieder van goede wil, die dus daadwerkelijk God wil beminnen en het goede wil doen binnen de eigen godsdienst of leefwijze, zal Hem dan alsnog kennen en beminnen. Een ieder van kwade wil zal Hem echter blijven afwijzen. Het uiteindelijke doel is één Kerk, één volk in Christus, zowel in de hemel als ook op de aarde. Voor minder doet God het niet.
  5. Zowel joden als heidenen zijn uitgenodigd toe te treden tot de Kerk, het Lichaam van Christus. Niet langer bepaalt je natuurlijke geboorte of je tot Gods volk behoort of niet, maar enkel je bovennatuurlijke geboorte in Christus, ofwel de wedergeboorte, en de wil je roeping waar te maken. De Wijnrank waarover je spreekt is Christus. Op Hem moeten wij worden geënt, om zo het eeuwig leven te ontvangen. Een ieder heeft Christus nodig, een ieder moet zich bekeren en een ieder wordt door God bemind als zijn kind.
  6. Soms wel inderdaad. Als iemand jou bijvoorbeeld vraagt of je geen gebakje meer wil en je wil bevestigen dat je inderdaad geen gebakje wil, moet je dan ja zeggen of nee? Hier in Nederland antwoord je dan met 'nee' (nee, ik wil geen gebakje), maar in Japan weer met 'ja' (ja, ik wil geen gebakje). Als je daar 'nee' zou zeggen, dan zou je juist wél een gebakje krijgen, omdat je dan immers ontkent geen gebakje meer te willen. Bij een dergelijke ontkennende vraag kunnen ja en nee dus toch ineens dezelfde betekenis krijgen, want wie heeft hierin nu gelijk? Maar los daarvan kan het woord 'ja' vers
  7. In de katholieke geloofstraditie wordt op historisch niveau de geliefde leerling traditioneel geïdentificeerd met de evangelist Johannes. De inleiding op het bewuste evangelie in de Willibrordvertaling schrijft daarover dit: Volgens een eeuwenlange traditie, ontstaan in de tweede eeuw, is het vierde evangelie van de hand van Johannes, een leerling uit de kring van de twaalf. Hij zou ook bedoeld zijn met de anonieme ; leerling van wie Jezus hield'. De kwestie van het auteurschap is echter wel wat ingewikkelder. [...] Aan de oorsprong van de traditie waaruit het Johannes-evangelie is voortg
  8. De Naardense Bijbel houdt in het OT echter de joodse volgorde van de geschriften aan.
  9. Veel te laat heb ik U lief gekregen, o schoonheid zo oud en toch zo nieuw. Veel te laat heb ik U lief gekregen. -Augustinus Soms kan een gebeurtenis een volstrekt nieuw licht werpen op oude verhalen. In dit schrijven gebruikte ik al Godzilla als voorbeeld, hoe dat voor veel Amerikanen ineens 11 september verbeeldde. Godzilla ging daar natuurlijk helemaal niet over, maar toch gaf die verschrikkelijke aanslag het verhaal een nieuwe betekenis. Zo zien wij de verhalen van het OT en niet zelden ook verhalen of archetypen uit andere levensbeschouwingen ook in het licht van Christus' doo
  10. En ze zullen pas echt tot hun recht komen als ze zijn verenigd, als de scheidslijn tussen natuur en bovennatuur helemaal weggevallen is. Dan wandelen we ineens heel wezenlijk met God door het paradijs, zoals het Genesisverhaal dat zo mooi afbeeldt. Hoe dat er dan precies uit gaat zien, daar kunnen we ons geen voorstelling van maken. Net zoals je in een droom je geen grotere, reëelere werkelijkheid kunt voorstellen dan de droom waar je je in bevindt. Precies! Dat bewijst toch des te meer dat het voorafbeeldingen waren, die plaats moesten maken voor het echte werk? Als het Licht alles
  11. Ik spreek ook nergens over de vernietiging van de aarde, maar over de vereniging van de aarde met de hemel, de natuur met het bovennatuurlijke. Het OT is een voorafschaduwing van het NT. Dit houdt in dat alle verhalen, beloften, riten, gebeden en mythen verwijzen naar het heilswerk van Christus en naar de geestelijke en dus veel werkelijkere gaven die wij van Hem mogen ontvangen. Gods Rijk is de Kerk, verenigd met Christus, die inderdaad uiteindelijk hemel en aarde zal verenigen. De dood van Adam is de breuk tussen God en de mensheid (de naam Adam betekent ook letterlijk 'mens'), die do
  12. In het OT wordt er gesproken over het dodenrijk, over het verenigd zijn met je voorvaderen. Daarbij speelde het OT zich af vóór het Offer van Christus, toen de hemel nog gesloten was voor de rechtvaardigen. Na zijn dood heeft Jezus het Evangelie verkondigd aan de doden in het dodenrijk en heeft Hij Adam en zijn nakomelingen daaruit bevrijd. Sowieso had men in het OT weinig zicht op wat er na de dood gebeurde; in het NT wordt dat verder geopenbaard. Leven en dood zijn heeft in het NT sowieso een totaal andere betekenis, namelijk die van wel of niet met God verbonden zijn. Wie met God lee
  13. Precies. Hij vergelijkt het met slapen, omdat ze dan immers niet meer hier op aarde bewegen. Maar slapen betekent ook nog bewustzijn hebben, nog leven. Als Hij de dood dus vergelijkt met de slaap, dan geeft Hij dus duidelijk aan dat de ziel dan nog leeft. Dat is absoluut geen vreemde gedachte! Het lijden dat je in deze wereld aan Christus opdraagt, zal je alreeds ten goede komen. Hier in dit leven kun je dus al gelouterd worden door ziekte, pijn, armoede, noem maar op. Maar: dus dan wel opgedragen aan God. Het is ook geen marteling, maar genezing. En wij mensen genezen elkaar o
  14. Natuurlijk doet hij dat. Hij is gewoon gebonden aan de geloofstraditie. En anders zal het Vaticaan hem wel corrigeren. Ligt eraan wat voor plaats het dodenrijk is. Waarschijnlijk was het er in elk geval voor de rechtvaardigen geen vervelende plaats om te blijven, misschien zelfs paradijselijk. Maar het haalde het natuurlijk niet bij de hemel, want dat doet niets. Wat wij wel of niet beledigend zouden vinden, is nog niet eens zo relevant. Daarbij is het maar net hoe je het bekijkt. We vinden het ook niet beledigend als een arts iemand jarenlang zware, pijnlijke chemokuren toedie
  15. Gaf hij het toe, of verkondigde hij dat gewoon, als leraar van de Kerk? Het is denk ik niet zo dat iemand van het WTG bij hem aan de deur kwam en hem zei: 'Zeg op! Dat verhaal is niet letterlijk, begrepen?' En dat de paus toen bibberend zei: 'Goed, ik geef toe, het is niet letterlijk, dus jullie zullen vast wel gelijk hebben...' Laten we het woord 'toegeven' daarom niet zo snel in die context gebruiken. Zonden zijn er om toe te geven, leerstellingen zijn er om te verkondigen, ideeën en visies zijn er om te verdedigen of te weerleggen. En natuurlijk is het een verhaal, een gelijkenis, om
  16. Robert Frans

    Mulciber

    Vulkanen blijven cool natuurlijk. Tenzij ze uitbarsten. Dan zijn ze hot.
  17. Robert Frans

    Zing mee in het Grieks!

    Nu zei ik dit als luchtige opmerking, maar de monniken op Mount Athos blijken dit dus écht te doen. Die beginnen letterlijk om 3 of 4 uur 's nachts en eindigen pas om 11 uur 's morgens, als het voor hen lunchtijd is (ontbijt kennen ze uiteraard niet). Elke. dag. weer. Serieus, nobody messes with those monks... Maar het ziet er dan ook wel feëriek mooi uit, getuige dit filmpje met fragmenten uit vieringen van de Goede Week en Pasen: En volgens mij wordt de Jordaan speciaal ijskoud als de oosters-orthodoxen eraan komen, omdat het nu eenmaal oosters-orthodoxen zijn. Dus. ?
  18. Ik gaf volgens mij geen enkele negatieve connotatie aan dat woord, maar omschreef enkel waarom jullie wel degelijk werven. Je kunt het dus enkel als beschuldiging opvatten, als je het woord 'werven' zelf als negatief ziet. Zelf doe ik dat dus niet per se. Het werven zelf is immers enkel een gereedschap van de rede en van zichzelf dus goed noch slecht. Waarvóór je werft en of in hoeverre je daarbij gebruik maakt van oneigenlijke technieken, dat is wat maakt of je goed of kwalijk bezig bent.
  19. Jullie staan met stands op pleinen en bellen bij mensen aan, jullie geven gratis boekjes en publieksversies van de Wachttoren weg waarin de WTG-leer kort wordt uitgelegd en mensen worden uitgenodigd eens een vergadering bij te wonen of een gratis bijbelstudie aan te vragen, in Amerika zenden jullie zo ik begrijp ook reclames uit en jullie website staat vol berichten over hoe fantastisch mooi het is bij de JG, met wederom de optie een gratis bijbelstudie aan te vragen. Dat noemen wij in het dagelijks taalgebruik gewoon werven hoor. En dat is ook helemaal niet erg; een ieder heeft het recht zo
  20. Oké, dan is het goed en heb ik niets gezegd. Behalve dan natuurlijk de rest van het bericht.
  21. De betrouwbaarheid van de evangelieën is hier geen onderwerp en zal ik daarom laten rusten. Het leggen van verbindingen tussen symbolen uit het Oude Testament en het Evangelie is echter al eeuwenlang christelijke praktijk. De bedoeling is niet zozeer om het Evangelie ermee te onderbouwen, maar vooral om tekenen ervan in het OT te ontdekken die erheen kunnen verwijzen. Een modern voorbeeld van zo'n zienswijze, die ik hier al eens eerder heb aangehaald: toen 11 september gebeurd was, zagen veel mensen daarin monsterfilms als Godzilla op gruwelijke wijze werkelijkheid worden. Een groot mon
  22. Het zijn vijf wonden inderdaad: twee in de handen, twee in de voeten en één in de zij. De eerste vier ontstonden door de kruisiging, de laatste doordat een soldaat een lans in zijn zij stak om te controleren of Hij echt dood was. Aan die wonden wordt ook gerefereerd in Johannes 20,25, als de apostel Tomas na de verrijzenis van Christus dit zegt: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.” Hier worden dus al drie wonden genoemd. Dat ook de voeten doorboo
  23. Als het consistent is in zichzelf en met wat wij (empirisch) waarnemen en ervaren.
  24. Het ligt allemaal volstrekt in Gods hand en over de werking van zijn voorzienigheid kunnen we vrijwel uitsluitend achteraf spreken. We kunnen daarom niets anders doen dan wat we sowieso al behoren te doen: dagelijks bidden, de sacramenten vieren, het geloof trouw bewaren en het evangelie verkondigen in woord en daad. Al het andere moeten we aan God overlaten. Elk toekomstbeeld zegt meer iets over degene die het schetst en over zijn of haar ideeën wat betreft het (Nederlandse) christendom, dan over het christendom en de Kerk zelf.
  25. Dat is al een wat intensievere wijze van biddend lezen, die voornamelijk in kloosters wordt beoefend. Je leest dan heel langzaam, regel voor regel, een korte bijbeltekst en zodra een zin of woord je raakt, blijf je daar 'hangen', om erover te bidden en na te denken. Zowel de verbeelding als de rede als je ervaringen werken dus mee aan het diep doordringen in wat de tekst jou wil zeggen. Het vergt enige geestelijke oefening en goddelijke bijstand (zonder Hem kun je immers niets!) om deze wijze van mediteren je eigen te maken, zeker als je het dagelijks zou willen doen, maar het kan het inne
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid