Robert Frans

Een interessante vraag is dan ook weer waarvoor het zingen dient tijdens de viering. Er zijn namelijk verschillende redenen waarom je zou willen zingen in de kerk en ik zal er een paar heel globaal noemen. Globaal, want uiteraard zijn er weer vele nuances en lopen vormen toch altijd in elkaar over. Een oeroude vorm van zingen in de Kerk is het zingend bidden. Het Gregoriaans stamt daar duidelijk vanaf, maar ook in de joodse Tempel kende men het zingend bidden, het reciteren, al. Het zingen behelst dan niet meer dan het melodieus (en maatloos) uitspreken van vaste gebeden of lezingen uit de S

Sjaloom *Roos*, Quote: Maar wat St.Ignatius aangaf,is het echt zo dat als je je het niet bewust bent het echt niet word aangerekend? i.v.m. Romeinen 2:12 Zonden kun je alleen bewust begaan, omdat je alleen bewust tegen Gods wil in kunt gaan. Wat jij hebt gedaan is gewoon een vergissing geweest en als het goed is laat je het vanaf nu. Quote: Is deze text in context ongeveer hetzelfde als wat ik heb gedaan? en als ik deze zonde belijdt is dit dan nog zo,en geldt dit voor al het eten en drinken? Zie mijn vorige reactie. En Paulus spreekt in de betreffende tekst specifie

Melig De bakker schijnt een melig beroep te hebben.

Sjaloom *Roos*, Je krijgt de Hostie niet zomaar uitgedeeld, je moet daarvoor naar voren komen en dus aktief meedoen aan het ritueel. De priester mag er dus vanuit gaan dat je weet wat je doet, als je naar voren komt en de Hostie uitgedeeld krijgt. Hij kan immers niet aan jou zien of je wel of niet mag communiceren (tezij je natuurlijk een T-shirt aan hebt met grote letters: RKK = AntiChrist! ). Als de Communie aanvangt, kun je dus gewoon blijven zitten en degenen die wél te Communie gaan laten passeren. Als je echter vooraan zit, dan komt de priester vaak wél langs met de Hostie. Door ee

En wij laten het boek Tobit mooi niet uit de canon vallen. Geschiedkundige slordigheidjes zijn voor ons geen reden om een boek te schrappen, daar de Schrift nog altijd door mensen is geschreven. Geïnspireerd door God, maar wel door mensen geschreven. Ik lees dan ook nergens in de Schrift dat de Bijbel als een zakenbrief is gedicteerd en de schrijvers ervan het als secretarissen neerschreven. Inspiratie is nog altijd iets anders dan dictatie, lijkt mij zo. Je vindt tóch dat zulke fouten reden zijn om uit de canon te schrappen? Dan kunnen we eerst beginnen met de evangelieën. Een leuk dinge

Sjaloom Yapie, Het is in deze kwestie altijd interessant om te kijken wat kerken en gemeenten eigenlijk doen in hun diensten of vieringen en waar ze de nadruk op willen leggen. Zo kun je beter beoordelen waar het zingen voor dient en waarom het in de ene kerk belangrijker is dan in de andere. Ik ga daarbij uit van grofweg drie typen vieringen: de katholieke/orthodoxe, de gereformeerde/protestantse en de evangelische/pentacostale (pinkster) viering. Grofweg, want er zijn uiteraard vele nuances binnen de verschillende stromingen. In de katholieke en orthodoxe kerken wordt tijdens de viering,

Sjaloom Lion of Judah, Ongetwijfeld hebben of hadden de auteurs van de liederen (en dat zijn er héél veel, aangezien Opwekking een bloemlezing is) hun harten op de juiste plaats, hoewel alleen God daarover kan oordelen. Maar dat betekent niet dat ze er niet naast zouden kunnen zitten met misschien enkele liederen. Om een extreem voorbeeld te geven: moslims hebben ongetwijfeld ook het beste met de mensheid voor, maar zitten er theologisch gesproken toch naast. En tja, inspiratie van de heilige Geest, dat is ook weer zo'n term natuurlijk. Hoe controleer je dát dan?

Sjaloom Lion of Judah, Ik ga voor beide opties. We mogen onze talenten ten volle gebruiken, maar dienen wel op onze woorden te passen en niet zomaar wat te roepen. Of te schilderen, of te spelen, of...

Ter info: katholieken geloven dat op het moment van de consecratie door de priester het brood en de wijn op het altaar werkelijk het Lichaam en het Bloed van Christus worden. Wel blijven Lichaam en Bloed van Christus onder de gedaanten van het brood en de wijn. Alleen katholieken die geen onbeleden doodzonden op hun geweten hebben, mogen ter communie gaan. Protestanten en andersgelovigen dus níét. Dringend advies: spreek tegen katholieken nooit zomaar over een koekje of een stukje brood als het om de Eucharistie gaat. De Eucharistie is het hart van het katholieke leven, de gemeenschap met

Sjaloom *Roos*, Als je geen katholiek bent, of niet gelooft dat de geconsacreerde Hostie werkelijk het Lichaam van Christus is, is het niet de bedoeling dat je ter communie gaat, dus een Hostie ontvangt en nuttigt. Als je dat toendertijd nog niet wist, dan is er niets aan de hand. Zolang je het vanaf nu maar niet meer doet. Sowieso is het aan te raden om niet zomaar mee te doen met bepaalde rituelen in een kerk, zonder eerst je te verdiepen in wat ze betekenen en voor wie ze bedoeld zijn. Daarmee voorkom je dat je dingen doet waarvan later blijkt dat je ze niet had moeten doen.

Ik heb op een vrij uitvoerige website over The Secret gelezen. Op mij komt het over als de zoveelste gehypede variant op het nieuwetijdsdenken (New Age dus), dat probeert wetenschappelijk te doen, maar het niet is. De Law of Attraction, het Zero Point Field, dubieuze experimenten, het is allemaal weer reuzeboeiend. Terwijl de boodschap altijd weer dezelfde is: geloof in jezelf, in je dromen, visualiseer ze, wees vooral positief en bepaal zo zelf je toekomst. O ja, en natuurlijk kan elke gelovige van elke religie er weer mee aan de slag. En natuurlijk betekent dat weer: je kunt er als religie

Quote: Op dinsdag 14 augustus 2007 18:27:01 schreef Mark1987 het volgende: Hoe bepaal je eigenlijk dat het dezelfde God is, doordat deze god ongeveer dezelfde geschiedenis heeft gehad, of gebaseerd is op een andere godsdienst? Sjaloom Mark1987, Heel simpel: omdat er maar één God is, kan het niet anders dan dat zij die één God aanbidden ook dezelfde God aanbidden.

Quote: [...] Valse goden aanbidden. Maar ik heb in de katechismus nix kunnen vinden dat het hindoeisme indirect God aanbidt. Zou ik ook heel raar vinden en dan kan ik de RKK leer ook nie meer serieus nemen. Dat de moslims de Schepper aanbidden geloof ik ook wel, al had de kerk misgien in de katechismus da punt wat uitgebreider kunnen omschrijven. Sjaloom everliving, Het hindoeïsme gelooft in één God, Die zich manifesteerd in al die verschillende godengedaanten. Daar ze vooral de nadruk leggen op die goden en die ene God nauwelijks direct aanroepen (voor zover ik weet), lijkt die

Sjaloom everliving, Wat versta jij onder afgoderij?

Deze opmerking van bisschop gaat niet tegen de orthodoxe katholieke Leer in. Volgens de katholieke Kerk aanbidt iedereen die zegt één God te aanbidden, direct (islam) of indirect middels goden die uit de ene God voortkomen (hindoeïsme), dezelfde God als zijzelf. Er is immers maar één God, dus kan het niet anders dat ook moslims dezelfde God aanbidden als wij. Alle godsbeelden, zowel van het christendom als de islam als om het even welke natuurgodsdienst, zijn daarom allemaal "slechts" menselijke beelden van die ene, niet te omvatten God. De ene juister dan de ander, de meesten ook flink

Quote: Op dinsdag 14 augustus 2007 14:29:15 schreef Gorthaur het volgende: [...] Die knakker van die website noemde dat zelfs mystiek, dat soort dergelijke teksten. O, hij bedoelde dat uiteraard als iets negatiefs. Uiteraard. Maar als je inderdaad letterlijk zou ervaren en zelfs beleven dat je in de hemel bij God de Vader op schoot zit en zijn Gelaat aanschouwt (mystiek hè, mystiek), dan zou je het mystiek kunnen noemen. Zéér kleine kans dat je zó'n mystieke ervaring krijgt, maar hé, leer ons God kennen. Anders is het gewoon een mooie omschrijving van Gods liefdevolle n

Ik denk dat Diana ook een goed punt heeft als het gaat om het omschrijven van ervaringen, of ze nu mystiek of emotioneel zijn. Zulke ervaringen zijn nu eenmaal heel moeilijk te omschrijven en een omschrijving als "zittend bij de Vader op schoot" vind ik eigenlijk best wel mooi. En sommige omschrijvingen van ervaringen van katholieke heiligen als ze gemeenschap met God hebben in de Eucharistie, kun je beter ook niet zomaar op dit forum zetten (iets met gemeenschap, dus). Kortom: niet al té kritisch zijn bij zulke omschrijvingen (dus wel kritisch, maar niet té), maar je gewoon beseffen dat

Het is inderdaad onmiskenbaar een feit dat de nieuwe Opwekkingsliederen over het algemeen veel meer op het ervaren van God zijn gericht en een meer charismatische uitstraling hebben. Zo'n lied is daar dan ook helemaal op gebouwd. Oudere Opwekkingsliederen en "gewone" gezangen zijn juist weer meer staccato en veel meer gericht op het geloof en krachtig in het geloof staan. In een ver verleden had ik dat weleens hier uitgelegd, en nu doe ik het nog een keer. Om het verschil aan te geven een Opwekkingslied van de oude en van de nieuwe stempel, en dan van een ieder één couplet en refrein. Zin

Sjaloom marliesje, Dat zeg ik ook, dat die producties geld kosten. En mijns inziens mogen de bedenkers en makers ervan ook gewoon voor betaald worden. Juist omdat zij ook allerlei kosten hebben en veel tijd, energie en geld besteden aan de producties. Daarom vind ik het ook niet meer dan normaal dat priesters en dominees fatsoenlijk betaald worden voor hun werk. En zouden (vaak professionele) muzikanten ook gewoon fatsoenlijk betaald moeten worden voor hun diensten. Alleen kunnen christenen dat dus lang niet altijd opbrengen, vanwege de veel opslurpende samenleving. De vraag is dan of alle

Geld is altijd al een vervelende kwestie geweest binnen de christelijke wereld. We mogen op allerlei verantwoordelijkheden gewezen worden, zolang het maar niet de portemonnee raakt. En ja, ik chargeer nu een beetje, wat het feit dat geld een pijnlijk onderwerp blijft niet wegneemt. Sommige christenen beseffen dan ook niet altijd dat het onderhouden van een parochie of gemeente gewoon veel geld en tijd kost. Van simpel onderhoud van het gebouw tot de priester of dominee die voorgaat en ook zijn brood moet verdienen. Ik heb weleens met naasten gesproken die er wat moeite mee hadden dat je in v

* RobertF is van baptistisch naar katholiek gegaan. Wat eigenlijk best wel een vergelijkbare sprong is.

Het grappige is dat in dit soort discussies er altijd twee partijen zijn: De ene partij zegt: "Het draait om wat God wil en niet om wat de mens wil. Dus moeten we niet steeds tradities willen veranderen om mensen te behagen." De andere partij zegt: "Het draait om wat God wil en niet om wat de mens wil. Dus moeten we niet steeds tradities willen behouden om mensen te behagen." Zijn christenen niet erg schattig soms?

Als we in de schepping kijken, dan zien we dat God er een hele gedetailleerde en duizelingwekkende orde in heeft geschapen. Elk dier en elke plant handelt op vaste wijze en vult het andere schepsel zo volmaakt aan. Als we een taal bestuderen, dan zien we dat deze ook volgens een bepaalde orde wordt gehanteerd. Er zijn regels op het gebied van grammatica, spelling en stijl. Voordat je je uitlaat over liturgie, moet je eerst weten wat liturgie is en waarvoor het dient. Liturgie is namelijk een taal, waarin God tot de mens spreekt. God gebruikt daarvoor verschillende, universele talen: muziek,

Quote: Op maandag 06 augustus 2007 11:07:10 schreef T!m0n het volgende: trouwens, als het toch over tradities en wetticisme gaat... Een verplichting om in tongen te spreken om in een gemeente kunnen worden opgenomen, is dat niet heel wettisch? Nee. Het woord "wettisch" is vooral in modernere kerken een containerbegrip geworden waar je alles onder kunt verstaan wat je verkeerd vindt. Vaak wordt er dan naar de Farizeeërs gewezen, die echter niet zozeer wettisch (wel strikt) als wel huichelachtig waren. Als je dus ook maar íéts teveel regels aanhoudt, of iets teveel openstaat voor

Quote: wat overtuigt jou van een Schepper? Dat is net zo moeilijk uit te leggen als waarom ik per se op wateengedoe2 verliefd ben geworden en niet op een ander. Ik ben zelf opgegroeid met het geloof, maar heb deze in de puberteit nauwelijks echt beleefd. Zodat ik wel kan zeggen dat de échte overtuiging later begon. Maar nu ik de overtuiging heb, wordt ik daarin gesterkt door de schepping en haar fascinerende orde, persoonlijke ervaringen, de schoonheid en consistentie van de (katholieke) theologie en filosofie en ook de talen waarin God spreekt: muziek, liturgie (de Mis!), literatuur (