Robert Frans

Iedereen is van harte uitgenodigd. Dus neem een mooie danspartner bij de hand en wals mee.

Je moet ook niet wegduiken, maar gewoon je koppie leegmaken en je laten meevoeren door de mooie dans. * ziet dat ook de violist meewalst met zijn mooie dame, beiden ook in galakleding * Way to go, son, way to go.

Je maakt nu alle theologen wereldwijd uit voor huichelaars en hypocrieten. Dat is een vrij stevige beschuldiging die je bij deze per individuele theoloog grondig mag bewijzen, stuk voor stuk. Anders is het enkel laster.

* pakt Dwarrel galant bij de hand en zwiert met haar over het dek op de klanken van een prachtige wals, in smetteloos wit zomerkostuum * Zo, al veel te lang niet meer gedaan hier, dat werd weer eens tijd.

Ik doelde ook niet zozeer op historische betrouwbaarheid, maar meer op de betekenis van een verhaal in de geloofstraditie. Een verhaal hoeft niet per se historisch precies zo gebeurd te zijn, om toch van betekenis te zijn. Het kan ook op andere manieren waar zijn. Het kan dan zijn dat de geloofstraditie een verhaal niet per se als historisch betrouwbaar ziet, maar wel als voldoende betekenisvol om door te geven aan volgende generaties. Omdat het iets over de geschiedenis van de mens met God zegt, of over hoe wij met God, elkaar en schepping dienen te leven om het kwade te weerstaan.

Ik denk dat dat komt omdat zaken als de Holocaust of Graham te vroeg zijn om het echt al te kunnen duiden in de heilsgeschiedenis. Toen de verhalen uit het OT voor het eerst werden opgetekend, waren de betreffende gebeurtenissen ook al eeuwenlang geleden gebeurd. Terwijl de Holocaust maar een paar decennia oud is. Ook het verhaal van Christus had tijd nodig, veel tijd, om werkelijk verstaan te worden zoals wij haar nu verstaan. Daar gingen zeker een paar eeuwen overheen. Maar de eerste fundamenten waren al wel gelegd in het begin. Het is heel mogelijk dat de Holocaust over zegge honderd of

Violist, mag ik je een boek aanraden? Namelijk Hoe een klein rotgodje God vermoordde, geschreven door Guus Kuijer. Kuijer is een niet-gelovige en meent dat veel gelovigen God juist lasteren door van Hem een klein, naargeestig "hitlertje" te maken. Aan de hand van bijbelse verhalen en actuele gebeurtenissen laat hij zien dat volgens hem God een groots idee is, net zoals de muziek van Bach groots is, maar dat het idee ten prooi kan vallen aan lage, kleinzielige gedachten en ideeën. Net zoals Bach ook weinig meer aan wordt als je verplicht wordt zijn muziek op precies die en die wijze te interp

God vraagt ook helemaal niets in het verhaal. De gelofte die Jefta doet is volstrekt facultief. In de Schrift wordt het doen van geloften aan God niet erg aanbevolen, juist omdat je ze te allen tijden moet houden. Beter geen gelofte dan een loze gelofte. Het is in het verhaal dan ook eigenlijk volstrekt niet relevant of hij zijn dochter nu moest doden of niet. Het gaat erom dat hij een onbezonnen gelofte deed, zonder voldoende na te denken over de consequenties, en nu een keiharde les daarover leert. En zo de lezers of toehoorders van het verhaal, die misschien te lichtzinnig met geloften o

Ook als ze zou sterven, is het niet vreemd dat ze dan zou treuren dat ze als maagd zou sterven. Ze kreeg van Jefta dan nog wel twee maanden respijt, maar was al wel gewijd aan God en kon daarom dus sowieso niet huwen. En als ze dat zou kunnen, welke man zou dan willen trouwen met een vrouw die nog maar twee maanden te leven heeft en hem dus geen gelukkig huwelijk met kinderen zou kunnen schenken? Ze zou ook in het geval van een letterlijk brandoffer dus als maagd sterven, omdat ze dan nog maar twee maanden te leven had en niet meer zou kunnen trouwen met een man. En dat was in die tijd altij

Tijdens de eucharistie gedenken wij inderdaad de dood des Heren, totdat Hij komt. Maar we kunnen zijn dood natuurlijk nimmer los zien van de verrijzenis, want beiden zijn één. Met name in het evangelie naar Johannes worden dood, verrijzenis en hemelvaart als één doorlopende gebeurtenis afgeschilderd. Opvallend is ook dat Johannes niet spreekt over een paschamaal, maar het laatste avondmaal als aparte maaltijd omschrijft. Volgens dit evangelie stierf Jezus immers op het paasfeest zelf, toen de paaslammeren werden geslacht. Daarom kon Petrus bijvoorbeeld niet het gerechtsgebouw in toen Jez

Religie is een levensbeschouwing, net zoals niet-religieuze levensbeschouwingen ook zijn. Zo zijn er ook mensen die vanuit gevoel of emotie besluiten om niet-christen te worden, of zijn er sowieso niet-gelovigen die ook vooral vanuit gevoel of emotie handelen. Betekent dit dan dat alle levensbeschouwingen vooral gevoel en emotie zijn? Voor een deel wel, maar voor een deel ook gewoon ratio, filosofie en cultuur. Religies zijn daarin op geen enkele wijze verschillend van niet-religieuze levensbeschouwingen.

Nou, hij belooft in het gedeelte toch vrij duidelijk dat hij haar als brandoffer zou opdragen. En een brandoffer was over het algemeen toch wel vrij dodelijk voor de offerande. En als je een offer brengt, dan ga je zelf niet dood, maar de offerande wel. Of het wordt vernietigd en of gegeten als het geen levend wezen betreft. De idee van een offer was en is dat iets geheel wordt toegewijd aan God, zodat het veel directer zijn bezit wordt. De offerande kan dan niet meer als gewoon mens, dier of object gezien worden, want het is van God zelf. Een offer betekent dan dus ofwel onmiddelijke dood,

In de evangelieën (behalve in die naar Johannes; die houdt het bij de voetwassing) lees je dat Jezus tijdens het laatste avondmaal het brood brak, dankzegde, uitdeelde aan zijn twaalf leerlingen en zei: "Neem en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn Lichaam." Ook nam Hij de beker met wijn, reikte deze over aan zijn leerlingen en zei: "Drink hier allen uit, want dit is mijn Bloed, dit is het teken van het nieuwe verbond. Doe dit tot mijn gedachtenis." Het is dus gedénken, het heilsmysterie naar het nu halen, niet enkel herdenken. Ook in de eerste brief van Paulus aan de Korintiërs wordt

Met de bemanning nog even overlegd over of de violist een onderscheiding zou moeten krijgen voor zijn heldendaad, maar we waren het er unaniem over eens dat het roekeloos gedrag was om zomaar de ijskoude zee in te duiken, terwijl er een fatsoenlijke reddingsprocedure aan boord is (signaleren, reddingsboei toewerpen bij verdrinking of sloep te water laten bij meerdere drenkelingen, ladders uithangen, opvangen). Hij zal echter niet worden gekielhaald, maar zal ook niet bijzonder worden onderscheiden. Fair enough, toch? :P

In de Naardense Bijbel staat dit: Een gifmengster laat je niet in leven! De Statenvertaling, bekend om haar literaire kwaliteit, zegt dit: De toveres zult gij niet laten leven. En anders klinkt het Latijn uit de Vulgaat natuurlijk altijd even episch: Maleficam non patieris vivere.

En terwijl de protestanten in de fraaie scheepskapel een mooie eredienst houden, vieren de katholieken de heilige Mis op een net even wat epischer locatie: Tja, dat soort dingen krijg je als de kapitein de H. Franciscus als patroonheilige heeft...

"MAN OVERBOORD!" En weer worden deze keer twee touwladders naar beneden gehangen, voor de violist en de mooie dame. De dame wordt een hut gewezen tussen die van de andere dames in en de violist zal nauwlettend in de gaten worden gehouden.

Typefoutje gemaakt inderdaad, Ineke, maar dan nog heb ik in mijn bijbel (Willibrordvertaling) in elk geval in vers 17 de bepaling over diefstal en in 18 over dierenseks. Ik zie echter dat bijvoorbeeld de Statenvertaling de verzen weer net anders heeft ingedeeld, namelijk zoals jij schrijft. Bijzonder om te zien. Kortom, een beetje onduidelijkheid hier over wat nu bedoeld wordt in de openingspost.

Ik zie in Exodus 22,18 echter enkel een bepaling staan over seks met dieren: Ieder die geslachtelijke omgang heeft met een dier moet ter dood gebracht worden. Alleen in 22,17 staat iets over tovenaressen: Een tovenares mag u niet in leven laten. Weet dus even niet welk vers je nu bedoelt...

De crew van Credible.nl is gewoon goed bezig en probeert toch, ondanks alle beperkingen en onoverkomelijkheden, het forum netjes en opbouwend te houden. Dankzij haar harde werk kunnen wij hier op deze bijzondere plaats vol geschiedenis onze discussies blijven voeren. En dat mag ook gewoon eens gezegd worden.

Maar moesten dus wel met ze trouwen. Volgens het gedeelte zelf is het om haar "een volle maand de gelegenheid te geven om haar vader en haar moeder te bewenen." Daar ga ik dan dus maar gewoon vanuit. Ik denk dat het is omdat seksualiteit en huwelijk als vrij onlosmakelijk werden gezien. Met iemand het bed induiken stond zo'n beetje gelijk aan trouwen. Een man mocht daarom dus enkel huwen en dus het bed induiken met een vrouw die geen familie was en vice versa. Een kleine nuancering inderdaad die op zijn plaats is.

Het zijn wel boeiende eilanden inderdaad, alleen zijn we er nog lang niet. We zullen dus sowieso al wachtend hard moeten werken om daar zo snel mogelijk aan te kunnen komen. "Volle kracht vooruit!"

Dat bedoelde ik ook niet te zeggen. Wat ik wilde zeggen, is dat de Schrift onder leiding van de Geest is ontstaan zoals zij nu is. Daar horen de door jou genoemde ontwikkelingen ook bij, hoewel er inhoudelijk helemaal niet zoveel is gewijzigd, zo bewijzen bijvoorbeeld de Dode Zeerollen. Uiteindelijk is de Schrift echter wel geworden zoals zij nu is en kunnen we nog altijd niet zonder meer wijzigingen erin aanbrengen. Vroeger werd inderdaad het woord homofilie gebruikt om de heren- of damesliefde aan te duiden, los van de seksualiteit. Maar ik had begrepen dat het woord homoseksualiteit nu

Je hebt een werkdag gemist, vriend! Ik had je gewekt, maar je bent blijkbaar weer teruggesneakt naar je hut. Het is dat ik in een milde bui ben vandaag, want ik heb bemanningsleden voor minder laten kielhalen! Dus als jij vandaag en morgen nu extra hard aan het werk gaat, dan willen wij er nog wel over nadenken om bij deze eilanden voor anker te gaan.

"Beetje hoofdpijn?" Wat is dat nu voor zwakke mentaliteit? 's Avonds een zeeman, 's morgens des te meer een zeeman. Dus hup, violist, aan het werk! Er moet veel gedaan worden, onder het prachtige uitzicht van een opgaande zon boven een kalme, nog nevelige zee. Laat de zachte bries en de zilte geur van de zee je geest weer helder maken. Dit is het mooiste deel van de dag en jij gaat daar doorheen slapen? Niets daarvan!