Robert Frans

Nee hoor, ik zeg alleen dat als er twee verhalen zijn die elkaar tegenspreken, het niet hoeft te betekenen dat ze allebei verkeerd of ongeloofwaardig zijn. Ik ga niet uit van een historische betekenis van het zebraverhaal, maar geef enkel aan dat áls die verhalen historisch zouden zijn, bovenstaande dus geldend is. De vraag is dan of de mythe daadwerkelijk ook een historische gebeurtenis wil verhalen. In het geval van het zebraverhaal is dat vrij duidelijk niet het geval. Het is dan best grappig om te lezen hoe jij en Bonjour het als historisch-natuurkundig verhaal lijken te behandelen (en

Alleen als ze werkelijk historisch zo gebeurd zijn, is dat inderdaad mogelijk. Maar niet de enige mogelijkheid. Het kan natuurlijk ook dat één van die versies wél correct is en de andere niet. Dat er verschillende versies van een verhaal bestaan, betekent natuurlijk niet meteen dat ál die versies wel onwaar zouden zijn. Als het echter geen verhaal is met de bedoeling geschiedenis op te tekenen volgens de westerse methode, dan gelden er natuurlijk (ook) andere criteria. De geschiedenis dient dan het verhaal en niet andersom. Verschillende versies kunnen dan op eigen wijze over de geschiede

Ik heb hier de biografie Franciscus van Assisi van Adrian House liggen en ook daadwerkelijk gelezen. Of hij "Flash-proof" is ( ) weet ik niet, maar het boek beschrijft wel op heel levendige, boeiende en ook genuanceerde wijze de tijd waarin Franciscus leefde en inderdaad hoe heftig streng hij was voor zijn broeders en nog extremer voor zichzelf. In deze tijd zou dat echt absoluut niet worden gewaardeerd. Tijdens het lezen had ik toch wel medelijden met zijn vader, eerlijk gezegd, die door hem naar mijn idee zo onverdiend radicaal werd afgewezen, en begreep ik ook wel dat er inderdaad genoeg

Het is ook heel wel mogelijk dat beiden er vanuit gingen dat Isaäk niet geofferd zou worden. Abraham zegt immers tegen hem dat "God in een offer zal voorzien." Dat kan een leugentje om bestwil zijn, maar ook juist iets wat Abraham werkelijk gelooft. De Schrift meldt daar niets over, maar meldt ook niet dat Isaäk tegenstribbelt of vragen stelt als Abraham hem op het altaar legt. Iets wat hij toch wél zou doen als hij werkelijk geofferd zou worden. Het verhaal gaat dan vooral over hoe God en Abraham blufpoker met elkaar spelen. Nadat ze verhalen lang elkaar betwist en betwijfeld hebben, is d

Hoe weet je dat er stukken verloren zijn gegaan, als je die stukken niet hebt? Kun je bewijzen dat de monniken destijds bewust eventueel stukken hebben verbrand?

Oké, fair enough, maar het kwam wel over alsof nu in dit topic ineens het waarheidsgehalte van de hemelvaart ter discussie werd gesteld. En dat is volgens mij niet de bedoeling, daarvoor is er het subforum Levensbeschouwing. Daarbij is het inderdaad altijd mogelijk dat niet-christenen deelnemen aan deze topics, maar dan nog blijft het wel een christelijk topic, naar de doelstellingen van Credible.

Een niet-christen die een christen uit een christelijk topic wegstuurt, omdat de christen terecht aangeeft dat het waarheidsgehalte van de hemelvaart niet ter discussie kan staan in subfora buiten Levensbeschouwing... Bonjour, wellicht is het goed je weer even te herinneren dat dit allereerst een forum voor christenen is, waar niet-christelijke inbreng zeker ook wordt gewaardeerd, maar niet in alle subfora en niet in alle topics. Als een christen buiten Levensbeschouwing dus niet zit te wachten op discussies over of de gebeurtenissen uit de evangelieën waargebeurd zijn of niet, dan is het n

Interessant is dat Johannes ook schrijft dat de antichrist uit ons midden is voortgekomen. De antichrist komt dus uit de Kerk voort, uit de gemeenschap van christenen, maar is blijkbaar van het geloof afgevallen om een duivelse leer na te volgen. Johannes schrijft daarnaast over meerdere antichristen, niet over slechts één. De antichrist staat dus voor een christen die het geloof is afgevallen (en volgens Johannes dus nooit echt "bij ons heeft gehoord," dus christen is geweest) en nu andere christenen probeert te verleiden ook het geloof te verlaten.

Als je het verschil tussen fantasie en werkelijkheid wil bepalen, dan zul je allereerst moeten bepalen in hoeverre wij de werkelijkheid wel volledig en betrouwbaar waarnemen en moeten bepalen welke menselijke instrumenten, van wetenschap tot kunst, geschikt zijn om over de werkelijkheid te spreken, om onze ervaringen en waarnemeningen zo precies en volledig mogelijk te omschrijven/verbeelden/noem maar op. Het lijkt mij wat voorbarig om uitsluitend het scientistische wereldbeeld (dus de idee dat uitsluitend de huidige, academische wetenschap antwoord kan geven op alle levensvragen) als volledi

Is dat zo? Misschien een paar overspannen ouders die in elke afwijking bij hun kroost een potentiële psychiatrische aandoening zien, maar voor verreweg de meeste ouders is het onzichtbare vriendje gewoon iets wat veel kinderen hebben en waar je je dus niet druk over hoeft te maken. Op den duur verdwijnt het vriendje ook weer, of weten de ouders hem of haar op eenvoudige, liefdevolle wijze te laten "verhuizen." Ook geen probleem dus, vanwege bovenstaande. Als het kind christelijke ouders heeft, dan zal ook uiteindelijk de overgang worden gemaakt van "Jezus het onzichtbare vriendje" tot "Jez

Dat is vooral een West-Europees ding. In andere werelddelen blijven religies gewoon groeien, vooral het christendom en de islam. Het is zacht gezegd niet altijd verstandig om de West-Europese of zelfs de Nederlandse situatie als maatstaf te hanteren voor heel de wereld. Atheïstische levensbeschouwingen vormen een kleine minderheid wereldwijd. En zelfs het secularisme is in de minderheid en dus vooral verbonden met West-Europa. Amerika, Rusland, Azië en Afrika zijn bijvoorbeeld niet seculier, ook niet de democratische landen daarin. Maar ook Groot-Brittannië en de Oostbloklanden zijn niet (

Zou best kunnen, maar toch zijn het wel gewoon veertig weekdagen en zes zondagen. En vast je op de weekdagen, maar niet op de zondagen. Ook als je de zondagen meetelt, is het het meest voor de hand liggend dat die veertig dagen in de term "veertigdagentijd" op de weekdagen doelen. Hoogfeesten volgen een andere kalender, dus die kun je niet echt meerekenen met de veertig dagen, zeker niet omdat er ook nog lokale hoogfeesten in die tijd kunnen vallen.

Zo'n opmerking als jij maakte komt dus een beetje over als die van een puber. Of jij zo'n puber bent, dat laat ik aan jou over. Het is dan ook niet zo dat ik zelf nooit te kort door de bocht zou gaan. Ik vergis mij ook vaak genoeg in dat soort dingen en weet nog altijd meer niet dan wel. Nochtans is het nooit verkeerd om elkaar op dit soort dingen te (blijven) wijzen. Ik neem aan dat jij hetzelfde doet als ik zo'n soortgelijke opmerking maak.

Dat klopt natuurlijk wel, alleen is het wel méér dan enkel dat. En ik denk dat die nadruk op hemel en hel veelal ook samenvalt met de tijd waarin men leeft. In een rustig, vredig en welvarend land is de hel misschien niet zo populair. Maar als je dagelijks geconfronteerd wordt met geweld, bittere armoede en pest, als het dan nadrukkelijk van levensbelang is dat iedereen nauw en eensgezind samenwerkt om vrede en veiligheid te realiseren of een samenleving op te bouwen op de puinen van een oorlog, dan komen hemel en hel, ideaal en nachtmerrie denk ik al wel vele malen dichterbij. Dan zijn he

Ik weet niet, maar zodra mensen roepen "dit is natuurlijk ook gewoon maar dat," dan weet je over het algemeen zeker dat zij inderdaad maar een heel oppervlakkige kijk lijken te hebben op iets wat voor veel mensen vrij duidelijk veel méér is dan dat. Het is net zoiets als op een poëzieforum roepen dat poëzie "natuurlijk ook gewoon maar letters op inkt is." Terwijl je daarmee het genre zacht gezegd schromelijk tekort doet en de facto niet eens een begín hebt gemaakt van een omschrijving wat het werkelijk is. Zelfs van zoiets eenvoudigs als een boom zeggen dat het "ook maar gewoon een zuur

Veertig weekdagen, zes zondagen. Zondagen tellen niet mee als vastendagen.

Of wij hebben een hoog beeld van beesten. Ik bedoel, dat jij dieren blijkbaar zulke lage schepselen vindt, betekent natuurlijk niet dat iederéén dat zo vindt.

Wens je ook veel sterkte en vooral Gods zegen. Voor je kind, maar ook voor jou en voor je vrouw.

En waterbeertjes zijn niet dood te krijgen. Bijna letterlijk niet. Een ruimtewandeling zonder bescherming, een kernramp, plettende mensenvoeten, kokende hitte, vriezende kou, ze overleven alles en gaan ook bepaald niet heel snel dood door ouderdom. Ze leven hoog in de Himalaya, maar ook diep in de oceaan. Ze kunnen zelfs aan schijndood doen, door in extreme omstandigheden (meer 100 graden boven nul, of meer dan 200 graden onder nul) voor lange tijd de stofwisseling te beperken of uit te schakelen. Om vervolgens weer na enkele uren klaarwakker te zijn als de omstandigheden weer zijn verbeterd.

Dat is goed om te horen. Zou je dat voor mij hier, of elders, nader willen toelichten? Ben daar namelijk wel nieuwsgierig naar.

Goeie. Dat is omdat ik de mens dus niet enkel als dier zie, maar ook als geestelijk wezen met onsterfelijke ziel. Biologisch gezien behoren we tot de dieren (ik schreef in die post daarover dan ook even vanuit louter biologisch perspectief), maar ik geloof daarbij dat we bovennatuurlijk gezien evenbeeld van God zijn en dus Hem toebehoren. We hebben dus een natuurlijk lichaam, maar ook een bovennatuurlijke ziel. In het dagelijks spraakgebruik wordt dan vaak ook gesproken over mens en dier, ook door andersdenkenden en vaak zelfs ook door hen die graag de nadruk erop leggen dat mens en dier gel

Dat schreef ik dan ook niet. Laat ik mijn héle zin citeren: De mens staat vele malen nader tot het dier dan tot God qua staat; vergeleken met God zijn wij ook maar arme, luizige beestjes die hier rondscharrelen, meer verwoesting dan genezing brengend en voornamelijk het aantal van onze zonden vermeerderend. Vergeleken met Gód zijn wij dus maar dieren, omdat God nu eenmaal oneindig hoger, intelligenter en machtiger is dan wij. Wij zijn helemaal niets vergeleken met zijn majesteit, zijn glorie, zijn wijsheid, zijn heerlijkheid, zijn goedheid, zijn liefde, zijn voorzienigheid, zijn macht, zij

Zelf weten allemaal, mijn punt blijft in elk geval staan: de mens is duidelijk absolute heerser over de aarde. Daar doen zulke ontwijkingen niets aan af. Overigens zijn dieren prachtige schepsels en weerspiegelen ook zij inderdaad op hun eigen wijze Gods schoonheid en creativiteit. Zij verheerlijken God door er gewoon te zijn en hebben een eigen, unieke waarde in zichzelf. Daarbij, God staat sowieso zo oneindig hoog verheven boven ons, dat Hem vergelijken met een mens sowieso al ernstig tekort doet. De mens staat vele malen nader tot het dier dan tot God qua staat; vergeleken met God zijn wi

De mens is zowel een dierlijk als een geestelijk wezen. We zijn zowel natuurlijk als bovennatuurlijk. Dat is een volstrekt bijbels gegeven. We zijn niet uitsluitend geestelijk en ook niet uitsluitend lichamelijk. We zijn beiden. Je kunt dus uitstekend de mens bestuderen als dier, maar ook de mens bestuderen als geestelijk wezen. Je zult zelfs van beiden kennis moeten hebben om te begrijpen waarom God ons de geboden geeft die Hij geeft.

Nou ja, biologisch gezien kun je prima onderbouwen dat de mens zelf de meest dominante diersoort is op deze wereld. Dat valt eigenlijk met geen mogelijkheid te ontkennen. Haar werkzaamheden hebben, op natuurrampen na dan, de grootste impact op de ecologie en het lot van vele dieren ligt in haar handen. Zij bepaalt grotendeels of dieren vrij leven of in gevangenschap, of ze hun natuurlijke leefruimte en leefritme kunnen behouden en vooral of zij massaal gegeten zullen worden of niet. Door haar ligt er onvoorstelbaar veel vuil in de natuur, hebben natuurlijke wildernissen geheel plaatsgemaakt