Robert Frans

Verschillende kerken en kerkgemeenschappen gaan daar verschillend mee om. Ze kennen allemaal een theologisch systematiek die de verschillende verzen, geschriften en literaire genres in de Schrift duiden. Een systematiek die meestal door de eeuwen heen verder is ontwikkeld. Binnen de katholieke traditie wordt de Schrift an sich niet als Gods onfeilbare Woord beschouwd. Oók de tien geboden niet. Zij laat zich in het duiden van het Oude Testament leiden door het evangelie en de eigen geloofstraditie. Onder het evangelie verstaat zij de woorden en tekenen van Jezus zoals in de vier evangeliën

Het kan goed zijn je te beseffen dat je hier in het westen (aangenomen dat je hier in Nederland of Europa woont) nogal een luxepositie hebt. De mensen die hier nog echt een oorlog hebben meegemaakt zijn al hoogbejaard; alle anderen kennen het alleen van televisie, behoudens natuurlijk uitgezonden militairen en hulpverleners in oorlogsgebieden. Om het Oude Testament te begrijpen, zou je dus eigenlijk eens met een veteraan moeten praten. Met iemand die weet wat het is om in een tijd te leven waarin elke dag de laatste kan zijn, waarin op elk moment soldaten je huis binnen kunnen dringen om je t

Ook dan kan het zijn dat de betreffende posters zich blijkbaar niet op een andere wijze kunnen uitdrukken. Mijns inziens is dat echter wel iets wat je in elk geval moet proberen, als je mensen wilt bereiken die het jargon niet of niet voldoende kennen. Wie een boodschap verzend, is er zelf verantwoordelijk voor dat de ander deze kan begrijpen. Anders komt de boodschap immers niet aan. De keuze is dan dus inderdaad simpel: wil je dat de ander je begrijpt? Maak je boodschap dan duidelijk voor de ander. Wil of kun je dat echter niet? Houd dan beter op met schrijven of spreken, want de ander zal

Volgens mij is het heel normaal om schatten te willen verzamelen in de hemel. Petrus schrijft zelfs dat je redding het einddoel van je geloof is (vgl. 1 Pe. 1,8). Er is dus niets zondigs aan om vanuit die motivatie Gods geboden te gehoorzamen. Alleen al omdat die navolging zelfverloochening, naastenliefde en vertrouwen vereist en je met egoïsme het Rijk niet binnenkomt. Verlangen naar de hemel is dus al leven vanuit de liefde. Een bloeiende geloofsgemeenschap ontstaat dan ook juist daar waar gelovigen zich zeer bewust zijn van het Oordeel, een groot verlangen hebben om bij God in de hemel t

Hoeft op zich niet die functie te hebben. Ook de katholieke mystieke traditie kent haar eigen begrippen en zegswijzen die buiten die traditie vreemd tot zeer wereldvreemd kunnen overkomen, maar daarbinnen volkomen logisch zijn. De begrippen uitleggen aan iemand die deze mystiek niet beleefd, is dan vrijwel onmogelijk. Soms heb je eigen woorden nodig om het onbeschrijfelijke toch min of meer te omschrijven, of om complexe materie toch in enkele eenvoudige woorden te vatten. Zie het als een soort vakjargon.

Het bijzondere is daarbij dat het begrip "tale Kanaäns" ook helemaal niet slaat op de Statenvertaling, maar op de taal die met name bevindelijke gereformeerden onderling spreken, als ze spreken over hun bevindelijke ervaringen. Deze taal is natuurlijk sterk beïnvloed door de Statenvertaling, maar vooral door de gereformeerde mystiek zelf. Het is binnen die traditie dus geen taal voor buitenstaanders, maar enkel voor hen die geloven uitverkoren te zijn en daarover met elkaar willen uitwisselen. Als je als buitenstaander iemand volop de tale Kanaäns hoort bezigen, dan is de kans groot dat j

Volgens mij heb ik wel degelijk geprobeerd daar antwoord op te geven, namelijk om vast te stellen of de organisatie wel een echt serieuze, stabiele partij is met voldoende draagkracht in de samenleving. Net zoals een politieke partij pas in het parlement kan deelnemen als zij genoeg stemmen heeft en niet als haar standpunten goed genoeg zouden zijn. De partij heeft dan ook alle vrijheid van doen en laten als ze niet in het parlement zit, maar ze kan dan niet deelnemen aan de politiek. Daarvoor moet ze eerst voldoende draagkracht hebben binnen de samenleving. Daar wij een democratie zijn, i

Natuurlijk kan dat wel, iedereen is vrij om dat te doen. Maar om volgens "mijn" methode erkent te worden als nieuwe levensbeschouwelijke organisatie, met alle rechten die daarbij horen, moet het dus wel serieuze aanhang en stabiliteit kennen. Daarom noemde ik ook die wetten hè? Alleen op aantallen richten is inderdaad te kort door de bocht. Je moet daarbij ook rekening houden dat elke levensbeschouwing verschillende stromingen en dus organisaties kent. Zo zal ook de islam zowel strafrechtelijke organisaties kennen als organisaties die gewoon binnen de wet opereren. Ik noem, naast de wet

Je zou het kunnen controleren op tijd en hoeveelheid volgers. Als een levensbeschouwelijke organisatie zeg maar meer dan tien jaar onafgebroken weet te bestaan binnen Nederland, waarvan minimaal vijf onafgebroken jaren met minimaal tweeduizend leden, dan kun je het al als serieuzere kandidaat beschouwen voor erkenning. Mocht de betreffende organisatie echter na erkenning weer zodanig inkrimpen, dat het meer dan vijf of tien jaar lang minder dan honderd leden heeft, dan kan de erkenning misschien weer worden ingetrokken. Uitzondering kun je dan eventueel maken voor levensbeschouwelijke organi

Een heiligverklaring houdt in dat de betreffende geloofsheld in de gehele kerk als heilige vereerd mag worden. Of die wonderen nu werkelijk gebeurd zijn of niet, daar mag je het zijne van denken als gelovige, maar de kerk vindt het dus dan geen probleem als je ze wel gelooft en zal het geloof dat de heilige leefde natuurlijk wel aanmoedigen. De heiligverklaring is dus vooral een richtlijn om een wildgroei aan wonderverhalen en bizarre "heiligen" te voorkomen, zoals je bijvoorbeeld in sommige extreem-charismatische stromingen nog weleens ziet. De kerk wil dan wel in elk geval enig onderzoek h

Ze zijn in elk geval wel verwant aan het katholicisme. Zij eten immers van hetgeen zij heilig vinden, in dit geval spaghetti. Het is dan ook heel wel mogelijk dat er een protestantse variant komt, die enkel symbolen van het vliegend spaghettimonster wenst te nuttigen. En die natuurlijk enkel het geestelijke vergiet des hartes draagt. Immers, een religie zonder minstens een paar schisma's, ketterijen en splitsingen is natuurlijk vrij nep.

Als je de brieven van Paulus leeft, dan merk je dat hij al snel de komst van de Heer verwacht en dat hij leert dat je niet je leefwijze drastisch moet veranderen na je bekering. Als je getrouwd bent, moet je getrouwd blijven en als je ongehuwd bent, dan moet je dat ook blijven, tenzij je een wel érg leuk meisje tegenkomt. Slaven moeten hun meesters gehoorzamen, meesters moeten hun slaven als medebroeders behandelen, mannen en vrouwen moeten hun traditionele rolpatronen aanhouden, etc. Zo moet ieder op eigen wijze de ander liefhebben en zichzelf opofferen voor Christus. Hij hecht dus veel wa

Toch gebruikt Jakobus ook die vergelijking om aan te geven dat geloof zonder werken dood is. Het is dus minimaal een bíjbelse vergelijking.

Nee, ik bedoel daarmee dat je die redenering niet kunt gebruiken als bijbels argument dat alle gelovigen zouden moeten aanhangen. Het is best mogelijk dat het helemaal niet ongezond is om deze voorschriften aan te houden, maar de gezondheidsredenen staan niet in de Schrift zelf. Wat betreft de pest: deze werd waarschijnlijk overgedragen door bruine ratten en niet door één of andere eetgewoonte. Dat de joden minder besmet raakten, kwam waarschijnlijk omdat zij heel afgezonderd leefden en een vrij gesloten gemeenschap vormden. Ook vandaag de dag zie je dat afzondering een veelbeproefd middel

Daarover heeft Jezus al vrij duidelijk verklaard dat enkel wat uit het hart komt onrein is. Dus zelfs het zieleheil kun je niet betrekken op deze reinheidsvoorschriften. Je wordt geen beter mens door varkensvlees te laten staan, maar wel door bijvoorbeeld met de dieren die je houdt op respectvolle wijze om te gaan.

De Schrift leert echter nergens dat de rituele wetten uit gezondheidsoverwegingen zijn opgesteld. Je kunt die redenering dus wel vrij gebruiken, maar ze heeft geen doctrinaire status. Ergo, er zijn genoeg aanwijzingen die een dergelijke redenering verzwakken: Leviticus is vrij duidelijk een offerboek, met vooral rituele (tempel)voorschriften; De wetten waren dan ook duidelijk bedoeld om Israël als priesterlijk volk af te scheiden van de andere volkeren; Er staan qua voedsel alleen bepalingen in over vlees, niet over planten, zuivel, eieren, zwammen, etc.; Het zou dan dus geen probleem moe

Ik vind dat juridische beeld eerlijk gezegd niet zo sterk. Ik zie het meer als een huwelijk: God wil naast de mens staan, maar de mens kan niet God worden. Dus wordt God mens en dicht Hij zo de kloof tussen mens en God, door alles wat de mens is en doet, behoudens de zonde, te heiligen, in zich op te nemen. Het Offer is dan ook geen offer omwille van God, want God heeft geen offers nodig, maar is een offer voor en aan de mens. Hij laat zich door de mens offeren en de mens is zo samen met God tot in lijden en dood gegaan. Om uiteindelijk met Hem te verrijzen en te delen in zijn heerlijkheid.

Heel eenvoudig: als genade vanzelfsprekend zou zijn, dan wordt het iets systematisch, iets wat God "toch altijd wel geeft." Maar het idee van genade is nu juist dat je zomaar iemand gratie verleent, terwijl daar geen enkele systematiek of reden achter zit dan dat je diegene tóch een tweede kans wil geven. Als je iemand standaard genade zou verlenen bij gedane onrecht, dan is het iets waar de ander dus op kan rekenen en dan is het niet echt genade meer.

Genade is niet vanzelfsprekend. Anders is het immers geen genade meer.

In het OT lees je echter ook dat op een gegeven moment die koppeling slachten-offeren werd losgemaakt. Zo staat in Deuteronomium 12: [13] Brandoffers mag u niet op iedere willekeurige heilige plaats opdragen, [14] maar alleen op de plaats die de Heer uw God bij een van uw stammen uitkiest. Daar moet u brandoffers brengen en daar moet u ook al het andere volbrengen wat ik u voorschrijf. [15] Wel kunt u in al uw steden, zo vaak u wilt, slachten en vlees eten, naargelang de zegen die de Heer uw God u schenkt. Iedereen, rein of onrein, mag daarvan eten, net als van een gazelle of een hert. De pl

Dat klinkt best wel streng. Zorg er dan echter wel voor dat je het daadwerkelijk veertig dagen kunt volhouden. Liever een mild regime dat je tot aan Pasen volhoudt, dan een streng regime dat je halverwege moet afbreken, omdat je er te prikkelbaar/chagrijnig door raakt, of omdat daardoor dat griepje of die verkoudheid maar niet verdwijnt. Uiteindelijk is het vasten geen doel op zich, maar een middel om je te helpen bij het nadenken over wat nu het belangrijkst is in je leven en wat het belangrijkst zou moeten zijn. Er zijn verschillende geestelijke oefeningen die je kunt doen. Zo zijn er bi

Dan kun je altijd nog jezelf onthouden van zuivel en van eieren. Veganistisch eten dus. Let dan echter wel op je gezondheid, dat je voldoende vitaminen binnenkrijgt.

:# Zoals een pastoor eens zei op vrijdag tijdens de koffie: "Het is nu de vooravond van de sabbat, wat dus eigenlijk ook zondag is, dus mag er nu best een koekje bij." Wat overigens ook leuk is: soms heb je plaatselijke hoogfeesten, zoals de Stille Omgang in Amsterdam. Dan hoef je in Amsterdam dus niet te vasten, maar daarbuiten wel.

Hier in Nederland zijn er inderdaad minder strenge regels voor de vastentijd dan in sommige andere landen. Het is de landelijke bisschoppenconferentie die daarover gaat. Hier hoef je enkel echt te vasten tijdens Aswoensdag en Goede Vrijdag. Dan eet je dus maar één volle maaltijd per dag en geen vlees. Je mag dus wel iets kleins tussendoor eten om de ergste honger te stillen, als het maar geen maaltijd is. De andere vrijdagen zijn zogenoemde onthoudingsdagen, waarop je geen vlees eet. Verder wordt je uitgenodigd om de vastentijd als een tijd van bezinning, soberheid en extra naastenliefde a

Paulus leefde als een jood onder de joden en als een griek onder de grieken, zo getuigd hij zelf. Het is inderdaad mogelijk dat de eerste christenen zich nog aan de wet hielden, daar zij veelal joods waren. Maar gaandeweg is dat minder geworden en heeft het christendom zich los van het jodendom verder ontwikkeld, met het jodendom wel als basis. Over de functies van dieren in relatie tot eetbaarheid staat niets in het OT; dat is natuurlijk net zo goed een 21ste eeuwse kijk op de zaak. Leviticus geeft alleen enkele uiterlijke kenmerken waar men op moet letten, meer niet. Al het andere is verv