Robert Frans

Nee, Athman, want ik geloof dat God ons niet helemaal verloren laat. De Schrift kan én mag op verschillende wijzen worden gelezen, maar wel vanuit het Evangelie, vanuit het christelijke geloof zoals die ons door Christus is geopenbaard en door de Kerk eeuwenlang is verkondigd en verder uitgediept. Zo is er dus veel ruimte, want we weten zoveel meer niet dan wel, maar ook enige kadering om die ruimte echt zin en betekenis te geven en je uit te dagen verder te kijken dan je zelf leest en zou willen. God maakt het ons niet makkelijk, zeker als je bemerkt dat er binnen de Kerk net zoveel misbrui

Het is maar goed dat er verschillende, soms inderdaad elkaar bestrijdende ideeën en ervaringen in de Schrift staan. Het geloof is immers een dynamisch en complex iets, wat ontstaat in samenspraak tussen God en mens. Een star vraag-en-antwoord boek dat alle discussie doodslaat en Gods karakter tot dat van een stripfiguur reduceert, daar zit uiteindelijk niemand op te wachten, laat staan God zelf. God is groot, schiep daarom veel ruimte en schiep daarom onder andere de literatuur en de poëzie.

Wie zegt dat het lijden per se kwaad is? Ook in de menselijke moraal is het normaliter een bekend gegeven dat onaangenaamheden niet per se kwaad zijn, maar gewoon onderdeel van het leven en soms zelfs juist heel goed. Voorbeeld: je verstandskies eruit laten snijden levert pijn op, maar het is wel goed als die kies in je mond ligt te ontsteken en te rotten. En als je struikelt, dan doet dat ook pijn, maar is dat niet per se kwaad. Mensen struikelen nu eenmaal soms, dat hoort bij onze kwestbaarheid. In het westen zijn we dat gezonde besef denk ik een beetje kwijtgeraakt. Pijn en onaangenaamhede

De Schrift is niet het absolute Woord van God, maar dat is Christus. Christus is eeuwig, ongeschapen, goddelijk, volmaakt en zo nog meer vrooms. Maar de Schrift is dat allemaal niet en de bijbelse geschriften zijn dan ook nooit opgetekend met de intentie een soort koran te ontwikkelen. God spreekt allereerst door mensen en volmaakt door Christus en die mensen tekenen volgens op wat God gesproken en gedaan heeft. De Schrift is een onmisbare schat voor de christengemeenschap, omdat zij getuigt van Christus, en is in die zin het woord van God. Maar nimmer het Woord.

Dat is inderdaad ook geen gek idee. Vrijheid blijheid voor iedereen, zonder dat iemand ontslag zou moeten nemen omdat hij geen homohuwelijk hoeft te sluiten. Want het is wel heel gemakkelijk gezegd, "zoek maar een andere baan," maar dat blijft een nogal rigoureuze oplossing voor iets wat veel eleganter opgelost kan worden. Banen liggen nu eenmaal niet voor het oprapen en iemand kan zijn werk ook gewoon ontzettend leuk vinden, alleen met dit problemen hebben. Het lijkt mij niet goed om mensen te pas en te onpas te ontslaan bij elk meningsverschil, als er ook andere oplossingen mogelijk zijn. D

Dit lijkt mij een nogal gewaagde stelling, Ursa. Ik geloof dat God rechtvaardig is, omdat Hij rechtvaardig is en niet enkel omdat Hij God is. Vanuit de menselijke moraal, die we van God gekregen hebben, kunnen we dus prima redeneren waarom God goed is en waarom zijn geboden juist zijn. God roept ons niet op tot blinde gehoorzaamheid, maar om te luisteren naar ons geweten en het goede te doen. En ons geweten belangrijker te achten dan welk gebod ook. De grootste ellende ontstaat dan ook wanneer mensen menen een hogere moraal te mogen volgen en daardoor niet gebonden zouden zijn aan het menselij

We onthouden niemand het recht om te huwen. Alleen wel met iemand van hetzelfde geslacht. Daarbij zeg ik enkel maar dat het burgerlijk huwelijk geen huwelijk zou moeten heten, dat dat gemakkelijker zou zijn. Dus wel het juridische verhaal, maar ook de vrijheid om het zelf wel of geen huwelijk te noemen. Dat hoeft de overheid dan niet voor ons te doen. Dat een waarde vandaag de dag niet meer aangehangen wordt, zegt niet meteen dat het daarom nu onjuist zou zijn. Het kan ook zijn dat we er nu gewoon naast zitten en de gevolgen misschien pas veel later merken. Een woord als "achterhaald" is da

Athman, het is volstrekt niet boeiend of een idee nu achterhaald of verouderd zou zijn. Het gaat erom of het moreel juist is of niet. Dat is het enige wat telt. Alle andere bewoordingen zijn slechts afleidende jargon om te voorkomen dat mensen eens écht gaan nadenken over andere ideeën dan die van hen. Een dictator kan ook de democratie afschaffen, de oppositie bruut vermoorden, de menselijke waardigheid van het volk schenden en zeggen dat democratie nu achterhaald is, maar daarmee is zijn werkwijze niet meteen juist. En het christelijk huwelijk is verre van achterhaald, want we zien genoeg

Het probleem zit hem in het woordje "huwelijk." Zou het gewoon om een samenlevingscontract met bijzondere voorwaarden zijn, dan is er vanuit juridisch opzicht wat voor te zeggen dat iedereen dat moet kunnen afsluiten. Maar de overheid noemt het een huwelijk en claimt dus in feite te kunnen bepalen wat een huwelijk is en wat niet. In dat geval komt bijvoorbeeld de Kerk om de hoek kijken, die zelf wil bepalen wat zij als een huwelijk beschouwt en wat niet en het sluiten van huwelijken door twee homo's daarom zal afwijzen. Een huwelijk kan immers enkel worden gesloten tussen man en vrouw, aldus d

Bestaat hier ook nog ergens de mogelijkheid dat dit gedeelte over het Romeinse Rijk destijds ging, waar men verplicht was de keizer te eren (hoewel dat niet veel hoefde voor te stellen) en dat met het getal zeshonderdzesenzestig keizer Nero werd bedoeld? En wordt hier nog de mogelijkheid opengehouden dat Openbaringen helemaal niet gaat over de eindtijd, maar over de heilsgeschiedenis van de vervolgde Kerk, de verborgen Vrouwe, en de uiteindelijke overwinning op het kwaad? Of zijn zulke verklaringen toch iets te saai?

Je kunt ook gewoon op neutrale wijze de verschillende complottheorieën over de chip behandelen om daarover te informeren, zonder een standpunt erover in te nemen. Dat kun je dan eventueel altijd nog aan het eind van je programma doen, om zo misschien discussie erover te ontlokken.

Zendeling, je doet nu precies hetgeen waar je ons van beschuldigd, namelijk alles wat tegen jouw geloof ingaat bestempelen als "vals" en "zelfbedacht." Nog erger, je vereenzelfigd ons indirect met terroristen en moordenaars.

Wij zijn beter af dan de mensen destijds. Natuurlijk zou het mooi zijn om Jezus te hebben kunnen zien, maar er bestaat ook nog zoiets als de "ergernis van het directe." Het is namelijk veel moeilijker om in iemand als Jezus te geloven als Hij als gewoon mens voor je neus staat, dan wanneer je de wonderlijke verhalen over Hem hoort en leest. Want stel dat je buurman zou zeggen de Messias te zijn, dan frons je toch ook in de eerste plaats je wenkbrauwen en "geloof je het allemaal wel?" Dat zal in die tijd niet anders zijn geweest: "Hij is toch de zoon van de timmerman?" Het was te direct, zéker

Saint_Eve, als wij zelf helemaal verantwoordelijk zijn voor onze slechte daden, zijn wij dat dan ook voor onze goede daden? Want slechte daden mogen wij nooit helemaal op de satan afschuiven, maar goede daden dienen wij echter weer altijd op God af te schuiven. En als iemand gezond leeft en Jezus navolgt, maar toch ziek wordt, dan is dat ook echt helemaal zijn verantwoordelijkheid? "Ja, dan hadden je voorouders maar niet van die vrucht moeten eten." Of geloofde hij misschien niet goed of hard genoeg? Je moet ervoor waken dat je niet de offermentaliteit van een natuurgodsdienst krijgt: als je z

Zendeling, mogen wij dan ook gewoon kritiek leveren op jouw denkwijze en mogen wij jou dan ook gewoon helemaal ongelijk geven als wij dat zouden willen? En mogen we je dus óók tegenspreken als je zou zeggen dat ieder zijn eigen persoonlijke waarheid heeft? Want dát zou mijns inziens pas echt vrijheid van denken zijn.

Waarom haal je het pausdom aan in een topic over het sabbatsgebod, Biblebook?

Almachtige en Eeuwige God, U die ons geschapen heeft naar uw evenbeeld, en ons uitnodigt om al dat te zoeken wat goed is, waar en mooi, bijzonder in de Goddelijke persoon van uw eniggeboren Zoon, onze Heer Jezus Christus, wij vragen U, op voorspraak van Sint Isidorus, bisschop en kerkleraar, om op onze reizen over het internet onze handen en ogen te sturen naar datgene dat U behaagt en de mensen die wij ontmoeten met medelievendheid en geduld bejegenen. Door Jezus Christus Onze Heer. Amen.

Ik heb gewoonweg niet zoveel problemen met bloed en zelfs ook niet met geweld. Ik verwerp alleen films waarin het geweld naar mijn geweten te ver gaat, waarin teveel expliciete seksscènes voorkomen en waarin het verhaal specifiek normen en waarden uitdraagt die teveel in strijd zijn met mijn geloof (het verhaal hoeft dus niet per se christelijk te zijn; vaak zijn dat juist de minder goede films). Dat zijn dan ook persoonlijke overwegingen en een ieder zal daarin dan ook zijn weg moeten vinden. Een paar films die ik heb, die ik zeer goed vind en die geen buitensporig geweld of bloed bevatten

Er zijn bloederige films, maar er worden nog veel meer films gemaakt die helemaal niet bloederig zijn, of waar het beetje aanwezige bloed gewoon onvermijdelijk is. Als je bijvoorbeeld iemand neersteekt, dan komt daar nu eenmaal bloed bij kijken. En ja, een oorlog zonder bloed ziet er in een oude film mooi nostalgisch uit, maar realistisch is het natuurlijk ook niet. Een film als Saving Private Ryan wil dan ook de echte realiteit weergeven en slaagt daar behoorlijk goed in. Zelf heb ik hier ik denk inmiddels meer dan honderd films op de plank staan en slechts een paar ervan bevatten extra veel

Ook op sommige oude katholieke kerken kom je die naam nog weleens tegen.

Het verschilt erg per dojo (dus school voor vechtsporten) in hoeverre oosterse elementen in de lessen begrepen zijn. Zelf heb ik als kind judo gedaan en qua rituelen beperkte men zich er tot het elkaar met een buiging groeten voor elk gevecht, en eenzelfde begroeting van leraar en leerlingen (dus niet de mat) aan het begin en het einde van de les. Daarmee druk je respect voor elkaar uit voor, tijdens en na het gevecht. Ik denk dat er heel weinig echt christelijke dojo's zijn en dat het dan zomaar kan dat zo'n christelijke dojo toch ook een paar basisrituelen kan aanhouden, zoals het groeten w

Even een korte reactie: ik vind het een wat vreemde stelling dat je niet financieel onafhankelijk zou zijn als je voor iemand werkt. Mij lijkt het toch dat je financieel onafhankelijk bent, zodra je door arbeid je eigen geld verdient en dus niet afhankelijk bent van een uitkering of een gulle gever. Ook als je voor een baas werkt, verricht je zelf arbeid ten behoeve van je salaris (en nog andere belangrijke dingen natuurlijk). Wat je ook doet, je maakt nooit zelf je geld, dus financiele onafhankelijkheid kan daarom niet betekenen dat je niet verbonden zou zijn met mensen bij het vergaren van i

Nog een algemene reactie op reacties die ik ontvangen heb, ook via persoonlijke berichtjes. Allereerst mijn dank daarvoor, ik waardeer ze zeer, zonder uitzondering. Toch reageer ik wel liever via dit topic. Verschillende reacties komen er zo ongeveer op neer dat een levende relatie met Christus waardevol is en dat ik me juist moet beseffen dat ik waardevol ben in Gods ogen en dat ik dus geen negatieve gedachten daarover zou moeten hebben. Ook schreef iemand mij dat ik misschien teveel onderscheid maak tussen het natuurlijke en bovennatuurlijke en dat het bovennatuurlijke gewoon het onbegrepen

Wij betrekken deze tekst ook bij de uitleg van het sacrament van verzoening. Daarin belijdt je je zonde aan een medegelovige, die middels zijn wijding een zegel op de mond heeft ontvangen die er nooit afmag, en waardoor Christus je inderdaad echte genezing kan brengen: de vergeving van je zonden en zo het verlost zijn van een hele last die je meedroeg. Niet zelden kan het kwijtraken van zo'n last ook tot enige lichamelijke genezing lijden, omdat het geestelijk welzijn nu eenmaal ook het lichamelijk welzijn beïnvloedt. Ik denk dat wat deze column beschrijft, vast ook wel werd besproken ten ti

Ik trad toe tot de katholieke Kerk, omdat ik steeds minder kon geloven dat het hele christendom enkel op de Schrift gebaseerd zou mogen zijn, terwijl de Schrift zelf daar niet van getuigd en de kerkgeschiedenis ook niet. Omdat ik steeds minder kon geloven dat God zijn Kerk zoveel eeuwen zou laten dwalen voordat Luther en later nog dertigduizend andere elkaar tegensprekende denominaties het eindelijk eens goed zouden doen. Omdat de schoonheid van de katholieke Leer en haar mystiek, in al haar weerbarstigheid en soms ook gewoon onzinnigheid, mij wel raakte, evenals de liturgie. Althans, de litu