Robert Frans

Het is iets wat je buiten het christendom echter ook veel tegenkomt. Iemand strijdt voor een meer rechtvaardige, vreedzame wereld, maar krijgt daardoor ruzie met haar naasten, omdat zij niet achter die idealen staan of geen belang erbij hebben. Stel je bijvoorbeeld een feminist voor, die opkomt voor haar rechten en die strijd voor een meer vreedzame, inclusieve wereld. Dat kan dan conflicten opleveren met haar meer conservatieve familie. Maar ze zal zichzelf toch als voorvechter voor vrede, veiligheid en gerechtigheid voor de wereld achten, ondanks die ruzies. Soms moet je dus inderdaad de str

Dan heb ik je verkeerd verstaan. Ik dacht dat, ook in de context van je tweede zin, je bedoelde dat het liefdeloos zou zijn die gevoelens te verkwanselen of te vernietigen in tegenstelling tot het volledig navolgen ervan. Maar je schrijven is echter inderdaad ook te verstaan in lijn met wat ik bedoelde en je hier aangeeft en dat was dan dus ook de bedoeling. Bij deze hopelijk rechtgezet.

Houd er alleen wel rekening mee dat niet alleen volgens christenen deze gevoelens (enigszins) ontspoort zijn geraakt. Net zoals onze eetlust bijvoorbeeld dat ook is. Je kan immers God niet wijsmaken dat het goed en gezond is om veel te veel te eten en vervolgens tonnen voedsel weg te gooien, omdat we het niet meer opkunnen. Na het zelfs nog geproduceerd te hebben op beestachtig wrede wijze als het om dierlijke middelen gaat. En zie ook hoe het gezonde verlangen naar eigen bezit volledig is doorgeslagen naar het onbegrensd kopen, kopen, kopen van zoveel en zo goedkoop mogelijke zooi, zonder int

Vreemd, want de a in lhbtqia+ staat nu juist voor aseksualiteit, wat weer impliceert dat het géén stoornis is, maar een voorkeur, identiteit of geaardheid. Het heeft zelfs een eigen vlag (zwart, grijs, wit, paars). Ik dacht namelijk dat in het lhbt-alfabet nu juist geen psychische stoornissen waren opgenomen...

Die belofte blijft ook standhouden. De kerk bestaat immers nog steeds. Ze zal niet verdwijnen. Misschien zal er veel veranderen, misschien komt er weer eenheid, misschien zal ze krimpen tot slechts een paar miljoen gelovigen wereldwijd of minder. En ongetwijfeld komen er nog zwaardere beproevingen en zal het laatste schandaal binnen haar niet het laatste zijn. Maar ze zal niet verdwijnen. En inderdaad, de katholieke kerk vertrouwt volledig op die belofte en haar continuïteit is dan ook zichtbaar in heel de geschiedenis. Maar in de hemel is er geen katholieke, protestantse of orthodoxe kerk mee

Allereerst komt dat citaat van mij en niet van @Hermanos2. Ik geloof ook niet dat God je verloren laat gaan, louter omdat je naar een verkeerde kerk zou gaan. God is niet gebonden aan zijn sacramenten en ook niet aan zijn kerk, maar het is wel zo dat Hij het meest direct door zijn kerk werkt en je als protestant wel minder van zijn werkelijke aanwezigheid op aarde geniet dan als katholiek. Je mist immers de sacramenten en hun genezende, helende werking. Als je katholiek blijkt te geloven, wordt je dan ook wel geacht om alsnog katholiek te worden. Maar het kan wel gebeuren dat in het hie

Even een kleine correctie: je vergeet in je vertaling de zin 'The heart of Christian discipleship is a relationship with God the Father, Son and Spirit rooted in the life, death and resurrection of Jesus Christ.' te vertalen. Daardoor krijgt de zin 'De kerk heeft een hiërarchie...' in jouw vertaling een heel andere context.

Niemand kan daar met zijn of haar hersenen omheen, want het wezen van God is een mysterie. Het willen omvatten heeft dan ook geen zin; we zijn hierin afhankelijk van wat Hij ons openbaart. Dat is alsof je de hele oceaan in een kuil op het strand wilt scheppen. Maar met wat Hij ons openbaart kunnen we wellicht wel iets meer een beeld ervan vormen. Zo openbaart Hij dat Hij liefde is en dat Hij drie Personen is: Vader, Zoon en heilige Geest. Deze twee wezenskenmerken komen alreeds natuurlijk uit elkaar voort, daar je niet liefde in je eentje kunt zijn. Liefde is immers relatie en overgave aan e

Even ter correctie: ik probeerde uit te leggen wat hij volgens mij bedoelde. Ik maakte zijn idee dus niet de mijne. Zelf ga ik als katholiek uit van het onveranderlijke leergezag van de katholieke kerk.

Lijkt me vooral ook een pijnlijke, zéér invoelbare gebeurtenis... Er is echter wel een verschil tussen het Israël toen en de kerken nu. De spanning tussen geestelijkheid en volk is van alle tijden en kom je zowel in de geschiedenis van Israël als in de kerkgeschiedenis tegen. De geestelijkheid is vaak toch meer academisch en mystiek van aard, waar het volk meer speels en folkloristisch is. Al in de middeleeuwse kerk zag je hoe het volk dol was op de vaak uitgebreide passiespelen in de kerk, terwijl de geestelijkheid toch liever de formelere, Latijnse liturgie waardeerde en uiteindelijk d

Misschien, zou kunnen. Sowieso kunnen we niets verwachten qua hoe God zou werken, omdat wij Hem niet kunnen bevatten en daarom voornamelijk afhankelijk zijn van zijn openbaringen. God kan het één of het ander doen en beiden kunnen probleemloos voortkomen uit zijn wezen, zonder dat wij het begrijpen. Gods voorzienigheid duiden betekent toch vooral dingen achteraf verklaren. En dan nog blijft het enigszins giswerk zolang de volle geschiedenis ons niet is geopenbaard. Het kan dus ook heel goed zo zijn dat er wel degelijk één ware kerk is, maar dat een aantal gelovigen zich daarvan hebben verwij

Laat ik dan maar geen ingewikkelde vragen stellen. Weer serieus heb ik wel nog enkele, hopelijk dus niet te ingewikkelde vragen voor je. 1. Wat of wie is volgens jou het Woord van God en hoe herkennen we deze tussen alle andere woorden? 2. Waarop baseer je je mening die je in je laatste zin uit? Als antwoord op jouw vraag: onder 'eeuwig gezag' versta ik in de context van mijn vraag aan jou dat de bekleder ervan altijd en overal als toetssteen kan dienen ter onderscheiding van Gods openbaringen. Of je nu middeleeuwer bent of babyboomer, of je nu in Japan woont of in Amerika,

Mag ik je een eenvoudige vraag stellen? Hoe kan een eeuwenlang door verschillende feilbare mensen geschreven en samengesteld boek als de Bijbel ook over ons eeuwig gezag uitoefenen op het gebied van leer en leven, maar kan een eeuwenlang door verschillende feilbare mensen ontwikkelde gemeenschap als de Kerk dat niet? Waar zit bij jou dan precies het verschil?

Ik begrijp je instelling, die ook prima is, maar het is denk ik wel goed je te beseffen dat de katholieke kerk, hoewel toen strenger dan nu, dit ook al leerde vóór de Reformatie en ook vóór het Grote Schisma. Zij is dus niet veranderd hierin en is ook lange tijd (in West-Europa) daadwerkelijk de enige christelijke kerk geweest. Alleen het speelveld is veranderd. Vooral binnen de protestantse wereld is er veel verdeeldheid en vinden er voortdurend splitsingen en scheuringen plaats. Wie welke schuld daarbij zou dragen, of bij het ontstaan van de Reformatie zelf, is daarbij nog niet eens relevant

Een paar dingen: 1. Je spreekt over het mozaïsch priesterschap, maar daar valt het katholieke priesterschap niet onder. Het priesterschap van de katholieke (en oosters-orthodoxe) kerk komt voort uit het apostelschap, dat weer door Christus is ingesteld. Daar Christus eeuwig Hogepriester in de orde van Melchisédek is, delen onze priesters daar ook in. En die orde kent de mozaïsche wetten niet, omdat zij al vóór Mozes bestond. We kennen daarbij wel degelijk een tempel, namelijk de Heer zelf, die in elke kerk werkelijk tegenwoordig is en zijn offer tegenwoordigstelt onder de gedaanten van

Meestal wel ja, maar dat betekent dus niet dat autisten daar niet onder zouden kunnen lijden en zich daarvoor niet zouden kunnen schamen. Dat is wat ik alleen wilde zeggen.

Niet helemaal uit de lucht gegrepen. Het is best mogelijk dat ik toch ongelijk heb, zoals ik met meer dingen ongetwijfeld zal hebben. Maar je ziet nu al in het klein dat intense, mystieke ervaringen, of je nu gelooft dat ze van God komen of enkel uit onze natuur, niet zelden mensen volledig veranderen. Je ziet nu al dat mensen wat gedeprimeerd kunnen raken als ze zich voor zover mogelijk de grootsheid van het universum beseffen. Zelfs een film als Avatar wist sommige mensen (tijdelijk) somber te krijgen, toen ze het paradijselijke Pandora vergeleken met het gewone, soms grauwe leven hier. Je z

Dat zou ik niet zo willen stellen. Autisme betekent lang niet altijd dat je onverschillig staat ten opzichte van je sociale omgeving, of dat je je niet zou kunnen schamen voor je aandoening. Er zijn genoeg autisten die het heel erg vinden dat zij onbedoeld mensen beledigen en kwetsen, zonder (op tijd) te weten hoe dat te voorkomen, en daar echt onder lijden. Autisten zijn geen robots, maar kennen dezelfde gevoelens en verlangens als niet-autisten. Alleen uiten zij die wat moeilijker, áls ze die al echt kunnen uiten. Je kunt het beste de vuistregel aanhouden dat iemand autistisch is als di

Het is denk ik echter goed om dat niet te overschatten. Een kerk kan eerst heel fijn en warm zijn, maar door ontwikkelingen daarin veranderen, of onder het oppervlak al die tijd toch de nodige problemen kennen. Zo kan een hechte, sociale gemeenschap zijn ontstaan door een sterk gevormde identiteit, die weer onderhouden wordt door het navolgen van verschillende strenge geboden en omgangsvormen. Met soms hele nare repercussies voor hen die daar niet altijd aan kunnen of willen voldoen. In elke kerk vind je dus wel wat en soms kan die ogenschijnlijk nietszeggende kerk uiteindelijk toch juist prec

Het autistisch spectrum behelst een zwik informatieverwerkingsstoornissen, waardoor je hersenen feitelijk Windows 10 moeten zien te draaien op een computer van 30 jaar geleden. De informatie komt wel binnen, maar veel meer gefragmenteerd, ongefilterd en ook niet altijd compleet. Zo zien sommige autisten als ze je aankijken niet je gezicht, maar eerst je ogen, dan je neus, dan je mond, en zo door. En op een druk kruispunt horen ze niet zelden élk geluid op volle sterkte, niet alleen de belangrijkste geluiden. Daardoor raken autisten sneller overprikkeld, nemen ze informatie langzamer tot soms h

Ik denk dat we sowieso voorzichtig moeten zijn met het oordelen over onze broeders en zusters in gemeenschap. Het is bijvoorbeeld niet aan ons om te bepalen of de kerk meer kapot zou maken dan Christus lief is, omdat alleen Christus daar volmaakt zicht op heeft en alleen aan Hem het oordeel toekomt. En als Hij blijkbaar toestaat dat de kerk overeind blijft, ondanks alle zonden, dan vindt Hij haar blijkbaar waardevol genoeg om overeind te houden, ook als jij je er niet thuis zou voelen. Natuurlijk moeten we het onrecht binnen haar aankaarten en moeten we kritisch haar handelen daarin volgen. Ma

Zonder over jou te willen oordelen en zonder dat je hier hoeft te antwoorden, maar is het misschien niet mogelijk dat je te kritisch bent in je beoordeling van kerken? Er zijn hier in Nederland echt genoeg goede kerken, zowel katholiek als protestants, waar je als christen prima terecht kan. Ze zijn misschien niet altijd helemaal naar jouw smaak, maar daar zou het uiteindelijk toch niet om moeten gaan. Je wilt immers Christus volgen, ook als Hij je een kerk zou wijzen die je in eerste instantie helemaal niet ligt. Sommige dingen kun en soms moet je ook léren waarderen. Zo gaat bijvoorbeel

Wat wel of niet kan, dat is aan God. We kunnen niet zelf beredeneren wat God wel of niet zou kunnen doen, daar we Hem niet kunnen bevatten. We zijn dus afhankelijk van openbaringen. God kan prima een kerk oprichten waar Hij ook daadwerkelijk ten volle aanwezig is, zonder dat het de inwoning in het hart buitensluit. God kan immers op allerlei manieren tegelijkertijd aanwezig zijn: in de sacramenten, onder de gedaanten van brood en wijn in de kerk, als een merkteken in de eigen ziel, in het gebed en de lezing van het evangelie, in je naasten, in de schepping, in je eigen geweten, noem maar op. D

Het ware evangelie is apostolisch, orthodox en katholiek. Apostolisch, dus de grondslagen ervan terug te vinden in de tijd van de apostelen en hun eerste leerlingen/opvolgers en zo ook in de Schrift. Orthodox, dus consistent in zichzelf en met wat het christendom algemeen leert. Katholiek, dus wereldwijd algemeen aanvaard binnen de christelijke kerken en gemeenschappen, zowel toen als nu, zonder onderbrekingen daarin. Wanneer iemand dus met een leer komt die de leer van de andere kerken fundamenteel tegenspreekt, die geen ononderbroken aanwezigheid kent in de christelijke geschiedenis, va

Nou, eigenlijk bestond/bestaat er wel degelijk iets waar je aan sterft als je ernaar kijkt, namelijk de Elephant's Foot in Tsjernobyl. Hoewel het gevaar nu verminderd is, was het wel zo dat men alleen via spiegels met de rug toegekeerd deze berg radio-actief afval kon bestuderen. Draaide men zich om, dan stierf men, zo had ik begrepen. Maar ook met verminderd gevaar is het bepaald niet verstandig om deze berg direct aan te kijken. Ook kun je volgens mij letterlijk sterven van angst bij het zien van iets wat extreem schokkend, heftig en angstaanjagend is, al dan niet indirect door een hartaanva