Robert Frans

MysticNetherlands, ik spreek hier vanuit de context hoe wij als katholieken de katholieke kerk zouden kunnen redden. Dat is immers het onderwerp van dit topic. Daarom lijk ik dus in het algemeen te spreken, maar doel ik dus specifiek op wat katholieken geloven en doen, of behoren te doen. Als ik dus bijvoorbeeld spreek over de middelen van de Kerk, dan doel ik in die context op de middelen die zij voor haar gelovigen heeft om mee te werken. En zoals ik al heb aangegeven: dat zijn er onvoorstelbaar veel. Mijn medekatholieken zullen over het algemeen wel begrijpen wat ik bedoel, omdat we immer

Als het gaat om fysieke, lichamelijke gemeenschap: inderdaad. Als het gaat om de relatie met God in het algemeen: dan niet. Maar ik sprak dan ook enkel over de mis en niet over het gehele geloofsleven. Dat Hij hier daadwerkelijk in ons midden is, met lichaam en ziel. Dat hetgeen op Golgotha gebeurde en hetgeen nu tijdens de mis gebeurt, één en hetzelfde Offer is. De mis is inderdaad de hoogste vorm van aanbidding en de meest volmaakte dankzegging aan God. Maar niet de enige. Dat zeg ik dan ook niet; ik geef enkel aan waarom de mis wel degelijk belangrijk is en daarom zorgvuldig opgedra

Het eerste gebod is God liefhebben boven alles en je naasten als jezelf. De eucharistie is de tegenwoordigstelling van Christus' Offer en de ultieme gemeenschap met Hem. Alleen door het Allerheiligst Sacrament krijgen we ten volle de genade om Christus na te volgen, het kruis op te nemen en onvoorwaardelijk de dingen te doen die jij noemt. Binnen het christendom is Christus het belangrijkst. En met Hem hebben we gemeenschap tijdens de mis. De reden dat de katholieke Kerk tot op de dag van vandaag de grootste liefdadigheidsorganisatie ter wereld is, ondanks alle afschuwelijke zonden en felle

De mis en zo haar liturgie is inderdaad het hart van het katholicisme en dient daarom uiterst zorgvuldig, eerbiedig en volledig opgedragen te worden. En is daarom een volmaakte oefening in gehoorzaamheid aan de Kerk. Als je de mis kan en ook graag wíl opdragen zoals de Kerk dat wil en toelaat, dan ben je ook wel klaar voor het "grotere" werk. Tussen aanhalingstekens, want niets is groter en belangrijker dan de mis. "Uiterlijk vertoon" is dan ook net zo belangrijk als bijvoorbeeld correcte spelling en grammatica in schriftelijke communicatie, of een mooie schrijfstijl in een roman. Het verha

FlashGordon heeft mijns inziens dan ook gewoon gelijk, niet in de laatste plaats omdat hij zelf tot de clerus hoort en daarom dus iets meer hierover te zeggen heeft dan ik. Wij kunnen de kerk niet redden, wij hebben de taak ook niet om haar te redden, want dat kan alleen Christus. En Hij redt wie Hij wil redden, in dit geval degenen die de Kerk hierin gehoorzamen zoals zij gehoorzaamd wil worden. Geen geëxperimenteer met de heilige, goddelijke liturgie, geen relativering van de Waarheid die door de Kerk verkondigt wordt, maar eens echt leerlingen zijn van Jezus en al biddend en liefdevol ha

Vanuit het vertrouwde naar het nieuwe, zodat zowel de Middeleeuwer als de huidige gelovige diens geloof nog kan herkennen en belijden in de liturgie, zelfs als deze met Opwekkingsachtige liederen wordt gezongen. Ook met moderne zang kan men delen in het mysterie en de mis werkelijk als een offer opdragen en niet enkel als een gelovig samenzijn. De sleutel is en blijft daarbij gehoorzaamheid aan de Kerk, absolute eerbied voor het Allerheiligste, gevoel voor en kennis van de liturgie, en liefde voor God en je naasten. Overigens kent de kerk, en zij bepaald niet alleen, al vanaf het begin een h

Door te doen wat Christus van ons vraagt. En wat Hij van ons vraagt leren we door de Kerk zelf, vertegenwoordigd door de opvolgers van de apostelen, in het bijzonder die van Petrus. De Kerk redden is een kwestie van Christus toelaten werkelijk onder ons te komen, ons te onderrichten en ons te besturen. De Kerk heeft altijd de wind en het tij tegen gehad, zowel toen als nu, en ze heeft altijd te lijden gehad onder zware zonden en felle aanvallen die zowel binnen als buiten haar onnoemlijk veel schade aanrichtten. Maar elk kwaad en elke ontij maakt haar alleen maar sterker als we Christus volge

We zijn overal in de wereld te vinden en miljoenen tot miljarden mensen vinden in onze kerk een baken van hoop, geloof, inspiratie en houvast, zelfs in de meest arme landen; Het gregoriaans, wierook en het Latijn zijn ook buiten de kerk bijzonder geliefd; Evenals onze prachtige kerkgebouwen, liturgie, kunstwerken en klassieke muziekstukken; Onze kerk is dus buitengewoon mediageniek en al helemaal als de kersttijd aanbreekt en onze muziek, verhalen en symbolen overal in de straat te vinden zijn; We vertegenwoordigen de westerse spiritualiteit en mystiek in alle geuren en kleuren, waarbij vo

Allereerst mooi om te zien dat je je meer wil verdiepen in het geloof. Het is een prachtig verhaal waar je je bij kunt aansluiten en ik hoop dat je er zelf een mooi hoofdstuk aan kunt toevoegen. Om dat gedeelte beter te begrijpen, is het goed om het verhaal eromheen te lezen. In Markus 3 wordt verhaalt hoe Jezus bij een meer allerlei mensen geneest en demonen uitdrijft. Daarbij krijsen de demonen steeds dat Hij de Zoon van God is, wat duidelijk laat zien dat zij heel goed weten wie Jezus is en waar Hij zijn volmacht vandaan heeft (zie Markus 3,11). Het verhaal vertelt volgens hoe de schrift

Zeker! Maar ik heb er toch tot op de dag van vandaag geen spijt van.

Daarom voelde ik mij er ook direct thuis. :#

Je moet de taal natuurlijk wel leren hè? Net zoals Japans ook als gebrabbel klinkt als je het niet kent. En natuurlijk ben jij onderdeel van de menselijke geschiedenis, maar stel dat jij de enige op deze wereld zou zijn die het scientisme aanhangt, dan kan natuurlijk niet direct gesteld worden dat het scientisme een belangrijke taal is voor veel mensen. Laat ik dan het begrip vrije wil als voorbeeld nemen, omdat het woord ziel daarvoor misschien wat te complex is. Hoewel het natuurlijk wel verband heeft met de vrije wil, maar dat kunnen we hier wel laten rusten. Het is best mogelijk dat bi

Nou ja, je kunt natuurlijk op twee manieren naar die vraag kijken: vanuit je eigen visie op wat efficient en volledig is, maar ook vanuit de geschiedenis, vanuit wat mensen zélf blijkbaar efficient en volledig is. En met efficientie bedoel ik vooral dat men complexe zaken eenvoudig kan omschrijven. Een voorbeeld: het woordje ziel. Binnen de wetenschap valt er niet zoiets als een ziel als bovennatuurlijke entiteit aan te wijzen. Toch ervaren mensen heel nadrukkelijk dat er méér lijkt te zijn dan enkel het lichaam, enkel de biologie. Die ervaring is zo sterk, dat ze het nodig hebben om elkaa

Je legt nu die andere kijk direct al aan de wetenschappelijke meetlat. Als ik dat zou doen, dan zou ik dus wederom enkel de wetenschappelijke kijk erkennen. Dat doe ik dus niet. De mens bedient zich van wetenschap, kunst, literatuur, muziek, liturgie en ook humor om tegenstrijdigheden op te lossen en te duiden wat zij ten diepste ervaart. In combinatie met de ratio kun je met al deze aspecten dus wel degelijk tot een consistent verhaal komen dat recht doet aan alle ervaringen van de mens en aan al haar waarnemingen. Elke discipline heeft daarbij zo haar eigen criteria en elke discipline staa

Ik reageerde op jou, omdat jij, zo ik begreep, meende dat Hendrik méér bedoelde dan dat je je moet kunnen inleven in de patiënt. Terwijl Hendrik volgens mij hetzelfde gelooft als ik: medische behandelingen dienen op wetenschappelijke leest geschoeid te zijn, precies wat jij zegt dus. Maar daarbij is inlevingsvermogen wel van belang en behoor je wel aansluiting te kunnen vinden bij hoe de patient zijn klachten verwoordt; je moet hem wel kunnen begrijpen of in elk geval door kunnen vragen. Van daaruit kun je dan de wetenschappelijk verantwoorde medische behandeling aanvangen of voortzetten.

Ik denk dat er een misverstand is qua definitie. Met scientisme wordt een wereldbeed bedoeld die uitsluitend uit gaat van de wetenschappelijke methode bij het levensbeschouwelijk duiden van de wereld. Je kunt dus de wetenschap en haar methode gewoon ten volle erkennen en daarmee werken, zoals een goede arts doet, zonder meteen een scientist te zijn. Je kunt zelfs atheïstisch denken zonder een scientist te zijn, want er zijn immers vele levensbeschouwingen en stromingen binnen het atheïsme. Als katholiek erken ik de wetenschappelijke methode; niet voor niets geef ik al aan dat een rationele

Is het deel na "then a miracle occurs" rationeel? Als het het voorgaande niet tegenspreekt, en als de theorie aangeeft dat wonderen kunnen gebeuren en er blijken daadwerkelijk wonderen te gebeuren, wellicht gedefinieerd als onverklaarbare, unieke events, dan wel ja. Of het vervolgens ook geloofwaardig is, dát is inderdaad een ander verhaal en dat heb ik ook geprobeerd uit te leggen. Maar rationaliteit kan tot verschillende wereldbeelden leiden, omdat het enkel een gereedschap is bij het helder denken, en geloofwaardigheid is voornamelijk bij het schrijven van fictie van belang. De werkelij

Het is nooit aangetoond dat een mens meer is dat biochemische processen. Je kan alleen deze processen niet geheel in kaart brengen en daardoor kan je de patiënt niet alleen rechtstreeks met de kennis van die processen benaderen. Bovendien kan je die processen niet rechtstreeks beïnvloeden. Daardoor helpt een gesprek ook. Ga je de patiënt beschouwen als een product van natuurlijke en bovennatuurlijke processen, wat de opmerking "slechts producten van natuurlijke processen" suggereert, dan begeef je je op een hellend vlak, waarbij de introductie van geesten bv niet ondenkbaar is. Een arts di

Dank voor je compliment. Maar dit topic gaat daar eigenlijk helemaal niet over. Het gaat over of men rationeel vanuit de bijbel kan redeneren. En daar heb ik al antwoord op gegeven in een vrij uitgebreide post: ja, dat kan, als je redenering consistent in zichzelf is en consistent met de waargenomen werkelijkheid. Of het dan ook waar is, of zelfs geloofwaardig, maakt dan verder niet uit: de werkelijkheid heeft zich nooit iets aangetrokken van geloofwaardigheid en de ratio is enkel een middel om correct te argumenteren, niet zozeer om de volledige waarheid te vinden.

Bonjour, ik denk dat er een groot verschil zit tussen je inleven in je patiënten en hun gedachtengangen, omdat ze inderdaad allereerst mensen zijn en niet enkel interessante biochemische processen, en het ze onthouden van zorg of zelf al die levensbeschouwingen meteen willen overnemen. Ik haal uit Hendriks post eerlijk gezegd niets anders dan het eerste. En ik geloof ook vast en zeker dat een meer menselijke kijk op de patiënt voor je wel degelijk van belang is voor het welzijn van diegene. Ziekten en aandoeningen moeten verholpen of genezen worden, maar een patiënt is meer dan dat. En som

Ik kan mijn bericht niet meer wijzigen (sowieso zou het daar nu te laat voor zijn), maar ik had er voor de volledigheid inderdaad bij kunnen zetten dat atheïsme ook niet direct tot nihilisme hoeft te leiden. Het universum is, naast dus heel erg groot en vooral ook leeg, ook zo bijzonder, fascinerend en toch ook zo vol leven en ontwikkeling, dat het idee dat je daar op bescheiden wijze deel van uit mag maken al zin kan geven om er volop het beste van te maken. Er zijn genoeg atheïsten die het leven juist mooi vinden puur zoals het is, met alles erop en eraan, en graag er voor zichzelf én vo

Zalige onwetendheid of keiharde waarheid, het blijft een aloude vraag. Want hoewel het hier vooral om levensbeschouwelijke vragen gaat, die andere criteria kennen dan de wetenschap, geldt het christendom respectievelijk het atheïsme natuurlijk wel als (meest waarschijnlijke) waarheid voor de aanhangers. Zelf heb ik hier ook ooit iets geschreven over kennis waarvoor de mens misschien nog niet klaar is, kennis dat te gevaarlijk is om te weten. Kennis dat het leven definitief veranderd, ten goede of ten kwade, als je het ontvangt. Moet je die kennis dan nog wel najagen, kan de mens te ver gaan

Dat wilde ik ook niet tegenspreken. Alleen merk ik wel op dat vrouwen nog vele malen kritischer en soms ook destructiever ten opzichte van zichzelf zijn dan mannen. En in de Schrift zijn er voor zowel vrouwen als mannen restricties. Maar het is waar: een alleenstaande vrouw was bijzonder kwetsbaar in die tijd en kon alleen binnen het huwelijk of bij haar vader thuis meer zekerheid en sociale status verkrijgen. Inderdaad. Ook binnen onze kerk hebben vrouwen belangrijke posities ingenomen en dat doen zij nog steeds. Onze cultuur is in het verleden dan ook niet altijd vrouwonvriendelijk gewees

Maar wel tot zijn Moeder.

Er is niets minderwaardigs aan het stichten van een gezin en ook niets minderwaardigs aan het zijn van huisvrouw. Wat mij vandaag de dag nog weleens opvalt, is dat vrouwen véél kritischer en vrouwonvriendelijker naar elkaar en zichzelf toe zijn dan mannen, soms zelfs tot op het destructieve af. Ik denk dat veel vrouwen werkelijk zouden opbloeien als ze eens wat meer trots zouden zijn op de talenten en gaven die zij als vrouw hebben, waaronder het kunnen dragen en verwekken van kinderen, of meer dankbaar als je liever niet trots bent. Het is echt ongelooflijk dat veel vrouwen over "broedmach