Robert Frans

Binnen de katholieke traditie moet een doctrine/dogma over het bovennatuurlijke aan zo'n vier voorwaarden voldoen. 1. De doctrine is apostolisch, dus vindt haar wortels in de tijd van de apostelen. Dat betekent niet per se dat de doctrine uitgewerkt en al in die tijd te vinden moet zijn, maar wel dat de eerste beginselen ervan zijn geformuleerd. Zo schrijft bijvoorbeeld Paulus in zijn brieven veel soberder en indirecter over de eucharistie dan Thomas van Aquino in zijn summa, maar ze sluiten wel op elkaar aan en geven beiden aan dat het brood het Lichaam des Heren is. 2. De doctrine is k

Klopt. Er zijn genoeg mannen (en soms ook vrouwen!) die bewust een kaal hoofd aannemen. Je kunt het zelfs ook gewoon door de kapper laten doen. Zelf heb ik mijn haar ook het liefst heel kort. Niet kaal, maar wel gemillimeterd. Er zijn zelfs ook mensen die het doen om een statement te maken tegen bijvoorbeeld ijdelheid. Zo zijn er ook kloosters waar de monniken bewust kaal worden geschoren.

En je kan geloven dat er een God of dat er goden zijn of niet. Ook niet in God geloven is een filosofische keuze. Prima, dan hang jij blijkbaar een rationele levensbeschouwing aan. Ook een eigen keuze. Precies, heel breed dus. Zodra een levensbeschouwing het bestaan van God of goden ontkent, is het atheïstisch. Doet een levensbeschouwing dat niet, dan is het theïstisch. En ik wel, hoewel dan in slechts één God. Zo maken we beiden een bewuste keuze. Nee hoor, ik schrijf gewoon over God. En regelmatig hier ook over God of goden. Christenen zijn bepaald niet de enigen die God G

Ik begrijp prima wat atheïsme is, namelijk alles wat niet in God of goden gelooft. Een breed begrip dus, waar mijn voorbeelden prima onder vallen. Zodra iemand niet in God gelooft, is diegene atheïst, zo eenvoudig is het. Dus typisch atheïstisch is elke ideologie die God of goden buitensluit. Atheïstisch communisme is dus atheïstisch, waar christelijk communisme weer theïstisch is. Als een regering dus uitsluitend atheïstische argumentatie en beleid voert, dus zonder geloof in God of goden, dan is zij atheïstisch. En zo is boeddhisme zonder goden dus ook atheïstisch, maar boeddhisme

Allereerst kun je atheïstische bewegingen grofweg indelen in het zogenoemd sterke en het zwakke atheïsme. Het sterke atheïsme verwerpt het bestaan van een god, het zwakke atheïsme acht het bestaan van een god niet geloofwaardig. Daarnaast kunnen atheïsten verschillend naar de wetenschappen kijken. Sommigen erkennen uitsluitend en alleen de wetenschap als legitieme gezagsbron, waarbij enkelen de wetenschap nog vernauwen tot uitsluitend de natuurwetenschappen en de wiskunde. Er zijn echter ook atheïsten die ook de eigen ervaringen of "het gevoel" net zo legitiem vinden en dus niet enkel

Er zijn ook net zoveel niet-religieuze of atheïstische levensbeschouwingen, in allerlei kleuren en maten. Dus als je die criteria wil blijven handhaven, dan kun je ook je eigen overtuiging, theïstisch of atheïstisch, niet serieus nemen.

En wat wil je daarmee zeggen?

Er is een Afrikaanse natuurgodsdienst, weet niet meer welke, waar men gelooft dat de scheppende god slecht is en men hem juist moet tergen in doen en laten. En het deïsme is een opvatting die stelt dat God wel alles geschapen heeft, maar vervolgens daarna nooit meer ingegrepen heeft, nooit contact met de mensheid heeft opgezocht, en het dus letterlijk bij scheppen gehouden heeft. Theïsme houdt dus niet altijd het geloof in een actief ingrijpende god in waarmee men op één of andere manier een relatie mee kan onderhouden. Net zoals atheïsme niet altijd het afwijzen van het bovennatuurlijke

Nee, een theïst verhoudt zich tot een atheïst zoals de ene buitenlander tot de andere, met ieder een eigen taal en eigen cultuur. Dat de ene taal of cultuur misschien minder woorden of culturele uitingen heeft dan de ander, maakt niet dat die ene taal of cultuur kleinschaliger of zelfs efficiënter zou zijn. Want ook een "doe maar gewoon-mentaliteit" kan een bewuste, culturele uiting zijn. Om een religieus voorbeeld daarin te geven: een sobere gereformeerde kerk is vaak net zo bewust sober als een overdadige katholieke kerk overdadig is. Een gereformeerde blieft geen kermis in zijn kerk, e

Dat is dus een vals onderscheid. Je kunt namelijk ook niet in naam van het theïsme een oorlog beginnen. Dat doe je namelijk in naam van een god of de goden, of in naam van de waarden die jouw wereldbeeld voorstaat. Zo kun je dus ook niet in naam van het atheïsme een oorlog beginnen, maar wel in naam van de waarden die jouw wereldbeeld voorstaat. Als je bijvoorbeeld het rationalisme voorstaat, dan kun je in naam van de rede handelen. En als je een dictator wil verdrijven, dan kun je in naam van de vrijheid handelen, of van de revolutie. Een katholiek zal bijvoorbeeld nooit in naam van het ka

Maar theïsme en atheïsme wél. En binnen zowel theïstische als atheïstische levensbeschouwingen zijn er fanatiekelingen geweest die met geweld en onderdrukking hun ideologie probeerden op te leggen aan anderen. De geschiedenis leert ons dat élke levensbeschouwing een gevaar kan vormen zodra haar volgelingen andere levensbeschouwingen wil onderdrukken. Maar zij leert ook dat deze volgelingen dat mechanisme lang niet altijd bij de eigen levensbeschouwing willen herkennen. Atheïstische denkers zijn daarin echt niet anders dan theïstische denkers. Bij sommige atheïsten op fora (niet pe

Heb weleens eerder van dat boek gehoord en ook weleens stukken van gelezen. En voor zover ik gezien heb, is het eigenlijk een best wel epische scifi-hervertelling van onder meer de bijbelse verhalen, met eigen aanvullingen, interpretaties en verklaringen. Natuurlijk zijn er dan altijd weer mensen die het heel serieus nemen en volgens sommige recensies zich eindelijk bevrijd voelen van de kerkelijke leer, terwijl ze de facto dan natuurlijk niets anders doen dan de ene leer voor de andere leer inwisselen. Maar als je het boek gewoon leest als science-fiction op kosmologische schaal, waarin ele

Je kunt niet zomaar de pen pakken. Het moet je worden gegeven.

Misschien. Vond het wel een mooi verhaal. Want ook verslaafden moeten zo af en toe toch eens eten halen. Het verhaal vind je trouwens hier. Waarbij het verhaal ook aangeeft dat het geven van eten eigenlijk ook net zo mooi en vaak ook effectiever is. Zelf heb ik ook een aantal keer gewoon eten gehaald voor een dakloze, maar soms ook gewoon een euro of zo. Het gaat er denk ik meer om dat je ze allereerst als mensen ziet, als gelijkwaardigen, en niet enkel als daklozen of als verslaafden. Het is een investering inderdaad. Maar het kan zich dus wel terugverdienen. Ik heb het verhaal hier terug

Ook weleens het verhaal gelezen van iemand die standaard altijd geld aan bedelaars gaf. En op de vraag of hij dan niet bang was dat diegene er drugs van zou kopen, zei hij vervolgens dat diegene in elk geval dan wel de keuze had om dat wel of niet te doen. En die keuze ontneem je zo iemand als je niet geeft. Daarbij is er een doodeenvoudige en manier om daklozen aan werk, inkomen en menselijke waardigheid te helpen: geef ze een woning. Want zodra ze een eigen adres hebben, kunnen ze echt een baan zoeken, in alle rust afkicken van evt. verslavingen en een stabiele omgeving creëren om te werke

Weet je dat wel zeker? Want die vier geesten/dieren initiëren wel veel van de rampen en beproevingen in Openbaringen met hun "Kom!" Alleen al hun afschrikwekkende uiterlijk geeft denk ik al wel aan dat ze bepaald niet voor de troon staan voor de gezelligheid. En wie zegt dat beproevingen of straffen niet goed zijn? Als ze door God gegeven worden, dan zijn ze net zo goed als wanneer een vader of moeder diens kinderen op juiste wijze straft of corrigeert. Alleen duivelse beproevingen zijn slecht, omdat die er immers op gebrand zijn een mens van God af te brengen, waar God zelf de mens enkel wi

Daarmee ga je er dus vanuit dat geloofwaardigheid enkel een historische betekenis kan hebben. Dat is in de verschillende literaire genres echter lang niet altijd het geval. Een verhaal kan volledig fictief en mythisch zijn, maar toch geloofwaardig. Je schrijft: "Nee natuurlijk zijn dit soort verhalen niet echt bedoeld. Ze passen binnen het zgn. magisch denken, een fase die elk kind in zijn ontwikkeling doorloopt (en weer achter zich laat, bij een gezonde, normale ontwikkeling)" Dit soort verhalen worden echter over het algemeen door volwassen mensen in die culturen doorverteld. Uit dit cit

Nee hoor, ik zeg alleen dat als er twee verhalen zijn die elkaar tegenspreken, het niet hoeft te betekenen dat ze allebei verkeerd of ongeloofwaardig zijn. Ik ga niet uit van een historische betekenis van het zebraverhaal, maar geef enkel aan dat áls die verhalen historisch zouden zijn, bovenstaande dus geldend is. De vraag is dan of de mythe daadwerkelijk ook een historische gebeurtenis wil verhalen. In het geval van het zebraverhaal is dat vrij duidelijk niet het geval. Het is dan best grappig om te lezen hoe jij en Bonjour het als historisch-natuurkundig verhaal lijken te behandelen (en

Alleen als ze werkelijk historisch zo gebeurd zijn, is dat inderdaad mogelijk. Maar niet de enige mogelijkheid. Het kan natuurlijk ook dat één van die versies wél correct is en de andere niet. Dat er verschillende versies van een verhaal bestaan, betekent natuurlijk niet meteen dat ál die versies wel onwaar zouden zijn. Als het echter geen verhaal is met de bedoeling geschiedenis op te tekenen volgens de westerse methode, dan gelden er natuurlijk (ook) andere criteria. De geschiedenis dient dan het verhaal en niet andersom. Verschillende versies kunnen dan op eigen wijze over de geschiede

Ik heb hier de biografie Franciscus van Assisi van Adrian House liggen en ook daadwerkelijk gelezen. Of hij "Flash-proof" is ( ) weet ik niet, maar het boek beschrijft wel op heel levendige, boeiende en ook genuanceerde wijze de tijd waarin Franciscus leefde en inderdaad hoe heftig streng hij was voor zijn broeders en nog extremer voor zichzelf. In deze tijd zou dat echt absoluut niet worden gewaardeerd. Tijdens het lezen had ik toch wel medelijden met zijn vader, eerlijk gezegd, die door hem naar mijn idee zo onverdiend radicaal werd afgewezen, en begreep ik ook wel dat er inderdaad genoeg

Het is ook heel wel mogelijk dat beiden er vanuit gingen dat Isaäk niet geofferd zou worden. Abraham zegt immers tegen hem dat "God in een offer zal voorzien." Dat kan een leugentje om bestwil zijn, maar ook juist iets wat Abraham werkelijk gelooft. De Schrift meldt daar niets over, maar meldt ook niet dat Isaäk tegenstribbelt of vragen stelt als Abraham hem op het altaar legt. Iets wat hij toch wél zou doen als hij werkelijk geofferd zou worden. Het verhaal gaat dan vooral over hoe God en Abraham blufpoker met elkaar spelen. Nadat ze verhalen lang elkaar betwist en betwijfeld hebben, is d

Hoe weet je dat er stukken verloren zijn gegaan, als je die stukken niet hebt? Kun je bewijzen dat de monniken destijds bewust eventueel stukken hebben verbrand?

Oké, fair enough, maar het kwam wel over alsof nu in dit topic ineens het waarheidsgehalte van de hemelvaart ter discussie werd gesteld. En dat is volgens mij niet de bedoeling, daarvoor is er het subforum Levensbeschouwing. Daarbij is het inderdaad altijd mogelijk dat niet-christenen deelnemen aan deze topics, maar dan nog blijft het wel een christelijk topic, naar de doelstellingen van Credible.

Een niet-christen die een christen uit een christelijk topic wegstuurt, omdat de christen terecht aangeeft dat het waarheidsgehalte van de hemelvaart niet ter discussie kan staan in subfora buiten Levensbeschouwing... Bonjour, wellicht is het goed je weer even te herinneren dat dit allereerst een forum voor christenen is, waar niet-christelijke inbreng zeker ook wordt gewaardeerd, maar niet in alle subfora en niet in alle topics. Als een christen buiten Levensbeschouwing dus niet zit te wachten op discussies over of de gebeurtenissen uit de evangelieën waargebeurd zijn of niet, dan is het n

Interessant is dat Johannes ook schrijft dat de antichrist uit ons midden is voortgekomen. De antichrist komt dus uit de Kerk voort, uit de gemeenschap van christenen, maar is blijkbaar van het geloof afgevallen om een duivelse leer na te volgen. Johannes schrijft daarnaast over meerdere antichristen, niet over slechts één. De antichrist staat dus voor een christen die het geloof is afgevallen (en volgens Johannes dus nooit echt "bij ons heeft gehoord," dus christen is geweest) en nu andere christenen probeert te verleiden ook het geloof te verlaten.