Robert Frans

Het doet ons iets meer begrijpen waarom God liefde is. Hij heeft dus niet alleen liefde, God ís liefde. En liefde betekent relatie, want zij wil geven, dienen, beminnen. In je eentje liefde zijn kan daarom niet. Daar God eeuwig en ongeschapen is, is Hij ook eeuwig en onveranderlijk liefde. Nog voordat hemel en aarde bestonden, was Hij al liefde. God was en is dus ook relatie in zichzelf, namelijk tussen de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Hij heeft ons niet nodig om die relatie te zijn, maar wij komen juist voort uit die goddelijke liefde. Zo is Hij de volmaakt ene God in drie Personen.

Ik zie het ook niet als onmogelijk dat Jefta zijn dochter inderdaad letterlijk als brandoffer heeft opgedragen. Ik gaf alleen aan waarom de alternatieve lezing ook als waarschijnlijk geacht kan worden. Allebei de lezingen hebben hun sterke en minder sterke punten. Bedenk daarbij dat het offeren van mensen door de wet van Mozes nu juist streng verboden was. Nu was de tijd van de rechters een nogal chaotische tijd, zoals het boek Rechters ook laat zien, waarin de offerdienst aan God nog niet zo gecentraliseerd en gerubriceerd was. Maar het is best mogelijk dat het betreffende heiligdom het

Ik denk dat je prima onderscheid kunt maken tussen abortieve en niet-abortieve anticonceptie. Jegens niet-abortieve anticonceptie kun je een neutraal standpunt aanhouden als christenen: sommigen wijzen het af, anderen zien het als geen probleem, even goede vrienden verder en gehoorzaam daarin het beste gewoon je eigen kerk. Bij abortieve anticonceptie wordt het echter natuurlijk een stuk minder vrijblijvend.

Ze rouwklaagden omdat ze als maagd zou sterven, wat in die tijd als een grote schande werd gezien. Ze kan dus ofwel als maagd sterven omdat ze geofferd werd, ofwel als maagd sterven omdat ze als tempeldienares celibatair zou leven. Ja, dat is geen heel onreële reactie als de tempeldienst en toewijding aan God zo absoluut was, dat hij zijn dochter nooit meer buiten de tempel zou zien. Ook vandaag de dag zijn er hier en daar kloosters die zo'n streng afgezonderde leefwijze aanhouden, dat je bij intreding definitief afscheid neemt van je familie en zelfs bij uitvaarten van de familie niet

Ligt eraan hoe scherp de tekst wil waarschuwen voor zulke onbezonnen geloften. De vraag is dan inderdaad: beloofde Jefta zijn dochter daadwerkelijk als brandoffer op het altaar te verbranden, of bedoelde hij dat hij haar als ware een brandoffer zou opdragen en zo toewijden aan God? In het eerste geval kan het niet anders dan dat hij zijn dochter heeft geofferd, in het tweede geval is het voldoende als hij haar inderdaad levenslang heeft afgestaan voor de tempeldienst.

Sta me dan nog een laatste reactie toe. We hebben het denk ik over twee dingen: over wat God in ons verstaan wel of niet zou moeten kunnen en over wat God wel of niet zou openbaren over zichzelf. Zo kun je menen dat een echte God niet als een kwetsbaar mens kan sterven op een onaanzienlijk planeetje in een oneindig universum, omdat een dergelijk goddelijk handelen in jouw verstaan volstrekt onwaarschijnlijk is. Maar toch kan God openbaren dat Hij dat juist wél doet. Je moet je redenering over Gods vermogen dan alsnog bijstellen als je die openbaring zou aanvaarden. Als ik beweer dat we ni

Tja, uiteindelijk komt alles natuurlijk wel uit de oerknal voort natuurlijk. Zonder oerknal geen aarde en geen mensen. Je bent als oerknal zijnde nu eenmaal niet voor niets het begin van alles.

De kwestie is dat je vooral een god bestrijdt waar ik zelf ook niet in geloof. Dat je een godsdienst bestrijdt die ik zelf ook bepaald niet aanhang. Wanneer ik dan iets schrijf waar jij het op zich prima eens mee zou kunnen zijn, meen je dat ik 'tussen de regels' iets totaal anders zou schrijven, zodat je alsnog het niet met mij eens hoeft te zijn. Zelfs zoiets heel logisch en vanzelfsprekends als het principe dat iets zowel kenbaar als toch ook mysterieus kan zijn, verwerp je om het maar niet met mij eens te hoeven zijn. Alsof je alleen maar óf honderd procent van iets of iemand kan kennen, ó

Jij zegt dat de oerknaltheorie de schepping ontgoddelijkt. Terwijl deze nota bene dus door een katholieke priester is uitgewerkt. Blijkbaar was het voor hem dus geen ontgoddelijking van de schepping. Met ontgoddelijking van de schepping bedoelde ik overigens dat de schepping zelf niet als goddelijk meer werd erkend, maar als creatie van een God. De sterren, bomen, natuurverschijnselen, etc. waren dus geen goden meer in het scheppingsverhaal.

Hoe komt het dan dat de oerknaltheorie is bedacht en uitgewerkt door een diepgelovige jezuïetenpriester?

Sta me toe dit schrijven als een aanvulling te lezen.

Dat gebod over menstruerende vrouwen kan ik me echter niet herinneren, wel dat ze onrein waren en na enige tijd zich moesten reinigen. Zoals zo'n beetje iedereen die lichaamsvloeistoffen anders dan urine of feces achterliet onrein was, zodat het ook meer een hygiënemaatregel lijkt dan enkel een rituele. En ook vandaag de dag nemen menstruerende vrouwen natuurlijk hun hygiënemaatregelen tegen het bloedvloeien. Of het willen nadenken ontbreekt, zou ik niet zo durven stellen. Het is natuurlijk niet zo dat als men na nadenken en overwegen tot andere standpunten komt, men dan niet genoeg zou n

Anderzijds nemen we toch ook veel dingen uit het OT over die ook jij goed acht. Het verbod op incest en op bestialiteit, maar ook het gebod je vijand te helpen als deze in nood is, het afzonderen van hen die een (mogelijk) besmettelijke ziekte meedragen tot zelfs het kleine gebod een hekje rondom je dak te plaatsen als je daarop een terras hebt. Het is wat het OT en haar onderliggende moraliteit betreft dus niet per se alles of niets. Sommige geboden waren voor die tijd zeer progressief, maar zijn nu niet meer houdbaar, of moeten anders vormgegeven worden. Andere geboden blijven één op éé

Nee hoor. Het was gewoon als antwoord bedoeld op de idee dat God iets niet zou kunnen of willen doen. Maar God is dus groot genoeg om geheel soeverein te handelen en juist het voor ons onvoorstelbare te doen. Dat is wat ik ermee bedoelde te zeggen.

Genesis 1 gaat inderdaad over de ontgoddelijking van de schepping en hoe God op ordelijke, bewuste wijze vanuit het niets met het woord schept, zodat Hij op eigen, unieke wijze heel de schepping bezield. Genesis 2 gaat over de intieme band tussen God en mens, waarbij God zelf hem uit klei vormt en de levensadem in de neus blaast, de band tussen man en vrouw die samen één vlees vormen en de band tussen mens en schepping, waarin de mens namen geeft aan alle dieren en zo zijn plaats daarbinnen bepaald. In mijn (katholieke) verstaan is dat door en door mystiek.

In de wetenschap is het al zo dat hoe kleiner het deeltje is dat je wil onderzoeken, hoe groter de deeltjesversneller moet worden. In een verhaal als The Lord of the Rings bevinden we ons in een enorm grote, uitgestrekte wereld met eeuwen geschiedenis, maar volgen we toch slechts een paar hoofdpersonen. En zijn de grootste meesterwerken niet juist heel herkenbaar aan de aandacht voor zelfs de kleinste details? Soms zelfs details die de gemiddelde waarnemer nooit zal lezen, horen of zien? Om het kleine te zien moet je zelf dus al groot zijn. Niet de grootte, maar het verhaal is immers van bel

Waarom niet? Hij is er immers groot genoeg voor.

De scheppingsverhalen van Genesis zijn mythen, die op allegorische, 'gecodeerde' wijze diepe, mystieke waarheden verhalen, gebruikmakend van de kennis uit die tijd. De scheppingsvolgorde kent dan ook een heel specifiek, symbolisch patroon. De evangelieën zijn daarintegen religieus-historische vertellingen, die vanuit een religieuze boodschap de tekenen en lessen van Jezus verhalen. De Schrift kent zo vele literaire stijlen, verdeeld in 73 geschriften die verspreid over enkele millenia uit mondelinge geloofstradities zijn opgetekend en geredigeerd. De ene tekst is daarom de andere niet. Het nat

Dat kun je wel vergeten. Het heeft een reden dat het kluizenaarschap binnen zowel de katholieke als orthodoxe kerk als een extreem zeldzame roeping wordt gezien, die je over het algemeen pas heel geleidelijk verwerft na vele decennia gezamenlijk leven in een regulier klooster. De woestijn is geen toevluchtsoord, maar een slagveld.

Nee, maar zij reflecteren natuurlijk wel het zonlicht, net zoals wij ook doen. Daardoor kunnen wij elkaar zien. Ook dit licht reist met een bepaalde snelheid van mijn laptop naar mijn ogen, maar omdat dat zo snel gaat, zie ik alsnog geen enkele vertraging. Ook als ik naar het flatgebouw verderop kijk, zie ik geen vertraging. Kijk ik echter naar de zon, dan zie ik deze met acht minuten vertraging, omdat het licht er acht minuten over doet om van de zon naar mij te komen. Andersom geldt dan uiteraard ook: vanaf de zon zie je de aarde zoals zij acht minuten geleden was. Zou ik vanaf bijvoorbeeld

Een moord kan vaak bewezen worden, ook als er verder niemand bij was. Men gaat dan sporen en bewijzen na, men ondervraagt verdachten en verwanten van het slachtoffer en komt zo tot een zaak. Helemaal honderd procent waterdicht krijg je het technisch gezien natuurlijk nooit, maar wel voldoende sluitend om daders te kunnen berechten. Ook al is het rechtssysteem feilbaar en gaat het niet altijd goed, toch is dat basisvertrouwen op maatschappelijk niveau van belang om überhaupt een functionerende rechtsspraak te hebben. Zonder vertrouwen in elkaars deskundigheid en goede intenties kun je geen same

Het aardige is dat ik in een paar minuten een miljarden jaar oud universum kan scheppen. Gewoon, door het te schrijven. Voor mij slechts inkt op papier, in mijn verbeelding en ook voor de bewoners ervan volle werkelijkheid. Of dacht je dat Frodo in The Lord of the Rings zelf ook slechts inkt en papier zag op zijn reis naar Mordor? Natuurlijk niet, hij zag, hoorde, rook, proefde en ervaarde de wereld precies zoals wij dat in ónze wereld doen. Hij had er zelfs geen idee van dat er een persoon genaamd J.R.R. Tolkien alles wat hij deed schreef. Tolkien vond het voor zijn verhaal uiteraard niet van

De as moet mijns inziens dan inderdaad wel als één lichaam worden behandeld. Dus in het geheel en zo spoedig mogelijk uitgestrooid in gewijde grond. Wat je met een lijk niet doet, moet je ook niet met het as ervan doen. Het verbranden van doden is niet per se heidens als je dat middels een christelijk ritueel doet. In sommige gebieden is verbranden zelfs de enige reële mogelijkheid om het lichaam veilig en gezond te ruste te leggen.

De katholieke kerk gaat inderdaad uit van de wetenschappelijke feiten. De natuur-historische lezing van Genesis wijst zij af. Dus inderdaad: evolutie, miljarden oude kosmos en aarde, dinosauriërs, noem maar op. En zoals de natuur zich ontwikkelt en aanpast door de eeuwen heen, maar toch herkenbaar blijft, zo doet de kerk dat ook. Het goede en het ware beklijft en ontwikkelt zich, het slechte en het valse verdwijnt, of blijft hopeloos verdeeld achter. Waar de natuur seizoenen kent van herst en winter, lente en zomer, overvloed en droogte, zo kent de kerk ook seizoenen van advent en kerst,

Waarom is het geloven in scheppende, oneindige, buiten de natuurwetten staande en daardoor almachtige aliens precies anders dan het geloven in goden, of in één God?