Robert Frans

Zo vreemd is dat echter niet. Er gingen verschillende ideeën over de Romeinse bezetting rond, van het zich ernaar willen schikken tot gewelddadig verzet. Niet iedereen zal die opstand dus hebben gewaardeerd, of het misschien tactisch een heel domme zet hebben gevonden. Sommigen zullen de bezetting zelfs wellicht prima hebben gevonden, omdat het ook voordelen bracht. Denk alleen al aan de komische scène in de film Life of Brian, waarin de retorisch bedoelde vraag wat de Romeinen ooit voor hen zouden hebben gedaan, ineens een al te uitgebreid en historisch vrij correct antwoord krijgt. Ook

Het is dan ook geen degradatie, maar meer een extra betekenislaag. Het sluit alle andere betekenissen niet uit, maar geeft alleen maar extra kleur aan de tekst. En waarom zou de liefde tussen man en vrouw sowieso een degradatie zijn? Het huwelijk is een beeld van de liefde tussen Christus en zijn Kerk en het is een van de zeven sacramenten. De familie is daarbij de enige natuurlijke organisatie die wij kennen, die letterlijk in ons lichaam is terug te vinden, en daardoor een volwaardige evenknie van de bovennatuurlijke familie, dus de Kerk, die in elke gedoopte ziel is terug te vinden. 1 Korin

Dat hoeft natuurlijk niet hè. De Schrift is op verschillende niveaus te lezen. Van het theologische niveau waar jij denk ik op doelt tot het persoonlijk niveau waarbij een tekst jou op een eigen manier raakt. En de verschillende niveaus kunnen en moeten heel goed naast elkaar bestaan en elkaar aanvullen. De theologische betekenis van een tekst kan dan misschien heel anders zijn dan wat jij er persoonlijk bij ervaart, maar zolang je beiden niet met elkaar verwart en beiden niet uitsluit, kan het veel rijkdom in het geloof geven. De prediking en de bijbelstudie kunnen vervolgens die verschillend

Het heeft denk ik vooral ook te maken hoe we kijken naar het aäronitische priesterschap in verhouding tot het priesterschap van Christus. Inderdaad beschouw ik de sabbat als onderdeel van Aäron, net als de besnijdenis en de tempeloffers. Daar wij niet meer onder dat priesterschap vallen (en als heidenen feitelijk ook nooit gedaan hebben), vieren wij geen sabbat, verrichten we geen besnijdenis en brengen we geen tempeloffers. In plaats daarvan vinden we rust en vrede in Christus, worden we door het doopsel opgenomen in zijn bovennatuurlijke familie en stellen we het ene, universele Offer tegenw

Ik geloof het scheppingsverhaal, alleen niet dat zij een natuurwetenschappelijke verklaring biedt voor het ontstaan van hemel en aarde. In het scheppingsverhaal heiligt God inderdaad de zevende dag, maar stelt Hij nog niet de sabbat in voor de mens. Adam en Eva kregen niet het gebod om op die dag ook te rusten. Ze kregen enkel de opdracht vruchtbaar te zijn, talrijk te worden en niet van die boom te eten. Pas bij het verbond met Israël wordt het onderhouden van de sabbat nadrukkelijk geboden. De offerdienst is echter het hart van de mozaïsche wet. In Christus wordt de sabbat zelfs nog

Kwestie is natuurlijk wel dat het feitelijk helemaal niet mogelijk is om de sabbat volledig te houden. Daarvoor ontbreekt namelijk een essentiëel element, namelijk de voorgeschreven offers in de tempel. De offers, de besnijdenis en de aäronitische priesterwijding vormen het hart van de mozaïsche wet en zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het rabbijnse jodendom heeft na de verwoesting van de tempel deze offers vervangen door rituelen thuis en in de synagoge, maar het christendom heeft al een eigen Offer, namelijk dat van Christus. Het Offer van Christus valt echter niet onder het aäronitis

Dat klopt, er zijn meerdere (katholieke) gebruiken die gekerstend zijn uit de oude godsdiensten. De Sol Invictus kon daardoor naadloos aansluiten op de Zonne der Gerechtigheid of de Morgenster die Christus is. Veel oude kerken zijn ook nog steeds gericht op het oosten, waar de zon opkomt, en tijdens de oude katholieke liturgie stond de priester samen met het volk richting het oosten (ad orientem) bij het opdragen van de mis, daar waar de priester nu meestal richting het volk staat (ad populum). Sta me toe je post daarom als aanvulling te lezen.

Dat klopt. De eerste christenen kwamen al op de eerste dag van de week bijeen voor het luisteren naar Gods woord en het breken van het brood. Daar de zaterdag traditioneel de laatste dag van de week is, ook in het jodendom, is de zondag automatisch de eerste. De joodse christenen vierden heel in het begin ook de sabbatsplechtigheden op zaterdag en daarna op zondagmorgen de eigen eredienst, maar dat heeft zich niet tot een wereldwijde gewoonte ontwikkeld.

We vieren de sabbat niet, simpelweg omdat we niet vallen onder de mozaïsche verbond en het aäronitische priesterschap. Daarom laten we ons ook niet besnijden en brengen we geen dierenoffers. Ons verbond is dat van de kerk, gesloten op het kruis, en het hogepriesterschap is dat van Christus. De zondag is geen vervanging of verplaatsing van de sabbat, maar een eigen christelijke feestdag waarop we de dood en verrijzenis van Christus gedenken. We verrichten dan geen zwaar werk, omdat dat nu eenmaal niet past op een feest.

Dit heeft niets te maken met het wel of niet geloven in dogma's, maar met wat een godsdienst op zakelijk niveau is. Jij bent letterlijk de eerste niet-gelovige ooit die ik heb horen beweren dat het christendom polytheïstisch zou zijn. En ik kom meer dan genoeg niet-gelovigen tegen in mijn leven. Alleen Jehovah's Getuigen willen nog weleens menen dat het christendom polytheïstisch zou zijn, maar dat is omdat zij de Drie-eenheid niet (willen) begrijpen. Het christendom wordt net als het jodendom en de islam in het algemeen gewoon als monotheïstisch beschouwd, als één van de drie abrahamitische g

Het is eigenlijk niet zo moeilijk. Wanneer een godsdienst zegt één God te aanbidden, dan ga je er vanuit dat zij één God aanbidt. Ze heeft jou echt niet nodig om te bepalen of zij monotheïstisch is of niet, dat kan zij prima zelf. Ook als de heiligen op goden uit andere religies zouden lijken, zijn het simpelweg geen goden zolang christenen ze niet als goden erkennen. Ook als de hindoestaanse goden op op zichzelfstaande entiteiten lijken, zijn het simpelweg enkel manifestaties van de ene God zolang hindoestanen dat zeggen. Als je wilt weten wat een godsdienst leert, dien je uit te gaan va

Jawel, want er wordt dan nog steeds uitgegaan van slechts één God. Het christendom kent geen meerdere goden, dus is zij per definitie monotheïstisch. De Vader, Zoon en Geest zijn drie Personen, maar wel slechts één God. Maria is überhaupt geen god, maar een heilige. Alleen als er meerdere goden in het spel zijn, al dan niet hiërarchisch geschikt, is er sprake van polytheïsme. Het hindoeïsme is zo ik begreep ook monotheïstisch, omdat de verschillende goden als manifestaties van de ene Schepper-God worden erkend. Het zijn dus geen zelfstandige goden, maar als het ware delen of verschijningen v

Ik zelf heb er geen problemen mee om het christelijk geloof als het meest waar te zien en het Evangelie als de vervulling van alles wat goed en schoon is in deze wereld, maar tegelijkertijd de vele lichten van waarheid in andere levensbeschouwingen te erkennen en ze daarin te respecteren tot hoog te achten. Ik herken veel van Christus en zijn Offer in de vele verhalen, rituelen, ideeën en mystieke tradities buiten het christendom en kan me soms zelfs nog meer verwant voelen met een andere godsdienst dan met een andere christelijke kerk. Die moderne Amerikaanse megakerken spreken mij bijvoorbee

@neohumanist Je weet toch wel dat het hindoeïsme en het boeddhisme ook veel religieuze kenmerken hebben? Ook zij kennen goden, hiernamaalsen (inclusief hellen), mystieke rituelen, hiërarchische verhoudingen tussen meesters en leerlingen, kloosterorden en complexe leringen over het bovennatuurlijke in relatie tot het natuurlijke. Net zoals jodendom, christendom en islam weer veel praktische leefregels, handreikingen en devoties kennen. Het is allemaal bepaald niet zo zwart-wit en het verschilt in al deze genoemde levensbeschouwingen ook enorm per stroming en per cultuur waar men de nadruk op le

God zelf is bovennatuurlijk en daardoor in principe niet waarneembaar voor onze natuurlijke lichamen. We zouden ook onmiddelijk sterven als Hij zich ten volle in onze natuur zou openbaren. We kunnen Hem nu dus niet zien, horen of voelen. Als we iets van Hem ervaren, dan is dat omdat Hij ons die ervaring geeft. Dit is toch wel een belangrijke nuance, omdat sommigen menen dat als je God niet ervaart, je dan wel niet dicht bij Hem zou zijn of wel niet genoeg zou geloven. Sommigen hangen zelfs hun redding aan het ontvangen van een of andere (mystieke) ervaring. Maar zo werkt dat dus niet per se.

Het is denk ik meer zo dat het niet iets is waarover je snel spreekt in het openbaar, omdat de persoonlijke ervaringen Gods iets intiems zijn en ook niet zonder meer te omschrijven. Het gaat verder en dieper dan vreugde en inspiratie alleen. Daarbij zijn we qua ervaring volstrekt afhankelijk van Gods voorzienigheid. Je kunt dit alles heel devoot doen, maar toch jarenlang totaal niets ervaren, of zelfs complete leegte en dorheid. Dat is dan net zo goed deel van Gods wil voor jou, als wanneer Hij je al heel snel allerlei mooie ervaringen zou geven. Meestal wisselen perioden van volheid en leegte

Ter aanvulling op wat @Willempie hierboven alreeds schreef: ik denk dat Hij bedoelt dat het celibataire leven voor veel mensen onbegrijpelijk overkomt, ook vandaag de dag. Het huwelijk of in elk geval het aanhouden van een seksueel actief leven wordt toch als een essentieel ideaal gezien, ook en vooral in onze verhalen. Natuurlijk werken de misbruikschandalen niet erg mee aan een (her)waardering van het celibaat, maar dergelijke misstanden en anderssoortige ellende kom je ook in het huwelijk tegen. We blijven zondaars, gebroken mensen, geneigd tot het kwaad. Toch blijft God ook mensen tot het

Ik luister zowel naar Genesis als naar Paulus. De Schrift geeft dus de ruimte om hierin je eigen keuzes te maken. Ook Jezus zelf, die wij als God erkennen, geeft aan dat er mensen zijn die zich onhuwbaar maken omwille van Gods rijk: Niet iedereen kan dit begrijpen, maar alleen zij aan wie het gegeven is. Er zijn onhuwbaren die zo uit de moederschoot zijn voortgekomen; en er zijn onhuwbaren die door de mensen zo gemaakt zijn; maar ook zijn er onhuwbaren die zichzelf onhuwbaar hebben gemaakt omwille van het Rijk der hemelen. Wie bij machte is dit te begrijpen, hij begrijpe het! -Matteüs

Dit topic is echter niet bedoeld om uitsluitend de aandacht te vestigen op autisme of neurodiversiteit. Het gaat mij meer om 'ondergesneeuwde' bevolkingsgroepen in het algemeen, waarvan ik ook enkele voorbeelden noemde. Ik gebruikte mijn eigen bevolkingsgroep enkel als persoonlijk voorbeeld. Daarbij is het door jou gelinkte topic gesloten. De aandacht vestigen op meer mediagenieke, charismatische bevolkingsgroepen maakt je sneller populair bij je eigen achterban, ongeacht of jij en je achterban nu voor of tegen zijn. Alleen kan dat dus wel ten koste gaan van andere bevolkingsgroepen die net

WIJ ZIJN ER OOK NOG... Wist je dat er een Autistic Pride Day op 18 juni en een Neurodiversity Pride Day op 16 juni bestaat? Ik zelf kwam er ook pas enkele dagen geleden achter, terwijl ik nota bene al zo lang weet dat ik 'neurodivers' ben. Het is niet op het nieuws geweest, het stond naar mijn weten nergens groot in de kranten en werd ook zeker nergens live uitgezonden. Terwijl vanmiddag een zekere andere Pride-optocht wél live wordt uitgezonden, lhbt volop in de schijnwerpers staat en hier al het zoveelste topic over dit onderwerp is geopend en ongetwijfeld weer veel reacties met dezelfd

Je vergeet de mogelijkheid om 2 en 4 met elkaar te combineren. Veel christenen zullen namelijk wel in deze 'categorie 5' vallen: zij gehoorzamen in elk geval de belangrijkste geboden, zij bidden regelmatig en gaan naar de mis of de eredienst, doen veel goeds in hun omgeving en vertrouwen op Gods liefde en voorzienigheid. Ook zijn er kloosters die het monastieke gebedsleven combineren met praktische werkzaamheden in de samenleving, zoals onderwijs, verpleging of de missie. Daarbij kun je van categorie 2 in elk geval niet zeggen dat zij uitsluitend gedreven wordt door haar persoonlijke wensen

In principe is de Bijbel geen politiek pamflet. De belangrijkste waarden voor een christen zijn de eerbiediging van het leven, de bescherming van het (klassieke) huwelijk en het gezin, de vrijheid van onderwijs en godsdienst, de intrinsieke waardigheid van de mens en het rentmeesterschap over de schepping. Deze waarden kunnen in allerlei politieke vormen worden gewaarborgd. Bij abortus kun je bijvoorbeeld allereerst inzetten op het verminderen van het aantal abortussen en niet zozeer op een algeheel verbod. En de bescherming van het huwelijk hoeft het vastleggen van alternatieve samenlevingsvo

Dat kan ik me best voorstellen. Toch houdt God ook van deze mensen en ziet Hij met erbarmen en mededogen op hen neer. En wie weet doen zij dat juist uit de meest liefdevolle intenties, die wij niet kennen, en doen zij in het verborgene misschien wel de meest prachtige werken. Daarom is het zo lastig om te oordelen over mensen en is ons dat niet toegestaan, omdat wij enkel zien wat wij (willen) zien, terwijl God alles weet. Maar als Gods genade inderdaad er voor iedereen is, dan ook en juist voor de mensen die wij onaangenaam, onaantrekkelijk, liefdeloos of ronduit slecht vinden. Christus kwam

Links handelt vanuit schuldgevoel, rechts vanuit hebzucht. Serieus weer: Traditioneel wil heel kort gezegd links een grotere overheid en rechts een grotere vrije markt. Maar vandaag de dag zijn de verschillende politieke partijen en standpunten zo diffuus, dat het moeilijk is om nog over links of rechts te spreken. Er zijn linkse partijen met enkele rechtse standpunten, rechtse partijen met enkele linkse standpunten, partijen die ergens in het midden zitten, partijen die überhaupt niet meer in deze twee gebieden in te delen zijn, etc. In landen als de VS is er feitelijk helemaal geen s

De katholieke kerk leert dat God hemel en aarde gemaakt heeft, dus ook alle natuurwetten, inclusief de tijd. Ze leert dat God zowel transcendent als immanent is. En ook leert zij wel degelijk dat de engelen in het begin voor of tegen God kozen en de kwade engelen uit de hemel werden geworpen. Tenslotte staat zij het elke gelovige toe om hierover verder na te denken en er eigen, goed onderbouwde ideeën over te ontwikkelen en te bediscussiëren, zolang ze maar niet strijdig zijn met het katholieke geloof zelf. Kortom, ik zeg en doe naar mijn weten dus niets wat tegen het katholicisme ingaat.