Robert Frans

Maar die relatie zie je ook tussen niet-celibatair leven en misbruik in bepaalde omstandigheden. Immers, het meeste misbruik vindt juist plaats in gezinnen, waar de misbruikers vaak getrouwd zijn en dus ook seksueel actief met hun partner. Maar ook binnen geloofsgemeenschappen met niet-celibatair levende gezagdragers. Het zijn de bepaalde omstandigheden die het misbruik mogelijk maken. Vergelijk je bijvoorbeeld het seksueel misbruik binnen de katholieke kerk met het misbruik (destijds) binnen de Jehovah's Getuigen, dan zie je inderdaad dezelfde omstandigheden: een zeer besloten gemeenscha

Het eerste onderzoek gaat over homoseksualiteit (Same Sex Attraction) in relatie tot het misbruik en concludeert dat daar geen verband mee is. Het bespreekt dus niet het celibaat zelf als oorzaak. De tweede link is een zoekopdracht met heel veel resultaten, waarvan een aantal überhaupt niet over het katholieke misbruik gaan en geen enkele het verband tussen celibaat en seksueel misbruik onderzoekt. Het derde onderzoek geeft een uitgebreide profilering van misbruikende geestelijken (in Amerika), maar noemt het celibaat niet als oorzaak van het misbruik. Het onderzoekt onder meer de verschil

Als de Griekste bronteksten 'Heer' zeggen, dan dien je het ook met 'Heer' te vertalen. Je gaat dan niet overal de Godsnaam invullen, ook niet als je meent dat die daar zouden moeten staan. Dat is namelijk niet aan jou om te bepalen, maar aan de auteurs van de bronteksten. De Vader, Zoon en Geest zijn niet elkaar inderdaad, maar ze zijn wel God, JHWH. En dat is ook wat ik schreef. Dat is niet wat in die psalm staat. Er staat: 'Jij bent mijn zoon, Ik heb je vandaag verwekt.' Maar ook al zou er staan wat jij schrijft, dan nog maakt dat niet uit. God openbaart zich in het OT inderd

Hoezo zou ik het probleem ontkennen? Alleen omdat ik tot nu volkomen terecht niet geloof dat het celibaat of de katholieke leer er de oorzaken van zijn? Dat betekent niet dat ik het probleem dan ontken. Je schetst zo een valse tegenstelling, ten koste van mijn integriteit. Ook belemmer je zo vrij onderzoek naar de oorzaken achter misbruik, omdat je immers meent dat een ieder die tot andere conclusies komt dan jij wel het probleem zal ontkennen. Er zijn voor zover ik weet geen onderzoeken waaruit blijkt dat celibatair levende mensen meer geneigd zijn tot het plegen van misbruik dan niet-ce

De naam Jehovah is echter in de door jou gebruikte vertaling toegevoegd. In alle andere vertalingen staat er Heer (of Heere). Het is dan ook zoals de Geloofsbelijdenis van Athanasius belijdt: 'Zo is de Vader Heer, de Zoon Heer en de Heilige Geest Heer. En toch zijn zij niet drie Heren, maar één Heer.' De term Heer is dus breder dan de Vader alleen, net als de term God, waar deze belijdenis overigens precies hetzelfde over zegt: 'Zo is de Vader God, de Zoon God, en de Heilige Geest God. En toch zijn zij niet drie Goden, maar één God.' Maar al zou in Korintiërs de naam Jehovah of JHWH staan

Ik reageerde op deze uitspraak van je: Daar wilde ik tegenin brengen waar die visie op gestoeld is. Dus niet op 'het komt van God', maar op wat ik dus schreef. Jouw voorstel-zin zou daarom precies het tegenovergestelde zeggen en voor mij daarom niet van toepassing zijn. Het gaat ons niet alleen om wat God wil, maar om wat goed is om te doen. Want wij geloven dat wat God wil, beredeneerbaar goed is voor de mensheid en daarom ook jegens niet-gelovigen te beargumenteren is. In de eerste alinea van de bewuste post schrijf ik dat de geboden van God zijn omdat ze goed zijn en ik daarom

Nee, dat ben ik niet. Ik schrijf echt alleen dat de geboden zus en zo willen bewerkstelligen, dus het doel van die geboden. Daarmee zeg ik nog helemaal niets over de seculiere visie op dit onderwerp. Want dan had ik die wel genoemd, bijvoorbeeld door te schrijven: 'Dit in tegenstelling tot de seculiere visie, die zus en zo wil.' Positief over het ene schrijven betekent niet altijd dat je negatief over het andere bent. Ik wil je daarom echt vragen om te proberen zo min mogelijk in te vullen, want anders kan ik het simpelweg nooit goed doen. Impliciet schrijven probeer ik heel bewust niet t

Hoe wordt het dan precies naar een ethische kwestie omgebogen? Je gaf aan dat God alleen geen argument is, dus antwoordde ik daarop in het heel kort waar de seksuele moraal vandaan komt en dat deze niet exclusief christelijk is. En wie is er over de katholieke kerk begonnen? Ik was met @Fundamenteel in gesprek/discussie over de christelijke kijk op seksualiteit in het algemeen, voordat ineens mijn katholieke achtergrond door ánderen erbij gehaald werd. Mijns inziens heeft iedereen die zich niet schuldig maakt aan seksueel misbruik gewoon recht van spreken. Of je nu katholiek bent of nie

Je doet zo echter geen recht aan de talloze katholieke gezinnen en ook geestelijken die wél op een normale, verantwoorde wijze hiermee omgaan. Zij moeten ook erkend worden. Ook doe je zo geen recht aan mijzelf. Ik heb me namelijk nooit schuldig gemaakt aan welk misbruik ook, dus heb ik het volste recht om hier zo open en vrij over seksualiteit te kunnen spreken en mijn ervaringen met kuis leven te delen. Ik begrijp best dat je niet altijd hierover wil argumenteren, dat deze discussie je niet altijd interesseert. Maar het is dan niet gepast om met dergelijke steken onder water de discussie

Dat was echter niet mijn bedoeling. Het waarom wordt namelijk wel degelijk gesteld. We (als katholieken) geloven dat de geboden van God zijn omdat ze goed zijn, niet dat ze goed zijn omdat ze van God zijn. Ze zijn dus wel degelijk te beredeneren, maar ook dan kun je op verschillende mensbeelden komen. Daarom redeneer ik in discussies zo weinig mogelijk met exclusief religieuze argumenten, maar zoveel mogelijk met argumenten die voor de niet-gelovige ander aanvaardbaar kunnen zijn, ook als diegene het daarna nog steeds niet met mij eens is. Het waarom van deze geboden is kortgezegd het w

Jij gelooft überhaupt niet in God, zo ik begrijp, dus voor jou is álles wat mensen doen door mensen bedacht. Dat zegt mij dus eigenlijk niet zoveel. Zodra jij zou zeggen dat wél iets van God komt, dan pas wordt het allemaal ineens een stuk verrassender.

Toch zijn er heel veel getrouwde dominees en ook veel getrouwde imams en rabbijnen die dat evengoed zo leren. De idee dat seksualiteit alleen in (sterk) gereguleerde en besloten context, zoals bijvoorbeeld een huwelijk, haar plaats behoort te hebben vindt vrij algemeen ingang wereldwijd en kent zeer oude papieren. Het is bepaald niet door de katholieke kerk uitgevonden.

Inderdaad. Christus gebiedt ons ofwel totale monogamie binnen het huwelijk ofwel totale onthouding. Gerommel daartussen levert alleen maar meer moeilijkheden op. Seksuele gevoelens willen onderdrukken heeft weliswaar geen zin, maar ze negeren, afleiding ervan zoeken en geen onkuise situaties opzoeken of waar mogelijk voorkomen zijn wel degelijk legitieme mogelijkheden om de weg van Christus' zo goed als mogelijk na te leven. Samen met het vragen om en vertrouwen op zijn barmhartigheid als je daarin toch onvermijdelijk een keer ten val komt en weer op moet staan. Bedenk dat als je op het p

Dat heet afkicken. Als een alcoholist of drugsverslaafde moet afkicken, dan wordt hij ook de eerste dagen of langer heel ziek en kan soms zelfs een delirium krijgen. Zou je niet beter weten, dan zou je denken dat het afkicken wel heel ongezond moet zijn en diegene maar beter weer iets kan gebruiken. Het offer dat je dus brengt is een tijdelijke periode waarin je het inderdaad misschien even extra zwaar zult hebben. Maar net als bij die alcoholist gaat dat op een gegeven moment weer over. Door gebed en door zinvolle activiteiten kun je die periode minder zwaar maken en voorkom je dat je in

Aseksualiteit is dat je geen enkele seksuele gevoelens kent en dus ook geen behoefte aan seks. Het celibaat is niets anders dan de gelofte ongehuwd te blijven leven. Mensen die ongehuwd zijn, leggen deze gelofte natuurlijk niet automatisch af, maar worden wel geacht kuis te leven en dus niet seksueel actief te zijn. Qua gezondheid zal het wel meevallen. Masturberen schijnt gezond te zijn als je het niet te vaak doet, maar je gaat niet dood of wordt niet ziek als je het niet doet. En als de kans op ziekte iets groter zou zijn, dan kun je dat als een soort van offer zien dat je brengt voor

Alleen als je op dezelfde dag meerdere keren ejaculeert, zie je natuurlijk verschil in hoeveelheid. Maar het is niet zo dat als je maar lang genoeg wacht, je ballen ontploffen en er genoeg zaad uitknalt om een badkuip mee te vullen. Op een gegeven moment wordt het zaad dus opgenomen in je lichaam (dat is de correctere aanduiding) en raak je het dus vanzelf weer kwijt. Misschien dat na een week kuisheid er inderdaad iets meer uitkomt dan na een dag, maar dat is het dan ook wel. Dat hoeft dan ook helemaal niet, want dan zou je aseksueel moeten zijn. Het gaat erom dat als je ze hebt, je z

Nee hoor, niet per se. Want op een gegeven moment ben je simpelweg niet seksueel gespannen weer. Aan een kuis bestaan kun je namelijk gewoon wennen. Niet dat de seksuele gedachten ooit weg gaan en de verleiding ooit verdwijnt. Je blijft ook dan afhankelijk van Gods hulp. Maar hoe langer je geen seksuele handelingen verricht, hoe gewoner en dus eenvoudiger het eigenlijk wordt. Zeker als je het combineert met een devoot gebedsleven en zinvol werk, in het besef dat al het goede van God komt. Sowieso ben je ook aan het begin van een kuis leven niet voortdurend seksueel gespannen. Misschien da

Nee hoor. Want het zaad blijft niet eeuwig ophopen, maar verlaat uiteindelijk gewoon zelf het lichaam. En seksuele gevoelens verdwijnen op een gegeven moment gewoon weer als je er geen aandacht aan besteedt en de situatie die ze veroorzaakt waar mogelijk ontvlucht. Alleen als ze met echte verliefdheid gepaard gaan kan het natuurlijk wat lastiger worden, maar zelfs verliefdheid verdwijnt op een gegeven moment vanzelf weer als je het niet voedt. Dergelijke gevoelens worden eigenlijk alleen heftiger als je eraan blijft denken en al helemaal als je er (een beetje) aan toegeeft. Het is echter

Ik baseer mij echter op de bisschoppen, in vereniging met de paus, die duidelijk stellen dat niet-katholieken niet ter communie mogen gaan, of anders alleen in uitzonderlijke, pastorale omstandigheden als het om niet-katholieke christenen gaat die nergens een kerk hebben om hun Avondmaal of hun Goddelijke Liturgie te vieren. En het leergezag ligt uiteindelijk het meest volledig bij hén. Zij hebben hierin het laatste woord. Dat in katholiek Nederland er nogal vrij mee wordt omgegaan, zoals wel met meer voorschriften qua liturgie en moraal, doet daar niets aan af. Een katholieke persoon of

Je kunt er inderdaad voor kiezen het zo negatief te interpreteren. Maar zo kun je élke handeling van élke godsdienst of levensbeschouwing negatief interpreteren. En zelfs ook handelingen daarbuiten. Daarvoor heb je alleen een cynische kijk op de mens en op haar gemeenschappen nodig en een gezonde gebrek aan nieuwsgierigheid naar waarom mensen doen wat ze doen. Je hebt dan zelfs nog altijd voor een deel gelijk. Maar ook voor een groot deel niet. De meeste mensen, van priester tot leek, zijn gewoon goedgezind en proberen met gebeden en rituelen op een zo mooi, aansprekend mogelijke manier het on

We gaan inderdaad buitengewoon zorgvuldig om met het Lichaam en Bloed van onze Heer Jezus Christus. Dat moet je ons maar vergeven, dat we met God de Zoon, onze Verlosser en Heiland, zo eerbiedig en respectvol mogelijk willen omgaan. Dat oordeel laat ik maar voor jouw rekening. Je wilt schijnbaar niet verder hierover leren, maar alleen je eigen standpunten bevestigd zien en schijnbaar zelf bepalen of je als gast je aan de huisregels van de gastheer of -vrouw wil houden of niet. Prima, maar dan houdt het wel op hier. Ik dacht dat je niet geïnteresseerd was en al genoeg wist? Dan

We laten het ook aan Hem over. Wat wij doen is naar ons verstaan in overeenstemming met zijn gebod. Hijzelf bepaalt wie ter communie mogen gaan en wij handelen daarnaar. Die dragen dan ook het Lichaam van Christus in zich mee. Er wordt echter daarom heel veel zorg gedragen dat er geen druppels wijn, hosties of kruimels ervan op de grond vallen. Na de communie worden de gebruikte kelken heel grondig volgens vaste regels gereinigd en worden overgebleven hosties in een speciale kluis in de kerk genaamd het tabernakel opgeborgen. En over het algemeen draagt men er uiteraard ook zorg voor d

In dit geval dus niet. Ook priesters kunnen zich vergissen of besluiten zich wat minder van de regels aan te trekken. Het zijn ook gewoon mensen zoals jij en ik. Ik baseer me echter op het algemene kerkelijk beleid, dat in elke katholieke gemeenschap geldt. Je hoeft geen theoloog of priester te zijn om daarvan te weten. In de meeste parochies wordt bij vieringen met veel niet-kerkelijken (zoals eerste communievieringen) ook gewoon netjes afgekondigd wie er ter communie kunnen gaan.

Sommige priesters gaan daar inderdaad te vrijblijvend mee om. Sowieso kun je natuurlijk niet bij elke communicant controleren of diegene wel katholiek is en mag een priester niet zomaar iemand weigeren. We kennen dus geen streng 'deurbeleid', maar verwachten wel dat als de regels duidelijk zijn en priesters die ook gewoon uitleggen waar nodig, mensen zich eraan houden. Wel als de kerk zelf het als probleem ziet. Wanneer je bij iemand te gast bent, is het altijd goed om je aan zijn of haar huisregels te houden. Als een priester je dus uitnodigd om ter communie te gaan en je weet niet be

Omdat het niets met intelligentie te maken heeft. Ik wil best je vragen over de eucharistie beantwoorden, maar niet als je vervolgens mijn antwoorden gebruikt om er de spot mee te drijven. Daarvoor is de eucharistie mij te dierbaar. Ben je dus echt geïnteresseerd in wat de eucharistie is in katholiek verstaan of niet?