Robert Frans

De tien geboden worden inderdaad als belangrijke handreiking gezien voor een goed leven. Ze vinden namelijk veel overlap in bijvoorbeeld de Bergrede en de normen en waarden van het NT. We hebben zelfs een eigen, katholieke versie ervan, los van de originele Bijbelteksten in Exodus en Deuteronomium. Maar technisch gezien zijn we er inderdaad niet aan gebonden. We vieren bijvoorbeeld geen sabbat, terwijl die juist veel aandacht krijgt in de bijbelse tien geboden. In plaats daarvan vieren wij de zondag. Ook hebben wij geen bezwaar tegen het maken van beelden, zelfs niet van God zelf, zolang ze ni

Hoezo een makkelijke weg? Volgens mij geef ik gewoon aan dat seks tussen twee mannen (of vrouwen, hoewel dat technisch gezien nergens in de Bijbel wordt genoemd...) een zonde is, dus dat kun je mij toch niet verwijten. Ik plaats enkel de nuance dat het niet de ergste zonde ooit is en dat twee mannen of vrouwen een niet-huwelijkse vriendschap met elkaar kunnen onderhouden zonder te zondigen, dus ontucht te plegen. Sommige christenen besteden zoveel aandacht aan homoseksualiteit of de queergemeenschap in het algemeen, dat je als buitenstaander bijna nog zou denken dat elke pagina van de Sch

Daar hoeven we niets mee te doen. Dat is een wetboek voor mozaïsche priesters en levieten destijds, waar wij als christenen niet onder vallen. Natuurlijk kun je er enige morele waarden uithalen, maar seks tussen twee mannen wordt er net zo zwaar gestraft als een ongehoorzame zoon, overspel, werken op sabbat, de tempel betreden als je ritueel onrein bent, etc. Het is dus geen extra ernstige zonde volgens dat boek, vergeleken met andere zonden. De Bijbel besteedt verder ook eigenlijk helemaal niet zoveel aandacht hieraan. Een paar strenge verzen over enkel de seksuele daad zelf, meer niet. Er zi

Wappies, wuppies, welpies... op een gegeven moment kun je ze niet meer uit elkaar halen natuurlijk. Zie je ineens een Appie-hamster vrolijk rondstuiteren en verkondigen dat de Albert Heijn helemaal niet bestaat en alle AH-winkels nep zijn. Maar wel deze week aluminium in de aanbieding, dat dan weer wel.

Zelf gebruik ik gewoon de term complotdenker. Dat is een neutralere term die de lading mijns inziens net zo goed dekt, waar complotdenkers zelf ook geen probleem mee hebben, en die zelfs beter duidelijk maakt waar je op doelt. Een wappie kan immers ook een of ander knuffelbeestje van een spaaractie zijn.

Je krijgt dan een meer standaard-koninklijk evangelie. Koningskind, geboren in een paleis in een machtig rijk, ver van alle armoede en leed, en veroverd zo volgens de gebaande paden de wereld. Zonder kruisdood, daar zulke machtige Romeinen natuurlijk al helemaal niet gekruisigd werden. Een beetje zoals Mohammed van de islam dus. Terwijl we nu een Evangelie hebben zoals prachtig verwoord in een gedicht van Lyle C Rollings III: The Greatest Man in History... Jesus; Had no servants, yet they called Him Master. Had no degree, yet they called Him Teacher. Had no medicines, yet they ca

Klopt helemaal, een terecht aanvulling. Ik wilde ook enkel een nuance aanbrengen. Het artikel stelde in de alinea's ‘The two eyed principle’ en planetaire gezondheid' en 'Mens ín de natuur' mijns inziens wat onomwonden dat westerlingen het contact met de natuur zouden zijn kwijtgeraakt en oosterlingen meer in eenheid met de natuur zouden leven. Dat is dus helemaal niet per se het geval. Ik stelde daar tegenover dat héél de mensheid de band met de natuur verbroken heeft. Wij westerlingen dus ook, net zo goed als de oosterlingen en alle andere culturen. Er is dus geen reden om speciaal alleen we

Dan had je alleen een totaal ander Evangelie gehad.

China behoort tot één van de meest vervuilende landen wereldwijd. India is ook zeer vervuilend en weet zelfs haar meest heilige rivier, de Ganges, bepaald niet schoon te houden. Om over de omgang met dieren in beide landen nog maar te zwijgen; niet voor niets komen veel zoönosen juist daar vandaan. Het lijkt mij daarom niet correct om te stellen dat vooral westerlingen het contact met de natuur verloren zouden zijn. Of dat je met een natuurvriendelijker (oosters) klinkende levensbeschouwing je alle problemen sneller oplost. Immers, het christendom stelt ook dat wij slechts rentmeesters zijn en

Bij kerken die homohuwelijken inzegenen en andere vrij progressieve dingen doen zie je echter net zo goed leegloop. Soms zelfs nog harder dan bij meer traditionele kerken (en kloosters). En zo heel verwonderlijk is dat niet: als de kerk zo ongeveer hetzelfde doet en vindt als de seculiere wereld (maar dan tien jaar later), wat is dan nog de relevantie van de kerk? Ze is juist geroepen om bij tijd en wijle ook flink tegen de stroom in te gaan, om iets te bieden van de wereld niet heeft. Ze verkondigt een Evangelie dat enerzijds heel herkenbaar is, maar anderzijds ook heel eigen. De kerk is gero

Er zijn echter geen dogmatische, goddelijke bepalingen conciliair vastgesteld over wie aan synodes en concilies mogen deelnemen. Normaliter zijn dat inderdaad enkel geestelijken, maar de paus kan ook anders besluiten als hij dat beter acht. Dergelijke vergaderingen zijn er immers in eerste instantie om hem te adviseren en hij bepaalt tot op zekere hoogte door wie hij geadviseerd wil worden en wie hij stemrecht wil geven (niet elke deelnemer heeft automatisch stemrecht; bij deze synode stemmen alleen de bisschoppen). Aan het Tweede Vaticaanse Concilie hebben bijvoorbeeld ook protestantse theolo

Hoe kom je daar nu ineens op? Jij vraagt of het een synode is, ik bevestig dat dat zo is en plotseling meen ik dat een synode geen gezag zou hebben? Een vreemde gedachtensprong. Een katholieke synode is een kerkvergadering dat wel degelijk gezag heeft binnen diezelfde kerk en sinds Vaticanum II nog meer gezag kreeg. De huidige paus streeft zelfs naar een meer synodale kerk, in tegenstelling tot een meer ultramoname kerk waar de paus eenzijdig alle besluiten neemt. Het verschil tussen een synode en een concilie is vooral de grootte ervan, maar in beide kerkvergaderingen kunnen gezaghebbende bes

Ja, het is een synode; het staat zelfs in de titel. Ja, onder behoeden valt ook behoeden voor dwalingen. Hoewel de kerk dogmatisch en sacramenteel niet kan dwalen, is ze daarbuiten niet onfeilbaar. En onder zegen wordt over het algemeen verstaan dat God zijn Kerk beschermt, bewaart, geleidt en vervult met zijn liefde en Geest. Het gaat dus niet zozeer om het vervullen van eigen wensen, maar om het mogen ontvangen van wat God wil geven, zodat wij Hem met heel ons wezen kunnen blijven beminnen en navolgen en onze naasten als onszelf.

Het komt op mij over als een soort tweede, lichtere versie van Vaticanum II, met al die onderwerpen op de agenda en de hervormingsdrang van de huidige paus. Ongetwijfeld zullen zowel hardcore-conservatieven als hardcore-progressievelingen de uitkomsten bij voorbaat teleurstellend vinden. Dat houd je nu eenmaal altijd bij zulke grote vergaderingen. Belangrijkste vraag lijkt mij hoe je het geloof in Christus, de kerk en de sacramenten levend en authentiek kunt behouden en uitdragen, in een tijd met al die schandalen binnen de kerk en al die soms agressief seculiere ontwikkelingen. Want je k

Deze documentaire heb ik niet gezien, maar wel veel andere documentaires en artikelen over vermeende buitenaardse verschijningen. Een hele tijd geleden las ik een uitgebreid verhaal van een goed onderlegde vrouw over graancirkels. Het verhaal klonk relatief redelijk en aanneembaar, totdat ze vertelde dat ze verschijnselen zag bij de betreffende graancirkels. Toen bleek opeens toevallig de opname-apparatuur te weigeren en moest ik haar ineens op haar woord geloven. Toen viel het verhaal alsnog als een pudding in elkaar voor mij. Sowieso geloof ik niet dat graancirkels door buitenaardse wezens g

Dat wordt al vaak genoeg gedaan door vele gelovigen en gemeenschappen. Maar toch blijven ze verdeeld onder elkaar en blijft ook bij hen discussie en twist bestaan. De ellende begint vaak juist als iemand of een gemeenschap besluit om nu 'eens écht de Bijbel te lezen' of 'zich nu eens écht door de Geest te laten leiden' en vervolgens zich afsplitst van hen die dat niet net zo waarlijk zouden doen. Zodat de zoveelste nieuwe leer ontstaat, die de enige, ware interpretatie van de Bijbel zou zijn en zich daarom weer superieur kan achten boven al die andere leringen en gelovigen.

Kinderen met zeer moeilijke gedrags- en of leerproblemen moet je niet van school afhalen, maar het beste wel naar een speciale school sturen, waar ze in een meer kleinschalige, rustige omgeving met gespecialiseerde docenten en begeleiders kunnen leren en zich ontwikkelen. Ze op een reguliere school toelaten, zoals nu vaak gebeurd, is mijns inziens dan ook geen goed idee. Voor de kinderen zelf is dat vervelend, omdat ze niet de hulp krijgen die ze nodig hebben en ze vaak ook gepest worden. Voor hun klasgenoten is dat vervelend, omdat het lestempo steeds verstoord wordt en het lesniveau voor hen

Alstublieft!

Andersom toch ook? Ergo: sommige vrouwen hebben zelfs het woord 'mansplaining' uitgevonden om denigrerend daarover te kunnen doen. Het lijkt mij logisch dat men allereerst voor de eigen bevolkingsgroep opkomt en minder snel voor anderen. Queers zullen eerder voor queers opkomen, zwarte mensen voor zwarte mensen, christenen voor christenen, etc. Gelukkig degene die voor alle bevolkingsgroepen weet op te komen, maar het is niet per se verwijtbaar als je dat niet altijd doet. Vrouwen willen graag begrepen worden. Mannen ook. Vrouwen zijn in veel dingen anders. Mannen ook. Het is mijns inzien

Mannen gebruiken dat echter ook weleens als reden voor het glazen platfond voor vrouwen: ze zouden niet de offers ervoor willen brengen die nodig zijn, ze hebben de capaciteiten niet voor zulke topfuncties, etc. Terwijl het ook mogelijk is dat ze gewoon minder kunnen aarden in een typische mannencultuur en met enkele kleine aanpassingen qua verwachtingen en sfeer vrouwen wel degelijk ook daar kunnen floreren en een unieke, belangrijke bijdrage kunnen leveren. Zou dat bij het onderwijs voor jongens niet veel anders kunnen zijn? Ik heb namelijk het idee dat jongens wel degelijk ook graag leren

Ook door middel van de Kerk?

Ik zou willen dat we allemaal meer als astronauten werden opgevoed en onderwezen. Dus als buitengewoon zelfredzame, creatieve, nieuwsgierige, dappere, zelfverzekerde, sociale, stabiele en ecologische mensen. Ken je de film The Martian (aanrader!)? Daarin weet een astronaut op realistische wijze lange tijd op Mars te overleven. Op Mars. Met zulke mensen krijg je een postapocalyptische samenleving wel opgebouwd. Elke astronaut is een technicus, bioloog, timmerman, survivalist, bemiddelaar, medicus, ontdekkingsreiziger, sociaal dier, leider, volger en creatief denker in één. Ik zou willen da

Ik had weleens begrepen dat die achterstand mogelijk komt omdat inmiddels de meerderheid van de docenten vrouwelijk zijn. Daar is natuurlijk weinig mis mee, maar jongens hebben zo natuurlijk niet echt een veelvoorkomend eigen rolmodel op school. Ook leren jongens anders en hebben zij andere behoeften daartoe dan meisjes en met enkel vrouwelijke docenten heb je weer kans dat ze dat niet altijd begrijpen en de vrouwelijke manier van leren en doen hoger waarderen. Net zoals een mannenwereld minder snel zal begrijpen wat vrouwen nodig hebben om zich daarin thuis te voelen. Ook de PABO was of is,

Héél de Schrift, inderdaad. Dus niet alléén de Schrift. De katholieke Bijbel is dan ook gewoon helemaal compleet, met alle 73 boeken erin. Daar is niets aan toegevoegd of verwijderd. 73? Ja, want het zijn nota bene de protestanten zelf die er boeken uitgehaald hebben, tot ze 66 voor hun geloofsopvattingen acceptabele boeken overhielden. En dat om buitenbijbelse redenen, omdat in de Schrift je helemaal geen criteria voor bijbelboeken tegenkomt. De Schrift is dan ook uit het geloof ontstaan, niet andersom. De Traditio of Traditie, waar we ons geloof eveneens op baseren, is geen onderdeel van d

Het ligt er ook aan hoe je naar het huwelijk kijkt. Zie je het enkel als een bijzondere liefdesrelatie, dan is het logisch dat je in zekere zin ook apart van elkaar zou kunnen wonen. De vraag is dan natuurlijk wel: waarin verschilt het huwelijk dan nog van een gewone liefdesrelatie? Maar als je het huwelijk daarnaast ook zien als het samen willen stichten van een gezin en dus het volledig openstaan voor het krijgen van kinderen, dan is het wel degelijk belangrijk dat je samen met je kinderen in één huis woont. Dat je zo een veilige, liefdevolle thuisbasis voor hen vormt, waarin vader en moed