Hopper

Dat moet toch in kleermakerszit? Daarom doe ik het ook nooit. Mijn botten zijn daarvoor te oud. Had ik geweten dat het ook op een stoel gedaan mag worden, had ik het kunnen overwegen. Of nog beter: liggend in mijn bed.

De mens die 'de weg' gaat, die komt er achter dat de Bijbel gelijk heeft. We dienen ons kruis op te nemen en Jezus te volgen. Dat lijkt mij de enige mogelijkheid om Mij te kennen en daarmee ook de Vader. De Vader en de Zoon zijn dezelfde existentie. Waarmee ik radicaal afwijk van de kerkelijke leer. God is geen persoon , laat staan 3 personen. Wij mensen zijn personen.

Er is nog een andere optie, zie de uitspraak "Daarom leef ik zelf niet meer, maar Christus leeft in mij." De mens kan de Zoon kennen volgens Jezus. Maar dat hoeft geen zintuigelijk kennen te zijn. Dat staat immers nergens geschreven.

Ik en de Vader zijn een, zegt Jezus. En: wie MIJ kent, kent ook de Vader. Dat verwijst er naar dat er geen wezenlijk onderscheid is tussen de Vader en de Zoon. Het menselijk beeld (gedachte) van een vader met een kind zet je op het verkeerde been.

Niks mis met depressiviteit. De gevoeligheid des harten kan alleen existeren in combinatie met lijden en depressieve gevoelens van verlatenheid.

Daarom kan het tijdelijke nooit het eeuwige beërven. Maar nu zit ik weer Paulus na te praten, iedereen weet dat natuurlijk op dit forum.

Er zit natuurlijk wel een 'maar' aan. Als je je overgeeft aan God's wil in de hoop op een ticket voor het hiernamaals, dan is het wel een behoeftebevrediging van de natuurmens. Namelijk de behoefte bevredigen om zelf na de dood voort te bestaan. Terwijl Jezus juist aangeeft dat wie het leven wilt behouden het zal verliezen. Geloof in een hiernamaals is ook een behoefte bevrediging van de natuurmens. Dat zagen we al bij de oude Germanen. Die wilden na de dood naar het Walhalla. De geestelijke mens zoals Paulus die omschrijft onderscheidt zichzelf van niemand. Waaruit al valt a

Zoals Jezus zegt: Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Wat inhoudt dat het geestelijk leven in de mens kan groeien, door de weg te gaan welke Jezus is. Als we inzoomen op wat Paulus als de natuurmens beschouwt, dan zijn dat mensen die oordelen en elkaar de maat nemen. In de natuur is dat niks bijzonders. Homo's vallen uit de maat (ze wijken af) dus ligt het voor de hand om ze de maat te nemen. Binnen het creatuurlijke zijn er allerlei maatstaven om elkaar op te oordelen/ de maat te nemen. Mannen nemen vrouwen de maat en vice versa. PVV'ers nemen moslims de maat en raciste

Ik ken een docente die daar geheel anders over dacht. Ook met 'oog' voor de normale leerlingen. Uiteraard had deze docente daar wel een opleiding voor gevolgd. En kreeg deze docente ondersteuning middels een derde. Waar mensen in staat zijn om samen te werken gebeuren soms wonderen.

Natuurmensen kunnen alleen maar ongeestelijk kletsen. Ze begrijpen de dingen, die des Geestes Gods zijn nu eenmaal niet, zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden. Zoals Paulus dat zo mooi schrijft.

Ik ben dat ongeestelijke geklets op dit forum inderdaad wel wat zat.

Hallo Petra, Excuses als ik je ergens gekwetst hebt met mijn reacties. Ik wil het voorstel aan je doen om het wederzijds contact -op welke wijze dan ook- te beëindigen. Het is mijn tekortkoming om jouw leef en denkwereld te begrijpen.

Weet je wat ironie is? Ook moslims doen aan een soort van tongen spreken. Gibberish meditatie heet het bij hen. Ik ben er niet tegen of zo hoor, begrijp me goed. Maar het heeft met de liefde van de Vader (Of de liefde Gods) niks van doen, want daar hadden we het over. 1 Korintiërs 12 1-11 geeft iets te kennen in die richting. En er zijn meer aanwijzingen in de bijbel. In Joh 3 staat letterlijk dat je opnieuw geboren moet worden. Dus als ik spreek over stilte, dan bedoel ik eigenlijk dat je 'oude ik' zijn mond moet houden in geestelijke zin. Forumdeelnemers alhier vinden h

Ik geloof daar niet in. Onverstaanbare klanken uiten klinkt meer als bezetenheid. Met liefde heeft het niks van doen lijkt me. Stilte is de taal van God. Alleen dan kan het Woord spreken. Zonder het Woord gebeurd er niet veel in de mens.

De liefde komt sowieso van de Vader, als we het over de enkelvoudige liefde hebben. Dan zit de sturing er al in. De menselijke geest 'rust' in die liefde.

Als je niet strijdt tegen begeerte dan dooft deze gewoon uit.

Ik moet zeggen, de 12 jarige jongen raakt mij in mijn ziel.

Ik vraag me altijd af waarom mensen die in een heteroseksuele relatie zitten überhaupt nadenken over andersoortige relaties. Als je een fanatiek schaker bent, ga je je toch ook niet opeens bemoeien met anderen die van dammen houden? Tenzij je natuurlijk bemoeizuchtig en oordelend van aard bent.....

Dat is het standpunt van de vleselijke mens. Paulus zegt echter dat het vergankelijke (het vlees) het onvergankelijke niet zal beërven. Dat jij als atheïst je overgeeft aan vleselijke genoegens, ik zal er niet over oordelen. Voor atheïsten is er sowieso geen geestelijk leven. Bewustzijn en het denken komt voort uit...het vlees! (In hun visie) Mijn ervaring is echter anders.

Het gaat om afstand nemen van begeerte, genotzucht en hebzucht. Dat is niet alleen bij Jezus zo, dat is ook het geval bij Boeddha. Over het algemeen staat genot en hebzucht niet zo goed op je spirituele CV. Begeerte, genot en hebzucht gaat alleen als vleselijk mens.

Het 'geestelijke' zoals Paulus dat omschrijft is idd niet erg aantrekkelijk voor sommigen. Hedonisme is alleen mogelijk in het vlees. En Matt 10:35 is ook al niet zo aangenaam, de tweeslachtigheid tegen je vader, zoon enz. Daarvan lees ik niks terug bij Petra. Wie hedonisme wil kan beter atheïst worden of blijven. Lekker leven en na de dood zie je wel verder. Of niet.

Ik volg het Evangelie. Het Woord is Een met de Heilige Geest en de Vader. Dat is dus van meet af aan zo geweest. Voor de dingen die je schrijft zijn geen Bijbelse aanknopingspunten. - Ik ben vader geworden. - Ik ben 40 geworden. - Hij is oom geworden. - Het Woord is vlees (= de persoon Jezus) geworden. Het doodgewone woord 'geworden' duidt op een verandering in de tijd. Het Woord an sich (met een hoofdletter) "Dit was in den beginne bij God". Het Woord is dus 'bij' God en daarmee eeuwig. (Tenminste, als je geen heidense goden aanhangt.) De christelijke God

Echt moeilijk is het anders niet. De natuurlijke mens is per definitie wordend. Iedereen die jij kent is in de afgelopen 20 jaar anders geworden. Het worden is juist een kenmerk van de natuurmens. Johannes 1:14 zegt: En het Woord is vlees geworden. Dan betekent dat, dat het (eeuwige) Woord zichzelf heeft begeven onder de 'wordende' natuurmensen. In de persoon Jezus welteverstaan. Dus ja, waarom zou ik me bezig houden met de technische kant van het verhaal? Het Woord is in mensengedaante verschenen, dat is mij voldoende informatie.

Ik constateer dat we in spirituele zin vreemden zijn voor elkaar. Jezus is het vlees geworden Woord. Met de technische kant van het verhaal (de seks) bemoei ik me niet. Daar maken natuurmensen zich maar druk over. Ik was er zelf niet bij, dat is het enige wat ik weet.

Het hart weet dingen die het intellect niet kan weten. En dat staat ook in de Bijbel. Maar als jij de mystiek verwerpt dan is dat een bewuste intentie. Het is ook wel wat ik meen ook te merken, de meeste gelovigen geloven met hun hoofd. (Concreet)