Hopper

Met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden..........

Het gaat niet over een 'wie'. Jezus is het vleesgeworden Woord. Het is het Woord zelf wat de weg, de waarheid en het leven is. Zolang men naar de persoon Jezus kijkt, blijft de mens bevangen door het tijdelijke. Jezus zelf beschouwde wat wij 'levend' noemen als dood. (Laat de doden de doden begraven Lucas 9:59-62) Jezus zegt het zelf ook in vers 62: "Maar Jezus zeide [tot hem]: Niemand, die de hand aan de ploeg slaat en ziet naar hetgeen achter hem ligt, is geschikt voor het Koninkrijk Gods." En wat doen veel gelovigen?! Zien naar hetgeen achter hen ligt, zien naar alles w

In deze voorbeelden gaat het idd ook niet om de persoon Jezus zelf.

Er kan wel een ziener zijn, maar die kan het zijn niet zien. Vandaar dat de mens leeft in een wereld van beelden en voorstellingen, die kan hij zien. Mogelijk kan Mij ook niet gezien worden. Wel 'mijzelf' , daarvoor hoef ik slechts in de spiegel te zien. Het licht schijnt in de duisternis, wellicht schijnt het licht op de beelden?

Men kan beweren dat de erfzonde niet in de Bijbel staat, maar het eten van de boom van kennis van goed en kwaad is die erfzonde. Deze kennis van goed en kwaad wordt door ons allemaal geërfd omdat we over intellectuele vermogens daaromtrent beschikken. Vandaar dat 'de kinderen' nog niet behept zijn met de erfzonde. Een mens, komende in de wereld heeft weet van het waarachtige licht. Een baby weet nog niks van goed of kwaad. Daarom zegt Jezus ook dat we weer moeten zijn 'als de kinderen'. Zodat we weer in het waarachtige licht kunnen leven. Het gaat dus over weten.

Dat is niet wat ik schreef.

Het geheel van het zijn kan nooit gezien worden. Noch gedacht worden. Waarmee ik vast stel dat Mij buiten het bereik van het denken en het 'zien' ligt. Tot aanzijn komen is de enige mogelijkheid.

Het is het oude liedje, de liefde van de Vader is niet in de wereld. Wie de wereld lief heeft (en het geld wat in de wereld is) zal de liefde van de Vader moeten ontberen. Heb mededogen met hen die gehypnotiseerd zijn door koerswinsten. Het hebben zal nooit zijn en het zijn zal nooit iets hebben.....

Dat is inderdaad progressie. Als ik aan iemand vraag: "Ken je Mij?" dan denkt zo iemand dat ik mijzelf bedoel. Maar de duisternis heeft hetzelve niet eens begrepen. Dus ik als mijzelf begrijp het zelve ook niet.

Dat lijkt me duidelijk. De mens wordt zonder zonden geboren.

Boeren horen hard te werken. Zij hebben tenminste begrepen dat de mens op een eerlijke wijze zijn geld dient te verdienen. En juist omdat ze weinig verdienen zijn ze gedwongen om lang en hard te werken. Boeren hebben Genesis 3:19 goed verstaan. Dit i.t.t. tot de handelaren. Die werden de tempel uitgejaagd. En terecht. Handelaren produceren niks, ze verdienen over de ruggen van de hardwerkende mensen.

Jezus gebruikt in de Evangeliën vaak het woord 'Mij'. Kennelijk gaan veel mensen er nog vanuit dat de persoon Jezus dan spreekt als 'Mij'. Maar er zijn tal van aanwijzingen dat dat niet zo is. Als voorbeeld geef ik Mattheüs 25: 42-43 42 Want Ik ben hongerig geweest, en gij hebt Mij niet te eten gegeven; Ik ben dorstig geweest, en gij hebt Mij niet te drinken gegeven; 43 Ik was een vreemdeling; en gij hebt Mij niet geherbergd; naakt, en gij hebt Mij niet gekleed; krank, en in de gevangenis, en gij hebt Mij niet bezocht. Wat denken jullie? Zou Jezus als persoon anno

En? Wie zegt dat Jezus met 'Mij' de persoon Jezus bedoeld? Dat staat nergens. Wel kunnen we uit de tekst afleiden dat Jezus als het Woord spreekt. Dat vermeldt Johannes niet. Wat er staat is dat het waarachtig Licht ieder mens -komende op de wereld- verlicht. Waaruit we kunnen begrijpen dat het waarachtig Licht maagdelijk is. De mens bezoedeld dat Licht met het plegen van zonden. Toegelaten tot het Koninkrijk Gods. Er staat nergens dat het Koninkrijk Gods het hiernamaals is. Er staat wel geschreven dat het Koninkrijk Gods in u is. Als ge maar zijt als de kinderen.

Wie zegt dat het via de persoon Jezus moet?! Die is inmiddels al weer 2000 jaar niet gezien. Wie de proloog van Johannes leest die ziet dat het licht ieder mens komende in de wereld verlicht. (vers 9) Iedere baby heeft dus weet van het licht. Ook baby's die geboren worden in de wildernis. Het probleem is meer dat 'volwassenen' menen van alles te weten. Ik lees in deze draad 'volwassenen' die voor God gaan bepalen wie ja/nee wordt toegelaten. Terwijl Jezus zelf zegt dat wie niet opnieuw wordt 'als de kinderen' op zeker niet wordt toegelaten. Al die cognitieve inhoud waar de

Jezus is het vlees geworden Woord. Er was niks bijzonders nodig om Jezus volmaakt te kunnen ontvangen. Dat zijn door de kerk bedachte sprookjes. Welke alleen maar afleiden van dat waar het over gaat. Uiteraard was er een moeder nodig om het Woord vlees te kunnen laten worden. Maar dat is geen reden om Maria te verafgoden. Exodus 20:4-6 Gij zult u geen gesneden beeld maken noch enige gestalte van wat boven in de hemel, noch van wat beneden op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is.

Wat een flauwekul wordt hier verkocht. In de proloog van Johannes staat het duidelijk: "Dit was het waarachtige Licht, Hetwelk verlicht een iegelijk mens, komende in de wereld." Ieder mens wordt verlicht door het waarachtige Licht. Maar de Zijnen hebben het niet aangenomen. Of je dat Licht aanneemt staat helemaal los van het feit of je katholiek, JG, moslim of atheïst bent. (Of een onwetende in de wildernis) Het gaat er om dat je het aan neemt! En geoordeeld wordt er niet NU, maar ieder moment. Ieder mens zal geoordeeld worden met het oordeel waarmee hij zelf oordeelt. Zó s

Zo ingewikkeld is het niet: Niemand komt tot de Vader dan door Mij. Zonder Mij geen thuiskomst.

Een vader is er dankzij de zoon en de zoon is er dankzij de vader. Zonder zoon geen vader en zonder vader geen zoon. We dienen teksten op een bepaalde wijze te lezen. In Luk 15:24 lezen we: "Want mijn zoon was dood, en is weder levend geworden". Wat wil zeggen dat de 'dwalende zoon' dood is en de thuisgekomen zoon (opnieuw) levend is. Er dient dus wel degelijk iets te gebeuren voordat je 'thuis' bent.

Mijn uitspraak was dat 'de geest' iets geheel anders was dan de denkwereld (meningen) waarover een mens beschikt. Dat gedachten van de mens zelf komen heb ik nooit betwist.

Ik volg de Bijbel en niet een of ander kerkelijk geloof. En in de Bijbel staat dat God het e.e.a. heeft bereid voor hen die Hem liefhebben. De mens mag verder uiteraard allerlei onbijbelse dingen geloven. Mijn persoonlijke interpretatie is dat de mens verlost wordt. Waarvan? Van zichzelf.....

Het is niet aan de mens om anderen heilig te verklaren. De mens is niet gerechtigd om op de stoel van God plaats te nemen.

De verloren zoon heeft wel degelijk verlossing nodig. Er staat geschreven: "Hetgeen het oog niet heeft gezien, en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben." Wat wil zeggen dat er iets moet gebeuren. God gaat dat niet zomaar doen.

Voor jou als ongelovige is dat inderdaad zo. De natuurmens identificeert zich met zijn meningen.

Als de 'begeerte der ogen' afneemt, dan is dat een onthechting aan de dingen. Dat wil zeggen dat 'de dingen' er als geestelijke inhoud nog wel zijn, maar dat de geest er zich niet meer aan hecht. Zo versta ik 1 Johannes 2:16-17. Het maakt de geest leeg: arm van geest zijn. Geen spel met woorden, maar geestelijke werkelijkheid. Dan is er in geestelijke zin geen waarheen en waarom meer. Dan rust de geest in Christus. Polarisaties brengen de geest dan ook niet meer in onrust. De onrust bestond er juist uit, uit de behoefte om op iets of iemand uit 'de wereld' te reflecteren. Wat

De menselijke geest kent eerst wat anders (het bestaande, dat wat materieel is) dan zichzelf en keert vanuit dat andere terug naar zichzelf. Daarmee is al het bestaande 'wat anders' dan de geest zelve. Omdat we steeds maar blijven hangen in dat 'wat anders' leren we de eigen geest nooit kennen. Deze dualiteit is idd een dualiteit tussen niet-bestaan (de eigen geest) en het bestaande (de materie). Veronderstellen dat God bestaat maakt God dan ook tot 'wat anders'. God blijft dan altijd een vreemde voor je. Deze dualiteit waar ik hier over spreek is kenbaar voor de mens en in dat