Hopper

Dan weet ik kennelijk niet zo goed wat zonden belijden is. Zoals ik het zie zit de mens (in algemene zin) emotioneel vast aan zijn zonden. Als ik iets ergs gedaan heb in het verleden zit ik daar aan vast middels wroeging. Daarmee moet ik iets doen om van dat gevoel -wroeging- af te komen, dat is een actie die ik moet ondernemen. Het Woord kan pas tot uiting komen en gaan 'spreken' (Het spreekt niet letterlijk) als ik zelf die kalmte heb, die Jezus metaforisch liet zien in het verhaal "Jezus stilt de storm". Die kalmte, dat oog in de orkaan , dat is het Woord. De Bijbel is wat dat be

Ik heb mijn eigen zonden nooit beleden. Voor mij was van belang 'dat' wat zonder oordeel was. Het onbekende wat in mijzelf aanwezig was en is. (Maar nu niet onbekend meer.) Het is de tweedracht waar Jezus over spreekt in Matteüs 10:34-39. Iedere zonde door mij begaan schept een afstand tussen mij en mijzelf. Het verleden drukt dan op mij, het verleden houdt mij gevangen. In deze gevangenschap was ik blind. God wil de mens geheel voor Zichzelf hebben en niet delen met een belast verleden. Ik moet mijn kruis dragen en Hem volgen, hetgeen tevens de tweedracht is. Het is het kruis d

Overigens wordt volgens mij met het bruiloftskleed , het kleed van de liefde bedoeld. De geliefden in Gods Koninkrijk dragen dit kleed en zij herkennen zichzelf in elkaar. Er is geen enkel oordeel in hen. (Daar hadden we het immers over)

Met 'van horen zeggen' weet je nog steeds niks af van een Bron. Net zoals lezen over een leeuw een andere ervaring is dan er eentje tegen komen op straat.

Mijn interpretatie hiervan is dat er bruiloftsgasten zijn die stiekem proberen binnen te glippen. Die hebben de 'bekleding' niet aan. Die bekleding doet de mens op gaandeweg zijn leven. Of niet. Mooie vrome praatjes verkopen in het aardse leven helpt geen mens.

Nou zit ik wat te googelen op dat Kosmisch Bewustzijn, maar ik krijg allemaal verschillende antwoorden. Waarvan de meesten in de categorie new age vallen.

Het is nog niet eens een kwestie van 'buiten zetten' , men wenst niet binnen te komen. Zoals gezegd : de waarheid die Jezus is , staat voor iedereen open.

Een rationalist weet dan ook niks af van een Bron.

Dat is de Neale Donald Walsch opvatting. En die heeft het waarschijnlijk ontleent (en vervormt) aan Plato: Anamnese. Het voeren terug naar de bron van het Goede. Om iets te kunnen herkennen moeten we 'het beeld' er van kennen. Daarom kan de mens zoeken naar het beeld van God in de medemens. Omdat God de Bron is waar alles uit voortkomt. Dat vergt (van de mens) wel ervaring, maar geen denkinspanning. Daarom mag de mens middels het cognitieve vermogen zich ook geen beeld vormen van God. Want dan maakt de mens zichzelf een afgod. God zelf is uiteraard niet door ervaring o

Ik zou niet weten waarom. God schept ook uit het niets. https://nl.wikipedia.org/wiki/Creatio_ex_nihilo Het 'niets' is gewoon een christelijk leerstuk.

Shiva gaat niet over immanent/transcendent. Het hindoeïsme kent ook een 3-eenheid, maar niet dezelfde als het christendom. Shiva schept, Brahma houdt in stand en Vishnu vernietigd. En dan alle 3 op exact hetzelfde moment. Verder heeft Shiva nog een andere betekenis , waardoor het boven Brahma staat. Maar net zoals de christenen onderling sterk van mening verschillen, doen de hindoes dat ook. Ergo: de 'ware' hindoe begrijpt dat twijfel en van mening verschillen de aanzet is tot wijsheid. Tantrische stromingen beschouwen Shiva weer als energetisch. Niks mis met tantrische str

Waarneming is het verwerven van zintuigelijke informatie. Interpreteren, selecteren en ordenen is cognitieve beweging.

Als je bedoelt dat je het kunt bedenken. Nee, dat is niet het geval. Het denken brengt een hiërarchie voort. De Zoon is geen Meester, de Zoon is een leraar. Een inwonende leraar wel te verstaan. Dat is het wezenlijke van het Woord.

Het is de Bijbel die rept van de Vader en de Zoon. Voor zover mij bekend is er geen andere religie of heilig boek die God 'opgedeeld' heeft tussen de Vader en de Zoon. Ook de islam en het jodendom kennen het begrip Vader/Zoon niet. (De HG laat ik even buiten beschouwing.) God in zijn inwonende hoedanigheid (Immanentie) is esoterisch, daar is geen enkele twijfel over. God in zijn uitwonende hoedanigheid (Transcendent) is exoterisch. Dat kan de logica niet begrijpen. Hoe kan dezelfde God zowel in als uitwonend zijn? Ik kan dat ook aan niemand onderwijzen. Het is de belofte van J

De Zoon is de Vader in zijn inwonende hoedanigheid in de mens. Je kunt dus inderdaad observeren tot je laatste dag , maar dan zul je God nooit vinden. Daarom zijn de Zoon en de Vader één en dezelfde. (Johannes 10:30). In zijn inwonende hoedanigheid is God immanent, in zijn uitwonende hoedanigheid is God transcendent. De Zoon en de Vader zijn één , maar toch zijn de Zoon en de Vader niet dezelfde. En twee verschillende personen zijn het ook al niet. God is gaan inwonen in het door Hemzelf geschapen beeld. Welk beeld? Nou..kijk maar eens in de spiegel... Overigens is dit geen sp

Jezus ging om met hoeren en tollenaars. Waarmee er in het Evangelie uitdrukking aan gegeven wordt dat Jezus er voor iedereen is. Er staat nergens geschreven dat als de hoeren en tollenaars Jezus hebben aangenomen, zij door kunnen gaan met zondig gedrag. 1 Korinthiërs 5:8 spreekt er over om feest te houden met ongezuurde broden der oprechtheid en der waarheid. (mooie poëtische taal) En om niet langer om te gaan met duistere lieden. Zo leef ik zelf ook. Waarom zou ik 'slechte' vrienden gaan zoeken bij bv de Hells Angels? Ik oordeel hen niet, want zou ik hen oordelen dan ga ik mijz

Matheüs 7:5 gaat er over dat 'we' niet scherp zien. Ieder oordeel gaat over iets wat nog komen moet of al is geweest. Het oordelen en de maat nemen haalt de tegenwoordigheid uit de geest weg. Het oordelen schept een afstand tot het wezen wat je geestelijk bent en resulteert in het wezen wat je denkt te zijn. De oordelende mens ziet niet zuiver. Het gaat bij Jezus om het zien zelf, niet om wát je ziet. Oordeelt zoveel als je wilt, je zult nooit jezelf leren kennen. Oordelende mensen zijn niet werkelijk zichzelf. Paulus borduurt daar op voort in 1 Kor 13:12 : Want wij zien nu

Dat zal dan wel. Leeg van de wereld is vol van de liefde des Vaders en vice versa.

Ik heb geen verstand van economie. Ik beleg in zaadjes in de grond en eet er nu een rijke oogst aan voedsel en fruit van.

Dat zei de handelaar in tulpenbollen ook in 1635 toen zijn tulpenbol de waarde had van een grachtenpand in Amsterdam. Dat pand was niet alleen grachtenpand maar ook onderpand. Het pand waar zijn lieve vrouw en bloedjes van kinderen in woonde. "Ik doe het voor hen" sprak de handelaar! "Tulpenbollen zijn het nieuwe goud" , sprak hij nog wijsgerig en keek er slim bij.

Er staat geschreven: De liefde des Vaders is niet in de wereld. Het geld c.q.gouden kalf is wel in deze wereld. Aan u de keuze.

En de kern is de geestelijke mens die zich in niets onderscheidt van andere mensen. Deze mens houdt helemaal niets meer vast, niet eens zichzelf. Niet mijn wil geschiedde....

Het gouden kalf misschien?

Net zoals God zijn eieren in het mandje genaamd 'aarde' legde en er van af bleef? Maar toch uiteindelijk zijn Zoon stuurde.

Dat is een typisch kernmerk van de natuurmens, dat ver plassen. Mijn God is beter dan de jouwe.