Hopper

Ik proef bij jou meer de oosterse religies dan 'Jezus'. Zo ongeveer het belangrijkste citaat omtrent Jezus is Joh 1:14. Het Woord is vlees geworden. Deze vers heb ik tot dusver in Q nog niet gehoord. Terwijl je normaliter toch met de proloog begint zou je zeggen. Het Woord was (in den beginne) God en was bij God. (SV) Ik vertaal dit als een Aanwezigheid, welke als beginsel (het zaadje) in de mens aanwezig is. Het Woord moet verzorgd worden door de mens, zodat het zaadje kan ontkiemen en uitgroeien. Verwaarloost de mens dit, dan gebeurt er niks, dan ligt het zaadje niks te doen op

Dat klopt, als de filosoof er is, dan is de waarheid er niet en als de waarheid er is, dan is de filosoof er niet. Maar omdat de filosoof ook graag een hobby heeft denkt hij steeds maar na hoe de waarheid in een concept te gieten. Dat gaat natuurlijk niet, dat weet de ware filosoof ook wel. Ware woorden zijn niet mooi, mooie woorden zijn niet waar, zei de oer-filosoof Lao Tse al.

Dus ik ben niet de enige die de hoop op een betere toekomst heeft opgegeven?

Als ik Lukas 12: 49, 51 lees, dan is dat duidelijker. Vooral met deze kernzin: "51 Meent gij, dat Ik gekomen ben, om vrede te geven op de aarde? Neen, zeg Ik u, maar veeleer verdeeldheid." Dus niks 'onchristelijk', het staat duidelijk geschreven (in de Bijbel) dat Jezus verdeeldheid brengt. Verdeeeldheid tussen de vader en de zoon, de moeder en de dochter (enz). Alleen laat Lukas 12 zich gemakkelijker in verband brengen met eerdere verzen. Vers 34: "Want waar uw schat is, aldaar zal ook uw hart zijn." Dat wordt in tekst Q mij althans niet duidelijk. Lukas

Wie de liefde des Vaders treft is verankerd in de Vader. Dat is een fundament welke het kenvermogen van de ziel doet ontwaken. In de Bijbel staat al dat de liefde des Vaders niet in de wereld is, dat scheelt dan weer veel zoekwerk.

Niks mis met nieuwsgierigheid. De nieuwsgierigen zullen echter teleurgesteld worden. De ware filosoof verlangt naar kennis en wijsheid. Maar de meeste filosofen zijn denkers die eindeloos allerlei filosofietjes poneren. Niet erg interessant al die grafiekjes en beweringen. Iemand zei ooit: het denken is als het darmgestelsel, het produceert onophoudelijk *niet toegestaan woord*.

Ik ga niemand voor bereiden.

Gerrit Achterberg heeft daar over geschreven: Ik heb mijn lichaam prijs gegeven,en prijsgegeven zal ik zingen de nooitgekende sidderingen,waarmee de ziel het bloed binnenvoer en voorgoed mijn lichaam dansen doet, mijn lippen kussen doet,mijn handen streelen. O dalen zonder vallen, zóó verheven, dat men op alle bodem engelen ontmoet. O vallen en verworden, zóó om 't even, dat men zich van zich zelve gansch ontdoet. O vinden van een nooit gevonden leven, tusschen zichzelve en de engelen begroet. Ik weet dat hier de dood mee is gemoeid. Maar des te mee

Deze tekst verwijst naar God zelf. En naar de tegenstelling licht/duisternis. Mensen menen dat ze in de duisternis 'stiekem' (ongezien) kunnen doen. De transcendente werkelijkheid is anders. De moraal? Weest eerlijk en rechtvaardig, want voor God zal niets verborgen blijven. Lukas 12 spreekt van 'binnenkamers' (SV) wat beter de portee aangeeft dan geheime kamer. Waarmee wederom duidelijk voor me wordt dat in het Nederlands vertalen een vak apart is. Binnenskamers wordt een mens gekend door God, of de mens in God gelooft of niet, dat doet niet ter zake. Dat is dus niet g

https://www.theologie.nl/gevoelig-worden-voor-de-aanwezigheid-van-de-eeuwige/ Een contemplatieve levenshouding behoort ook tot de mogelijkheden. Er wordt veel geschreven over die innerlijke stilte, maar wat bedoelen ze daar eigenlijk mee? Wat in dit artikel naar voren komt is de aanwezigheid van de of het eeuwige. Dat klinkt vaag en dat is ook zo. Maar als je het in je hele levenshouding eigen maakt raak je er vertrouwd mee. In die innerlijke stilte lossen egoïstische gevoelens op, het verzet letterlijk 'de zinnen'. Doen deze gevoelens zich toch weer voor in je leven dan kunn

Mijn opinie is dat (de Bijbelse) Jezus contemplatie onderwees. Voor meditatie kan ik geen aanwijzingen vinden. Contemplatie zie ik terug in Matteüs 10:34. Contemplatie is iets scheiden uit zijn omgeving. Dat 'iets' dat ben je zelf. En dat doe je niet door heerlijk 'zen' zitten te zijn. Dat is een ruw proces, vandaar de metafoor van het zwaard. Van huis en haard gescheiden trekt de geestelijke mens door de woestijn. Niet gericht op God, want dan ben je exoterisch bezig. Alleen in dat Bijbelse beeld van de woestijn is God te vinden. Maar niet door hem te zoeken. Jezus gaat v

Ik hou de dingen graag gescheiden, de liefde des Vaders (Allerliefste klinkt zo zoetig) is geen Bewustzijn. De aard van de Schepping is dusdanig ingericht dat er ruimte is voor niet-liefde. Heersen heeft de connotatie van dominantie, overwicht hebben. Liefde is een zachte, dienende kracht. Het woord 'Vader' is niet voor niets geïntroduceerd. De Bijbelse taal is op sommige plaatsen bijna poëtisch , afhankelijk van de vertaling. Ik hanteer het begrip 'Koninkrijk Gods' en de inwoners ervan zijn de geliefden. Waarmee het een Koninkrijk van liefde is. Iedereen mag toetrede

Ik kan niet veel met wat je schrijft, Neo. De liefdes des Vaders doodt het ego, maar ont-individualiseert de geliefden van Gods Koninkrijk niet. Zij vinden troost en herkenning in elkander en daarvoor is de subject-object relatie noodzakelijk. Ergo, het subject komt tot zelfrealisatie zoals men dat placht te noemen. Zie ook 1 Korintiërs 13:12 , dat vers gaat over de subject-object relatie. In Christus worden we (ook geestelijk) één, de ene geestelijke mens is niet onderscheiden van de ander. Maar uiterlijk (object) behouden we ons gelaat. Anders zouden we de ene mens niet van de

Heb je een verwijzing? Overigens is complete lediging niet mogelijk zonder de Geest. Dus wellicht heb je gelijk.

Het was toen voor esoterisch denkenden ook niet te begrijpen. Iemand die de esoterie beoefent die begrijpt niet zomaar alles. Maar ik kom hier een struikelblok tegen in de discussie met jou. Volgens jou wordt de subject-object relatie opgeheven, dus dan ligt het begrijpen van 'dit' buiten je macht. Waarom? Omdat dit over de subject-object relatie gaat. De Bijbelse Jezus maakt ook gebruik van de subject-object relatie (die ontkent de relatie dus niet): Het licht schijnt in de duisternis. Maar de duisternis heeft het zelf niet begrepen. Schot voor de boeg: het denken kan de subject-

Nee. In Christus is het oog één zien en één liefhebben. Het lichamelijke straalt als de geliefden in Gods Koninkrijk elkaar ontmoeten. Geelzuchtig vind ik een raar woord in dit verband. Ik zou dat woord niet gebruiken. Zelfzuchtig zou beter passend zijn.

Daar kom ik gelijk al in de problemen , tussen mijn oren zit helemaal geen gender. De geest is zonder gender. Hetzelfde praatje als mensen die beweren dat God een Hij, een Zij of zelfs een ZHij is. Het Zijn (ik ben die ik ben) heeft geen gender.

De enige juiste waarheid suggereert dat er ook onjuiste waarheden zijn. Jezus is zelf die waarheid. Een waarheid die juist niet te begrijpen is. Iemand die beweert "Ik begrijp het, ik snap het" , die begrijpt het juist niet. Het denken kan nooit naar die waarheid leiden.

Jezus spreekt in de Bijbel over zichzelf steeds als het hoofdletterige Mij. Het Mij is net zo min objectiveerbaar als het mij (ego). Verder spreekt Jezus over 'Vader' , wat geheel anders klinkt dan 'Heerser'. In de Evangeliën wordt ook gesproken over de liefde des Vaders welke niet in de wereld is. De liefde des Vaders is dus esoterisch van karakter. (Niet objectiveerbaar) Exoterie is eenvoudig, alles buiten ons zelf is exoterisch. Wie God exoterisch benadert , benadert God hetzelfde als de planeet Mars: daarbuiten ergens. Het staat expliciet in de Bijbel, we mogen

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/religie/70794-esoterie-exoterie-en-pythagoras.html Ik denk dat de laatste zin bondig is samengevat. Alles wat bestaat (het geschapene) is openbaring van de Geest. Bijbels verdedigbaar. Je zou kunnen zeggen dat de esotericus kennis draagt van de Geest c.q. de geestelijke wereld zelf. Het niet-geopenbaarde. Mysteriën zijn per definitie esoterisch. Het mysterie van het kruis, dáár gaat Jezus' leer over.

Alleen exoterische christenen kunnen beweren dat exoterische en esoterische christenen niet bestaan, esoterische christenen zullen het daar niet mee eens zijn. Jij bent duidelijk exoterisch. https://lucepedia.nl/dossieritem/esoterisch-christendom/esoterisch-christendom

De waarheid doet zich in het geheel niet middels onze zintuigen aan ons voor. Het is de wereld welke zich middels onze zintuigen zich voordoet. Het is de waarheid welke tevens het mysterie is. En daar kom ik bij de Bijbelse Jezus uit met zijn 'ik ben' sprekingen. Alle gezegdes van Jezus tot een logische, systematische en wetenschappelijk-praktische benadering maken, is juist wat exoterische christenen doen. De exoterische benadering is intellectueel/zintuigelijk. Ook de exegese volgen van een kerk is intellectueel/zintuigelijk. Contemplatie is het antwoord voor de weg naar b

De leer van Jezus is sowieso een mysteriegodsdienst. Het heeft een persoonlijk inwijding nodig, maar dan door Jezus te volgen in het licht. Neo volgt naar eigen zeggen een logische, systematische en wetenschappelijk-praktische benadering. Dat is tegen het mysterie in. In principe kun je mystiek in het geheel niet onderwijzen. Toch hebben ook christenen zich met mystiek bezig gehouden. In feite staat er in de Bijbel enorm veel mystiek, maar je moet het kunnen verstaan.

In de Bijbel staat geschreven: Ik ben het licht der wereld; wie Mij volgt, zal nimmer in de duisternis wandelen, maar hij zal het licht des levens hebben. Jezus is dat licht en dat licht is niet om naar te kijken (dan ben je verblindt) , maar om mee te kijken. Wie de Bijbelse Jezus volgt weet dat er geen sprake is van een subject-object illusie. Maar dat het licht wat Jezus is, bedoeld is om op de wereld te laten schijnen. De Bijbelse Jezus opent ons de ogen. En daarmee bedoel ik natuurlijk niet onze fysieke ogen. Jezus laat de blinden weer zien, dat is de mystiek van de Bijbelse

Het zelf van de mens rust in de oerbinding aan een ziel die absoluut zichzelf is en blijft. Deze oerbinding is tevens de binding met de Vader. Dat is een reeds gestorven ziel. (De mystieke dood) Met de 'tweede' dood kan niks anders bedoeld worden dan het fysieke sterven. Zie ook 1 Korinthiërs 2: "Doch de geestelijke mens onderscheidt wel alle dingen, maar hij zelf wordt van niemand onderscheiden." Het van niemand onderscheiden worden is het absoluut zichzelf zijn en blijven. Het is de oer-geestelijke zelf. Wat Sjako schrijft: "Een ziel, de hele mens, sterft "