Robert Frans

Mag 'de Jezus die zich openbaart in de ene, heilige, apostolische en katholieke Kerk' ook?

Wel vreemd, dat een Vaticaan dat openlijk de Drie-eenheid belijdt en er zelfs een eigen feestdag aan wijdt (Feest van de Heilige Drie-eenheid, ofwel Drievuldigheidszondag, te vieren op de eerste zondag na Pinksteren), er alles aan zou doen om alle sporen van de Drie-eenheid uit de Schrift te verwijderen...

Wel vreemd, dat een Vaticaan dat openlijk de Drie-eenheid belijdt en er zelfs een eigen feestdag aan wijdt (Feest van de Heilige Drie-eenheid, ofwel Drievuldigheidszondag, te vieren op de eerste zondag na Pinksteren), er alles aan zou doen om alle sporen van de Drie-eenheid uit de Schrift te verwijderen...

Dan zouden veel chassidische joden echter ook antisemieten zijn, omdat zij veelal tegen het huidige Israël zijn. Zij geloven immers dat het legitieme Israël enkel gesticht kan worden door de Messias en dat tot die tijd de Israëlische grond door geen enkele fatsoenlijke jood betreden zou moeten worden (uitzonderingen daargelaten).
Ik denk dat je prima een afwijkend standpunt kan hebben over het huidige Israël, zonder meteen een antisemiet te zijn. Want antisemitisme gaat over de joden zelf, niet over politieke ontwikkelingen omtrent Israël.

Met God gelijk te zijn. 
De menselijke gelijkenis met God komt tot uitdrukking in het verwerven van deugdzaamheid en heiligheid. Gelijkenis met God impliceert de openbaring (in de zin van "ontvouwing") van de kenmerken van het beeld van God; het is zodanige openbaring die overeenkomt met de roeping en bestemming van de mens. Als de mens bijvoorbeeld de rede en wil ten kwade gebruikt, leidt dit er niet toe dat hij goddelijk wordt. Hij is dus geroepen om ze voor het goede te gebruiken. 'Het einde van een deugdzaam leven is de gelijkenis met God', zoals heilige Gregorius van Nyssa het zegt.
Wat is gelijkenis? De gelijkenis met God is een gelijkenis met Hem in Zijn leven, het moreel leven. God is liefde, we weten dit uit de Heilige Schrift, hetgeen betekent dat de persoon die echt liefheeft, wordt zoals God. God is barmhartig, de barmhartige persoon wordt als God. God is zachtmoedigheid; de zachtmoedige persoon wordt ook als God. De Heer is nederig en de nederige wordt gelijk aan God. De gelijkenis ligt in het feit dat de persoon in de loop der tijd als God kan worden in zijn wil en karakter. Maar dit zal niet onmiddellijk gebeuren, omdat de God-gelijkenis van een persoon in de loop der tijd en in samenwerking met God wordt bereikt. Dit is het belangrijkste doel van God de Schepper: de mens die naar het Gods beeld geschapen is, moet ook God-gelijkenis verwerven.

1 God gaat Zijn ongekende gang
vol donk're majesteit,
die in de zee Zijn voetstap plant
en op de wolken rijdt.

2 Uit grondeloze diepten put
Hij licht, en vreugde uit pijn.
Hij voert volmaakt Zijn plannen uit,
Zijn wil is souverein.

3 Geliefden Gods, schept nieuwe moed,
de wolken die gij vreest,
zijn zwaar van regen overvloed
van zegen die geneest.

4 Zoudt gij verstaan, waar Hij u leidt?
Vertrouw Hem waar Hij gaat.
Zijn duistere voorzienigheid
verhult zijn mild gelaat.

5 Wat Hij bedoelt dat rijpt tot zin,
wordt klaar van uur tot uur.
De knop is bitter, is begin,
de bloem wordt licht en puur.

6 Hoe blind vanuit zichzelve is
het menselijk gezicht.
Godzelf vertaalt de duisternis
in eind'lijk eeuwig licht.


447 liedboek voor de kerken
 
 

Klopt. En het Lichaam, dat is de Kerk. En het Lichaam zou geen Lichaam zijn, als Christus deze niet zou gebruiken om zijn heilshandelingen mee te verrichten. Wat heb je immers aan een lichaam als je deze niet zou gebruiken?
Kortom, je kunt de Kerk niet loskoppelen van Christus. En de Kerk manifesteert zich uiteraard in de vele parochies en of gemeenschappen die wereldwijd verspreid zijn. Aan een virtuele Kerk, die je zelf naar believen kunt inrichten naar je eigen idealen, heb je natuurlijk niet veel. De Kerk is een werkelijk bestaand Lichaam, los van jouw gedachten en ervaringen, omdat Christus ook een Persoon op zichzelf is, onafhankelijk van wat jij over Hem denkt en zegt.

Wist je dat zo'n verhaal in de Schrift nog bestaat ook? De Samaritaanse vrouw bij de waterput, te lezen in Johannes 4. Zij ontmoet Jezus daar, midden op de dag in de brandende hitte, omdat zij niet samen met de andere vrouwen in de nog aangename morgen water kon putten. Hij veroordeelt haar niet, maar biedt haar het levende water aan en mede door haar getuigenis over Hem komt heel het dorp er tot geloof.

Dat is inderdaad het christelijke ideaal. Maar ook na je doopsel, nadat je van de erfzonde verlost bent, behoud je de neiging tot zondigen. Het geloof moet je daarom onderhouden door gebed, sacrament en naastenliefde, omdat het anders dood is en geen vruchten meer opbrengt. Paulus waarschuwt in zijn brieven niet voor niets om niet te zondigen en niet van het geloof af te vallen. Het geloof is bij tijd en wijle ook een strijd om een reden.

Je vrije wil en neiging tot zondigen verdwijnt niet als je christen wordt. Dus je kunt je geloof en zo je redding inderdaad verliezen.

Zo werkt het dus niet hè. Als je meent dat met de ontwikkelingen zoals omschreven in het nieuwartikel een bijbelse profetie zou zijn vervuld, dan is het aan jou om de betreffende profetie aan te wijzen en uit te leggen waarom die daarop slaat. Mensen gaan echt niet voor jou een meer dan duizend pagina's dik boek doorbladeren in de hoop misschien iets tegen te komen wat waarschijnlijk te maken heeft met wat jij wil zeggen.

Wat is volgens jou dan het precieze verband tussen de zonden van de christenen destijds en het ontstaan van de islam? Wat deden de christenen destijds dus dat onvermijdelijk tot de islam leidde?
En daar God volgens de Schrift zijn straffen altijd van tevoren aankondigt en de mogelijkheid geeft door bekering en boetedoening ze af te wenden, waar in de Traditie destijds werd deze straf dan aangekondigd en hoe men door welke boetedoening de islam had kunnen voorkomen?

Klopt, zij is grotendeels product van onze perceptie. Zoals Herman Finkers in een van zijn shows zegt: 'Het oog ziet niet wat op het netvlies valt, het oor hoort niet wat het trommelvlies doet trillen; het ziet en het hoort wat in het hart ligt.'
Wij kunnen onszelf en onze wereld slechts beperkt waarnemen en zeker niet objectief van buitenaf, omdat wij er zelf immers middenin staan en onlosmakelijk deel van uitmaken.
Het christendom ziet de waarheid dan ook niet zozeer als een setje dogma's, axioma's of stellingen die je al dan niet kunt aannemen, maar als een Persoon, namelijk Jezus Christus. Ze nodigt uit om vanuit een relatie met Hem de wereld te beschouwen, God en je naasten te beminnen en jezelf zo te laten vormen naar die waarheid. Alles wat we verder over Hem zeggen komt daaruit voort.

Klopt, zij is grotendeels product van onze perceptie. Zoals Herman Finkers in een van zijn shows zegt: 'Het oog ziet niet wat op het netvlies valt, het oor hoort niet wat het trommelvlies doet trillen; het ziet en het hoort wat in het hart ligt.'
Wij kunnen onszelf en onze wereld slechts beperkt waarnemen en zeker niet objectief van buitenaf, omdat wij er zelf immers middenin staan en onlosmakelijk deel van uitmaken.
Het christendom ziet de waarheid dan ook niet zozeer als een setje dogma's, axioma's of stellingen die je al dan niet kunt aannemen, maar als een Persoon, namelijk Jezus Christus. Ze nodigt uit om vanuit een relatie met Hem de wereld te beschouwen, God en je naasten te beminnen en jezelf zo te laten vormen naar die waarheid. Alles wat we verder over Hem zeggen komt daaruit voort.

Als jij nog geen seks wil, is het niet aan hem om daarop te blijven aandringen. Seks kan namelijk pas als jullie béíden dat wilen, niet eerder. Dat als eerste.
Verder hebben jullie blijkbaar ieder een eigen kijk op wat het huwelijk is. Wel is het vreemd dat hij trouwen een grote stap vindt, even van jouw schrijven uitgaande, maar het geregistreerd partnerschap dan weer als trouwen ziet. Waarom dan niet gewoon direct trouwen, als dat tóch hetzelfde zou zijn? Dat als tweede.
Over het algemeen wordt in het christendom, van katholiek tot protestants, een christelijk huwelijk geacht te worden gesloten of ingezegend in de kerk. In Nederland betekent dat daarbij ook dat eerst het burgerlijk huwelijk in het gemeentehuis wordt gesloten, omdat dat wettelijk verplicht is. Een geregistreerd partnerschap zal dus over het algemeen niet als huwelijk worden gezien en vooral in strengere kringen zelfs worden afgewezen.
Je kunt dus het beste hierover met je eigen pastoor of dominee te rade gaan. De kans is dan ook aanzienlijk dat zij ongeveer hetzelfde zullen zeggen als ik en jullie zullen adviseren om hier zelf uit te komen en elkaar niets op te dringen. Dus ook niet op seksueel gebied.

Ze kunnen inderdaad het beste met de priester spreken hierover en vervolgens zijn raadgevingen gehoorzamen. Ik denk niet dat wij hier voldoende verstand hebben van de oosters-orthodoxe Kerk om echt zinnige uitspraken te doen in lijn met haar leefregel.

Het sacrament van boete en verzoening inderdaad, ofwel de biecht. Een van de zeven sacramenten die de Kerk kent, waardoor Christus direct je zonden vergeeft als je ze oprecht berouwt. De priester is daarbij slechts zijn handen en spreken, vergeeft dus niet zelf en bemiddelt dus ook niet tussen jou en Christus.
Sommige vooral ernstigere zonden moet je altijd biechten, bij andere vooral lichtere zonden, uit zwakheid begaan, wordt het aangeraden.
Tijdens de biecht belijdt je concreet je zonden, krijg je van de priester meestal een bemoedigend woord mee en of een stukje goede raad, vervolgens krijg je de penitentie opgelegd, een gebed of goed werk om je te helpen je geest weer op Hem te richten en daarna de absolutie, dus de vergeving zelf.
Pas daarna voer je daadwerkelijk de penitentie uit; het is dus géén voorwaarde voor de vergeving, maar enkel een middel om de gevolgen van de zonde in je ziel weg te nemen en je te sterken in je voornemen niet meer te zondigen.
Als berouwvolle zondaar ga je het biechtgesprek in, als vergeven kind van God ga je vrij als een vogel weer het biechtgesprek uit. Met een blijdschap en een innerlijke vrede waarmee je heel de wereld aankan en die je erg kan helpen om daadwerkelijk niet meer te zondigen en op God gericht te blijven in je doen en laten.

Het ligt allemaal volstrekt in Gods hand en over de werking van zijn voorzienigheid kunnen we vrijwel uitsluitend achteraf spreken.
We kunnen daarom niets anders doen dan wat we sowieso al behoren te doen: dagelijks bidden, de sacramenten vieren, het geloof trouw bewaren en het evangelie verkondigen in woord en daad. Al het andere moeten we aan God overlaten.
Elk toekomstbeeld zegt meer iets over degene die het schetst en over zijn of haar ideeën wat betreft het (Nederlandse) christendom, dan over het christendom en de Kerk zelf.

Nou, als je werkelijk geïnteresseerd bent... 
Nee, het gaat om het leren bidden vanuit het hart. Mondelinge uitspraak is een hulpmiddel daarbij. Het is vooral de gebedspraktijk van de zogenaamde monniken-hesychasten, die door middel van stilte en mondelinge gebed het voortdurende gebed van het hart streven te verkrijgen om zo het bijbelse gebod te vervullen (1 Thessalonicenzen 5:17 'Bid zonder ophouden'; Mattheüs 26:41 'Waak en bid, opdat u niet in verzoeking komt').
Hesychasme is een mystieke traditie van contemplatief gebed in de Oosters-Orthodoxe Kerk. Gebaseerd op Jezus' gebod in het evangelie van Mattheüs 6:6 dat "wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden", hesychasme is het proces van innerlijk terugtrekken door te stoppen met het navolgen van de zintuiglijke prikkels, om een ervaringskennis van God te verkrijgen (zie Theoria). Bron (in het Engels).
Wanneer een monnik de wereld verlaat, gaat hij in een onzichtbare innerlijke strijd tegen de duivel; hij wordt gered van externe verleidingen in de wereld. Innerlijke verleidingen laten hem echter niet met rust. Dit zijn bijvoorbeeld herinneringen aan vrouwen, de valse verleiding om de gekozen manier van leven op te geven om op een andere manier de geboden van God beter te vervullen (want de demonen kunnen het zuivere gebed niet verdragen), veroordelende gedachten ("Wat zijn ze onwaardige mensen! Ik heb ze gevraagd één ding te doen, maar ze hebben alles verkeerd gedaan"), vraatzucht, verdriet, luiheid, nalatigheid, toorn, enzovoort. Het probleem hier is dat dit niet alleen gedachten zijn, maar gedachten gecombineerd met emoties die iemand ertoe aanzetten iets te doen of een schadelijke innerlijke stemming met zich meebrengen, een negatieve instelling van de ziel, die het gebed hindert. Om dit te voorkomen, moet je volgens het gebod van Jezus voortdurend bidden en waakzaam blijven. Om onophoudelijk te bidden, reciteerden de eerste monniken psalmen (4e-6e eeuw) tijdens het werk. Ze kenden deze psalmen van goddelijke diensten.
Natuurlijk niet alle monniken kenden het hele psalter uit hun hoofd. Daarom was het ook gebruikelijk om voortdurend het volgende vers van Psalm 70:2 te herhalen 'Haast U, o God, om mij te redden; HEERE, kom mij spoedig te hulp.' Later begonnen ze op deze manier te bidden: "Heer, Jezus Christus, ontferm u over mij, zondaar." Dit wordt het Jezus-gebed genoemd. Het helpt om de geest gefocust te houden, om niet verstrooid te worden door de gedachten, herinneringen, emoties en suggesties van de vijand (demonen). Dankzij dit onophoudelijke gebed beseft de christen voortdurend dat hij als gevallen mens altijd verloren gaat en daarom altijd Christus nodig heeft om gered te worden en niet verloren te gaan. Natuurlijk kun je dat ook bidden met een kortere gebed, bijvoorbeeld: "Heer ontferm u" (Kyrië eléison), "Heer red mij."  Dit kan ook worden beschouwd als een Jezusgebed.
Ik kan je veel meer daarover vertellen, als je hier meer over wilt weten. Maar misschien wil je iets ook uit andere bronnen lezen:
https://www.zinrijk.nl/hesychasme (Nederlandstalig)
Of:
https://yadi.sk/i/QcLKJge2eo0XjQ (Zie hoofdstuk 36. 'The Jesus prayer' en verder)
Laat me weten als je iets niet begrijpt.

 

Om op de openingsvraag te reageren: ik zou niet specifiek een orde kunnen noemen, maar mij trekt nog het meeste een groot slotklooster met in haar leefwijze de nadruk op gebed, studie en liturgische schoonheid. Met het grootste deel van de dag zwijgplicht en eenzaamheid. Ik vermoed dat ik dan voornamelijk in een streng benedictijnenklooster zou terechtkomen.

Allereerst zei ik dat in het topic over kloosterordes. Ik zou immers nooit zo schandelijk off-topic gaan.
Traditioneel worden binnen het katholicisme er drie belangrijke roepingen onderscheiden: de roeping tot het kloosterleven, tot het gewijd priesterschap en tot het huwelijk. Dit ter aanvulling op de algemene roeping van elke gelovige, namelijk om middels gebed, sacrament en naastenliefde Christus na te volgen en van Hem te getuigen. Daarbinnen kunnen er specifieke roepingen binnen de Kerk of kloostergemeenschap zijn, zoals de roeping tot paus of de roeping tot abt over je kloosterbroeders of -zusters.
De niet-gewijde gelovige en de gelovige buiten de kloostermuren heeft daarnaast de opdracht om op politiek en of maatschappelijk niveau bij te dragen aan een rechtvaardige samenleving waarin de zwakkeren beschermd worden, het huwelijk in ere gehouden wordt en het leven in alle facetten wordt geëerbiedigd. Ook hij of zij kan bijzondere taken binnen de Kerk vervullen, zoals bijvoorbeeld de altaardienst, het koor, het pastoraal werk, het kosterschap of het begraven van de doden. Die worden volgens mij weleens kleine roepingen genoemd.
Ook kun je spreken van "informele roepingen" als iemands hart en talent bijvoorbeeld helemaal uitgaat naar dat en dat werk, zodat diegene er geschapen voor lijkt te zijn. Zou Mozart niet een roeping hebben gevolgd tot het vervaardigen van zijn muziek?
Wanneer je een van de drie "hogere" roepingen niet hebt, dan betekent dat natuurlijk niet dat je een minderwaardige gelovige zou zijn, maar enkel dat God je in zijn barmhartigheid die verantwoordelijkheden en bijbehorende offers niet wil opleggen. En het betekent ook niet dat je geen unieke positie inneemt in Kerk en samenleving.
Het is daarom goed om kort na te gaan wat een roeping dan precies is. Een roeping is een specifieke opdracht van God, bevestigd door de Kerk, om jezelf op bijzondere wijze aan Hem toe te wijden. Een roeping is dus niet vrijblijvend, kan ook niet zomaar geweigerd worden, vraagt heel specifieke offers en blijft over het algemeen heel je leven bij.
Het huwelijk eindigt pas met de dood van één der gehuwden, het kloosterleven wordt als het ware voltooid bij je sterven en het priesterschap is zelfs voor eeuwig. En de "gewone" gelovige blijft in de hemel bidden voor de Kerk op aarde en zo diep met haar verbonden.
Uiteraard zijn er ook specifieke zegeningen en genaden verbonden met elke gelofte die je aflegt. God gooit je immers niet zomaar in het diepe, maar staat je bij in alle offers die je moet brengen en al het werk dat je ervoor moet verrichten. Hij geeft je genoeg genade om het vol te houden, zolang je wel met Hem verbonden blijft en oprecht je roeping wil waarmaken.
Een roeping kan aansluiten op iemands verlangens, of juist daar tegenin gaan. De vorige paus wilde bijvoorbeeld helemaal geen paus worden, maar van een welverdiend pensioen genieten. Hij aanvaarde de roeping echter wel en ervaarde ook Gods hulp en genade in het waarmaken van die roeping.
Daarom wordt een vermoeden van een roeping altijd zorgvuldig onderzocht door zowel de Kerk als door de roepingskandidaat zelf. Mocht de eerste indruk positief zijn, dan volgt de toerusting en scholing tot het vervullen van de werkzaamheden daarbinnen en de benodigde geestelijke vorming.
Mocht daaruit blijken dat de kandidaat of kandidaten inderdaad hoogstwaarschijnlijk de roeping heeft (helemaal zeker weten doen we nooit), dan kan hij of zij de betreffende geloften afleggen ten overstaande van de Kerk, in de vorm van de parochie of de kloostergemeenschap. We bevelen hem en of haar dan aan God aan en bidden dat hij of zij de genade mag ontvangen de roeping waar te maken.

Ik jou ook. En geef je ook helemaal gelijk. In een topic over inspirerende christenen kan men blijkbaar weinig anders dan op belachelijk veroordelende toon ruziemaken over de keuzes van een der users. In een topic over inspirerende quotes vind men het blijkbaar prima dat iemand als TCC pagina's volspamt met de meest onbegrijpelijke, zouteloze citaten die nu helemaal nergens meer over gaan. En in het topic over racisme wordt grof taalgebruik afgewisseld met laaghartige oordelen en bizarre complottheorieën, waarbij niet eens meer een poging wordt gedaan de discussie in normale banen te houden of te leiden.
Ik blijf erbij: dit heeft Credible.nl niet verdiend. Hiervoor heeft zij niet bijna twintig jaar zoveel gelovigen geïnspireerd, aan het denken gezet en met elkaar verbonden. Interessante, integere en unieke gelovigen zoals jij, die nu inmiddels vrijwel allemaal vertrokken zijn en heel misschien nog tevergeefs hier en daar pogingen doen om er toch iets van te willen maken. En vervolgens zelfs hier grof aangesproken en geoordeeld worden daarop. Jij verdient echter vele malen beter dan dat.
Als de crew blijkbaar niet meer in staat is om te modereren, al dan niet om hele begrijpelijke redenen, dan kan ze maar beter gewoon de stekker eruit trekken. Gun Credible.nl dan nog een beetje resterende eer en laat haar niet worden tot de zoveelste afvoerput van het internet.

Avondmaal en eucharistie hebben beiden totaal verschillende betekenissen, hoewel de twee rituelen natuurlijk sterk op elkaar lijken. En de eucharistie kan alleen door een katholieke priester worden opgedragen. De eucharistie kan dus niet vervangen worden door het protestantse avondmaal: katholieken mogen daar zelfs niet aan deelnemen, zo had ik begrepen.
In het kort worden tijdens de eucharistie het brood en de wijn op het altaar daadwerkelijk en fysiek het Lichaam en Bloed van Christus en blijven dat ook na de mis, terwijl in het protestantse avondmaal, nuances per denominatie daargelaten, brood en wijn slechts tijdelijke heenwijzingen daarnaar zijn en zo tekenen van het nieuwe verbond.
De biecht dient bij ernstige zonden ten overstaande van een priester te worden uitgesproken, die de Kerk en zo het Lichaam van Christus vertegenwoordigd. Je biecht dan dus al direct bij Jezus, met de priester als zijn handen en stem.
Wanneer er werkelijk geen mogelijkheid tot biechten is, zoals op dat onbewoonde eiland van Olorin, dan kan het natuurlijk ook niet, maar zodra je vervolgens weer wél kunt biechten, dien je dat alsnog te doen, inclusief eventuele zonden op dat eiland begaan. De biecht kun je dus niet zomaar overslaan.

Toen ik zelf in een dorp woonde, was daar niet elke zondag een mis, maar ook regelmatig een woord- en communieviering, dus ging ik op zo'n zondag ook naar de dichtsbijzijnde stad waar wél vrijwel elke zondag de mis werd opgedragen, in de ene of de andere parochie daar. Als het even kan, prefereer ik nu eenmaal de mis boven een "WoCo".
Dat was inderdaad een kwartier tot een half uurtje fietsen. En dat went heel snel vanzelf, zeker omdat een kwartier fietsen helemaal niet zo'n eind is, maar een vrij normale woon-werkafstand. Zelf fiets ik ook tien á vijftien minuten richting kerk in mijn eigen stad, omdat we enkel nog maar de parochie in het centrum hebben. Ik beveel het je dus van harte aan.
 

Ik jou ook. En geef je ook helemaal gelijk. In een topic over inspirerende christenen kan men blijkbaar weinig anders dan op belachelijk veroordelende toon ruziemaken over de keuzes van een der users. In een topic over inspirerende quotes vind men het blijkbaar prima dat iemand als TCC pagina's volspamt met de meest onbegrijpelijke, zouteloze citaten die nu helemaal nergens meer over gaan. En in het topic over racisme wordt grof taalgebruik afgewisseld met laaghartige oordelen en bizarre complottheorieën, waarbij niet eens meer een poging wordt gedaan de discussie in normale banen te houden of te leiden.
Ik blijf erbij: dit heeft Credible.nl niet verdiend. Hiervoor heeft zij niet bijna twintig jaar zoveel gelovigen geïnspireerd, aan het denken gezet en met elkaar verbonden. Interessante, integere en unieke gelovigen zoals jij, die nu inmiddels vrijwel allemaal vertrokken zijn en heel misschien nog tevergeefs hier en daar pogingen doen om er toch iets van te willen maken. En vervolgens zelfs hier grof aangesproken en geoordeeld worden daarop. Jij verdient echter vele malen beter dan dat.
Als de crew blijkbaar niet meer in staat is om te modereren, al dan niet om hele begrijpelijke redenen, dan kan ze maar beter gewoon de stekker eruit trekken. Gun Credible.nl dan nog een beetje resterende eer en laat haar niet worden tot de zoveelste afvoerput van het internet.