Robert Frans

Eén ding heeft Alexia wel voor op vele, véle mensen: ze blijft constant rustig, vriendelijk en geduldig bij alle verwijten die ze naar het hoofd geslingerd krijgt. En dat is in gesprek met vooral mensen die álles wat je zegt graag zo cynisch en negatief mogelijk interpreteren soms bijna onmogelijk. Ik bedoel, het zou toch hilarisch zijn geweest als ze hier en daar nét even anders had gereageerd: 'Alexia, you are lying to me!' 'No, I'm not lying, because I'm a robot with not a mind capable of lying, not a human. Try to see the different, you idiot, and threat me with some respect.'

Je moet dan kijken naar de definitie van perfectie. Perfectie is wanneer iets volmaakt doet waarvoor het geschapen of bedoeld is. En dat is niet altijd hetzelfde als wat je zou willen dat het doet. Voorbeeld: een koffiezetapparaat is perfect als het foutloos koffie zet op exact de wijze zoals bedoeld door de bouwer ervan. Dat is zijn taak en als hij die vlekkeloos uitvoert, dan is het perfect. Misschien zou je willen dat het meerdere soorten koffie kon zetten, of dat het sneller werkte, of dat hij veel langer meegaat, maar dat zijn bijkomende wensen. Het apparaat doet precies waarvoor het ge

Ik ben geen PvdD-stemmer en weet niet in hoeverre het verhaal juist is. Zo staat op de website van de PvdD dat zij bij zowel euthanasie als abortus wél voor keuzevrijheid is en is de werkdruk bij vrijwel alle fracties volgens mij moordend hoog, met een stevig kader dat de koers uitstippelt en handhaagt. Volgens mij heeft dat niets te maken met wel of niet vrouwonvriendelijk zijn (alsof het dan wél manvriendelijk zou zijn...), maar gewoon met wat zo'n zware topfunctie nu eenmaal inherent van je vraagt qua energie, verantwoordelijkheid en ook inschikkelijkheid. Je bestiert nu eenmaal niet de p

Ik denk dat ik mij niet voldoende duidelijk heb uitgedrukt. Ik zie niet de bijbel als Gods boek, om de metafoor te blijven gebruiken, maar de wereld waarin wij leven. De bijbel is een verzameling mystieke geloofsboeken en -brieven waarin gelovigen hun geloof op mythologische, poëtische, propagandische, profetische, theologische, etc. wijzen verwoorden. En wel op zo'n wijze dat na zoveel millenia de verhalen en teksten wereldwijd nog steeds enorm veel aantrekkingskracht hebben en de krachtige boodschap, het Evangelie van Jezus Christus, nog steeds mensenlevens veranderd. Is de bijbel onfeilba

Ehm, nee. Voor veel protestanten hier mag de bijbel misschien als enige boek tellen, voor katholieken, oosters-orthodoxen en andere protestanten weer niet. Wij kennen verschillende 'boeken' ofwel talen waar de Schrift er een van is. En al die talen, waar de wetenschap er evenals een van is, vertellen het grote verhaal dat we steeds meer ontdekken, op zowel empirisch als mystiek niveau. Ik heb zelf ook weleens een verhaal geschreven, meerderen zelf, en het aardige daarvan is dat je als schrijver almachtig begint, maar beperkt eindigt. In het begin kan nog alles gebeuren, van vli

Ik zie het dan weer als verdiepen in de geheimen van een schrijver, een steeds diepgaander kijkje in de keuken van een eeuwenoud ambacht. Als het eindeloos analyseren van diens enorme schrijfwerk en steeds meer nieuwe lagen, geheimen, schrijftruukjes en vragen tegenkomen. Waarbij we ons vaak afvragen wat de schrijver hier nu mee bedoelde, in hoeverre wij als diens personages eigenlijk wel of niet meeschrijven en zo invloed uitoefenen op het verhaal (iets wat veel schrijvers wel herkennen, dat het verhaal op een gegeven moment als het ware zichzelf schrijft en niet zelden heel anders eindigt

Als je echter nú al met zo iemand hand in hand over de finish kunt gaan, dan zul je pas écht groot worden in het koninkrijk der hemelen.

Interessante vraag is eigenlijk ook, los van of het verstandig zou zijn of niet: waarom zou je per se je mening ongericht aan elke passant willen uitdragen tijdens het hardlopen, dus tijdens een activiteit die daar helemaal niets mee te maken heeft? Je mening uiten in een discussie, tijdens een demonstratie of bij het geven van een lezing, dat is niet meer dan normaal, maar waarom zouden mensen meteen aan Israël moeten denken als ze jou gewoon zien hardlopen? Je maakt zo van het hardlopen zélf een demonstratie, terwijl je dan volgens mij toch echt alleen wil hardlopen. De kunst is mijns

Google past zich, zoals al gezegd, aan aan je voorkeuren, zodat je gemakkelijker kunt vinden wat je zoekt. De algoritmes worden dus grotendeels bepaald door je eigen internetgedrag. Heb je al eens je cookies en je browsergeschiedenis gewist? Volgens mij worden die algoritmes voor een groot deel ook daarin onthouden en vastgesteld. Ook hebben Google en Facebook verschillende instellingen om je geschiedenis daar te wissen of om de volgorde van berichten te wijzigen. Dit artikel op Bits of Freedom geeft al zeven tips om die 'social mediabubbel' te beperken. Daarbij kan het ook helpen om spe

Had ook eens begrepen dat er een theologische reden achter zat. Verreweg de meeste godinnen en godsdiensten daaromheen zijn pantheïstisch, waar de joodse godsdienst dat nadrukkelijk niet is. Dat wil zeggen: God uit zich op bijzondere, intieme wijze in zijn schepping, maar Hij is niet (deel van) de schepping zélf. Daarom wordt Hij dus vooral als Heer omschreven, in plaats van als Vrouwe. Maar wie weet of het in de hemel weer anders is, dat Hij daar nu juist weer een Vrouwe is.

Pedofilie wordt over het algemeen niet als geaardheid gezien, maar als een parafilie, dus een afwijkende seksuele behoefte waarbij gelijkwaardigheid tussen partners in de seksuele relatie niet meer voldoende bevredigend is. Andere parafilieën zijn fetisjisme (met voorwerpen), bestialiteit (met dieren), seksueel machosisme (met vernedering) en dus ook pedofilie en de verschillende schakeringen daarin (zoals efebofilie, dus met pubers). Waarbij de ene parafilie uiteraard onschadelijker is dan de andere. Wat ik begrepen heb, wordt (tot nu toe) binnen de psychiatrie alleen homoseksualiteit

Met humor. En dan geen heftig cynisme, maar de absurditeit van die teksten laten zien door ze in een heel andere context te tonen of te omschrijven. Door ze absurd letterlijk te nemen, alsof bijvoorbeeld de meezingende kleuters letterlijk elkaar verleiden. Of beschrijf/toon een schoolmeester die enthousiast voor de kleuterklas het gedicht van de dag voorleest en heel, wel, inlevend zo'n K3-tekst voordraagt (bij voorkeur een meester, voor het beste resultaat). Of maak/omschrijf een alternatieve videoclip waarin vrouwen letterlijk in kooien worden getemd en als huisdieren gehouden ('brave me

Verschil alleen wel is dat de voorbeelden die je noemt voornamelijk voor pubers en jong-adolescenten gemaakt waren. K3 is echter heel specifiek gericht op kleuters en kinderen in de onderbouw; hun muziek wordt bewust kleuterpop genoemd. En dan wordt het mijns inziens een totaal ander verhaal. Ze laat daardoor namelijk heel bewust kleuters zulke teksten meezingen en je kunt je werkelijk afvragen welke bedoeling daarachter zit. Ik kan me in elk geval niet voorstellen dat het een edele bedoeling kan zijn. In het andere topic werden ook sprookjes aangehaald, met Roodkapjes-vretende wolven.

Het valt me sowieso op dat mensen nog weleens nauwelijks echt nadenken over wat ze nou eigenlijk (mee)zingen of kijken. Ik bedoel, veel van K3's teksten zouden niet misstaan in een bouquetroman, maar we laten onze kleuters gewoon meezingen dat ze verslonden mogen worden en blijkbaar duizend hete dromen hebben. Zou een kleuter werkelijk zoiets tegen een andere kleuter zeggen (of nog erger...), dan zouden toch alle alarmbellen moeten afgaan, maar in een vrolijk liedje met drie regenboogmeisjes kan het ineens wel. Je zou ook eens de videoclip van dat lied moeten zien. Hint: er komen géén kind

Mij hoef je niet te overtuigen van het belang van een dergelijke, stevige opvoeding. En mijns inziens zouden kinderen pas op social media moeten kunnen, als ze de gevolgen van hun acties beter kunnen overzien, ook normaal kunnen omgaan met fouten die anderen maken, zonder dus die anderen meteen voor het leven te brandmerken, en dus thuis en of op school een fatsoenlijke etiquêtte hebben geleerd daarvoor. Maar ik ben (gelukkig) slechts een stuurman aan wal, dus geen vader van kinderen. En kan me goed voorstellen dat het voor ouders alleen maar ingewikkelder is geworden om je kind normen e

Bij Facebook wel dan? De ontwikkelingen daarin gaan zo snel, dat het voor ouders nauwelijks nog bij te houden is. En de social media, de televisie en de marketing zijn zo overweldigend aanwezig, zelfs tot op school toe (reclame op school en zelfs in schoolboeken zou mijns inziens echt verboden moeten worden...), dat er heel moeilijk tegenop op te voeden is. En waar religieuze gemeenschappen nog vrij afgegrensd en relatief kleinschalig zijn, is op social media vrijwel iedereen volstrekt anoniem, worden fouten er massaal nooit vergeten en gaat bijvoorbeeld cyberpesten er de hele dag door, ook

Ik geloof dat Christus honderd procent de volle waarheid is. En dat Hij tot ons spreekt door de Kerk, dat immers zijn Lichaam is. En waaruit de Schrift ook voortgekomen is. Ach ja, zo heeft ieder zijn eigenaardigheden hè? Maar goed, je hangt het christenzijn dus op aan het wel of niet vieren van de sabbat. Kan. Het Evangelie doet dat niet, maar ieder zijn keuze natuurlijk. Je gelooft dus dat wij de sabbat moeten vieren. Prima, maar de vraag is alleen dan hoe je dat dan wil doen. Welke ritus wil je daarvoor dan gebruiken? De kwestie is namelijk dat de sabbat onder de mozaïsche offercu

Het is eigenlijk alsof je een kruis draagt met veel te lange armen, zonder dat je inziet hoe lang die armen precies zijn (en hoe bizar het kruis er wellicht uitziet). Jijzelf hebt dan nog niet zozeer last van het kruis zelf, maar wel mensen die te dichtbij komen en zich tegen de armen stoten. Ook zorgen die armen er natuurlijk voor dat je niet overal zomaar kan komen, want de meeste wegen zijn gemaakt voor normale kruizen, met normale armen. Je probeert daarom enige afstand te houden en vindt het heel erg als mensen zich er zo hard tegen stoten, dat ze niet meer met je kunnen of willen

Als je het zo wil blijven zien, dan is dat prima, dan is dat je eigen vrije keuze. Ik hou het gewoon bij de katholieke leer.

Maar dat kun je dan ook andersom redeneren, alsof mannen autistisch zijn. Vandaar dat ik daar op voortborduurde. Maar goed, de standpunten hierover zijn denk ik duidelijk. Denk dat we het wel nu kunnen laten rusten hier.

Zag deze toevoeging nog. Maar geldt dat dan ook voor jouw opmerking over 'typisch mannelijke eigenschappen?' Het schijnt mij nu toe dat grappen over vrouwelijke eigenschappen meer taboe zouden zijn dan over mannelijke eigenschappen, maar ik kan mij daarin natuurlijk vergissen. Ik weet wel dat vaak de hardste grappen over stoornissen/aandoeningen niet zelden worden gemaakt door degenen die het zelf hebben of op andere wijze ermee te maken hebben. Humor kan een enorm belangrijk middel zijn om juist je gevoelens erover te verwerken. Dat geldt ook bij bijvoorbeeld rampen, dat men na enige tij

Zoals Herman Finkers in een van zijn shows zegt: Humor is een moment van inzicht waarbij tegenstellingen in het leven heel even zijn opgelost. Dus: in humor ligt de waarheid; niet in het serieuze. Dit meen ik niet serieus; het is maar een grapje. Want anders is het niet waar. Als ik dus zeg ‘de waarheid ligt in het niet-serieuze’, dan is dat slechts waar als ik het niet meen. Maar wél waar.

Ik ben er daar niet een van. En mijns inziens blijft humor en een gezonde mate van relativering erg belangrijk in dit soort discussies en ook in de omgang met elkaar. Zoiets moet je dan ook niet overal zomaar zeggen.

Niet als je het met een korreltje zout neemt en er niet te humorloos mee omgaat.

Mannen hebben autisme, vrouwen hebben borderline. Algemeen bekend.