Robert Frans

De kerk is echter eerder een verzameling ordes, congegraties, particuliere kerken (waaronder bisdommen), parochies, geloofsgemeenschappen, instellingen, etc. die allemaal in meer of mindere mate zelfvoorzienend zijn, al dan niet ondersteund door lokale overheden. Het is dus niet zo dat als het Vaticaan failliet zou gaan, dan de hele kerk failliet zou gaan. Alle andere organisaties draaien dan in principe gewoon door, zo had ik begrepen, en ook de kerkelijke hiërarchie, van paus tot leek, blijft gewoon in stand.

VOG's zijn niet gratis, of het moet per gemeente verschillen.

Bij ons in de parochie duurt de kindernevendienst niet de gehele mis; na de openingsriten worden de kinderen met een liedje heengezonden en meestal komen ze tijdens het eucharistisch gebed weer stilletjes binnen. Aan het eind van de mis vertellen ze dan nog wat ze gedaan hebben. En natuurlijk zijn er ook kinderen die als misdienaren op het altaar in het bijzonder nauw betrokken zijn bij de rituelen, de gebeden en zo de gehele viering. Een prachtige manier om ze zo vertrouwd te laten raken met het geloof! Ik denk dat het goed is dat ze in elk geval een belangrijk deel van de viering meem

De Joden geraakten daarover met elkaar in twist en zeiden: “Hoe kan Hij ons zijn vlees te eten geven?” -Johannes 6,52; WV75 Dat had ik dus al uitgelegd. Het is geen kannibalisme, omdat a) Jezus niet zomaar een mens is en b) omdat we Hem ontvangen in de sacramentele gedaanten van brood en wijn. Doe ermee wat je wil, maar dat is wat de katholieke Kerk gelooft. Het bijzonder is ook dat Jezus de joden in Johannes 6 helemaal niet tegenspreekt als ze zijn woorden duidelijk zo letterlijk verstaan. Nee, Hij sterkt het nog eens extra aan en zegt dat zijn vlees echt voedsel is en zijn bloed ech

Hij zegt inderdaad: 'Lichaam van Christus,' zodat je als gelovige eerst belijdt dat de hostie werkelijk het Lichaam van Christus is. Maar aangezien Christus een lévende Heer is, ontvang je met zijn Lichaam natuurlijk ook zijn Ziel. Immers, als ik jouw lichaam zou aanraken, dan kunnen we ook prima stellen dat ik daarmee ook jouzelf aanraak. Een van de oudste beschuldigingen, al stammende uit de tweede eeuw na Christus. Maar ze is niet juist, want we ontvangen Hem onder de sacramentele gedaanten van brood en wijn. Hij verschijnt dus niet op dezelfde vleselijke wijze als destijds o

Dat is inderdaad de volle betekenis van het daadwerkelijk eten en drinken van zijn Lichaam en Bloed. Door de communie naderen we tot Hem en wordt ons geloof en onze liefde voor Hem en elkaar gevoed. Hij treedt bij ons met heel zijn wezen binnen, dus ook met zijn Lichaam. Christus is immers één en ondeelbaar; zijn Lichaam is niet gescheiden van zijn Ziel. Hij is zo werkelijk de Bron van eeuwig leven, waar we altijd uit mogen putten als we in vriendschap met Hem leven. Zo kunnen we werkelijk gemeenschap met Hem hebben en zelfs nieuw leven voortbrengen door ons apostolaat.

Je geeft het met het Schriftgedeelte zelf al aan: de Geest maakt het levend. Het brood wordt het Lichaam van Christus door zijn Geest, door zijn eigen handelen. Alleen door Christus komen wij werkelijk tot leven, alleen door Christus kunnen ziel en lichaam weer volmaakt één worden met Hem en in zichzelf. Alleen door Christus wordt heel de schepping geheiligd en straks zelfs verlost van de onvergankelijkheid. Daarbij betekent 'vlees' in deze context vaak enkel hetgeen dat uit zichzelf niet per se naar God leidt, ofwel het wereldse. Het staat niet zonder meer voor het materiële in het gehe

Net zoals Christus afhankelijk was van Maria's instemming om door haar geboren te worden. En afhankelijk van Judas om verraden te worden. Van zijn beulen om gemarteld en gekruisigd te worden. En zelfs nog afhankelijk van jou is om door jou heen te werken, want Hij zal ook nooit jouw vrije wil voorbij gaan om gedaan te krijgen wat Hij wil. Is dat dan niet iets geweldigs? Hij legt zich zomaar in onze handen, Hij laat ons helemaal met Hem samenwerken. En vergis je daarbij niet hè, het is niet de priester die de mis aanvangt, die de hostie draagt en zo Christus. Nee, het is altijd en overal God

Geen koekje en geen magie. Als je serieus hierover in gesprek wil, dan sta ik daar altijd voor open, maar op deze wijze wek je mijn interesse niet. Aan jou de keuze dus.

Nee, want Christus' Lichaam is ondeelbaar; zelfs aan het kruis werd er nog geen bot gebroken van Hem. Hij is één volmaakt geheel. Het is dan ook niet zo dat als je de hostie ontvangt, je dan maar een stukje van zijn Lichaam ontvangt, en bij een kleinere hostie een kleiner stukje Lichaam. Je ontvangt zijn volledige, levende Lichaam en dus ook zijn Bloed. Hoewel ik het met je eens ben dat het mooier is om beiden te ontvangen (iets wat de priester verplicht is te doen en de altaardienaren gewoonlijk ook doen), ontvang je sowieso altijd de héle Christus als je enkel de hostie of de wijn nuttigt.

Als we de mis bijwonen, dan delen we in het Offer van Christus; we staan bij Hem onder het kruis en dragen zowel onze vreugde als ons lijden aan Hem op. Als we ter communie gaan, dan eten en drinken we het werkelijke Lichaam en Bloed van Christus, onder de gedaanten van brood en wijn. Christus komt zo met heel zijn Lichaam en Ziel bij ons binnen en wij zo ook bij Hem binnen. Zo worden we verenigd met Hem en met zijn Offer, omdat we er deel van gaan uitmaken. Christus en zijn Kerk worden één, hemel en aarde worden één, en elke katholieke gelovige deelt in die eenheid, net zoals man en vrouw i

Als je droomt zonder te weten dat je droomt, dan denk je ook dat je droomwereld de werkelijkheid is, dat je écht wordt achternagezeten door je zombiebuurman. En Frodo zal Midden-Aarde ongetwijfeld ook als een echte, tastbare, reële wereld ervaren, waar Sauron toch heel werkelijk over geregeerd heeft. Maar als je wakker wordt, dan besef je je meteen dat je gedroomd hebt, dat die droom eigenlijk helemaal zo werkelijk niet was en je je buurman straks gewoon weer kunt begroeten. En als je In de ban van de Ring leest, dan weet je ook dat ze beiden veel minder werkelijk zijn dan de personages

De topicstarter vroeg wat er zou gebeuren als we letterlijk eeuwig zouden leven, vanuit een letterlijke lezing van Genesis 1-3. Binnen die hypothese is er dus geen sprake van een zondeval en dus ook niet van een zondvloed.

Welke vloed? Als je Genesis zo letterlijk wil nemen, dan is bij dat eeuwige leven er toch geen sprake van een zondeval, dus van geweld, dus van onrechtvaardigheid, dus van goddelijke straffen, dus van een zondvloed? Omdat je nu enkel met een natuurlijke blik ernaar kijkt. De mystieke werkelijkheid is vele malen reëler en absoluter. Ons leven hier is slechts als een schaduw, vergeleken met de hemelse werkelijkheid, waar de engelen en heiligen vertoeven. Wij kunnen dat niet zien, of slechts enkel in het verborgene binnen de sacramenten, maar dat komt door Gods genadige voorzienigheid,

In het katholicisme en ik dacht ook de orthodoxie wordt er echter vanuit gegaan dat de mens niet letterlijk eeuwig leefde, dus zonder te sterven. Het sterven waar Genesis over spreekt is de breuk tussen God en mens, de mensen onderling en de mens en de schepping. Het is dus de mystieke dood door de zonde, die nog veel reëler en absoluter is dan de biologische dood. Eeuwig leven is dan ook God leren kennen, Hem beminnen en zo alles in Hem vermogen, hier en hiernamaals. Vóór de zondeval leefde de mens in natuurlijke verbondenheid met God, om daarna wanneer het zijn tijd was liefdevol bij Hem

Houd er rekening mee dat de leer van de farizeeërs grotendeels overeenkwam met die van Jezus. Daarom juist kon Hij met hen in discussie gaan, omdat ze daarvoor voldoende gemeen hadden. De felste discussies vinden nu eenmaal niet zelden plaats tussen hen die het meest met elkaar gemeen hebben. De farizeeërs vormden een beweging uit het volk, die geloofde dat ook de gewone man de reinheidswetten kon en moest onderhouden. Ze leerde dat heiligheid en toewijding aan God niet enkel voorbehouden was aan de geestelijkheid, waartoe vooral de sadduceeën behoorden, maar aan elke vrome gelovige. In

Elke zonde bega je in principe inderdaad altijd ten eerste tegen God, omdat je dan immers niet de weg gaat die Hij met jou wil gaan. Maar je kunt ook tegen je naasten zondigen, door hen kwaad te doen, te kwetsen en of te beledigen. Dat moet je met hen dan net zo goed goedmaken als met God.

De boodschap is vrij duidelijk ja. Je ego moet aan de kant, hetgeen je te lijden hebt moet je opdragen aan Christus en je moet Hem in alles gehoorzamen, wil je werkelijk geluk en vrede vinden. Hij wil jou niet slechts verbeteren, maar de oude mens in jou doden en je een nieuw mens maken, met een nieuwe manier van denken, geënt op Christus zelf. Dat vraagt dus alles van jou. Waar veel mensen zowel hun eigen belangen als die van Christus willen waarborgen en zo een ingewikkeld dubbelspel proberen te spelen, zegt Christus heel eenvoudig: volg Mij. Meer heb je namelijk niet nodig en zijn juk i

Tja, ik heb zo mijn connecties. ??

Als je het Nieuwe Testament definieert als het welbekende deel van de Schrift met de evangelieën en de apostolische brieven, dan heb je natuurlijk gelijk. Maar het Nieuwe Testament is enkel vernoemd naar het Testament, ofwel het Verbond dat Christus met zijn gelovigen sloot door het Offer. Christus heeft dus een nieuw verbond ingesteld en het Nieuwe Testament is daarnaar vernoemd. Dus in díé zin heeft Hij wel degelijk het Nieuwe Testament ingesteld.

Natuurlijk is de duivel actief binnen de Kerk. Hij is júíst actief binnen de Kerk. De meest smerige zonden en vuilspuiterij zul je binnen de Kerk vinden. Christus heeft ons geen rustige, onbezorgde tijd op aarde beloofd, maar een bij tijd en wijle felle, heftige strijd tegen het kwaad. Het heeft een vrij dramatische reden waarom Hij moest beloven dat de poorten van het dodenrijk/de hel de Kerk niet zullen overweldigen: dat is namelijk precies wat de duivel voortdurend probeert en waarin hij soms angstwekkend dichtbij lijkt te komen. Líjkt te komen. De duivel wil de Kerk hier niet op aar

Geen van beiden. De reden staat evenals in Genesis: En Jahwe God zei: `Nu de mens in de kennis van goed en kwaad als een van Ons is geworden, wil Ik voorkomen dat hij nog plukt van de boom van het leven; door daarvan te eten, zou hij eeuwig blijven leven!' -Genesis 3, 22; WV75 Kennis en onsterfelijkheid waren volgens de culturen destijds de voornaamste eigenschappen van God. Daar de mens de kennis al tot zich had genomen, wilde God voorkomen dat ze ook nog de onsterfelijkheid zou verwerven en zo goddelijk zou worden. Natuurlijk ontvangen we alsnog eeuwig leven door het Offer van

God offert zichzelf aan de mens inderdaad. De mens kan niet God worden om zo naast Hem te staan, dus werd God mens en trekt vervolgens de mens op tot het goddelijke. Zo doet Hij de afstand die de mens tussen Hem en zichzelf had geschapen volledig teniet. Blijkbaar had Hij het ervoor over, dat we door onze vrije wil de mogelijkheid kregen om kwaad te doen. Blijkbaar is de prijs om zonder vrije wil te kunnen leven veel hoger dan de prijs die we nu voor onze vrije wil betalen. Precies. We zijn het dierlijke ontstegen, waardoor we de mogelijkheid kregen om God lief te hebben, maar

God heeft geen offers nodig om onze zonden te vergeven. Het Offer van Christus gaat veel dieper dan enkel het wegnemen van schuld; het is de totale verzoening tussen God en mens, het beslechten van de eindeloze afstand die de mens gecreëerd had tussen haar en God, het is de vereniging tussen hemel en aarde. Het Offer bekrachtigd zo elk sacrament dat de Kerk toedient, elk offer van gebed, versterving of naastenliefde dat wij Hem brengen, elk lijden dat we aan Hem opdragen, elke handeling van goede wil die wij voor God deden zonder dat we het wisten en alles wat wij in dankbaarheid en ver

Abram vroeg: `Jahwe, mijn Heer, hoe kan ik weten dat ik het inderdaad zal krijgen?' Hij zei tot hem: `Haal een driejarige koe, een driejarige bok, een driejarige ram, een tortel en een jonge duif.' Hij haalde dit alles, sneed de dieren middendoor, en legde de stukken tegenover elkaar; alleen de vogels sneed hij niet door. [...] Toen de zon was ondergegaan, en het helemaal donker was geworden, zag Abram een rokende oven en een vurige fakkel, die tussen de stukken door gingen. -Genesis 15, 8-10.17; WV75 Hierin lees ik dat hij de stukken tegenover elkaar legt en alleen de vogels ni