Robert Frans

Willibrordvertaling - 51% Nieuwe Bijbelvertaling - 47% Groot Nieuws Bijbel - 40% Herziene Statenvertaling - 38% NBG-vertaling 1951 - 38% Het Boek - 34% Statenvertaling - 30% Naardense Bijbel - 26% Bijbel in Gewone Taal - 17% Komt inderdaad aardig overeen met mijn voorkeuren, hoewel ik zelf de Naardense Bijbel wat hoger zou plaatsen en Het Boek en de Groot Nieuws Bijbel lager. De Naardense is vooral poëtisch heel interessant. Hoewel ik met de Groot Nieuws Bijbel een bijzondere band heb; het was mijn allereerste bijbel. En die heb ik nog steeds liggen.

Mag ik je dan voorstellen, de katholieke Magnificat: Dit is gezongen op een meer plechtige melodie; meestal wordt een andere, meer eenvoudige gebruikt. Het is dus het gehele gedeelte en wordt tijdens de vespers gezongen, na de psalmen en Schriftlezing. Vóór en na het magnificat wordt, net als bij de psalmen, ook een antifoon gezongen of gebeden. In de kerk wordt op zondagen en hoogfeesten vóór of tijdens het Magnificat gewoonlijk gewierookt. Tijdens de lauden zingen of bidden we het Benedictus, ofwel de lofzang van Zacharias, en tijdens de completen zingen we het Nunc Dimitt

Ik ben prima op de hoogte van het NT, dank u, en ik verwees zelfs nog naar die teksten in mijn vorige schrijven. In beide NT-teksten staat nergens dat je het strafrecht buiten de deur moet houden bij het opsporen en berechten van (ernstige) delicten. Er staat alleen dat als iemand openlijk zondigt binnen de gemeenschap, je diegene erop moet aanspreken en eventueel diegene moet ex-communiceren als de ernst van de zonde daartoe aanleiding geeft (lang niet alle zonden doen dat namelijk). Dit sluit het erkennen van het strafrecht dan ook niet uit, integendeel; God heeft de overheid het zwaa

Het is maar net hoe je de bijbel wil lezen; zij geeft bepaald geen uitgebreide juridische richtlijnen in geval van excommunicatie. Het enige wat je tegenkomt, is dat Jezus zegt dat je eerst persoonlijk met een zondaar moet praten, eventueel nog met een paar anderen erbij, voordat je het bij de gemeente brengt, en Paulus die een gemeente waarschuwt een zekere man te ex-communiceren. De katholieke Kerk kent zelf ook excommunicatie van rechtswege, bijvoorbeeld bij het uitvoeren van een abortus. Je mag dan niet meer deelnemen aan de sacramenten, ook niet als niemand het feit gezien heeft, totdat

Anderzijds, als de rechter een Getuige veroordeelt voor kindermisbruik en het bewijs daartoe dus wettig en overtuigend acht, waarom zou dat dan geen uitsluiting van rechtswege kunnen betekenen? Dan is er geen extra onderzoek van de ouderlingen nodig, maar dan weet je als Getuige: zodra de rechter mij daarvoor veroordeelt, dan ben ik automatisch niet langer meer een Getuige van Jehovah. Even de uitsluiting afkondigen binnen de gemeente zoals bij jullie gewoon is, de beschuldigde eventueel eraan herinneren dat hij uitgesloten is, natuurlijk vooral ouders waarschuwen dat de beschuldigde veroo

Ondanks de frustraties, soms lusteloze dagen, zondige neigingen, twijfels hier en daar, verstrooiïngen en de ellende die ik om mij heen zie en mij soms machteloos doet voelen, maakt het leven met God mij inderdaad gelukkig en anders het leven in elk geval een heel stuk waardevoller. Alleen liefde en mededogen kunnen een mens gelukkig maken, al het aardse is slechts tijdelijk en vluchtig. Misschien denk je dat je zonder God pas echt vrij en gelukkig zou zijn, maar uiteindelijk blijkt het leven dan ook maar net zo gewoon en alledaags te zijn, doch zonder je grootste Geliefde. En blijken zelfs

Maakt het leven met God je niet gelukkig dan?

Ik heb het rapport niet gelezen, maar ik had begrepen dat het misbruik binnen de JG niet adequaat kon worden aangepakt vanwege de gesloten cultuur binnen die gemeenschap, gecombineerd met een algemeen gedeeld wantrouwen jegens de buitenwereld, en ook de geheimhouding rondom de interne afhandeling van zulke misstanden. Stel dat een zogenoemd gerechterlijk comité van ouderlingen binnen de gemeenschap kennis ervan neemt dat iemand een kind heeft misbruikt, dan mag zij dat niet doorgeven aan de rest van de gemeenschap, ook niet bij eventuele uitsluiting van die persoon. Eigenlijk zijn het dus

Begrip ja, maar wel allereerst ten voordele van het slachtoffer. Voor de dader is er weliswaar hoop, omdat die er voor iedereen is, maar hij of zij zal een lange weg van berouw, bekering, loutering en verzoening moeten ondergaan, om weer in het reine met God te komen. En God heeft wellicht alle tijd daarvoor, maar de dader vaak niet; elke dag kan immers je laatste zijn en als je sterft, dan ligt je bestemming vast. Gods genade is wellicht gratis, daar is het genade voor, maar bepaald niet goedkoop. Op acties volgen consequenties en die zul je ook zelf (grotendeels) moeten dragen. En God help

God kan het lijden ten goede keren en zo de schade die wij aanrichten in iemand herstellen, maar Hij zal nóóít het lijden om die reden toestaan of gebruiken. Hij heeft het lijden niet nodig en zal het ook nooit nodig gaan hebben. En al helemaal de zonde niet. Seksueel misbruik is daarom nooit of te nimmer een positieve ontwikkeling te noemen, ook niet als het kind er uiteindelijk sterker uit zou komen. Het is iets wat het kind integendeel voor het leven kan beschadigen, zeker als het structureel is, inclusief niet zelden ook het gezin zelf waarin het opgroeit. Wanneer je een kind misbru

Meer dan een kwart eeuw oud, maar maakt nog steeds diepe indruk:

Omdat er naast de bijbel ook nog zoiets als een geloofstraditie bestaat, verkondigd en uitgewerkt door de Kerk. De Schrift verkondigt ons het evangelie, de Kerk geeft deze door en past haar toe in het dagelijks leven. Met vallen en opstaan uiteraard, maar altijd vertrouwend op de Geest die haar daarin leidt. Ook bestaat er nog zoiets als het eigen geweten, waarin God je direct de weg wijst in wat je moet doen, met name als je je geweten blijft aanscherpen aan het Evangelie door gebed, sacramenten en naastenliefde. Sta me van daaruit daarom toe te reageren op delen van je openingspost:

Wel, je moet er rekening mee houden dat de bijbel sowieso een vrij pittig boek kan zijn voor een nieuweling als jij. Het bestaat uit verschillende boekjes, waarin mooie verhalen en mythen worden afgewisseld met lange geslachtsregisters en oude offerwetten, en die niet altijd op de meest voor de hand liggende volgorde staan. Deze boeken zijn verdeeld in twee delen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Voor iemand als jij is het daarbij denk ik het beste om met het Nieuwe Testament te beginnen (vanaf het boek Matteüs), omdat die direct over Jezus en het christelijk geloof gaat. De bij

Mooi om te horen dat je geïnteresseerd bent. De meestgebruikte bijbelvertalingen zijn De Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) en de Willibrordvertaling '95 (WV). Beiden lijken heel erg op elkaar en zijn goed leesbare vertalingen in hedendaags Nederlands. De NBV is daarbij meer protestants en de WV meer katholiek. Dat laatste houdt vooral in dat er meer boeken inzitten. Voor een 'nieuweling' als jij zal dat echter niet zoveel uitmaken en kun je rustig een van deze twee kiezen. Lees je liever in eenvoudige taal, dan kun je de Bijbel in Gewone Taal (BGT) aanschaffen. Die is speciaal bedoeld voo

Wie er met wie mogen trouwen is inderdaad grotendeels cultureel bepaald, maar je ziet als universele moraal wel dat blijkbaar niet iedereen zomaar met iedereen kan trouwen. Elke cultuur kent regels en waarden omtrent het huwelijk (en seksualiteit), die meestal ook is gebaseerd op gezinsvorming en of de bescherming van het gezin en vaak ook de familie en de gemeenschap. Ook in Nederland moet er bij een scheiding immers een ouderschapsplan worden overlegd, ter bescherming van de kinderen, en wordt geruzie over de rug van de kinderen eigenlijk altijd als laaghartig beschouwd. Ook door de ruziën

Mjah, ik had toch ook begrepen dat de Verlichting juist een strengere, seksuele moraal predikte, omdat de ratio immers belangrijker was. En dat de Kerk eigenlijk pas sinds die tijd ook strenger in haar seksuele mores werd en dat rationele denken dus enthousiast overnam, inclusief het afwijzen van bijvoorbeeld masturbatie, terwijl daarvóór er eigenlijk niet zo op werd gelet. Met de tijd meegaan is wellicht niet altijd het beste idee. Ik vraag me dan ook af in hoeverre men daarvóór nu werkelijk negatief tegenover homoseksuele uitingen stond, of misschien niet eerder gewoon wat onverschillig

De laatste tijd speelt een aardige gedachte door mijn hoofd, die ik vast wel hier kan delen. Uiteraard met de bedoeling om genadeloos afschoten te worden. Er bestaat een medicijn dat ervoor zorgt dat je tijdelijk geen nieuwe herinneringen kunt aanmaken. Gedurende die tijd herinner je je dus helemaal niets. Uiteraard is het een zeldzaam medicijn, die enkel toegediend kan worden als de patiënt een extreem traumatische geneeskundige behandeling moet ondergaan. De ervaring is bij gebruik ervan, zo begrijp ik, heel vreemd. Stel dat je een uur lang je niets zou kunnen herinneren daardoor en j

In verschillende operatiekamers worden op voor het oog onbereikbare plekken stiekem tekens neergelegd, bijvoorbeeld bovenop hoge kasten, tegen de muur. Mensen die dan zeggen een uittreding te hebben gehad tot hoog bovenin de operatiekamer, zouden die tekens dan moeten kunnen omschrijven. Voor zover ik weet, is het echter nog nooit gebeurd dat zo iemand dat daadwerkelijk kon. Het lijkt er dan meer op dat ze op een bepaalde manier toch bij bewustzijn zijn geweest gedurende de operatie en dat de uittreding een geavanceerde illusie is van de hersenen. Hoe dat dan weer precies ziet, weet ik nie

Jawel, dat kun jij wel en heel goed zelfs. Er is alleen een belangrijk verschil: jij past al die teksten over de hemel en de 'hemelse opstanding' toe op uitsluitend een speciale klasse van slechts 144.000 'gezalfden'. Dus elke keer als jij in de Schrift leest over de gezalfde broeders en zusters van Christus, het kindschap Gods, de uitstorting van de heilige Geest, de gemeenschap met Christus door het nuttigen van zijn Lichaam en Bloed, de hemelse woning met vele kamers, de martelaren die in de hemel bidden om gerechtigheid, de te verzamelen schatten in de hemel, de groten en kleinen in het

Twee dingen: 1. Als God het wil, kan Hij je een glimp van de hemelse heerlijkheid laten zien of ervaren, zoals Hij ook bij Paulus gedaan heeft (vgl. 2 Kor 12,2-4). Zoiets wordt meestal een mystieke ervaring of vertroosting genoemd en dergelijke ervaringen zijn eigenlijk niet echt goed te omschrijven in woorden. Vandaar de uitgebreide muzikale, liturgische en artistieke cultuur binnen onder meer het katholicisme en de vele wonderlijke verhalen in onder meer de Schrift. Of BDE's daadwerkelijk het hiernamaals tonen, dat betwijfel ik, maar het zijn vaak wel intense ervaringen die de pat

Klopt, omdat je daar niet voor kiest. Maar met de robotica in ontwikkeling, kun je wel degelijk een computerprogramma een lichaam geven, waarmee het zich kan voortbewegen in deze wereld. In feite veranderd er dan echter niet zoveel, want daarvóór had het programma ook al een lichaam, dat ervoor zorgde dat het programma functioneerde. Alleen kon hij zich niet ermee voortbewegen. Een meer substantiële verandering zou zijn wanneer een personage in een boek, door een mens geschreven, daadwerkelijk met lijf en ziel hier in onze eigen werkelijkheid zou verschijnen en de eigen schrijver zou ku

Wat je geeft is wat je ontvangt. De grootste is degene die de kleinste durft te zijn. Het meest vrij is degene die het minst nodig heeft. Hoe minder verwachtingen, hoe meer vrede. Echt geluk is anderen gelukkig maken en daar gelukkig van worden. Behandel de ander zoals je zelf behandeld wil worden. De basis van de menselijke moraal ligt dus in liefde en mededogen, in het niets anders nodig hebben dan het leven vanuit deze beginselen. In het zich onthechten van egoïsme, materialisme, machtszucht en het constante oordelen over anderen. Het is het ten volle dankbaar aanvaarden va

Tenzij het oosters-orthodoxe vogels zijn. Die kun je herkennen aan hun baard.

Voel je altijd vrij om te reageren. Zij is inderdaad grotendeels gebaseerd op de bijbelse verhalen, maar heeft deze voor zover ik weet herverteld en een meer apocalyptische duiding gegeven, met meer nadruk op het laatste oordeel, de legitimiteit van Mohammeds profeetschap en de oproep tot gehoorzaamheid aan God en Mohammed. Met name tussen Mattheüs, Marcus en Lucas inderdaad, die daarom de synoptische evangelieën worden genoemd. Wat ik begrepen had, gaat men er vanuit dat zij alledrie uit dezelfde bron putten, namelijk uit Marcus of uit een hypothetisch Q-evangelie. Desid weet

De bijbel is dan ook niet één boek, maar een verzameling geschriften, die ontsproten zijn uit vaak eeuwenoude orale tradities. Al die tradities zijn met name tijdens de Babylonische ballingschap op schrift gesteld en geredigeerd door verschillende schrijvers en redacties. Tien mensen kunnen elk prima één verhaal goed onthouden en doorvertellen op de door mij geschetste manier, zeker als je dus niet anders gewend bent. Er hoeft dan vervolgens maar één iemand die tien verhalen te horen, op schrift te stellen en te bundelen. Welnu, stel dat elke verteller nu tien verhalen weet te onthouden (e