Robert Frans

Mark33, ik zal op je punten ingaan. Dat mensen in het bovennatuurlijke geloven, wil inderdaad niet zeggen dat het er dan ook is. Dat lijkt mij ook evident. Als je niet gelooft dat het bovennatuurlijke bestaat, dan heb je inderdaad weinig keuze dan het als verzinsel af te doen. Ik geloof dat het echter wél bestaat, dat het invloed heeft op mijn ziel (dus hetgeen wat overblijft als mijn lichaam inclusief hersenen wegvalt) en dat het hersenwerk dat je al beschreef enkel een reactie is op het bovennatuurlijke. Vergelijk het met die radio: die ontvangt ook enkel en reageert daarop. Het maakt nie

Ach kijk, dan zien jullie weer meer dan ik. Heb zelf natuurlijk ook geen problemen met die spullen.

Mark33, mensen kunnen over het bovennatuurlijke spreken als ze simpelweg niet aannemen dat enkel het natuurlijke zou bestaan. Hoe ze tot het bovennatuurlijke komen, dat verschilt per religie. Maar vaak komt daar wel een stukje openbaring bij kijken, dus het geloof dat het bovennatuurlijke mededelingen kan doen en zich zo kenbaar kan maken aan het natuurlijke. Hoe het bovennatuurlijke dat echter doet, dat verschilt per godsdienst of levensbeschouwing. In het christendom geloven wij bijvoorbeeld dat profeten en volksleiders over God hebben medegedeeld en dat uiteindelijk God zelf in de Persoon

Interessant stukje, Iriacynthe. Mij valt het ook wel eens op dat veel als neutraal bekend staande winkels (Marskramer, of gewone cadeauwinkels) vaak wel Boeddha's of andere oosterse devotionalia in de schappen hebben staan, en niemand dat een probleem lijkt te vinden. Schijnbaar niemand vindt dat opdringerig of zo, of heeft meteen het idee dat Marskramer boeddhistisch geworden is. Ik vraag me dan af wat er zou gebeuren als Marskramer, of die andere winkels, bij wijze van experiment, allerlei crucifixen en andere christelijke devotionalia in de schappen zouden zetten, in dezelfde hoeveelheid

Barbara van loo, als God mij dit zou vragen: "RobertF, hoe kon je nu geloven dat Ik, als Schepper van hemel en aarde, als Man gestorven zou zijn aan een kruis, en hoe kun je nu geloven dat de Bijbel mijn Woord zou zijn, terwijl het zo vol tegenspraak zit?" Dan zou mijn antwoord zijn: "Ik weet niet wie u bent, maar ik zou graag alsnog de échte God te spreken willen hebben. Want ik kan me niet voorstellen dat God niet weet dat ik niet de Bijbel, maar Christus zelf als zijn Woord zag, net zoals zo'n beetje elke christen. Ik kan me niet voorstellen dat een almachtige God níét als kwetsb

Wat Open Doors onder vervolgde christenen verstaat wordt op haar website hier omschreven.

Nou, dat valt wel mee hoor. Ik probeer dingen weleens voor mijzelf te beredeneren en soms valt dat goed uit en soms niet. Waarom NPF ineens wél mag, dat weet ik ook niet. Want zo erg natuurlijk is dat nu ook weer niet, ook al wordt er dan geen rubbertje, spiraal of pil gebruikt. Het is eigenlijk een wat geforceerd gedoe met schemaatjes, thermometers en jezelf dáár bevoelen, en het liefst nog tussen het wakker worden en opstaan in. Zodat je als vrouw iets te weten komt wat je van nature helemaal niet zo nauwkeurig weet. Waarschijnlijk is het toch een compromis tussen het seksuele ideaal

Is die vraag tot mij gericht, Bonaventura?

Rotsblok, omdat men zo op verkeerde wijze met seksualiteit omgaat, waardoor men te vaak alleen maar meer ellende krijgt. Naast het liefdesaspect is seks namelijk ook nog zoiets als een natuurlijk voortplantingsmechanisme. Je kunt er dus ook kindertjes van krijgen. Dat willen mensen dan niet, maar ze willen dat mechanisme wél weer in werking stellen. Als ze dan alsnog kindertjes krijgen, omdat voorbehoedsmiddelen feilbaar blijven, dan zijn die kindertjes hun leven lang niet altijd zeker, zolang ze nog afhankelijk zijn van de baarmoeder. Mensen willen dus graag genieten, zonder verantwoordeli

Rotsblok, wat ik probeerde te zeggen is dat religieuze ervaringen reacties van de hersenen zijn op het bovennatuurlijke, dus niet het bovennatuurlijke zelf. Want het bovennatuurlijke is niet te ervaren met enkel een natuurlijk lichaam, want dan zou het niet bovennatuurlijk meer zijn. Het is een zaak van de ziel en dat gaat dus dieper dan het gevoel of zelfs het verstand. Die twee dragen bij aan de interpretatie van de reactie van het lichaam erop, maar kunnen dus niet het bovennatuurlijke zélf direct doorgeven. Nogmaals als voorbeeld de Communie: als ik Christus' Lichaam ontvang, gebeurt er

Dit was mij al langer bekend, dat je religieuze ervaringen zou kunnen oproepen door het stimuleren van bepaalde hersenen. Of die onderzoeken nu daadwerkelijk betrouwbaar zijn, daar mogen wetenschappers zich over uitspreken, maar het zou best kunnen. Net zoals een radio signalen ontvangt door slechts een technisch gebeuren, maar toch prachtige, echte muziek ten gehore kan brengen. Volgens een aantal of meer christelijke mystici is God dan ook niet te ervaren, maar ontvang je hoogstends een gevoel van vetroosting. Wat men kan ervaren is mooi, maar nooit God zelf, omdat het bovennatuurlijke en

Wellicht dat ik me inderdaad wat moet nuanceren. Zelf zie ik echter wel verschil tussen gebruiken en geloofsbelevingen. Hoewel gebruiken vaak wel daaruit voortkomen en daardoor weer in verschillende kerken op eigen wijze terugkomen. De charismatische traditie bijvoorbeeld zie ik meer als een vorm van spiritualiteit, die binnen de katholieke Kerk dan ook een andere vorm heeft dan binnen de protestantse kerkgemeenschappen. De basisgedachte is hetzelfde, namelijk meer nadruk leggen op de gaven van de heilige Geest, en er zijn ook overeenkomsten in de vorm, maar er zijn ook verschillen. De cha

Overigens kan ik mij de bezwaren van Machiavelli prima voorstellen. Als je niet katholiek bent, moet je je eigenlijk ook niet katholiek gedragen, maar beter je eigen tradities verdiepen en zo verrijken. Daarom slaat het bijvoorbeeld ook nergens op als Hollanders als Indianen zouden willen leven: dat past totaal niet in onze westerse cultuur, waardoor de Indiaanse cultuur geheel verwatert tot wat de Hollander aardig en leuk vindt. Het hedendaagse overnemen van riten is dan eigenlijk ook niet te vergelijken met het kerstenen van riten door zowel joden als katholieken destijds. Dat was omdat me

Quote: Op woensdag 05 januari 2011 09:25:22 schreef Hongerige Wolf het volgende: Wat zijn dit dan bijvoorbeeld voor dingen? Denk aan het toestaan van de volkstaal in de Liturgie, het opdragen van de Mis door de priester richting het volk in plaats van richting het oosten, de versobering tot afschaffing van verschillende rituelen, het toestaan van strofische volkszang in plaats van het gregoriaans, bepaalde moderne invloeden of geloofsbelevingen in de Kerk (denk bijvoorbeeld aan de charismatische beweging), dat soort dingen.

Het blijft inderdaad apart om te zien dat sommige protestantse gelovigen iets kunnen afwijzen, alleen omdat het "rooms" zou zijn. Zo heb ik er ook wel een aantal gekend in mijn vorige kerkgemeenschap. Maar ja, soms zie je ook wel zeer orthodoxe katholieken die alles afwijzen wat in hun ogen te protestants zou zijn. Klein beetje kinderachtig allemaal, wat mij betreft.

Werkelijk, van de opkomst van de zon tot aan haar ondergang is mijn naam groot onder de volken; overal wordt aan mijn naam een wierookoffer en een reine offergave gebracht. (Maleachi 11) En dat gebeurt dus nog steeds tot op de dag van vandaag. Net zoals in het OT al dagelijks wierook werd gebrand in de tempel. Het aansteken van de kaars in relatie tot de Schrift heb ik hier al uitgelegd. Zelf heb ik het idee dat er grofweg twee verschillende manieren zijn van kijken naar gebruiken die niet (direct) in de Schrift omschreven staan. De eerste manier zegt: wij lezen over dat gebruik niets in

De Mensenzoon gaat wel heen zoals over Hem geschreven staat, maar wee die mens door wie de Mensenzoon overgeleverd wordt. Het zou beter zijn voor die mens, als hij niet geboren was. (Matteüs 26:24) Jezus was dus volgens Matteüs niet zo heel erg blij met het plan van Judas. Dat Hij heen moest gaan, dat was onvermijdelijk, maar degene die Hem verraden heeft, laadde een onmetelijk grote schuld op zich. Ook Marcus citeert deze uitspraak van Hem. De kans is dus aanzienlijk dat Judas heden ten dage het bokje is, hoewel we dat natuurlijk nooit zeker weten. Ik denk echter dat dat niet had hoeven

Gilrea, je kan ook zonder kaarsjes en zonder afbeeldingen aan een heilige vragen om voorspraak. Dan gebruik je gewoon woorden. Kaarsjes en beelden zijn enkel deel van de liturgische taal waarin je ook je gebeden kunt "uitspreken." Ze kunnen je helpen in je gebed als je even geen woorden weet, ze kunnen je helpen je op de heilige of op Christus zelf te richten, maar meer ook niet. Vergelijk het met een foto van een geliefde: niet nodig, maar wel mooi om te hebben.

Machiavelli, dan moet je ook niet naar dat boek vragen. Ik heb nu eenmaal niet alle indirecte bedoelingen meteen door en zo zijn er meer mensen die dat niet altijd hebben. Zéker omdat we hier enkel met tekst te maken hebben. Het vragen om voorspraak bij Maria verschilt in de essentie niet van het vragen om voorspraak bij andere heiligen. Wij geloven enkel dat zij, zoals je dus al wel, een belangrijkere en essentiële rol speelde en speelt in het heilsplan en in de heilsgeschiedenis van God. Zij is onze Moeder en de Moeder van God en heeft op zeer directe en verheven wijze bijgedragen aan o

Klopt Machiavelli, het is en blijft het Offer. Maar ik geloof dat dat woord méér inhoudt dan enkel dierenoffers op een altaar in een tempel. Ook vandaag de dag wordt het begrip offer breder getrokken dan enkel op godsdienstig niveau. Denk aan sporters die zeggen offers te brengen voor hun discipline, of mensen die hun lijden voor de goede zaak als een offer ervaren. Het Offer aan het Kruis is de volstrekte zelfgave van Christus en zo ook de heiliging van het lijden, waarbij de dood zijn angel verliest en mensen weer tot God kan brengen. Dat blijft dan ook het idee achter een offer: zelfgav

Machiavelli, in het door jou genoemde boek wordt inderdaad een speciaal hoofdstuk (hoofdstuk 14) aan Maria gewijd. Het gaat in op de over haar bestaande dogma's en leerstellingen en over verschillende mariale devoties, die echter ook weer in andere hoofdstukken terugkomen (zoals de rozenkrans). Het kan ook bijna niet anders, omdat zij volgens het katholieke geloof inderdaad de Moeder Gods is, de Moeder van de Kerk en daarom de belangrijkste heilige voor haar.

In de hemel mag je meeleven met mensen, zo ik begrijp, maar wel op volkomen vredige wijze, zoals Christus dat ook doet. En met vredig bedoel ik niet onverschillig of apathisch, maar juist met een diepe bewogenheid, of juist met een diepe "heilige woede," doch met de diepe vrede in je ziel, omdat je weet dat alles in Gods hand is en elk lijden als een offer aan Hem opgedragen kan worden en zo deel kan worden van Christus' lijden. En door die liefde zul je graag voor diegene bidden.

Zij zullen dan waarschijnlijk meer hebben met het beeld van Christus die als Mens door het lijden gaat en zo hen daarin ontmoet en zo ook hun lijden en straks hun dood een bijzondere, geheiligde betekenis geeft. Of met het beeld van Christus die als Bruidegom zich geheel geeft aan de Bruid en zich zo volmaakt kwetsbaar opstelt, zodat Hij echte liefde van degene kan ontvangen en diegene zich ook aan Hem kan geven, juist door het lijden heen. Het Offer zal hen op andere wijze tot grote troost en onmisbare kracht zijn en zal zo de afstand tussen God en mens dichten. Want dáárvoor is Christus aa

Gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar zieke wel. (Lucas 5,32)

Het beste ziekenhuis is het huis waar de meeste zieke, gewonde en wegterende mensen liggen. Een ziekenhuis waar alleen maar gezonde mensen rondlopen is verdacht, evenals een ziekenhuis waar je niet te ziek mag zijn, omdat je anders voor een gesloten deur staat. In een goed ziekenhuis kom je dan zowel gezonde als zieke mensen tegen, waarbij de gezonde mensen de zieke mensen bijstaan en zelf ook erkennen zó weer ziek te kunnen worden. In een goed ziekenhuis wordt dan vaak ook veel duidelijker zichtbaar wie er echt ziek zijn en wie echt gezond. Niemand kan er zich meer beter voordoen dan hij i