Robert Frans

Het idee dat de dood per se iets vijandelijks is waar iedereen gered van zou moeten worden, is niet altijd een juist idee. Ongetwijfeld is Jozef na een prachtig en gezegend leven, waarin hij Jezus mocht opvoeden en voor de Moeder Gods mocht zorgen, in bijzijn van zijn familie in vrede heengegaan en opgenomen in de hemelse heerlijkheid, waar hij samen met de Moeder Gods en alle engelen en heiligen voor eeuwig verenigd met God mag zijn, door Christus, die hij zo intens heeft liefgehad al ware het zijn eigen zoon. Zijn dood was een schitterende kroon op zijn leven en zo mag de dood van elke chris

Ook wel grappig af en toe: over the top actiefilms die zichzelf niet erg serieus nemen. Daarvan heb ik er twee op de plank: 2012 en Wanted. 2012 moge bekend zijn: het laat zien wat er volgend jaar op 21 december gaat gebeuren. Wanted gaat over een ultrageheime broederschap van welhaast bovennatuurlijk getalenteerde moordenaars (kogels afbuigen bij het schieten, de meest onwaarschijnlijke stunts, dat werk), dat van het lot steeds gecodeerd in een weversgetrouw medegedeeld krijgt wie er nu gedood moet worden. Een kantoorpikkie met angstaanvallen komt willens en wetens in die broederschap terecht

Ik had begrepen dat Eulogía eens had gezegd dat God het vele geld op de wereld onder de christenen wil verdelen, omdat zij met dat geld onder leiding van Gods genade veel goede en zinnige dingen voor zijn Koninkrijk en dus voor de behoeftige mensen om hen heen zouden kunnen doen. De reden dat God een christen rijk zou maken, is dan dus opdat de christen het geld gul zou weggeven, of er volop goede dingen mee zou kunnen doen. Die rijkdom is dan ook voor de christen zelf een zegen, mits hij er dus volop vrucht mee draagt en op die manier geniet van wat hij heeft en wat hij voor God mag doen.

Ach kijk, een wolk van alcohol drijft nu boven Nederland... Nou ja, als sommige mensen komende dagen extreem vrolijk zijn, dan weet je in elk geval zeker dat zij het luchtalarm niet gehoord hebben.

Ja, ilsefecit, maar jij maakte hem in je eentje. Als echter, laten we zeggen, een stuk of vijf mensen aan een kalender werken, dan lijkt het mij wel héél onwaarschijnlijk dat ze april per ongeluk 36 dagen meegeven. Zoiets vergeet de groep alleen als de hele groep het eigenlijk niet zo belangrijk vindt hoeveel dagen elke maand eigenlijk precies zou moeten hebben. En zéker de christelijke feestdagen, dus die van die religie waarmee Europa zo'n beetje is opgegroeid, kun je onmogelijk met de hele groep zomaar vergeten.

Ook zij die gedeeltelijk of volstrekt ongelijk hebben, zijn niet meer of minder dan wij die het meest gelijk hebben. Het idee dat je arrogant zou zijn wanneer je zegt dat iemand ongelijk heeft en jij daardoor meer gelijk, is een vrij relativistisch, maar niet per se correct idee.

WillemV, daar heb je natuurlijk gelijk in. Maar in de schepping ontdekt ik vooral ook haar volstrekte onverschilligheid. Ze is zowel lieflijk als wreed, zowel mooi als afschuwelijk. Dat maakt haar fascinerend en ik denk dat ook daarin je kunt ontdekken dat er méér is dan enkel die onverschilligheid.

Ik denk dat liefde een bijzondere en diepe vorm van vriendschap is en een sluitende definitie niet te geven is, maar dat mensen dat in relaties met elkaar dienen te ontwikkelen. Ruzies ontstaan dan denk ik ook voornamelijk daar waar men verkeerde verwachtingen van elkaar heeft, elkaar niet als geheel gelijkwaardig acht en elkaar dus de eigen definitie van liefde wil opdringen. Zodra iemand tegen je begint met "als je écht van me houdt..." dan weet je dat diegene jou dus zijn of haar definitie wil opdringen. Diegene meent dat jij niet echt weet wat liefde is en meent dat hij of zij dat wél

Mark33, ik heb het idee dat jij onder kennis enkel empirische, wetenschappelijke kennis verstaat. Terwijl zelfs wetenschap niet enkel uit natuurkunde en wiskunde bestaat. Kunst is ook kennis, want zij openbaart wat de mens écht bezighoudt en wat haar drijft. Net zoals literatuur; lees een boek en je leert wat er zoal in een schrijver omgaat en hoe hij scheppende tot zijn verhaal gekomen is. Juist door kunst, muziek en literatuur (vanaf nu even samengevat in het begrip cultuur) leer je de mens en haar drijfveren kennen. Daarom stuwen ze ook de mens vooruit, worden culturen ontwikkeld juist doo

Machiavelli, natuurlijk mag je dat zeggen, als je dat werkelijk gelooft. Of het altijd even zo tactvol is om je buurman er direct mee om de oren te slaan, is natuurlijk een andere discussie, maar als je werkelijk gelooft dat bijvoorbeeld de paus de anti-christ is, dan moet je dat kunnen betogen. En moet ik daar weer rustig tegenin kunnen gaan met mijn argumenten. En tja, als je kunt aantonen dat de paus inderdaad impotent is en inderdaad een fikse blijvende hersenbeschadiging zou hebben opgelopen, dan zij dat zo. Alleen is dat natuurlijk niet erg netjes om te doen, daar dat toch iets privé

Dat weet ik niet, ik doe mijn boodschappen niet bij de Albert Heijn en heb ook niet zo'n kaart. Maar als dat zo is, dan zou ik in elk geval dáárvoor gaan.

Hoe hebben ze dát nou kunnen vergeten...

Houd er alleen wel rekening mee dat als je zo'n bonuskaart haalt, ze dan wel in elk geval je naam en adresgegevens weten en ook precies week na week of dag na dag kunnen bijhouden wat je aan producten haalt in de winkel. Echt privacy heb je daarin dan niet meer. Gratis is zo'n kaart dus bepaald niet, maar je moet natuurlijk zelf bepalen of je het er voor over hebt.

Quote: Op donderdag 13 januari 2011 17:54:24 schreef Eulogía het volgende: Ik dacht nog aan het volgende. De Engelse Bijbel spreekt over 'submission' van de vrouw aan de man (Ef. 5:22). God vraagt aan de vrouw om mee te doen aan de 'missie' (mission) van de man. God heeft een opdracht gegeven aan de man, die hij alleen niet kan volbrengen. Hij heeft aan de man een helper gegeven om die opdracht uit te voeren (Gen. 2:18). Het zou me niets verbazen dat God Adam liever voor Zichzelf had gehad, zoals een man zijn vrouw, en dat Hij het maar zozo vond dat hij aan de schepping niet geno

Ik ga elke zondag zodra mogelijk, en ook eenmaal in de week hier als ik er op tijd aan denk. En zolang ik in elk geval op zondag ga, vind ik het wel best allemaal. De Mis is voor mij het belangrijkste in het geloof en kan ik dus niet zomaar overslaan. Ook niet als het een saaie Mis gaat worden door die en die priester, dan nog blijft het de Mis en blijf ik Christus nodig hebben. Officieel geldt in onze Kerk ook nog zoiets als een zondagsplicht, maar dat boeit mij verder niet zo. Ik ga omdat ik Christus niet wil en kan missen en dat is dat.

Het idee daarachter is volgens mij dat het kind uiteindelijk uit de vader voortkomt en dat de vader de geslachtslijn doorzet. Het zaad komt immers uit hem en ook in de Schrift lees je dat in die tijd dat de vaders de geslachtslijn voortzetten. Zo draagt dus de moeder het kind, maar de vader de naam.

Zelf heb ik het idee dat de betekenis van vrijheid van meningsuiting nogal verwaterd. Aanvankelijk was het vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat iemand straffeloos kritiek mocht leveren op de overheid en op het koningshuis. Je mocht dus vrijuit spreken en met tegenargumenten aangeven waarom de overheid verkeerd deed, zonder dat je daarvoor opgepakt kon worden. Een zeer kostbare vrijheid dus. Nu lijkt het vooral een vrijbrief te zijn om maar wat in het rond te kunnen schreeuwen en mensen te beledigen of te kwetsen. Waarbij men de definitie "beledigen" zo ruim of juist zo eng mogelijk neemt,

Misschien oordeel ik wat hard, maar persoonlijk vind ik dat je op academisch niveau toch zelf je eigen scriptie zou moeten kunnen controleren op taalfouten en ondeugdelijke argumentatie of opbouw. En zou je toch zelf wel moeten weten hoe je zo'n ding vormgeeft. Ik vind zelfs dat je dat soort dingen op het HBO al moet kunnen. Het is dan vrij ernstig om te zien hoe klasgenoten op het HBO nog niet eens fatsoenlijk interpunctie toe wisten te passen, of het gebruik der alinea's. Niet dat ik daar altijd zo volmaakt in ben, daar ik ook niet geheel foutloos werk, maar toch... Een scriptie voor een a

Mark33, als je het niet erg vindt, zal ik enkel reageren op je drie laatste, vetgedrukte vragen, daar ik het idee heb dat die de essentie van je bericht omschrijven. Daarbij wil ook ik benadrukken dat ik er geen problemen mee heb dat je niet gelooft. Natuurlijk vind ik dat je heel wat mist, maar daar zul je het dan toch niet mee eens zijn, dus dat zit wel snor. Zelf probeer ik je ook geen wetenschappelijk bewijs aan te leveren en zie ik daar ook de noodzaak niet zo van in. Want de wetenschap is mooi en zeer van belang, en inderdaad zou geen godsdienst of levensbeschouwing strijdig met huidi

Dat zijn wel mooie gedachten. Ik denk dat wij daarom niet voor niets geloven dat God "in het verborgene" aanwezig is. Ik aanbid met eerbied U, verborgen God, die hier onder tekens waarlijk Zich verschuilt: aan U onderwerpt zich heel en al mijn hart, want U schouwend weet ik dat het niets vermag. [...] Jesus, dien gesluierd ik hier nu aanschouw, moge lessen, bid ik, zich mijn grote dorst; dat ik ongesluierd ziende uw aangezicht, zalig zij door 't schouwen van uw heerlijkheid. Amen. (vertaald uit de hymne Adoro te devote) God is dus wel letterlijk aanwezig, maar wel onder d

Zo had ik het begrepen inderdaad. Het is wat lastige materie en ik vind het dus nogal moeilijk om onder woorden te brengen wat ik nu probeer te zeggen. Dus dan maar een eigen gelijkenis. Vergelijk het met een schrijver die een boek schrijft en daarin personages laat optreden. Als die schrijver zich door te schrijven nu hevig bemoeit met zijn personages en die personages confronteert met een teken dat jij je met hen bemoeit, dan zou je dat schrijven jouw aanwezigheid kunnen noemen. Je zit nog wel achter je bureau, maar door je schrijven ben je toch aanwezig en met dat teken laat je dat extra

Zelf kies ik er ook voor om alleen te blijven, daar ik niet wil en kan trouwen en ook geen roeping heb tot het religieuze of geestelijke leven. Ik heb er ook een tijd me er geheel op bezonnen en een klein boekje geschreven over hoe je dat als gelovige op zinvolle en praktische wijze kunt doen (niet per se voor publicatie), inclusief het vermijden van mogelijke valkuilen. Zelfs geloof ik dat als je onvrijwillig eenzaam bent, het tóch mogelijk is er iets van te maken, hoe naar zo'n situatie ook is. Wat mij dan weleens opvalt is dat als ik zoiets zeg, ik meteen te horen krijg dat ik dat toch n

Ik denk dat wij niet zozeer de Sjechina in ons midden hebben, maar God zelf in eigen persoon. Volgens de katholieke en orthodoxe Kerken bijzonder direct in de gedaante van het geconsecreerde Brood en in de sacramenten, volgens de protestanten in de verkondiging en in hun sacramenten of tekenen. De heilige Geest is niet zozeer enkel Gods Aanwezigheid, maar echt God zelf die in je woont. In het oude Israël was er afstand tussen God en de mens; Hij sprak door middel van profeten, waarvan Mozes de eerste en voornaamste was. Aanvankelijk was dat niet de bedoeling en sprak God direct tot het volk

* RobertF hoopt dat zijn bericht hier daarin al een beetje meer voorziet...

Plaatjes natekenen is misschien niet zo origineel, maar je leert er wel goed tekenen door en zo'n plaatje kan je creativiteit juist een impuls geven. Zodat je bijvoorbeeld begint met natekenen en uiteindelijk de afbeelding loslaat en met eigen fantasie de tekening verder afmaakt. Daarbij ben je vaak het meest origineel als je niet origineel wil zijn, maar gewoon begint. Dat geldt bij zowel tekenen als schrijven als wat dan ook.