Robert Frans

Je hoeft niet alles te lezen of te weten. Maar je hoeft dan ook niet over alles een eigen visie of mening te hebben. Zo heb ik ook lang niet alles van Calvijn gelezen, dus zal ik ook geen diepgaande discussie over hem kunnen voeren. Ik kan wel vanuit mijn katholiek verstaan de belangrijkste verschillen aangeven tussen het katholicisme en calvinisme, maar dan ook vanuit het besef dat er altijd nuances zijn, dat het enkel globaal spreken is en dat de ene calvinist zeker de andere niet is. Ik spreek dan vooral over het katholicisme zelf, niet eens zozeer over het calvinisme. Als een calvinis

@Gaitema Als je je er niet in wil verdiepen, dan kun je er dus ook geen oordeel over geven. En ja, als je iets zinnigs wil zeggen over andere godsdiensten en levensbeschouwingen, dan zul je je daarin ook moeten verdiepen. Anders kom je niet verder dan "de islam is fout, klaar." Heel leuk en aardig, maar bijvoorbeeld in gesprek met een moslim kom je daar niet verder mee. Je moet wel iets van diens godsdienst weten, om daar iets tegenover te kunnen stellen, om aan te kunnen geven waarín de islam dan van het christendom verschilt. In de roman 1984 proberen ze de taal zodanig te beknotten, da

In dit topic gaan we uit van de Schrift als het heilige boek van het christelijk geloof. De kwestie is dus enkel in hoeverre er tijdens de eredienst uit de Schrift gelezen dient te worden. Over andere boeken kunnen eigen topics geopend worden.

De liefde en eer tot God en de geestelijke voeding van de ziel. Er is geen sprake van methodes of van targets. Het is een mijn inziens onmisbaar onderdeel van de eredienst, omdat God door de Schrift spreekt. Lectio divina is een persoonlijke, contemplatieve manier van biddend lezen uit de Schrift. Het voorlezen vult de lectio aan en andersom. Daarom wordt ook in kloosters niet enkel aan lectio gedaan, maar wordt tijdens elk gebed ook uit de Schrift gelezen.

Tijdens de lezingendienst en de drie middaggebeden wordt echter toch niet uit het Evangelie gelezen/gebeden? Of vormen de zeven getijdengebeden tezamen één liturgie?

Het valt me weleens op dat niet in alle kerken altijd consequent uit de Schrift wordt gelezen tijdens de eredienst. Een tijd geleden bezocht ik eens een charismatische dienst waarin tot mijn lichte verbazing überhaupt geen Schriftlezing was en ook bijvoorbeeld bij de baptisten behelst de Schriftlezing nog weleens één kort stuk en dat is het dan. Bij gereformeerden is de Schriftlezing vaak al wel wat langer en sowieso altijd aanwezig in de liturgie. Toen ik na die charismatische dienst een aardige kerkganger nieuwsgierig vroeg hoe dat nu zat, zei hij dat het niet echt nodig was, daar tijdens de

Als ze in de oudtestamentische traditie stonden qua schrijven, dan wel. Het OT is namelijk nogal meedogenloos eerlijk over het falen en de mislukkingen van haar geloofshelden.

Vrouwen zijn echter weer in staat om met één woord iemand tot de grond toe af te fakkelen en maken daar ook niet zelden graag gebruik van. Lijkt mij níét handig voor zo'n ambt.

Het zal je verbazen hoe mensen in rampgebieden vaak juist tot God bidden en (uiteindelijk) antwoorden vinden op het overkomen leed. Zij kunnen niet zelden ook meer verdragen en zijn mentaal vaak dan ook sterker dan wij hier in het veilige, rustige Nederland. Het is dan ook niet aan ons om zomaar antwoorden aan te reiken bij mensen in nood. Die zullen zij uiteindelijk zelf vinden, samen met God, als zij dat willen. Wij mogen ze helpen in hun dagelijkse behoeften, met en voor hen bidden en we mogen vooral ook van hén leren.

Misschien is het handig om te weten dat je ook op afstand kunt bidden? Ik bedoel, als Jezus zelf ook op afstand mensen kon genezen, zoals bijvoorbeeld de knecht van de honderdman ("Heer, ik ben niet waardig dat Gij komt onder mijn dak..."), dan moet in jullie verstaan dat hier toch ook geen probleem zijn. Toch?

Ik denk dat het hetzelfde principe is waarom bijvoorbeeld karateka's een harde oerkreet laten horen als zij een plank doormidden slaan. Het bundelt als het ware heel snel je energie daar waar het moet wezen. Een vloekwoord bekt daarbij nu eenmaal erg lekker, zodat het voor veel mensen als extra krachtige oerkreet kan worden gebruikt.

Heel simpel, omdat Hij alleen de Middelaar ís. Toch mogen wij voor elkaar bidden en mogen wij mensen tot Christus brengen. Ik bedoel, stel dat jij aan de deur tot iemand spreekt over God en misschien diegene tot een Wachttorenstudie weet te bewegen, ben jij dan volgens het WTG ook niet voor diegene een soort middelaar die hem of haar naar God brengt? Handelt Christus volgens de WTG-leer dan niet ook door jou heen? En als jij voor iemand bidt, bijvoorbeeld voor die hele zieke zuster, ben jij op dat moment dan ook niet een voorspreker voor diegene en doe je voor diegene dan niet ook als het wa

Hoe weet je dan of dat vaak gebeurde of niet? Je kunt daar simpelweg niet over oordelen. Gegeven is dát mensen destijds massaal naar de kerk gingen, dat ook veel vaker bijvoorbeeld de biecht werd gesproken binnen katholieke streken en dat in bijvoorbeeld de bijbelgordel mensen nog steeds massaal naar de kerk gaan. Soms zelfs twee tot drie keer per zondag. De neiging is dan misschien om te denken dat het meer uit gewoonte zou zijn dan uit geloof, terwijl gewoonten toch ook op geloof gebaseerd kunnen zijn. Ik bedoel, driemaal daags eten is ook een gewoonte, een routine voor veel mensen, maar j

Het geluid in het Kiev-filmpje die ik poste, klinkt echter wel behoorlijk anders en heeft mogelijk dus wel degelijk een legitieme, industriële oorsprong. Het is dus mogelijk dat in andere filmpjes ofwel het Kiev-geluid ofwel het Red State-geluid is toegepast.

Zelfs onze grote vriend David Sörensen geeft op zijn website aan dat de geluiden in het oorspronkelijke filmpje prima te verklaren zijn en in de andere filmpjes erin geplakt zijn om goedgelovige christenen te trollen. Welnu, als zelfs Sörensen het niet gelooft, dan weet je zéker dat het fake news is. Maar het moet gezegd worden, het geluid klinkt wel heel erg episch en lekker mysterieus. Oorspronkelijk filmpje:

Vox populi, vox Dei?

Daarom schreef ik ook over het sola scriptura zoals in de openingspost geduid en zoals ook met name in bepaalde evangelische kringen wordt geduid. Het traditionele sola scriptura kent inderdaad meer nuances en wilde ik daarom ook buiten beschouwing laten. Niet alle tradities zijn dat inderdaad. Zo is bijvoorbeeld het bidden van de rozenkrans pas enige eeuwen later ontstaan en ook de liturgie heeft haar wijzigingen gekend; de laatste na Vaticanum II. Maar dat is dan ook helemaal geen bezwaar in katholiek verstaan. Het is namelijk niet zo dat enkel de eerste christenen wisten hoe ze moes

Romeinen 4,3 geeft helemaal niet aan dat we enkel "wat zegt de Schrift" moeten vragen, maar citeert het verhaal over Abraham die door zijn geloof werd gerechtvaardigd. Iets wat de katholieke Kerk overigens ook gewoon leert. Galaten 4,30 is hetzelfde verhaal: het legt het verhaal van Sarah en Hagar op zeer allegorische wijze uit, om zo te duiden dat wij vrijgeboren kinderen zijn. Handelingen 17,10 moet waarschijnlijk 17,11 zijn, waar de Bereanen de Schrift vroom bestuderen. En wel het Oude Testament, daar zij joden waren. Hieruit kun je opmaken dat zij ofwel hetgeen de apostelen zeide

Ik vraag me af of je elke vorm van purisme als typisch protestants zou moeten bestempelen. In elke levensbeschouwing en ideologie vind je immers wel groeperingen of individuen die wat strenger op de hand zijn. Ook binnen de katholieke Kerk. Terwijl je in het protestantisme ook gewoon gelovigen vindt die veel lichter op de hand zijn en veel ontspannender met geboden omgaan dan sommige katholieken. Het lijkt mij dus vooral een typisch menselijk iets, iets wat je in alle culturen tegenkomt, ook niet-protestantse. Verder denk ik dat de SJW vooral een product van de social media zijn, een uiti

Zij die het wagen afval in zee te gooien, mogen het zelf weer terug halen. Al zwemmend. Terwijl de boot gewoon verder vaart. Al hárd zwemmend dus.

Het is één van de twee tekenen van het oudtestamentische verbond. Het andere teken is de besnijdenis. Door het vieren van de sabbat geeft men aan tot het jodendom te behoren en bevestigd men de eenheid met God en met het joodse volk. In de Schrift worden twee betekenissen aan de sabbat gegeven: de ene is dat God op die dag van zijn scheppingswerk rustte na haar te hebben voltooid, de andere is dat men slaaf is geweest in Egypte en men daarom niet als slaven meer moet leven. Jezus is de Heer van de sabbat, Hij is het zachte juk en het lichte last, Hij is degene naar wie je toe kunt gaan

U bent soms voornemens voor elke groepering die u niet aanstaat een topic maken of de groepering sektarisch is? Waarom zou u zich daarmee bezig willen houden? Geniet toch van het leven en van de keuzes die uzelf maakt, wees gelukkig met uw eigen levensbeschouwing en wees voor uw naasten een bescheiden, vriendelijk, vreugdevol en hulpvaardig persoon. Dan zal het u wel genoeg gaan.

Hoogfeest is een katholiek begrip dat aangeeft dat het voor ons een extra plechtig feest is. Die term staat niet in de bijbel, net zoals bijvoorbeeld de term koninkrijkszaal er ook niet in staat en de bijbel ook niet spreekt over openbare lezingen, Wachttorenstudies, theocratische scholen en dienstvergaderingen, maar er staat in de bijbel ook geen verbod om christelijke feesten te vieren.

De sabbat is echter niet "gewoon" een rustdag, maar een joodse feestdag waar ook verschillende riten en gebeden bijhoren, zowel thuis als in de synagoge. Net zoals de zondag ook niet gewoon een rustdag is, maar een christelijk hoogfeest waarin we de eucharistie vieren en in onze gebeden de opstanding van Christus in het bijzonder gedenken.

Nou nee, zo simpel ligt het dus niet. Dat is net zoiets als de hele evolutietheorie willen terugbrengen op Darwins: "Hé, merkwaardige vogels daar." Dat zou de evolutieotheorie toch ook geen recht doen, ook al omdat vóór Darwin dat idee al rondzong in de academische wereld. Natuurlijk vormt het Evangelie de grondtoon van wat wij leren, maar het is ook weer niet zo dat Jezus volstrekt nieuwe dingen leerde in zijn moraal. En ook de tien geboden waren niet nieuw. Beiden verwoorden universele waarheden waar zelfs wij in het westen ons nog voor een belangrijk deel aan houden. Ik begrijp je neig