Robert Frans

Ik denk dat het ook te maken heeft met smaak. Neem bijvoorbeeld zijn boek Moeder en Zoon. Daarin staan prachtige, mystieke gedeelten die mij ook het katholieke geloof beter deden begrijpen. Ook het slot vond ik erg mooi en ontroerend. Maar het bevat ook een gedeelte waarin Reve zeer uitgebreid en expliciet omschrijft hoe hij een veertienjarige jongen bruut verkracht. Dat gaat mij dan toch echt een flinke brug te ver. Misschien zitten er dan wel veel verborgen, mystieke betekenissen in (juist) dat verhaal, maar de metafoor ontneemt mij dan nogal de zin om die nog te willen ontdekken. Ook na m

De meeste atheïsten zijn dan ook niet anti-kunst. Dat maakt natuurlijk nogal verschil. En veel atheïsten geloven wel in iets. Natuurlijk niet in God, maar wel bijvoorbeeld in de ontplooiïng van zichzelf, in een hoopvolle toekomst, in de kracht van de wetenschap, een gemeenschappelijk geweten van de mensheid, soms ook de morele superioriteit van de eigen beschaving, dat soort dingen. Niet alle atheïsten zijn dan ook strikt rationeel of wetenschappelijk ingesteld en zelfs de rationalisten kunnen vaak kunst waarderen als menselijke artistieke uiting. Veel kunst is weliswaar religieus of religie

Mij doet het ook denken aan Herman Finkers, die met name in zijn laatste twee shows (Na de Pauze en de Oudejaarsconference van 2015) en in interviews regelmatig de overeenkomsten tussen kunst, religie en humor benadrukt. Omdat ze alledrie tegenstrijdigheden even weten op te heffen middels een heel andere denkwijze, een andere taal, die toch logisch is. Volgens hem vormen deze drie een aardse drie-eenheid die dus niet zonder elkaar kunnen. Zonder kunst krijg je verwoestende beeldenstormen, zonder humor krijg je een beklemmend puritisme, zonder geloof verlies je alle poëzie en ruimte. Althans,

Mijn avatar is op moment van schrijven een afbeelding van Franciscus van Assisi, geschilderd door Rembrandt. Dit omdat Franciscus mijn patroonheilige is. De naam Frans in mijn nickname verwijst ook naar hem, daar ik binnen de Kerk hem als vormselnaam heb aangenomen.

Iedereen vrede en alle goeds toegewenst voor het nieuwe jaar!

Mooi, zijn we het daar ook weer over eens. Cynisme of sarcasme herken ik niet altijd, dus als je hier bedoelt te zeggen dat je reactie op die wijze bedoeld was, of wellicht op een nog andere wijze dan ik in je reactie las, dan neem ik dat graag van je aan. Het punt van dit topic is, of ik moet de openingspost evenals verkeerd verstaan, dat het uitgaat van de premisse dat alle religies uit zouden zijn op alleenheerschappij. En vervolgens vraagt welke overeenkomsten de religies in hun handelen daarin hebben. Dat is dus net zoiets als eerst stellen dat alle vrouwen hoeren zijn en vervolgen

Het is wat inderdaad hè, dat mensen zomaar het lef hebben om boeken te gaan interpreteren, of zelfs niet eens als de enige belangrijke gezagsbronnen willen zien. Het zou toch zoveel gemakkelijker zijn als alle religies gewoon die achterlijke, gewelddadige groeperingen waren en gewoon netjes hun heilige boeken precies zouden interpreteren en verabsoluteren zoals atheïsten voorschrijven. Dat zou de wereld toch zoveel overzichtelijker maken. Het zou ook dé oplossing zijn voor dit topic: als alle religies nou gewoon even precies zouden doen wat atheïsten voorschrijven, dus dan óók natuurlijk

Niet meer of minder dan andere levensbeschouwingen. In het verleden hebben we immers vrij duidelijk gezien hoe ook niet-religieuze ideologieën macht probeerden uit te oefenen over verschillende volken, soms op vreedzame en soms op gewelddadige wijze. Daarbij is het streven naar macht niet meteen vergelijkbaar met het streven naar alleenheerschappij. Niet alle mensen met machtszucht willen meteen álle macht. Zowel religieuze als niet-religieuze bewegingen kunnen uit zowel vreedzame als machtswellustige bedoelingen handelen en niet zelden kunnen beide motieven in een en dezelfde beweging afwis

"Een helder licht straalt heden over ons, want de Heer is ons geboren. Zijn naam is: Wonderbare, God, vredevorst, Vader van de toekomst, en aan zijn Rijk komt geen einde." -Introitus dageraadsmis Iedereen een zalig kerstfeest toegewenst!

Ik denk om dezelfde reden waarom wij onze zonden moeten belijden, soms zelfs nog aan een priester, terwijl God natuurlijk allang weet wat we uitgespookt hebben en hoe echt ons berouw is. Iets weten en het daadwerkelijk van de ander horen zijn toch twee verschillende dingen. Ja, Hij weet wat wij willen, maar wil het tóch graag van onszelf horen. Denk aan een vader met zijn kinderen: hij weet wellicht best wat ze voor hun verjaardag willen hebben, maar toch is het leuk als ze een verlanglijstje maken en wil hij dat ze het met hem delen. En hij weet misschien allang wie die ruzie begonnen is, m

Ook dat inderdaad.

Ongetwijfeld. Maar dat is de kwestie ook niet. De kwestie is of daar nu een synagoge of een tempel wordt gebouwd en hoe waarschijnlijk of onwaarschijnlijk het is dat het een tempel is, niet of de joden het wel of niet beter zouden weten.

De synagoge ontstond tijdens de Babylonische ballingschap, toen de joden niet meer in de tempel konden offeren en daarom er biddend de Torah gingen bestuderen. De synagoge is dus géén onderdeel van de tempel, maar staat er helemaal los van. Er werd wel onderwijs gegeven door rabbi's in de zuilengalerijen en uiteraard gingen de offers gepaard met gebeden en gezangen, maar synagogale erediensten werden er niet gehouden. Ook het onderwijs was geen deel van de offerliturgie, maar stond er los van. Sommigen menen dat de tempel zich verhield tot de synagoge zoals een kathedraal nu tot de plaa

Daarbij lijkt het me wat ingewikkeld om een ondergrondse oudtestamentische tempel te bouwen. Daar hoort namelijk ook een groot offeraltaar bij, waarop constant het offervuur behoort te branden en waarop dan ook dagelijkse offers gebracht moeten worden. Met de daardoor ontstane rookontwikkeling ben je al zo'n beetje gestikt voordat je het altaar bereikt hebt, evenals je offerdieren. Daarbij heb je een behoorlijk grote tempel nodig, voor slachtplaatsen, ruimte voor de verschillende (reinigings)riten, kleed- en baadruimten voor de priesters, eetzalen, de voorhof, de tempel zelf natuurlijk, noem m

Volgens het door jou gelinkte artikel gaat het om een synagoge. Niet om een tempel. Is nogal een verschil. @Lobke Herman Finkers mag altijd.

Nee hoor, totaal geen verbazing hier. Maar het klopt dat ik mij inderdaad hier de vrijheid gun om bij tijd en wijle volop, ongeremd te schrijven over het geloof. In het "normale leven" ben ik volgens mij vooral een vrij gemiddelde, doch meestal wat orthodox gelovende katholiek met veel gevoeligheid voor liturgie, die bewust ongehuwd woont, thuis zijn gebeden verricht en verder probeert een goed, katholiek leven te leiden. Het is dus ook bepaald weer niet zo dat ik als een soort kluizenaar elke dag vol vuur en passie ellenlange gebeden en lezingen verricht en mijn huis alleen buitenkom voor de

Dat geeft dan natuurlijk ook niet. Zo heb ik zelf dus weinig met de rozenkrans (hoewel gezamenlijk gebeden ik het dan weer wel mooi vindt, vanwege de beurtspraak) en zegt het Jezusgebed mij ook niet zoveel, maar wel met bijvoorbeeld het getijdengebed en met Taizégezangen. Ook begin ik de litanie weer enigszins te herwaarderen om haar stuwende ritme en vaak fraaie, soms dramatische aanroepingen. Zo heeft de Litanie van Loreto echt hele mooie, poëtische titels voor Maria, die ook heel vanzelfsprekend resoneren met wie Jezus zelf is. Vooral: Mystieke roos Toren van David Ivoren toren G

De post zelf die je citeert kan ik niet vinden, maar ik veronderstel dat je die post onderschrijft, dus zal er via jou alsnog op willen reageren. Inderdaad, zo'n litanie kan best stom klinken. "Bid voor mij, bid voor mij, bid voor mij..." Jaja, lieve gelovige, nou weet ik het wel, zou je Maria bijna nog kunnen horen verzuchten. Maar dan wil ik toch weer even naar de uitstekende openingspost van Flash Gordon verwijzen, die nu juist aangeeft dat deze gebedsvormen de ration nu juist tot zwijgen brengen. Kortom, het is nu juist nadrukkelijk níét de bedoeling om over de woorden van het gebed

Nou, mooi toch? Daar hoef je dan toch niet vijandig over te doen of zo? Zo leren we steeds weer bij en blijkt, wat Flash Gordon in zijn openingspost al schreef, die manier van doen iets universeels te zijn dat bij niet-gelovigen ook gewoon werkt. Want je lijkt te impliceren dat ik over een superieure dynamiek zou schrijven bij het filmpje dat ik postte, maar dat deed ik dus eigenlijk helemaal niet. Ik schreef letterlijk enkel over een eigen, specifieke dynamiek. De sfeer in een charismatische dienst is over het algemeen toch anders dan bij een anderssoortig concert. Het superieure is iets w

Het is niet mijn bedoeling om religieuze ervaringen per se superieur aan seculiere ervaringen te omschrijven, maar meende enkel in het filmpje een zekere volgens mij veel voorkomende dynamiek te zien die je bij seculiere concerten volgens mij niet zo vaak ziet, bijvoorbeeld dat de band helemaal stilvalt en minutenlang alleen de zaal nog zingt. Wel geloof ik dat God alleen het ware geluk kan geven, maar ook dat doet Hij op verschillende wijzen, niet zelden zonder dat we doorhebben dat Hij het al die tijd was. Verder is het aan een ieder wat men van dergelijke gebedsvormen vindt. De kritiek

En er is nog een katholieke, mantra-achtige gebedsvorm die eigenlijk best bekend is, maar echt zo'n gebed is waarvan je als katholiek denkt: "O ja, dat is er óók nog!" Ik doel natuurlijk op de litanie: Hier hoor je een prachtige uitvoering van de Litanie der Heiligen, die tijdens bepaalde grote plechtigheden gebeden wordt of kan worden, waaronder de Paaswake. Het is ook het enige gebed in de liturgie, voor zover ik weet, waarbij de diaken de gelovigen officieel opdraagt te knielen. Bij een diaken- of priesterwijding ligt de wijdeling dan zelfs plat op de grond, in overgave aan

Inderdaad, waaronder onze eigen commissie Deetman zelf. Niet zozeer het celibaat speelde hierin een rol, maar de gebrekkige begeleiding en geestelijke vorming van priesters hierin op de seminaries, zo had ik begrepen, gecombineerd met de beslotenheid van de priestergemeenschap, gebrekkige kennis over de aard van pedofilie (dat overigens in de samenleving ook niet altijd per se als negatief werd bezien) en het voetstuk waarop priesters vaak werden geplaatst, waardoor slachtoffers vrijwel standaard niet werden geloofd. Als het celibaat namelijk zo'n belangrijke factor zou zijn geweest, dan

Klinkt als een prachtige gebedsoefening die je dan zeker niet moet nalaten. Het belangrijkst is dat je elke dag bidt, net zoals het belangrijk is dat je elke dag eet, en als dit voor jou een passende wijze is, dan is het alleen maar warm aanbevolen. Daarbij, staan er ook niet al heel veel geschreven gebeden in de Schrift, in het bijzonder de psalmen?

Dat verwijt heb ik hier wel eerder gehoord. Terwijl zeker in de tijd dat het net allemaal openbaar werd, ik er op mijn manier wel degelijk zware woorden aan heb gewijd. Alleen op een gegeven moment wil ik er niet steeds over schrijven en wil ik meer schrijven dan alleen hoe erg het allemaal was. Niet omdat ik het wil bagatelliseren, maar integendeel omdat ik het een moeilijk en pijnlijk onderwerp vindt. Zodanig dat ik over vrijwel alle ongein binnen de kerk grappen kan maken en ook kan hebben, van kruistochten tot brandstapels tot de Spaanse inquisitie die niemand verwacht, maar niet hierover.

Ook met de berichtgeving over het kindermisbruik binnen de katholieke kerk op de achtegrond, dient elke individuele casus zelfstandig beoordeeld te worden. Niet alle verhalen hoeven immers waar of volledig te zijn, ook niet als heel veel verhalen dat wél zijn en ook niet als deze man heel oprecht en evenwichtig zijn ervaringen probeert te vertellen. Ergo: al zou van de honderd priesters er negenennegentig aantoonbaar kinderen misbruikt hebben, dan geldt voor de ene overgebleven priester nog steeds dat beschuldigingen jegens hem van kindermisbruik pas waar zijn als ze zorgvuldig onderzocht en