Robert Frans

Als je van je vrouw houdt, al jarenlang met haar getrouwd bent en daarom elke dag samen bent en veel mooie, leuke en liefdevolle dingen met elkaar doet, dan aanbid je je vrouw nog niet. Ook als je met vrienden gezellig de kroeg induikt, of als je diepe, zingevende gesprekken met hen voert, dan aanbid je je vrienden nog niet. En als je een broeder of zuster in het geloof vraagt of diegene voor je wil bidden, dan aanbid je die broeder of zuster nog niet. Sterker nog: als je je pastoor of dominee een zeer inspirerende man vindt en zijn raad graag opvolgt, dan aanbid je hem nog niet. Er is du

Hm, ik had ooit gelezen dat je dus minimaal zo'n honderdduizend man nodig hebt om een compleet zelfvoorzienende beschaving op te bouwen in bijvoorbeeld een eeuwig vliegend ruimteschip en om incestueuze problemen in volgende generaties te voorkomen. Maar het zijn er dus een stuk minder? Ik neem dan wel aan dat die 16 koppels elk van een totaal andere familie, geslacht of stam moeten komen?

Well, that escalated quickly. Tip voor Noël: als je meent dat iemand vanuit zus en zo handelt, probeer dan gewoon eens na te vragen bij diegene of dat echt zo is en aanvaardt dan zonder meer diegenes antwoord. Want niet zelden handelt iemand vanuit volstrekt andere intenties dan jij voor ogen hebt en zeker als je enkel tekst als communicatievorm hebt, mis je heel wat communicatie hierin. En iemand wijzen op een logische denkfout is geen oordeel over diegene zelf, maar enkel een oordeel over, wel, de denkfout. Ook ik maak zo mijn fouten hierin, maar dat zegt nog niets over mijn intent

Allereerst denk ik dat je definitie van een profeet enigszins beperkt is, want een profeet is niet enkel iemand die "de toekomst voorspelt." Een profeet, in christelijk verstaan, is iemand die een woord van God doorgeeft aan een persoon of gemeenschap en daarvoor bovennatuurlijke kennis ontvangt. En in het bijbelse Israël was het ook een ambt, een functie, waarmee je in je levensonderhoud kon voorzien. De vrouw bij de waterput herkende Jezus immers ook als profeet, terwijl Hij enkel aangaf dat zij meerdere mannen heeft gehad en haar dus niet de toekomst voorzei. Ze herkende Hem dus onder mee

Dergelijke psycho-analytische overwegingen bij de Schrift zijn mij echter volkomen vreemd en spreken mij ook volstrekt niet aan. Zulke teksten moet je literair, poëtisch en met name romantisch verstaan, niet met een klinische bril op.

Dat zou best kunnen. Mannen en vrouwen kunnen behoorlijk verschillen van elkaar als het om de beleving van de liefde gaat. Ik heb weleens het idee dat de liefde en toewijding van een man voor zijn vrouw heel erg vergelijkbaar is met de liefde van de vrouw voor haar kind. Dat als een man een vrouw eenmaal toegewijd is, hij haar vrijwel onvoorwaardelijk niet meer zal loslaten en haar alle liefde en zorg wil geven die hij haar kan bieden. Iemand die in de thuiszorg werkte vertelde mij eens dat het haar nog weleens opviel bij veel oude echtparen dat als de vrouw ziek en behoeftig wordt, haar

Ezechiël 16. Daarin lees je hoe God vol tederheid en passie over Israël spreekt als zijn geliefde vrouw, waarvoor Hij zo goed heeft gezorgd toen ze in nood was, en vervolgens steeds razender en bitterder wordt als Hij met duidelijk gebroken hart haar openlijke, schaamteloze ontrouw in steeds heftigere bewoordingen omschrijft. Om daarna weer terug te keren naar een intens, droef verlangen dat zij Hem ooit weer zal huwen en Hij haar weer zelfs nog meer kan beminnen dan Hij al deed. Het is een van de meest hartstochtelijke teksten die je in de bijbel tegenkomt en je proeft er echt de liefde

Nu volg ik niet zo specifiek Amerikaanse debatten, maar over het algemeen proberen politieke bewegingen natuurlijk altijd met wetenschappelijke feiten hun gelijk te ondersteunen. Zowel de republikeinen als de democraten hebben daarom hun eigen bureau's die voortdurend onderzoek doen, net zoals bij ons politieke partijen meestal ook een eigen onderzoeksbureau hebben. Alleen in Amerika is dat alles natuurlijk net een stuk grootschaliger en ontvangen de partijen miljoenen en miljoenen dollars aan giften om dat alles te kunnen onderhouden. Ik bedoelde dus meer een algemene schets op te tekenen v

Nieuwsgierig vraagje: nu had ik begrepen dat de Anglicaanse kerk episcopaal is ingericht, dus met bisschoppen en priesters die net als in de katholieke kerk een centrale vorm van bestuur en leergezag vormen. In hoeverre is jouw parochie daar dan op aangesloten en in hoeverre kan jouw bisschop, of de pastoor zelf, dan niet ingrijpen bij te lang durende conflicten?

Dat kan. En ik ben ook beslist geen Trump- of Wilders-aanhanger, laat dat duidelijk zijn. Maar soms vind ik het dan nog weleens aardig om bij mijzelf "advocaat van de duivel" te spelen. Want waarom krijgt iemand als Trump zoveel aanhang? Wat speelt er in Amerika, wat zien wij niet? En is de huidige status quo dan wel zo probleemoplossend dan? Wat doen deze heren dan wél goed? Wij zien bijvoorbeeld graag een groene, ecologische lente, maar veel Amerikanen zijn door het sluiten van de vervuilende mijnen wel hun baan kwijtgeraakt. En dus ook hun zorgverzekering, hun pensioen, alles. En je kunt

Ga dan eens in gesprek met Trump-aanhangers. Zonder opgeheven vingertje of je eigen ideeën over de Amerikaanse samenleving, maar gewoon met open vizier. Ga dan ook eens in gesprek met bijvoorbeeld Brexit-aanhangers, PVV-stemmers, Zwarte Piet-aanhangers, kortom, met mensen die tegenwoordig de "boze (blanke) burgers" worden genoemd. Wat ook misschien helpt als je in de Randstad woont: ga eens de provincie in, of lees eens meer specifiek provinciale media. Dat wil namelijk ook nog weleens behoorlijk verschil maken. Ik heb soms namelijk het idee dat we heel graag óver deze mensen spreken met een

Ah, de Anglicaanse kerk: Wees welkom hier.

Jezus verbreekt daar de bloedbanden echter niet, maar zet deze op mystieke wijze voort. Het bijzondere namelijk is dat het Evangelie daar onder het Kruis niet over Johannes spreekt, maar over de geliefde leerling. Consequent. Dat is geen hooghartigheid van de evangelist Johannes zelf, maar heeft een diepe betekenis, die de historische betekenis verder verrijkt. De geliefde leerling, dat zijn namelijk wij. Wij zitten met Christus aan het Avondmaal, wij staan met Hem onder het Kruis, wij krijgen Maria als Moeder toegewezen en het is niet aan Petrus om te weten wat het lot van ons, de geliefde

En als íemand Jezus ten volle volmaakt heeft gevolgd en zelfs gedragen, dan is het Maria wel. Zij is hét toonbeeld van de volmaakte christen, hét voorbeeld dat wij mogen volgen in de navolging van Christus. Zij geloofde met ziel en zaligheid in de Verlossing door Hem en zij leed als geen ander met Hem mee onder het Kruis. Zij die Jezus volgen en gehoorzamen, verbonden met zijn Lichaam, zijn christenen. De eerste christenen ontstonden dus al toen Jezus op aarde kwam en na zijn Moeder zijn eerste volgelingen bijeenriep. Velen volgden Hem, niet zelden op aanwijzing van Johannes, en uit hen onts

Nergens, om exact te zijn. Er staat wel dat Jozef niet bang hoefde te zijn om Maria tot zijn vrouw te nemen, omdat zij immers zwanger was geraakt van de heilige Geest. En dus geen overspel had gepleegd, waardoor Jozef aanvankelijk in stilte van haar wilde scheiden. Maria is echter altijd Maagd gebleven, dus bleef het huwelijk mystiek van aard.

Klopt, het begint dan ook vooral als een eenvoudige, meer agrarische samenleving van ambachten. Van daaruit, als de bevolking weer talrijker wordt en de pre-apocalyptische kennis wordt bewaard en verder ontwikkelt, zal de menselijke beschaving zoals wij die nu kennen langzaam maar zeker wel weer gestalte krijgen. Het zal dan natuurlijk ook afhangen of er na de apocalyps nog voldoende vruchtbare grond is, waar nodig voldoende dieren om van te leven en ook voldoende veilige plaatsen die bijvoorbeeld niet teveel straling bevatten.

Voor een echt nieuwe, geheel zelfvoorzienende beschaving heb je minimaal zo'n honderdduizend mensen nodig, om blijvend gezonde kinderen te kunnen verwekken en om de echt complexe handelingen nodig voor een beschaving duurzaam te kunnen blijven verrichten. Met tien mensen in een bunker ben je dus helemaal nergens, ook niet als het tien astronauten zouden zijn.

Die film heb ik op de plank staan en ook gekeken. Erg interessante film. Waar men overigens veel problemen al had kunnen voorkomen door de astronaut juist wél mee te nemen. Want astronauten zijn nu juist experts op het gebied van overleven in de meest extreme omstandigheden. Ze weten van enigineering, natuurkunde, biologie, wiskunde, technologie, EHBO, creatieve oplossingen voor onmogelijke problemen, ze zijn zowel mentaal als fysiek erg sterk, hebben wetenschappelijk en analytisch denkniveau, noem maar op. Eén astronaut kon dus al voor minimaal vier personen/functies garant staan, zodat ze

Vanzelfsprekend. De Kerk is een collectief, een goddelijke familie, niet slechts een losse verzameling individuele gelovigen. Je kunt ook niet in je eentje geloven, dan kwijnt het geloof niet zelden snel weg bij zware tegenslagen. Maar de Kerk is altijd bijzonder veerkrachtig gebleken in de geschiedenis en heeft het zwaarste kwaad binnen en buiten haar, toen en nu, uiteindelijk altijd weten te doorstaan. Wie dus hecht in liefde en gehoorzaamheid met de Kerk verbonden blijft en zo met haar samenwerkt, ook en juist in tijden van tegenspoed en beproeving, zal daarom ook delen in die veerkrach

Deze preppers zullen echter waarschijnlijk sneller het loodje leggen dan mensen die zich niet zo fanatiek voorbereiden, maar natuurlijk wel wat basisvoorzieningen in huis hebben (ingeblikt voedsel, transistorradio, EHBO-doos, zaklamp met voldoende batterijen, dat soort dingen). Want de mens overleeft nog altijd het langst door samenwerking en bij dergelijke scenario's ontstaat er vaak toch wel een intense vorm van saamhorigheid tussen de mensen. Dat zie je ook bij de bewoners van St. Maarten, waar de orkaan vrijwel alles heeft verwoest: er waren vooral in het begin natuurlijk zeker problemen

Alleen in deze tsunami zal niemand verdrinken die niet wil verdrinken. En kun je nu ruimschoots alle maatregelen nemen om niet te verdrinken, door zoveel mogelijk hetgeen van je af te gooien dat je naar de bodem doet zinken. Daar hoef je misschien dan nog niet eens gelovig voor te zijn, hoewel dat natuurlijk wel het meest fijn en snel zwemt en je daardoor misschien zelfs zo licht wordt, dat je als het ware opstijgt ten hemel.

De apocalyps is als een bevalling: geen vrouw die daarnaar uitkijkt, maar wel naar het kind dat daardoor geboren wordt.

Gelukkig hoef je hier ook niet deel te nemen of zelfs maar mee te lezen, dus dat scheelt je weer een hoop ergernis en onrust. Ik bedoel, zou het zin hebben om op een Ferrari-forum te roepen dat de discussies daar enkel interessant zijn voor Ferrari-fans? Als je meer wil dan Ferrari, dan zoek je toch een algemener auto-forum? En natuurlijk denken we menselijk over God. We kunnen als mensen namelijk weinig anders dan menselijk denken. Van een olifant verwacht je toch ook niet dat hij als een tijger denkt? Hoe kun je dan van mensen verwachten dat zij als God denken? Het beste en meest ede

Ongetwijfeld niet. Maar ja, kunnen wij met onze kleine, relatief primitieve breinen dan wel echt reële verwachtingen hebben van Iemand die omnipotent, alwetend en groter dan het universum zelf is (of zou zijn, als je liever in hypothesen daarover spreekt)? Kunnen wij werkelijk beseffen wat echte, volmaakte en allesgevende Liefde is, terwijl we zelf al niet eens altijd even goed weten hoe elkaar te beminnen? Niet zelden herkennen we echte liefde niet eens als het vlak voor onze neus staat, of willen we haar niet aanvaarden omdat het ook alles van onszelf vraagt. Misschien is de Waarheid, d

Dat hoeft niet per se. Woede en wrok zijn zelfstandige emoties die niet per se uit andere emoties voort kunnen komen. Iemand kan dus werkelijk boos zijn op onrecht, zonder verdriet te voelen en iemand kan werkelijk verdrietig zijn, zonder wrok te voelen.