Hopper

Ik zie dat nu, maar mij een spiegel voorhouden is zinloos. Ik spiegel me al tientallen jaren niet meer aan de wereld. Waarmee de innerlijke spiegel zichzelf weerspiegelt. Hetgeen ten dele was is teniet gedaan.

Juist. Waar was Jezus te vinden? Lager dan laag, namelijk aan de voeten van zijn leerlingen. Laat die zich verheven wanende mensen maar in hun eigenwaan. Eigenwaan is een ander woord voor 'ego'. Wie zichzelf hoog plaatst kan diep vallen.

Ik begrijp hier uit dat je de innerlijke autoriteit zoekt. En dat is helemaal okay.

Het probleem van het 'ik' is dat het 'ik' zichzelf bepaald aan de hand van de gekende dingen i.p.v. aan de hand van degene die de dingen kent. Het 'ik' moet dus niet alleen de dingen kennen, maar ook zichzelf mee nemen in het kennen van de dingen. Zodat het 'ik' zichzelf in de verhouding ziet met de denk en ken act van een bepaalde zaak. (Heb ik het nu echt weer over Kierkegaard ? Dat zal toch niet!)

Het menselijk denken zit dusdanig in elkaar dat het niet tegelijkertijd oordeelt en begrijpt. We dienen het Cartesiaanse 'Ik denk, dus ik ben' aan de kant te schuiven en de leer van Jezus te volgen. De mens die zich onthoudt van een oordeel gebruikt zijn denken om te begrijpen. Uiteindelijk blijkt de Zoon ook een waarheid te zijn , maar niet een die uit het denken voortkomt.

Dat ligt genuanceerder. De God van de overtuiging is een ongeopenbaarde God, een dode God. Zelfs als je Johannes 6:57 leest (die over de levende Vader gaat) dan blijft dat ongeopenbaard. De levende Vader zelf is de geopenbaarde God. Dan openbaart God zich aan de mens. In het woord 'openbaren' zit het woord 'baren' en iedere moeder weet wat dat betekent: dat is een pijnlijk proces. Zoals Jezus ons heeft voorgeleefd is Jezus ons ook voorgestorven. Op de plaats van de wond breekt het licht door. Dat proces vergeestelijkt de mens. In de Vader zijn 'zijn' en kennen identiek. D

De geest doorzoekt alle dingen en ook de diepte Gods. De diepte Gods is géén geloofsovertuiging. God openbaart zich in de diepte, daar gaat de Bijbel over. Dat klopt.

1. Nee. De Bijbel beschrijft de dingen Gods. 3. Niemand hoeft de Bijbel te geloven. Er wordt een 'routekaart' mee aangeboden (Ik ben de weg, de waarheid en het leven). Het gaan van 'de weg' zal duidelijk maken of de Bijbel de moeite waard is. Wat ik duidelijk poog te maken is dat het kiert tussen de proloog van Johannes en de kerkelijke opvatting.

God blijft gewoon Zichzelf, wat het grondpersoneel ook moge beweren. Er denkt toch niemand dat God Zich wat heeft aangetrokken van de uitkomst van het concilie van Nicea? https://kro-ncrv.nl/katholiek/encyclopedie/d/drie-eenheid# In het Johannes Evangelie staat dat het Woord (de Zoon) in den beginne bij God was. Er was dus een tijd dat de Zoon niet bestond. Anders zou dat in den beginne ook niet geschreven hoeven te zijn. Dus óf Johannes heeft het mis óf de kerk heeft het mis. En toch heeft de kerk bij monde van bisschop Athanasius ook weer gelijk, Jezus

Nergens natuurlijk, alleen beelden bevinden zich ergens. En van God mogen we geen beeld(en) maken. Dus ook geen mannelijk of vrouwelijk beeld, waar iedereen vandaag weer druk mee is. Wat? Kun je je 'nergens' niet voorstellen? Klopt helemaal. Alles wat geschapen is, is ergens. Alles wat geschapen is kun je je dan ook wel voorstellen.

Inderdaad, het vergankelijke (het lichaam) moet zich bekleden met het onvergankelijke. Want dat ons lichaam vergaat, daar hoeft niemand aan te twijfelen. De mens die het onvergankelijke vindt (Je wordt gevonden, maar dat terzijde) die verliest zijn geloof in de dood. Het toont aan dat vlees en bloed geen deel hebben aan het Koninkrijk Gods. En daarin ben ik het eens met Paulus. Je zou eens moeten leren de dingen in verband te zien, Breuk.....maar je bent nogal dogmatisch. Het Koninkrijk Gods kan sowieso niet gedacht worden en is daarmee vrij van dogma.

50 Wat ik bedoel, broeders en zusters, is dit: wat uit vlees en bloed bestaat kan geen deel hebben aan het koninkrijk van God; het vergankelijke krijgt geen deel aan de onvergankelijkheid. Die Paulus dat is me er eentje!

In Christus vervallen alle rollenpatronen. Alleen de vleselijke , ongeestelijke mens houdt vast aan rollenpatronen. Mannelijke leiders zijn zo'n rollenpatroon.

Ik schreef dan ook domweg pech. Pech door onnadenkendheid. Mensen krijgen hun kans in dit leven en wat er na dit leven is weet niemand. Want dat is toekomst.

Domweg pech wil zeggen: onnadenkendheid. Christenen die hun begeerte op de wereld houden denken niet goed na. Die blijven de zonde behouden en daarmee de dood. Jezus zegt het allemaal uitstekend, maar dit forum leert mij dat christenen behoorlijk hardleers zijn.

De mens zoals die in de natuur is verschenen, ik kan niet weten wat daarmee na de dood gebeurd. Boeddha zegt reïncarnatie , anderen zeggen de hel. Maar dat laatste vind ik moeilijk te rijmen met een God van liefde. Doch met zo'n uitspraak ga ik al buikspreken voor God. Wat ik wel zeker weet -en dat geeft het Evangelie ook aan- (Alsmede Paulus) is dat er iets uit de Geest geboren moet worden. (Joh 3 onder andere) Eckhart noemt dat de Godsgeboorte in de ziel. De ziel bevindt zich dan op een niveau waarop de ziel nog louter door zichzelf bepaald wordt. (Enkelvoudig) De ziel va

Het begrip 'Alverzoening' leidt steeds maar weer tot verwarring. Alle dingen worden verzoend tot Zichzelven. (Kolossenzen 1:20). Dat is een innerlijke gang van zaken. Het zegt niets over of God iedereen wil redden. Bij hen waar de verzoening niet tot stand komt, zij hebben domweg pech. Wie het leven wil behouden die zal het verliezen.

Het leven is oneerlijk, ik heb in mijn hele leven nooit de pil geslikt, maar ik kreeg dan weer wel acne en puistjes. Misschien had ik met de wijsheid achteraf toch de pil moeten slikken, bij jou hielp het kennelijk tegen acne en puistjes.....

Gaan we nu serieus met zijn allen Barnabas afbranden? Wie niets met Barnabas' zijn ideeën van doen wilt hebben kan zijn berichten gewoon negeren.

Wat de proloog duidelijk zegt dat het Woord een 'in den beginne' heeft. God heeft geen 'in den beginne', God is Oorsprong. Toch zegt de proloog dat het Woord God was. Voor wat het waard is: i.m.o. is het Woord de 'ontmoetingsplaats' tussen God en mens. Geestelijk welteverstaan. Zie teksten elders: kinderen Gods worden uit de Geest Gods geboren. Dit correspondeert ook met de geestelijke mens waar Paulus over rept: zij onderscheiden zich van niemand. Wat wil zeggen dat de geestelijke mens dezelfde grond hebben. Het Woord is die dezelfde grond. Hoe de eerste christenen dat zag

Jezus was aards, het Woord is dat niet.

Geen twee christenen spreken dezelfde taal. Tenzij ze de taal van de mystiek spreken.

Niets cadeau gekregen, alles te leen. Tot over mijn oren in de schulden zal ik met mezelf voor mezelf moeten betalen, mijn leven voor mijn leven geven. . Het is nu eenmaal zo geregeld dat het hart terug moet en de lever terug moet en elke vinger afzonderlijk. . Te laat om het contract te verbreken. De schulden moeten worden geïnd, het vel over de oren gehaald. . Op de wereld loop ik rond in de menigte van andere schuldenaren. Sommigen zijn verplicht hun vleugels af te betalen. Anderen moeten of ze wi

Er is niks mis met het woord 'Vader'. Zolang je het maar niet in je denken binnen brengt. Dat God geen geslacht heeft, dat lijkt me een open deur. God is, maar daarom mag je het omgekeerde nog niet veronderstellen. Net zo min als dat God zichzelf kan beschouwen. Dan weet je niet hoe 'bewustzijn' werkt. Bewustzijn is altijd bewust zijn van iets anders dan het 'zelf'.

Als de mens tot 'daar' komt waar het eigene verdwijnt, rest er niks anders dan de liefde van de -levende- Vader. Voor vrees is dan geen plaats meer, want vrees heeft plaats in het eigene. Het vergt wel een bijna onmenselijke bescheidenheid.