Hopper

Het amusante is dat wat niet gezien is het tot zichzelf bepaalde is.....zielsalleen...

Daar zie je alles en ben je niets.

Ik ben meer van het mindemptyness.

Zóek de ware lezer.

Zo lang een ander jou nog wat leren moet is er sprake van dualiteit.

Daar waar de ziel zich louter tot zichzelf richt en bepaalt is de ziel zielsalleen. https://nl.wiktionary.org/wiki/zielsalleen Mensen zijn angstig voor het zielsalleen. Ze richten zich liever op de onvervulde toekomst. Of schelden op anderen uit een bedacht en herinnert verleden. Daarom kennen de mensen hun ziel ook niet, ze houden hun ziel onbestemd.

Observaties hoeven ook niet uitgezet te worden, want dat kan inderdaad niet. Iedere observatie kan alleen vanuit tegenwoordigheid van geest plaats vinden. Je mag over het geobserveerde (dat is niet de observatie) ook best een mening hebben. Bijvoorbeeld: toen ik de inval in Oekraïne observeerde was ik van mening dat dat een Russische misdaad is. Ik zou kunnen willen dat de Russen met pek en veren Oekraïne uitgejaagd worden en "Hup Oekraïne" roepen. Maar op het moment dat ik dat wil betreed ik de onvervulde toekomst. Ik beperk me dus tot de actuele observatie en wil niks met betrekki

Het Woord maakt geen telefonische afspraken, dan zou het Woord is een toekomst spreken. En dat kan niet. Het Woord kan ook niet in het verleden spreken, want dan zou het spreken al geweest zijn. Het Woord kan alleen in tegenwoordigheid van geest spreken. Dat is logisch. Maar waarom herkennen mensen het verzoek tot communicatie dan niet? Omdat zij het verleden niet psychisch verwerkt hebben en met hun willende gedachten bij een onvervulde toekomst zijn, een toekomst die helemaal niet bestaat. Wie van ons kan zeggen dat hij in de toekomst is ? Wie van ons kan zeggen dat hi

Wie is de ware lezer? , dat lijkt me een betere vraagstelling.

Niet alle vragen behoeven een antwoord. Waardering is iets wat de mens niks brengt. Het Woord spreekt zich in het hart uit, je eigen verlangens bevatten het verlangen naar het toekomstig onvervulde. Nee.

De weg is zo smal dat de mens alleen rust kan vinden in de Christus zelf. De ironie is dat iedere christen, maar ook iedere ongelovige/anders-gelovige bekend is met dat rustpunt. Het is van een dermate verbazingwekkende eenvoud dat ik achteraf niet begrijp dat ik het nooit heb gezien. Het Woord kan alleen spreken daar waar de horizontale en verticale balken elkaar kruisen. Waar is dat 'kruispunt'? Nergens! Net zoals het middelpunt van een cirkel nergens is. Nergens is de beste plaats om wijsheid te verstoppen , daar zoekt geen mens. Smaller dan het punt waar de twee balken

Ja, dat blijkt. Dankzij de menselijke wil is het een rommeltje hier op aarde. Voeren mensen zelfs oorlog uit naam van Jezus.

Een erg bevooroordeelde zienswijze. Er kan ook een plan van aanpak op tafel komen, waarbij er wat gedaan kan worden aan de motoriek. Of als het kinderen betreft, een speciale aanpak op school. Wachtlijsten in de zorg hebben daar niet mee van doen en soms moet je ook bereid zijn om zaken zelf te betalen. Of zelf een inspanning te verrichten.

Het is mogelijk om je te onttrekken aan de wil. Het is ook de enige mogelijkheid om 'tot Christus' te komen. De enige christen is gestorven aan het kruis. Het was geen hulpvraag, bij jouw schreeuwerige plaatjes scrol ik gewoon door.

Zijn alleen christenen jouw broeders (en zusters)? En is iemand als Patriarch Kirill van Moskou dan ook jouw broeder?

Artsen diagnosticeren autisme weet ik. Er rust geen taboe op autisme. Het is bekend van deze of gene. Het kan ook besproken worden, dan weet de omgeving waar het afwijkende gedrag vandaan komt. Wellicht is er een taboe in jouw sociale omgeving op autisme. Maar dat kan natuurlijk ook aan je sociale omgeving liggen.

In de stilte van mijn geest doet schreeuwerige cognitieve inhoud pijn. Jouw plaatjes bekijken zou dezelfde inspanning vergen als bij de kapper een half uur lang een roddelblad lezen. Dat doet geen mens uit eigen beweging. Herstel: zoiets doet men juist uit eigen beweging

Dit doet dan weer pijn aan mijn ogen......we gaan de cognitieve inhoud weer in begrijp ik. *Andere kant op kijkt*

https://spiritueleteksten.nl/esoterisch-christendom-jezus-christus/het-is-beter-zichzelf-eenmaal-los-te-laten-dan-tien-andere-dingen-te-doen-taulers-weg-naar-binnen-tijdelijk-van-e-700-voor-e-450/ Het is beter zichzelf éénmaal los te laten dan tien andere dingen te doen. Wie er maar in zou slagen die grondige kennis van zijn eigen ‘niets’ zijn te bereiken, hij had de naaste, kortste, rechtste en zekerste weg gevonden naar de hoogste en diepste waarheid die we op aarde maar kunnen vinden. Niemand is te oud of te zwak, ook niet te onontwikkeld of te jong, niet te arm of te rijk om di

Het klinkt ook niet zo lekker in de oren: iemand anders zijn wil doen. Het is net als met het 'gebod' om God lief te hebben, dat klinkt als: "Heb Mij lief of ik schiet". Maar het is de innerlijke betweter die die mening heeft en zijn eigen wil wil doordrukken.

Dan zit je jezelf een God voor te stellen die het een of ander wil. Dogmatische gelovigen gaan dan beweren dat God tegen homoseksualiteit is en zo. In de negatieve theologie houdt de mens zichzelf vrij van zelfbedachte voorstellingen over God en God's wil. (Maar je gaat uiteraard niet stelen, verkrachten en dat soort zaken.) Alles wordt anders als je je fundament legt in de leer van Jezus, gradueel ga je dan ook in geestelijke zin begrijpen hoe 'het' allemaal in elkaar steekt. Je gaat zaken 'zien' bij ingeving. Sjako had het gisteren ergens over 'zie-effect' (Grieks 'opnama') , des

Ethiek plaats ik in het vlak van de (naasten)liefde. I.m.o is er een bepaalde nonduale eenheid waar ik aan kan gehoorzamen, en door dat gehoorzamen kom ik tot God. Het imago heeft een eigen wil die tegen de wil van God in gaat. Het zijn is geheel zonder wil. Het midden daarvan zoeken helpt mij dus niet. Immers, dan zou ik een klein beetje mijn eigen wil doen als het mij zo uitkomt.

Uiteraard dient dat niet klakkeloos te worden aangenomen, de meeste mensen kennen alleen het voortschrijdend nu. Kennen betekent ergens kennis van hebben. Iets aan nemen betekent niet kennis hebben, maar zomaar iets aan nemen omdat het goed uitkomt. Wat zou je er van vinden als het ene niet zonder het andere kan bestaan? Dan betreden we het principe van polariteit. Zoals dag en nacht niet zonder elkaar kunnen bestaan, bestaan Zijn en Imago wellicht ook uit elkaar? (Suggestie). Maar hoe overbruggen, herstel overnietsen we de kloof tussen Imago en Zijn?

Jezus als persoon is het vlees geworden Woord. Dan kunnen we ons afvragen wat het Woord is. Dat staat geschreven in Joh 1. Ik lees daar geen tweede persoon, maar een "in den beginne". Het Woord is dus een beginsel wat bij God was. Dus ja, Jezus had 2 naturen, de menselijke zoals we die allemaal kennen. En de goddelijke natuur die omschreven staat als een beginsel wat bij God was. Toen Jezus op aarde leefde bleef God uiteraard gewoon God. God stopte niet eventjes met God zijn. God bleef/is het ongeschapene, Jezus was het geschapene: het vlees geworden Woord. (Joh 1:14). Het Woo

Bedankt. Ik zal er naar kijken.