Breuk

Ik voel me het meest verbonden met een meditatie-gemeenschap waarvan de stichter in India woonde. Maar ik sta daar door diverse oorzaken nauwelijks meer mee in contact. Verder voel ik me verbonden met verwante gemeenschappen zoals de Dorothy Gemeenschap in de polder bij Uithoorn/Amstelveen, maar ik kom er niet vaak omdat ik zelf geen christen ben. Ik ben wel overuigd van de noodzaak om je met zo'n gemeenschap te verbinden, je kunt zo'n levenswijze anders niet echt goed volhouden, het verwatert anders teveel.

Ik heb even zin in deze bijbeltekst.

Mattheüs 12:33 Stel dat de boom goed is, dan is ook zijn vrucht goed; of dat de boom slecht is, dan is ook zijn vrucht slecht. Want aan de vrucht wordt de boom gekend.
34. Adderengebroed! Hoe kunt u goede dingen spreken, terwijl u slecht bent? Want uit de overvloed van het hart spreekt de mond.
35. De goede mens brengt goede dingen voort uit de goede schat van het hart, en de slechte mens brengt slechte dingen voort uit de slechte schat.
36. Maar Ik zeg u dat de mensen van elk nutteloos woord dat zij zullen spreken, rekenschap moeten geven op de dag van het oordeel.
37. Want op grond van uw woorden zult u rechtvaardig verklaard worden, en op grond van uw woorden zult u veroordeeld worden.
Ik ben blij dat Christus oordeelt en ik niet.

Heb je het hem weleens gevraagd?
Het boek #oer vind ik ook geen juweeltje maar dat komt vooral door de theologische inbreng van de theologen Oranje en vd Brink. Ik vind hem een leuk persoon en iemand om waardering over uit te spreken ivm zijn wetenschappelijke bijdrage (maar dat doe jij volgens mij ook).
Blijkbaar ben jij negatief over religieuze opvattingen (ook in de kindertijd), maar zegt het niet meer over jouw opvoeding?
Ik raad iedereen aan om kinderen het christelijk geloof (o.a de bijbelverhalen) bij te brengen (onze westerse wereld is daar mede opgebaseerd). Laat ze wel de keuze om daar als volwassen wel of niet in te gaan geloven. Het blijft een geloof (niet wetenschappelijk aantoonbaar), maar met voldoende inhoud, die de sprookjes wereld ver overstijgt.

De eindredacteuren van Genesis hebben een keuze gemaakt om al die losse verhalen samen te voegen tot 1 compositie.
De literaire structuur maakt duidelijk dat het een compositie is. 
Blijkbaar vonden ze het nodig om het verhaal hier in Genesis 11 te plaatsen. Ik vind het interessant om die motieven te achterhalen dan om het hoofdstuk eruit te scheuren als niet relevant.
Babel heeft een hele duidelijke verwijzing naar de ballingschap. Dus interessant genoeg lijkt me.

Dat is inderdaad een creationistisch argument. Ze erkennen wat zij Micro-evolutie noemen, de evolutie die zo snel gaat dat we het binnen een mensenleven kunnen zien. Maar het idee dat een Brontosaurus zou kunnen evolueren in een Kip ontkennen ze, omdat ze dit niet direct kunnen waarnemen. En omdat ze van hun basisprincipe uitgaan dat het universum pas ongeveer 6000 jaar oud is past dit niet in dat verhaal. Die vorm van evolutie noemen ze dan Macro-evolutie. Er zijn echter genoeg wetenschappers, ook gelovige, die dit onderscheid tussen Micro- en Macro-evolutie ontkracht hebben. Zo is de indeling van diersoorten, elk naar diens aard, veel flexibeler dan een creationist zou willen geloven. Tegenwoordig worden vogels in dezelfde groep ingedeeld als reptielen meen ik. Het verschil tussen een kip en een tyrannosaurus rex is alleen op het oog enorm groot, maar genetisch is dat erg klein. Het is een heel kleine aanpassing in het DNA van een kip om deze kip, naar diens aard geschapen, geen veren maar 'schubben' te laten ontwikkelen, en om een kip tanden te laten groeien. Dit is al vaker in experimenten aangetoond overigens. Deze genetische kenmerken zijn allemaal nog aanwezig maar komen niet uiterlijk tot stand. Het klimaat en heel veel tijd hebben de meeste dinosaurussen laten uitsterven, maar de vogels bestaan nog en zijn ook dino's min of meer. Om dit probleem op te lossen wordt dan Intelligent Design uit de kast getoverd, om daarmee een Ontwerper te bewijzen die deze dingen van tevoren zo heeft bedacht. Zo verschuift het probleem alleen maar. Je begint dan als 6-daagse jonge-aarde creationist, wordt dan een oude-aarde creationist, verschuift dan naar Intelligent Design, om uiteindelijk erachter te komen dat het geen enkele zin heeft om Creationisme en de Evolutietheorie tegenover elkaar te zetten. Uiteindelijk bereik je het tegenovergestelde. In plaats van God te verhogen door hem de Schepper van het universum te noemen, word je (en vaak terecht) gezien als een anti-wetenschappelijke gelovige die in sprookjes gelooft. Je hoeft God niet te verdedigen, dat heeft hij niet nodig. Je moet hem danken voor het Scheppen van het Heelal. Vasthouden aan creationisme is een bijzondere slechte manier om God te verhogen, je haalt hem juist totaal naar beneden door te proberen te verklaren waarom de schrijver van Genesis een historisch verhaal zou hebben geschreven, terwijl de meest logische verklaring is dat deze schrijver dat niet zo bedoeld heeft. Als je het Genesis verhaal als historisch verslag beschouwt, dan verklaar je letterlijk dat de Almachtige God een feitelijk onjuist verhaal heeft gedicteerd. God vraagt de mens om in zijn nabijheid te komen en anderen ook in dat licht te laten delen. God vraagt niemand om zich tegen de wetenschap te verzetten. Hij vraagt wel van ons om ons verstand te gebruiken. 

Ik hoop dat het wel enige interactie op gaat leveren…
Breukelman:
“In het eerste hoofddeel (Gen. 5:1-11:26) gaan we eerst in een reeks van tien geslachten – van Adam tot Noach – de zondvloed tegemoet en komen we vervolgens in een reeks van tien geslachten – van Noach tot Terach – van de zondvloed vandaan.
Het leven van de mensheid wordt ons hier getoond als een leven voor en na de vloed (Gen. 9:28: ‘en Noach leefde na de vloed driehonderd en vijftig jaar’).
Op de hoofdlijn van dit boek wordt ons nu echter temidden van de mensheid van Adam tot Noach en van Noach tot Terach geslacht voor geslacht het leven van elk der vaders van Israël getoond als een leven voor en na de eersteling. “

Die oervloed, daar is wat mee. Lees je steeds dat iemand leefde tot de verwekking van de eersteling, lees je hier dat Noach leefde voor en na de oervloed. Deze grote catastrofe wordt later ook aan Sodom en Gomorra gekoppeld en zal in Joodse oren ook altijd met de ballingschap gehoord worden. Bestaande oude verhalen (ook van omliggende culturen) worden in dienst genomen om het grotere verhaal van Israël te vertellen.
Riemersma:
'Noach leefde na de vloed driehonderd jaar en vijftig jaar.' Waar Noach voor de verwekking van zijn drie zonen met God wandelde (!), horen we die zegswijze niet ook 'na de vloed'. Het zal duidelijk zijn: het gebeuren van de vloed heeft bij Noach voor een diepgaande verandering gezorgd, precies omgekeerd aan Henoch. Waar de verwekking van de eersteling als ook de verwekking van de andere zonen en dochters Henoch deed veranderen van iemand die eerst 'gewoon' leefde om daarna met God te wandelen (!), daar is het bij Noach de vloed die hem van zijn wandelen met God afbrengt om daarna 'gewoon' te leven.
Dat van Noach vervolgens ook niet gezegd wordt zoals van Henoch: 'En hij was er niet meer, want God nam hem op', kan dan ook niet verbazen. Er staat hetzelfde: 'en hij stierf', zoals in Genesis 5 van Adam, Set, Enos, Kenan, Mahalalel, Jered, Metusalech en Lamech meegedeeld wordt.
Er mogen uitleggers zijn die zich verontwaardigd afvragen waarom Noach niet met God in discussie is gegaan over Gods besluit om de mensheid met de aarde te verdelgen (vgl. Abraham bij Gods besluit om Sodom te doen omkeren) ,niet ontkend kan worden dat de vloed en daarmee de vernietiging van de mensheid wel degelijk wat met Noach gedaan heeft. Het heeft hem ertoe gebracht om na de vloed niet opnieuw met deze God die voor deze vloed verantwoordelijk is, te wandelen!’

Het verhaal van Adam en Eva (hoewel later ontstaan) is de Joodse kijk op hun eigen ontstaan en bijzondere positie in deze wereld tussen de volken. Het is een mini-verhaal wat later breed in de TeNaCH wordt beschreven. 
En wat is dat verhaal van Israël: als bevrijde mensen in het gegeven (beloofde) land met de geboden (ook ontvangen) leven.
Deuteronomium 30:
19. Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u: het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek!
      Kies dan het leven, waarop u leeft, u en uw nageslacht,
20. door de Heer, uw God, lief te hebben, Zijn stem te gehoorzamen en u aan Hem vast te houden
      - want Hij is uw leven en de verlenging van uw dagen
      - om te blijven in het land dat de heer uw vader, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te geven.
Men weet echter dat het mislukt, omdat Israël wordt wegevoerd in ballingschap. Het verhaal van Adam en Eva is een voorafspiegeling van het verhaal van Israël. 
Het kwaad dat aan de duivel wordt toegeschreven is m.i. ook een literaire uiting om dat kwaad te beschrijven. Toch gaat het altijd over de relatie tussen God en de mens. De duivel krijgt een bijrol (het kwaad is er) maar lees je b.v. Openbaring, dan wordt dat kwaad aan Rome toegeschreven (in verhullende vorm). 

Het woord koninkrijk komt in Lucas 42 keer voor. Is er nog een ander vers, waar staat dat het koninkrijk in je is.
Lees ook eens andere vertalingen:
NBV21: ”Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’
HSV: En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar, want, zie, het Koninkrijk van God is binnen in u. (Bijgevoegde opmerking 17:21 binnen in u - Of: in het midden van u)
Naardense bijbel: en ze zullen níet zeggen: zie, hier!, of: daar!, want zie, het koninkrijk Gods is in uw midden!
In het NT breekt God’s koninkrijk door op een bijzondere manier. In dit koninkrijk zijn de rollen omgedraaid: de rijken zijn arm, de eersten zullen de laatsten zijn, de machteloze (als gekruisigde) Jezus ontvangt alle macht. Niet Ceasar maar Jezus is koning.
Een enkele zin heeft het over Christus leeft in mij:
Galaten 2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.
2 Korinthe 13:5 Onderzoek uzelf of u in het geloof bent, beproef uzelf. Of weet u niet van uzelf dat Jezus Christus in u is? Of het moet zijn dat u op enigerlei wijze verwerpelijk bent.
Maar vaker is het andersom: wij zijn in of van Christus.
2 Korinthe 5:17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

Het woord koninkrijk komt in Lucas 42 keer voor. Is er nog een ander vers, waar staat dat het koninkrijk in je is.
Lees ook eens andere vertalingen:
NBV21: ”Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’
HSV: En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar, want, zie, het Koninkrijk van God is binnen in u. (Bijgevoegde opmerking 17:21 binnen in u - Of: in het midden van u)
Naardense bijbel: en ze zullen níet zeggen: zie, hier!, of: daar!, want zie, het koninkrijk Gods is in uw midden!
In het NT breekt God’s koninkrijk door op een bijzondere manier. In dit koninkrijk zijn de rollen omgedraaid: de rijken zijn arm, de eersten zullen de laatsten zijn, de machteloze (als gekruisigde) Jezus ontvangt alle macht. Niet Ceasar maar Jezus is koning.
Een enkele zin heeft het over Christus leeft in mij:
Galaten 2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.
2 Korinthe 13:5 Onderzoek uzelf of u in het geloof bent, beproef uzelf. Of weet u niet van uzelf dat Jezus Christus in u is? Of het moet zijn dat u op enigerlei wijze verwerpelijk bent.
Maar vaker is het andersom: wij zijn in of van Christus.
2 Korinthe 5:17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

Professor Marc Goodacre heeft een theorie ontwikkeld dat Lucas zowel de tekst van Markus als die van Mattheus kende. Hij geeft les aan de Duke universiteit.
Ian Mills die samen met Laura Robinson de bekende podcast NT review heeft, gaat blijkbaar mee in die gedachte. Hij is/was ook verbonden aan Duke University.
Daarmee komt de Q theorie weer in een ander daglicht te staan, hoewel het niet wil zeggen dat er niet allerlei teksten rondgingen, die gebruikt werden in de evangeliën.
Je kunt hier wel van leren dat evangeliën geen directe ooggetuigen verslagen zijn, maar bewerkingen van oudere teksten, die soms door een bewerking een andere lading kregen. (Zalig zijn de armen (Lucas) vs armen van geest (Mattheus))
Markus is algemeen wel geaccepteerd als het oudste evangelie en bekend bij zowel Mattheus als Lucas.

In NT podcast en NT review podcast en op YouTube (bv MythVision podcast) is het nodige terug te vinden over:
The case against Q.

Mattheus en Lucas hebben volgens velen naast Marcus een extra bron Q (Quelle). Die Q (verzameling van verhalen en gezegden) is niet meer beschikbaar maar door het verschil met Marcus is wel te achterhalen wat er in Q stond.
Het lijkt me een vreemde aanname om te denken dat Q een geheim geschrift was en dat het een andere boodschap bevatte dan wat er nu in Mattheus en Lucas is terug te vinden.
Daarnaast spreken de evangeliën dat de leerlingen helemaal niet moesten aantonen dat ze geschikt waren. Het wordt juist precies andersom verteld. Jezus roept ze en ze laten alles achter en gaan met hem mee (of dit precies zo gegaan is, kan je afvragen, maar er worden zeker geen toegangseisen gesteld). Het gezegde ‘vissers van mensen te worden’ is wellicht wel een hint om te begrijpen waarom ze meegaan. Ze waren gepakt door de boodschap en het werk van Jezus (mensen redden).
Later blijkt ook dat de leerlingen de boodschap en de weg van Jezus vaak niet zo goed snapten. Ze werkten tegen en verraden hem zelf. Juist bij de gevallen Petrus, zie je dat de opgestane Jezus hem niet afdankt, maar door die ervaring juist inzet om een ‘rots’ om te bouwen te zijn.
Gnostische ideeën zijn niet nieuw, vanaf de 2 de eeuw speelde dit volop. De kerk heeft zich er tegen verzet en dat zal nu ook zo zijn.
Het is m.i. ook niet een betere versie, en ik vind het niet zo geloofwaardig om te beweren dat er oorspronkelijk andere (en betere) teksten waren en dat de bijbel verminkt is.

Even voor de duidelijkheid: heb bovenstaande posting gerapporteerd.

Verdiep je eens in Paul Ricoeur en de tweede naïviteit. 
 
Drie stadia in het omgaan met de Bijbel:
Een ‘fantastisch boek’: de eerste naïviteit, begrijpend lezen als sprookje in de miraculeuze kindertijd (story)
Een ‘historisch boek’: de kritische fase (history)
Een ‘levensboek’: de tweede naïviteit, een antwoord op grote zinvragen voor mensen van nu en vroeger, hier en elders (transhistory)

Ik ben nog niet zo handig met de tekstverwerker, maar ik wil even reageren op @Robert Frans die het begin van Genesis als een algemene (mens)geschiedenis beschrijft, hoewel een aantal theologen al een tijd geleden aangaven dat het gaat om de beschrijving van en over Israël.
Ik heb dat @sjako ook al proberen uit te leggen. Heel Genesis gaat over Israël en de rol die zij spelen als de eersteling (gezegende) binnen het land dat ze gegeven is, temidden van de volkeren.
Verder, kun je de evangeliën ook niet zomaar als historische geschriften beschouwen. Het zijn geloofsverhalen, die historisch niet zo kloppen. Er zijn o.a. al 2 verschillende geboorteverhalen en 4 verschillende opstandingsverhalen.
 

Ik zeg dus dat het niet een hoofdthema is omdat het maar op 1 plek voorkomt. 
Het is wel een thema maar het wordt verder nergens in de evangeliën, handelingen, de brieven of openbaring aangehaald.
Binnen het jodendom speelt de zondeval ook geen belangrijke rol (als ik het goed begrijp).
In het NT komt het woord ‘zonden’ 78 keer voor. Dat lijkt me dus wel een belangrijker thema dan de zondeval van Adam en Eva.
 

Hi Breuk. 
De stelling was:  De meest eerlijke en meest realistische levensbeschouwing is... met agnosticisme als antwoord.
Daarom had ik in mijn post vooral willen duidelijk maken waarom ik het oneens was omdat imo possibilian dat is. 
 
Uiteraard is dat een ander vraagstuk dan welke levensbeschouwing positieve punten heeft. 
Dat het christendom er een aantal heeft die jij opnoemt ben ik het mee eens. 
 
Je kan religieus humanist zijn. Maar het Humanisme  heeft ook gemeenschappelijke samenkomsten en *organisaties. En een lange traditie. Mensenrechtenactiviteiten. Gedeelde normen en waarden. En als possibilian kan ik overal uit putten. Cherrypicking, Mix & Match.  Al jouw punten zijn mogelijk zelfs aansluiten bij een geloofsgemeenschap, waar je niet gelovig hoeft te zijn maar vriend van Jezus ook prima is, zelfs met een vrouwelijk godsbeeld. 
 
*
Humanistisch Verbond (Nederland)
Universiteit voor Humanistiek
Humanistisch Instituut voor Ontwikkelingssamenwerking (HIVOS)
Humanistisch Overleg Mensenrechten (HOM)
Humanistisch Vredesberaad (HVB)
Jonge Humanisten (Nederland)
Human (omroep)
Humanitas
De Vrije Gedachte (Atheïsme) (Vrijdenkerij)
Het Apostolisch Genootschap (religieus humanisme)

Het verhaal van Adam en Eva is geen algemeen geschiedenisverhaal. Genesis begint niet eerst met algemene gebeurtenissen te beschrijven en pas in hoofdstuk 12 in te zoemen op Israël d.m.v. de roeping van Abraham.
Genesis is geschreven met de kennis dat Israël al een gemeenschap is van verschillende stammen met een gemeenschappelijke religie die een verbond inhoudt van een heel specifieke God (De Ik Ben) met Israël.
Al in Genesis schrijft men hiernaar toe. Het woord Toledot (verwekking) is daarbij belangrijk. Elke keer gaat het over de vader die een zoon krijgt (verwekt de eersteling, de gezegende). Hoe gaat het daarmee verder. Via welke lijn gaat het verder.
Allerlei onderdelen van het Adam en Eva verhaal slaan op zaken die later uitgewerkt worden. De tuin van Eden (als het beloofde land), de boom van kennis van goed en kwaad met het gebod (Torah), de keuze voor leven of vloek , de verzoening, het gaan in ballingschap (verdrijving uit de tuin). Het Adam en Eva verhaal is dus later pas als beginverhaal ontstaan toen alle onderdelen al bekend waren. De bijbel is geen chronologisch geschreven boek.
Zo start in Genesis wel het verhaal van Israël. Dat verhaal wacht niet pas op Jezus, nee het heeft zelf eerst alles te vertellen en gaat dan pas weer verder met Jezus in het NT. Wie is de eersteling, wie is de gezegende zoon? Dat blijkt de vernederende Jezus te zijn, met hem gaat het verhaal van Israël verder. Het zoonschap dat op Israël slaat, is ten diepste ingevuld door de Jood Jezus.
Ik lees bij jou niets over Israël, hoewel de hele bijbel van Genesis tot in Openbaring het daar overgaat. In Israël doen alle volken mee.
Openbaring 7:4 En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld waren: honderdvierenveertigduizend waren er verzegeld uit alle stammen van de Israëlieten.
Openbaring 21:12 Zij had een grote en hoge muur met twaalf poorten, en bij die poorten twaalf engelen. Ook waren er namen op geschreven, namelijk van de twaalf stammen van de Israëlieten.
Het bijbelse verhaal reduceren tot een sprong van Adam naar Jezus is niet heel wenselijk. Hoe we Israël moeten zien is een terechte vraag. De kerk of de JG in ieder geval niet.
 

Het verhaal van Adam en Eva is geen algemeen geschiedenisverhaal. Genesis begint niet eerst met algemene gebeurtenissen te beschrijven en pas in hoofdstuk 12 in te zoemen op Israël d.m.v. de roeping van Abraham.
Genesis is geschreven met de kennis dat Israël al een gemeenschap is van verschillende stammen met een gemeenschappelijke religie die een verbond inhoudt van een heel specifieke God (De Ik Ben) met Israël.
Al in Genesis schrijft men hiernaar toe. Het woord Toledot (verwekking) is daarbij belangrijk. Elke keer gaat het over de vader die een zoon krijgt (verwekt de eersteling, de gezegende). Hoe gaat het daarmee verder. Via welke lijn gaat het verder.
Allerlei onderdelen van het Adam en Eva verhaal slaan op zaken die later uitgewerkt worden. De tuin van Eden (als het beloofde land), de boom van kennis van goed en kwaad met het gebod (Torah), de keuze voor leven of vloek , de verzoening, het gaan in ballingschap (verdrijving uit de tuin). Het Adam en Eva verhaal is dus later pas als beginverhaal ontstaan toen alle onderdelen al bekend waren. De bijbel is geen chronologisch geschreven boek.
Zo start in Genesis wel het verhaal van Israël. Dat verhaal wacht niet pas op Jezus, nee het heeft zelf eerst alles te vertellen en gaat dan pas weer verder met Jezus in het NT. Wie is de eersteling, wie is de gezegende zoon? Dat blijkt de vernederende Jezus te zijn, met hem gaat het verhaal van Israël verder. Het zoonschap dat op Israël slaat, is ten diepste ingevuld door de Jood Jezus.
Ik lees bij jou niets over Israël, hoewel de hele bijbel van Genesis tot in Openbaring het daar overgaat. In Israël doen alle volken mee.
Openbaring 7:4 En ik hoorde het aantal van hen die verzegeld waren: honderdvierenveertigduizend waren er verzegeld uit alle stammen van de Israëlieten.
Openbaring 21:12 Zij had een grote en hoge muur met twaalf poorten, en bij die poorten twaalf engelen. Ook waren er namen op geschreven, namelijk van de twaalf stammen van de Israëlieten.
Het bijbelse verhaal reduceren tot een sprong van Adam naar Jezus is niet heel wenselijk. Hoe we Israël moeten zien is een terechte vraag. De kerk of de JG in ieder geval niet.
 

Als de schrijvers een onhistorisch verslag van Jezus leven schrijven,  bedoel ik daarmee dat het niet hun intentie is om dat precies in de juiste chronologisch volgorde en dus met de huidige journalistieke normen te doen.
Is daarmee alles onhistorisch en verzonnen. Nee dan sla je door naar 1 kant. 
Het is alleen lastig om de historie te reconstrueren. Dat willen wij heel graag en lading wetenschappers hebben zich er mee bezig gehouden.
Ik denk dat een aantal aannames wel te maken zijn over Jezus.
Hij komt uit Nazareth, trok rond, verkondigde een bepaalde leer, verrichte opmerkelijke daden, is door tussenkomst van de religieuze leiders en de Romeinse machthebbers gekruisigd.
Veel is dit niet, maar de 4 evangeliën beschrijven die leer en daden allemaal op hun eigen wijze. In die verhalen gaat het over geloof vaak van mensen die gered worden uit een uitzichtloze situatie.
Er is in bepaalde christelijke kringen van gemaakt, dat je moet geloven (belijden) dat Jezus de zoon van God is. Je moet de theorie onderschrijven. Daar gaat het m.i. niet om. Je moet geloof (vertrouwen) hebben in de weg die Jezus gaat en die ook de weg is die jij kan gaan. Die weg die mensen met elkaar gaan, red ieder mens van onmacht, discriminatie, vernedering, armoede (van onmenselijkheid, het ontbreken van echte humaniteit).
Juist die mensen die deze weg blokkeren, ja dat zijn de ongelovigen. De bijbel is niet mals met de kritiek op dat soort ongeloof.
 
 

Dit staat op de site van de NBV: 
https://debijbel.nl/bericht/hoe-kunnen-we-de-drie-eenheid-van-vader-zoon-en-geest-uitleggen-op-basis-van-bijbelteksten

Waarom zou ik het weerloze verhaal aanvallen? Toch denk ik dat "men heeft het OT gebruikt om het verhaal over Jezus te schrijven" een duidelijke en behoorlijke uitleg is. Als je Herodes als wrede koning wilt neerzetten dan kun je heel andere dingen gebruiken om hem als wrede heerser af te schilderen. Hij heeft zijn familie immers vermoord? Maar neen, dan gebruiken ze een verhaal dat uit het "OT" stamt. Om Jezus als Mozes 2.0 af te schilderen? Jezus laat een kindje weer leven. Waar lezen we dit meer? Bij Elia. 
Voor mij is het duidelijk, maar ik heb dan ook autisme en die houden van duidelijkheid. Als iets niet historisch waar is dan heb je er niks aan. Dus heb je niks aan de Bijbel om te weten wie de historische Jezus is geweest. Misschien een zeloot? Misschien een rondtrekkende rabbi? Geen idee. Wel interessant overigens. Al die theorieen.

De bijbel is geschreven vanuit een patriarchale samenleving, dus is het wel logisch dat de bijbel mannelijke termen gebruikt. Als je het maar in die context laat, tast het de boodschappen in essentie niet aan. Niet begeren wat van een ander is, lijkt mij een uitgangspunt dat ook nu nog zeer toepasselijk is. 
Dat andere mensen tot het bezit van de man worden gerekend (zijn vrouw, dienstknecht, dienstmaagd) is dan het patriarchale deel. Vraag is waar je dan de nadruk op wilt leggen: het patriarchale en dan de bijbel afschieten of de boodschap van het niet-begeren.
Als je kiest voor het tweede hoeft de bijbel niet naar het museum. Wat er overblijft ? De overtuigingen die in het hart geschreven zijn (Jeremia 31). De bijbel kan een kiezelsteentje zijn op weg naar huis, net als andere geschriften. Naarmate je dichter bij Thuis komt, zullen de regels irrelevant blijken. Thuis komt dan geleidelijk in plaats van de bijbel.
Iedereen die ervan overtuigd is, dat zij/hij de ware leer te pakken heeft, kan deze tekst erbij halen.
Dat klopt. Als je negatief wilt denken, dan ga je het `inlegkunde` noemen. Ga je het positief uitleggen, dan ga je het een nieuwe interpretatie noemen.
Het zou mooi zijn als beide interpretaties vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan. Zonder dat de één zich boven de andere verheven voelt. Als je als christen geïnspireerd bent door het NT en je daardoor een goed mens wilt zijn, wie is een ander dan om te zeggen dat je dat niet zou moeten doen. Als je als jood geïnspireerd bent door de Tenach en je daardoor een goed mens wilt zijn, wie is een ander dan om te zeggen dat je dat niet zou moeten doen.
Helaas zit het wel in een (groot) deel van het christendom ingebakken dat alleen en uitsluitend het christendom de waarheid in pacht heeft. En ook binnen het christendom zijn er genoeg stromingen die vinden dat alleen en uitsluitend hun geloofsgemeenschap de waarheid in pacht heeft. Het zou mooi zijn als we voorbij de "ware leer" kijken.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.

De psalmdichter zal niet aan Jezus hebben gedacht maar aan Israël.
NT schrijvers vullen dit weer christologisch in. Men probeert zo’n veel mogelijk verbanden met het OT te leggen.