Breuk

Het is belangrijk dat mensen verbinding zoeken op het gebied van gedeelde kernwaarden. Dit zijn b.v. vrede, heelheid van de schepping, mens- en dierwaardig leven, onderwijs etc. etc. Voor mij hoeft dat juist (liever) niet via de lijn van de religies te lopen, hoe sympathiek zo’n interreligieuze bijeenkomst ook weer is. Ik mis dan juist de niet religieuze mens bij die bijeenkomsten. 
Interreligieuze vieringen lijken me ook lastig als je juist op dat gebied elkaar niet vindt. Ik heb overigens wel eens een kerkviering met rabbijn Soetendorp meegemaakt, maar het Jodendom staat (volgens de PKN visie) in een directe relatie tot het Christendom. 
Ik wil me zelf verbeteren mbt het geschrevene dat het christelijk geloof voor mij ‘verhevener’ is. Het is door mij niet goed uitgedrukt. Is een man aan een kruis nu echt een geweldige gedachte. Het ging mij ook niet om de mooie normen en waarden waar het christelijk geloof dan net een betere versie van biedt.

Wat die kern dan wel is, dat lijkt me een mooi ander onderwerp. Het is niet beter, maar anders. De kern is het geloof van en over Jezus. Je kunt dat niet ontwarren. Juist die kern loslaten, is alles opgeven. Een humanistische visie (niets mis mee) blijft over. 
1Kor. 13 wordt vaak aangehaald. Ik heb echter te veel dingen uit ‘liefde’ stuk zien lopen. Huwelijken, omdat de een opeens ‘liefde’ had voor een ander. Dat werd zo goedgepraat, totdat die ene weer een andere ander liefhad, weer een huwelijk gestrand door de liefde. Ouders die een verstikkende liefde hebben voor hun kinderen, of die de liefde niet buiten de familie kunnen delen. Heb je vijand lief is van een andere orde.
Ik ben het dus niet met je eens dat ik de (geloofs)kern los moet laten, omdat er m.i. echt niet iets overblijft. Die kern is ons geopenbaard zegt Paulus o.a. in de Romeinenbrief, maar is kwetsbaar (dat merk ik ook op dit forum door de aantasting en verdraaiing door fundamentalistische christenen, die juist in hun rol zo onder kritiek staan bij Paulus. En maar wie gaat het ze vertellen. Het zijn vooral de niet religieuzen die dat doen en die zo dichter bij het christelijk geloof staan, dan dat ze zelf willen of beseffen.
Religie is ongeloof (Barth). Landen met een sterk religieuze invloed of een andere dictatoriale machtsvorm zijn vaak onderdrukkend. Een democratische staatsvorm zonder een overheersende sterk religieuze partij is te prefereren. Hoeveel zegt dat over al die religies? Hoe dat in Azië zit, daar sta ik te ver vanaf, maar India lijkt me niet het meest geweldige land om te wonen.

Paulus vindt de discussie over het houden van de rust- of feestdag ondergeschikt aan de boodschap van het evangelie.

Romeinen 14:5 De een acht de ene dag boven de andere dag, maar de ander acht al de dagen gelijk. Laat ieder in zijn eigen geest ten volle overtuigd zijn.
6. Wie de dag in ere houdt, houdt hem in ere voor de Heere, en wie de dag niet in ere houdt, houdt hem niet in ere voor de Heere. Wie eet, eet voor de Heere, want hij dankt God. En wie niet eet, eet niet voor de Heere, en ook hij dankt God.
Galaten 4:9 en nu u God kent, ja wat meer is, door God gekend bent, hoe kunt u weer terugkeren naar de zwakke en arme grondbeginselen, die u weer van voren af aan wilt dienen?
10. U houdt zich aan dagen, maanden, tijden en jaren.
11. Ik vrees voor u dat ik mij misschien tevergeefs voor u heb ingespannen.
 
Ik vat de boodschap zo samen: Jezus veroordeelt de veroordelaars en spreekt de veroordeelde vrij (mooi onderwerp voor een nieuwe topic).
Wellicht is het handig om te vermelden waar je dat in de bijbel leest. Ken je ook deze lijst al van eindtijdpredikers?
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_voorspellingen_van_het_einde_van_de_wereld
Leuke binnenkomer die je maakt als een soort Johannes de doper en dat in je eerste post. Nou toch welkom.

Persoonlijk houd ik de sabbat, maar niet als een wet en zonder het een ander op te dringen, Ik doe dat uit respect voor de Schepper en ook uit loyaliteit ten aanzien van het Jodendom. Ik rust dus op de sabbat en op de zondag werk ik. Dat is een persoonlijke keuze. Mijn vrouw doet dat niet met me mee en dat moet ze helemaal zelf weten. Ze heeft inmiddels geleerd er wel rekening mee te houden. De zevendedagsadventisten hebben er een soort hoofdzaak van gemaakt in hun leer en dat wijs ik af. Het is geen halszaak. We worden niet gered door het houden van de sabbat en we worden er ook geen betere mensen door. Ik denk wel dat de sabbat nog onveranderd een speciale, door God gezegende dag is. Het vieren van de zondag heeft niet dezelfde betekenis als het rusten op de sabbat. 

Het is belangrijk dat mensen verbinding zoeken op het gebied van gedeelde kernwaarden. Dit zijn b.v. vrede, heelheid van de schepping, mens- en dierwaardig leven, onderwijs etc. etc. Voor mij hoeft dat juist (liever) niet via de lijn van de religies te lopen, hoe sympathiek zo’n interreligieuze bijeenkomst ook weer is. Ik mis dan juist de niet religieuze mens bij die bijeenkomsten. 
Interreligieuze vieringen lijken me ook lastig als je juist op dat gebied elkaar niet vindt. Ik heb overigens wel eens een kerkviering met rabbijn Soetendorp meegemaakt, maar het Jodendom staat (volgens de PKN visie) in een directe relatie tot het Christendom. 
Ik wil me zelf verbeteren mbt het geschrevene dat het christelijk geloof voor mij ‘verhevener’ is. Het is door mij niet goed uitgedrukt. Is een man aan een kruis nu echt een geweldige gedachte. Het ging mij ook niet om de mooie normen en waarden waar het christelijk geloof dan net een betere versie van biedt.

Wat die kern dan wel is, dat lijkt me een mooi ander onderwerp. Het is niet beter, maar anders. De kern is het geloof van en over Jezus. Je kunt dat niet ontwarren. Juist die kern loslaten, is alles opgeven. Een humanistische visie (niets mis mee) blijft over. 
1Kor. 13 wordt vaak aangehaald. Ik heb echter te veel dingen uit ‘liefde’ stuk zien lopen. Huwelijken, omdat de een opeens ‘liefde’ had voor een ander. Dat werd zo goedgepraat, totdat die ene weer een andere ander liefhad, weer een huwelijk gestrand door de liefde. Ouders die een verstikkende liefde hebben voor hun kinderen, of die de liefde niet buiten de familie kunnen delen. Heb je vijand lief is van een andere orde.
Ik ben het dus niet met je eens dat ik de (geloofs)kern los moet laten, omdat er m.i. echt niet iets overblijft. Die kern is ons geopenbaard zegt Paulus o.a. in de Romeinenbrief, maar is kwetsbaar (dat merk ik ook op dit forum door de aantasting en verdraaiing door fundamentalistische christenen, die juist in hun rol zo onder kritiek staan bij Paulus. En maar wie gaat het ze vertellen. Het zijn vooral de niet religieuzen die dat doen en die zo dichter bij het christelijk geloof staan, dan dat ze zelf willen of beseffen.
Religie is ongeloof (Barth). Landen met een sterk religieuze invloed of een andere dictatoriale machtsvorm zijn vaak onderdrukkend. Een democratische staatsvorm zonder een overheersende sterk religieuze partij is te prefereren. Hoeveel zegt dat over al die religies? Hoe dat in Azië zit, daar sta ik te ver vanaf, maar India lijkt me niet het meest geweldige land om te wonen.

Volgens Paulus niet meer van belang. Als jij het wilt vieren ga je gang, maar ga het anderen niet verplicht opleggen.
Of is dat jouw insteek ook niet, want wat gaat er anders nog meer uit het Jodendom in ere hersteld worden?
Besnijdenis? Ik hoop dat het mes niet uitschiet, zou Paulus zeggen.
Het Christendom heeft overigens de zondag en de doop ingevoerd vaak met het argument dat het de vervanging is van de Joodse gebruiken. De Sabbat dag is de zondagsrust geworden. Ik ben het ook niet eens met die vervanging, maar nogmaals als men het anders wil, dan zijn er genoeg groepen om bij aan te sluiten. 7 dag adventisten, Messias belijdend Jodendom, Pinksterkerken. Het gaat pas fout als men denkt dat ze ‘beter’ zijn.

De eindredacteuren van Genesis hebben een keuze gemaakt om al die losse verhalen samen te voegen tot 1 compositie.
De literaire structuur maakt duidelijk dat het een compositie is. 
Blijkbaar vonden ze het nodig om het verhaal hier in Genesis 11 te plaatsen. Ik vind het interessant om die motieven te achterhalen dan om het hoofdstuk eruit te scheuren als niet relevant.
Babel heeft een hele duidelijke verwijzing naar de ballingschap. Dus interessant genoeg lijkt me.

Bij het kampioenschap reli-verplassen zijn er ook dit jaar weer alleen maar inschrijvingen door mannen.

Bij het kampioenschap reli-verplassen zijn er ook dit jaar weer alleen maar inschrijvingen door mannen.

M.b.t. het liedboek denk ik meer aan evangelische en charismatische kerken.
Aanbidding is daar het zingen van liederen, om God groot te maken. Nu zijn er best mooie liederen om te zingen, maar
indien je de anti-religieuze strekking van de bijbel volgt, dan is m.i. aanbidding het zingen van liederen juist net niet.
Maar krijg dat maar eens uitgelegd. 
En er staan genoeg voorgangers op een voetstuk waar ze ook zo weer van afkukelen.
Netflix John of God gezien? Hillsong? Willow Creek?
Amos 5:21 Ik haat, Ik versmaad uw feesten. Uw bijzondere samenkomsten kan Ik niet luchten,
22. want al brengt u Mij brandoffers, en uw graanoffers, Ik schep er geen behagen in.
En het dankoffer van uw gemest vee: Ik wil het niet aanzien.
23. Doe het lawaai van uw liederen van Mij weg, en het getokkel van uw luiten kan Ik niet aanhoren!
24. Laat het recht stromen als water, de gerechtigheid als een altijd stromende beek.

Dat is natuurlijk heel fijn voor zo’n meisje, maar toch wil ik er iets tegenover zetten. Waarom kunnen die religies en levensbeschouwingen niet gewoon met alle respect naast elkaar blijven bestaan. Mensen die alle religies willen samensmelten (want het gaat toch om dezelfde normen en waarden of goddelijke wereld) het is sympathiek en bindend bedoeld, maar het wordt wel allemaal 1 grote grijze brei. Mag het unieke van een religie of levensbeschouwing niet blijven bestaan? En is het echt zo, dat het inderdaad allemaal hetzelfde is?
De theoloog Miskotte zette in de woelige jaren 30 van de vorige eeuw de Edda en de Torah tegenover elkaar. Dit als kritiek op het nationalisme en fascisme van Duitsland.
Ik waag het te betwijfelen of in het verhaal van de bijbel (OT en NT) Jezus nu echt dezelfde spirituele leraar is als Boeddha. Haal je hiermee niet de kern en kracht uit het verhaal (want wordt het nog wel gelezen?).
De theoloog Alain Verheij zegt het zo:
https://alainverheij.nl/religie-juist-nu/:
Ik ga ook niet spreken over de dialoog tussen verschillende religies.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het prachtig als medemensen elkaar ontmoeten.
Als mensen uit verschillende culturen van elkaar leren.
Ik geloof ook niet per se dat het christendom het enige ware geloof is,
dat iedereen met een andere geloofstraditie het verkeerd heeft.
Maar er is een religiewetenschapper die zou hebben gezegd:
als je water zoekt, kun je beter één bron diep uitgraven,
dan meerdere bronnen ondiep.
Beter één bron diep, dan meerdere bronnen ondiep.
Ik weet daar verder weinig van, van bronnen en water,
maar dit is wel het pad dat ik heb gekozen.
Ik graaf persoonlijk liever een leven lang in de oude schatten van het christendom,
dat op zichzelf natuurlijk ook al een mix van veel tradities is,
dan dat ik moet doen alsof ik ook de islam, het boeddhisme en het soefisme begrijp.
Die stromingen zijn interessant, maar bij de kerken die heel ver gaan in de dialoog daarmee denk ik vaak: is het niet ook een beetje zelfhaat, een beetje weg met ons?
En begrijp je die andere religies nou echt allemaal of is het oppervlakkig contact?
Dialoog kan goud waard zijn, maar je kunt er ook in verdrinken,
dat je uiteindelijk met niks eindigt omdat je overal een beetje van wilde proberen.
Als christelijk theoloog heb ik dus besloten: ik duik in het christendom zelf.
Ik zoek de klompjes goud in de modder van ónze traditie.
Wie in een christelijke kerk komt, verwacht dat ook –
dat die kerk trots is op wat ze heeft, hoe weinig en knullig het soms ook is,
en daar ten diepste mee vertrouwd is.
Dat zeg ik nu voor de derde keer: het is niet goed dat een christen in de verdedigende rol blijft hangen, want daar hebben we veel te veel moois voor te vertellen.
Dat waren dus de drie dingen die ik niet wilde gaan bespreken, maar intussen heb ik natuurlijk al heel wat gezegd. De hoofdmoot die ik wilde meegeven,
en dat is ook de hoofdmoot van mijn theologie op zich, is dit:
de kerk mag ondanks alles weer een beetje vrolijker en zelfbewuster worden.
De kerk mag weer beseffen dat ze een oude schat in handen heeft.
Wel een die een beetje moet worden opgepoetst, maar dat is dan wat ons te doen staat.
 

Ik zelf heb er geen problemen mee om het christelijk geloof als het meest waar te zien en het Evangelie als de vervulling van alles wat goed en schoon is in deze wereld, maar tegelijkertijd de vele lichten van waarheid in andere levensbeschouwingen te erkennen en ze daarin te respecteren tot hoog te achten. Ik herken veel van Christus en zijn Offer in de vele verhalen, rituelen, ideeën en mystieke tradities buiten het christendom en kan me soms zelfs nog meer verwant voelen met een andere godsdienst dan met een andere christelijke kerk. Die moderne Amerikaanse megakerken spreken mij bijvoorbeeld veel minder aan dan het hindoeïsme of zelfs de islam, ondanks dat we het geloof meer gemeen hebben.
Je eigen godsdienst als het meest waar beschouwen hoeft dan ook helemaal geen kwestie van hoogmoed of arrogantie te zijn. Het kan je juist des te meer een gevoel van verantwoordelijkheid geven, van het besef dat hoe meer God jou geeft, hoe meer Hij van jou verwacht. Als je de spelregels kent, zal men je daar nu eenmaal strenger op arbiten. Mijn katholicisme gaat mij minder redden als ik er niet liefdevol naar leef, dan het boeddhisme van een boeddhist die in zijn doen en laten de facto dichter bij Christus leeft. Denk maar aan de Rekabieten in Jeremia 35: zij hielden zich strikt aan allerlei menselijke geboden, maar werden door God ervoor beloond, ten voorbeeld voor het aan God zelf ongehoorzame Israël. God heeft mij door genade alleen toegang verschaft tot die directe, smalle weg naar de hemel, maar ik moet die weg dan wel willen gáán.
Als christenen hebben we de Waarheid niet in pacht, of een monopolie erop. We hebben Hem in onze handen en harten gekregen als een kostbare schat, met de opdracht Hem zichtbaar te maken als een licht in de wereld. En God kan ons Hem net zo goed weer afnemen als wij niet naar Hem willen luisteren. De Waarheid is niet een hoogmoedig eigen gelijk, maar is een kapotgeslagen Man aan een kruis. Wie zich dat beseft, écht beseft, zal God vergeving vragen voor alle keren dat hij of zij misbruik van de Waarheid heeft gemaakt om enkel de eigen eer te redden en het eigen gelijk boven alles te stellen.

Wil de echte Jezus opstaan?
Dit schijnt een goed boek te zijn hierover:
Jesus and the Rise of Nationalism: A New Quest for the Nineteenth Century Historical Jesus – June 15, 2018
De grote Duitse theoloog Albert Schweitzer trok een lijn onder het negentiende-eeuwse historische Jezus-onderzoek door aan te tonen dat onderaan niet het gezicht van Jozefs zoon lag, maar eerder de kenmerken van alle nieuwtestamentische geleerden die hadden geprobeerd zijn ongrijpbare essentie te onthullen.
In zijn doordachte en provocerende nieuwe boek gaat Halvor Moxnes veel verder met Schweitzer's observatie: de gedoemde 'zoektocht naar de historische Jezus' werd niet alleen bepaald door de verschillende persoonlijkheden van de zoekers die het ondernamen, maar ook door de sociale, culturele en politieke agenda's van de landen waaruit hun presentaties voortkwamen.
Friedrich Schleiermacher's Jezus was dus een leraar, wat overeenkomt met de rol die Duitse leraren speelden in de Duitse beweging voor democratisch socialisme. Ernst Renans Jezus was daarentegen een poging om het 'positieve Oosten' weer te geven als voorloper van het beschaafde zelf van zijn eigen Franse samenleving. De Schotse theoloog G A Smith demonstreerde in zijn mannelijke vertolking van Jezus een onderscheidend Brits liberalisme en Victoriaans moralisme.
Moxnes stelt dat men geen enkel 'leven van Jezus' kan begrijpen, afgezien van nationalisme en nationale identiteit: en dat wat nodig is in moderne bijbelstudies een besef is van alle vooronderstellingen die ten grondslag liggen aan presentaties van Jezus, of het nu gaat om macht, geslacht en klasse. Alleen dan, zegt hij, kunnen we naar Jezus gaan kijken op een manier die hem recht doet.

Volgens mij is er maar 1 verwijzing naar hondjes en dat staat in een gesprek van Jezus met een Kananese (!!!) vrouw.
Mattheüs 15:26 Hij antwoordde echter en zei: Het is niet behoorlijk het brood van de kinderen te nemen en naar de hondjes te werpen.
In tegenstelling dat Joodse mensen heidenen ontwijken gaat Jezus met een heidense vrouw (erger kan niet 😉) in gesprek. Later zal juist het Joodse geloof via de Joden die volgeling van Jezus waren, met heidenen worden gedeeld.
Er is weinig bekend van de historische Jezus, maar dat er 27 boeken zijn, waarin zijn latere volgelingen het geloof in en van Jezus hebben beschreven, wordt terzijde geschoven. 

Volgens mij is er maar 1 verwijzing naar hondjes en dat staat in een gesprek van Jezus met een Kananese (!!!) vrouw.
Mattheüs 15:26 Hij antwoordde echter en zei: Het is niet behoorlijk het brood van de kinderen te nemen en naar de hondjes te werpen.
In tegenstelling dat Joodse mensen heidenen ontwijken gaat Jezus met een heidense vrouw (erger kan niet 😉) in gesprek. Later zal juist het Joodse geloof via de Joden die volgeling van Jezus waren, met heidenen worden gedeeld.
Er is weinig bekend van de historische Jezus, maar dat er 27 boeken zijn, waarin zijn latere volgelingen het geloof in en van Jezus hebben beschreven, wordt terzijde geschoven. 

Dat zijn figuurlijke vergelijkingen. Dat is iets heel anders. 

De eindredacteuren van Genesis hebben een keuze gemaakt om al die losse verhalen samen te voegen tot 1 compositie.
De literaire structuur maakt duidelijk dat het een compositie is. 
Blijkbaar vonden ze het nodig om het verhaal hier in Genesis 11 te plaatsen. Ik vind het interessant om die motieven te achterhalen dan om het hoofdstuk eruit te scheuren als niet relevant.
Babel heeft een hele duidelijke verwijzing naar de ballingschap. Dus interessant genoeg lijkt me.

Ik voel me het meest verbonden met een meditatie-gemeenschap waarvan de stichter in India woonde. Maar ik sta daar door diverse oorzaken nauwelijks meer mee in contact. Verder voel ik me verbonden met verwante gemeenschappen zoals de Dorothy Gemeenschap in de polder bij Uithoorn/Amstelveen, maar ik kom er niet vaak omdat ik zelf geen christen ben. Ik ben wel overuigd van de noodzaak om je met zo'n gemeenschap te verbinden, je kunt zo'n levenswijze anders niet echt goed volhouden, het verwatert anders teveel.

Ik heb even zin in deze bijbeltekst.

Mattheüs 12:33 Stel dat de boom goed is, dan is ook zijn vrucht goed; of dat de boom slecht is, dan is ook zijn vrucht slecht. Want aan de vrucht wordt de boom gekend.
34. Adderengebroed! Hoe kunt u goede dingen spreken, terwijl u slecht bent? Want uit de overvloed van het hart spreekt de mond.
35. De goede mens brengt goede dingen voort uit de goede schat van het hart, en de slechte mens brengt slechte dingen voort uit de slechte schat.
36. Maar Ik zeg u dat de mensen van elk nutteloos woord dat zij zullen spreken, rekenschap moeten geven op de dag van het oordeel.
37. Want op grond van uw woorden zult u rechtvaardig verklaard worden, en op grond van uw woorden zult u veroordeeld worden.
Ik ben blij dat Christus oordeelt en ik niet.

Heb je het hem weleens gevraagd?
Het boek #oer vind ik ook geen juweeltje maar dat komt vooral door de theologische inbreng van de theologen Oranje en vd Brink. Ik vind hem een leuk persoon en iemand om waardering over uit te spreken ivm zijn wetenschappelijke bijdrage (maar dat doe jij volgens mij ook).
Blijkbaar ben jij negatief over religieuze opvattingen (ook in de kindertijd), maar zegt het niet meer over jouw opvoeding?
Ik raad iedereen aan om kinderen het christelijk geloof (o.a de bijbelverhalen) bij te brengen (onze westerse wereld is daar mede opgebaseerd). Laat ze wel de keuze om daar als volwassen wel of niet in te gaan geloven. Het blijft een geloof (niet wetenschappelijk aantoonbaar), maar met voldoende inhoud, die de sprookjes wereld ver overstijgt.

De eindredacteuren van Genesis hebben een keuze gemaakt om al die losse verhalen samen te voegen tot 1 compositie.
De literaire structuur maakt duidelijk dat het een compositie is. 
Blijkbaar vonden ze het nodig om het verhaal hier in Genesis 11 te plaatsen. Ik vind het interessant om die motieven te achterhalen dan om het hoofdstuk eruit te scheuren als niet relevant.
Babel heeft een hele duidelijke verwijzing naar de ballingschap. Dus interessant genoeg lijkt me.

Dat is inderdaad een creationistisch argument. Ze erkennen wat zij Micro-evolutie noemen, de evolutie die zo snel gaat dat we het binnen een mensenleven kunnen zien. Maar het idee dat een Brontosaurus zou kunnen evolueren in een Kip ontkennen ze, omdat ze dit niet direct kunnen waarnemen. En omdat ze van hun basisprincipe uitgaan dat het universum pas ongeveer 6000 jaar oud is past dit niet in dat verhaal. Die vorm van evolutie noemen ze dan Macro-evolutie. Er zijn echter genoeg wetenschappers, ook gelovige, die dit onderscheid tussen Micro- en Macro-evolutie ontkracht hebben. Zo is de indeling van diersoorten, elk naar diens aard, veel flexibeler dan een creationist zou willen geloven. Tegenwoordig worden vogels in dezelfde groep ingedeeld als reptielen meen ik. Het verschil tussen een kip en een tyrannosaurus rex is alleen op het oog enorm groot, maar genetisch is dat erg klein. Het is een heel kleine aanpassing in het DNA van een kip om deze kip, naar diens aard geschapen, geen veren maar 'schubben' te laten ontwikkelen, en om een kip tanden te laten groeien. Dit is al vaker in experimenten aangetoond overigens. Deze genetische kenmerken zijn allemaal nog aanwezig maar komen niet uiterlijk tot stand. Het klimaat en heel veel tijd hebben de meeste dinosaurussen laten uitsterven, maar de vogels bestaan nog en zijn ook dino's min of meer. Om dit probleem op te lossen wordt dan Intelligent Design uit de kast getoverd, om daarmee een Ontwerper te bewijzen die deze dingen van tevoren zo heeft bedacht. Zo verschuift het probleem alleen maar. Je begint dan als 6-daagse jonge-aarde creationist, wordt dan een oude-aarde creationist, verschuift dan naar Intelligent Design, om uiteindelijk erachter te komen dat het geen enkele zin heeft om Creationisme en de Evolutietheorie tegenover elkaar te zetten. Uiteindelijk bereik je het tegenovergestelde. In plaats van God te verhogen door hem de Schepper van het universum te noemen, word je (en vaak terecht) gezien als een anti-wetenschappelijke gelovige die in sprookjes gelooft. Je hoeft God niet te verdedigen, dat heeft hij niet nodig. Je moet hem danken voor het Scheppen van het Heelal. Vasthouden aan creationisme is een bijzondere slechte manier om God te verhogen, je haalt hem juist totaal naar beneden door te proberen te verklaren waarom de schrijver van Genesis een historisch verhaal zou hebben geschreven, terwijl de meest logische verklaring is dat deze schrijver dat niet zo bedoeld heeft. Als je het Genesis verhaal als historisch verslag beschouwt, dan verklaar je letterlijk dat de Almachtige God een feitelijk onjuist verhaal heeft gedicteerd. God vraagt de mens om in zijn nabijheid te komen en anderen ook in dat licht te laten delen. God vraagt niemand om zich tegen de wetenschap te verzetten. Hij vraagt wel van ons om ons verstand te gebruiken. 

Ik hoop dat het wel enige interactie op gaat leveren…
Breukelman:
“In het eerste hoofddeel (Gen. 5:1-11:26) gaan we eerst in een reeks van tien geslachten – van Adam tot Noach – de zondvloed tegemoet en komen we vervolgens in een reeks van tien geslachten – van Noach tot Terach – van de zondvloed vandaan.
Het leven van de mensheid wordt ons hier getoond als een leven voor en na de vloed (Gen. 9:28: ‘en Noach leefde na de vloed driehonderd en vijftig jaar’).
Op de hoofdlijn van dit boek wordt ons nu echter temidden van de mensheid van Adam tot Noach en van Noach tot Terach geslacht voor geslacht het leven van elk der vaders van Israël getoond als een leven voor en na de eersteling. “

Die oervloed, daar is wat mee. Lees je steeds dat iemand leefde tot de verwekking van de eersteling, lees je hier dat Noach leefde voor en na de oervloed. Deze grote catastrofe wordt later ook aan Sodom en Gomorra gekoppeld en zal in Joodse oren ook altijd met de ballingschap gehoord worden. Bestaande oude verhalen (ook van omliggende culturen) worden in dienst genomen om het grotere verhaal van Israël te vertellen.
Riemersma:
'Noach leefde na de vloed driehonderd jaar en vijftig jaar.' Waar Noach voor de verwekking van zijn drie zonen met God wandelde (!), horen we die zegswijze niet ook 'na de vloed'. Het zal duidelijk zijn: het gebeuren van de vloed heeft bij Noach voor een diepgaande verandering gezorgd, precies omgekeerd aan Henoch. Waar de verwekking van de eersteling als ook de verwekking van de andere zonen en dochters Henoch deed veranderen van iemand die eerst 'gewoon' leefde om daarna met God te wandelen (!), daar is het bij Noach de vloed die hem van zijn wandelen met God afbrengt om daarna 'gewoon' te leven.
Dat van Noach vervolgens ook niet gezegd wordt zoals van Henoch: 'En hij was er niet meer, want God nam hem op', kan dan ook niet verbazen. Er staat hetzelfde: 'en hij stierf', zoals in Genesis 5 van Adam, Set, Enos, Kenan, Mahalalel, Jered, Metusalech en Lamech meegedeeld wordt.
Er mogen uitleggers zijn die zich verontwaardigd afvragen waarom Noach niet met God in discussie is gegaan over Gods besluit om de mensheid met de aarde te verdelgen (vgl. Abraham bij Gods besluit om Sodom te doen omkeren) ,niet ontkend kan worden dat de vloed en daarmee de vernietiging van de mensheid wel degelijk wat met Noach gedaan heeft. Het heeft hem ertoe gebracht om na de vloed niet opnieuw met deze God die voor deze vloed verantwoordelijk is, te wandelen!’

Het verhaal van Adam en Eva (hoewel later ontstaan) is de Joodse kijk op hun eigen ontstaan en bijzondere positie in deze wereld tussen de volken. Het is een mini-verhaal wat later breed in de TeNaCH wordt beschreven. 
En wat is dat verhaal van Israël: als bevrijde mensen in het gegeven (beloofde) land met de geboden (ook ontvangen) leven.
Deuteronomium 30:
19. Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u: het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek!
      Kies dan het leven, waarop u leeft, u en uw nageslacht,
20. door de Heer, uw God, lief te hebben, Zijn stem te gehoorzamen en u aan Hem vast te houden
      - want Hij is uw leven en de verlenging van uw dagen
      - om te blijven in het land dat de heer uw vader, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te geven.
Men weet echter dat het mislukt, omdat Israël wordt wegevoerd in ballingschap. Het verhaal van Adam en Eva is een voorafspiegeling van het verhaal van Israël. 
Het kwaad dat aan de duivel wordt toegeschreven is m.i. ook een literaire uiting om dat kwaad te beschrijven. Toch gaat het altijd over de relatie tussen God en de mens. De duivel krijgt een bijrol (het kwaad is er) maar lees je b.v. Openbaring, dan wordt dat kwaad aan Rome toegeschreven (in verhullende vorm). 

Het woord koninkrijk komt in Lucas 42 keer voor. Is er nog een ander vers, waar staat dat het koninkrijk in je is.
Lees ook eens andere vertalingen:
NBV21: ”Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’
HSV: En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar, want, zie, het Koninkrijk van God is binnen in u. (Bijgevoegde opmerking 17:21 binnen in u - Of: in het midden van u)
Naardense bijbel: en ze zullen níet zeggen: zie, hier!, of: daar!, want zie, het koninkrijk Gods is in uw midden!
In het NT breekt God’s koninkrijk door op een bijzondere manier. In dit koninkrijk zijn de rollen omgedraaid: de rijken zijn arm, de eersten zullen de laatsten zijn, de machteloze (als gekruisigde) Jezus ontvangt alle macht. Niet Ceasar maar Jezus is koning.
Een enkele zin heeft het over Christus leeft in mij:
Galaten 2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.
2 Korinthe 13:5 Onderzoek uzelf of u in het geloof bent, beproef uzelf. Of weet u niet van uzelf dat Jezus Christus in u is? Of het moet zijn dat u op enigerlei wijze verwerpelijk bent.
Maar vaker is het andersom: wij zijn in of van Christus.
2 Korinthe 5:17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.

Het woord koninkrijk komt in Lucas 42 keer voor. Is er nog een ander vers, waar staat dat het koninkrijk in je is.
Lees ook eens andere vertalingen:
NBV21: ”Maar weet wel: het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik.’
HSV: En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar, want, zie, het Koninkrijk van God is binnen in u. (Bijgevoegde opmerking 17:21 binnen in u - Of: in het midden van u)
Naardense bijbel: en ze zullen níet zeggen: zie, hier!, of: daar!, want zie, het koninkrijk Gods is in uw midden!
In het NT breekt God’s koninkrijk door op een bijzondere manier. In dit koninkrijk zijn de rollen omgedraaid: de rijken zijn arm, de eersten zullen de laatsten zijn, de machteloze (als gekruisigde) Jezus ontvangt alle macht. Niet Ceasar maar Jezus is koning.
Een enkele zin heeft het over Christus leeft in mij:
Galaten 2:20 Ik ben met Christus gekruisigd; en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij; en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.
2 Korinthe 13:5 Onderzoek uzelf of u in het geloof bent, beproef uzelf. Of weet u niet van uzelf dat Jezus Christus in u is? Of het moet zijn dat u op enigerlei wijze verwerpelijk bent.
Maar vaker is het andersom: wij zijn in of van Christus.
2 Korinthe 5:17 Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.