Modestus

Inderdaad, en er zijn nog andere voorbeelden in het Oude en Nieuwe Testament. Bijvoorbeeld 40 dagen vasten van Mozes op de berg Sinaï of harde ascetische leven van profeet Elias. God zij dank. Zet dan 'like'. ?

Dat is niet wat ik bedoelde. Het is de genade Gods die de mens voor alle 100 procent redt. Maar met onze inspanningen of werken maken aan God wel mogelijk om ons te redden en vindt hij dan ook geen tegenwerking in ons hart. Inderdaad, het is maar een van de middelen voor die heiligen, die hun zondigheid beseften. Maar als je al zuiver van hart bent en blijft, dan hoef je ook niks te doen.

Hij (apostel) praat hier duidelijk over Joodse en/of gnostische bijgeloven of ketterse leer met hun afkeer van het materiële, alsof het door een slechte God geschapen is. Het heeft dus niks met christelijke ascese te maken, die geen wet of verplichting is, maar een vrije keuze van een christen met het oog op het zuiveren van de ziel/hart.

Met alle respect voor de leer van meneer Knoch, maar het klopt niet met het evangelie. Als 'de fysieke middelen ontkennen onze compleetheid in Christus' dan moeten we niet naar de kerk gaan, want de kerk (als tempel of de plaats van samenkomst) is ook een fysiek middel; het uitspreken van gebeden, gebedenboek en de Bijbel zelf zijn ook fysieke middelen. Het bidden en vasten van Jezus en apostelen was dan ook zinloos zo te zien. "Zalig zijn de zuiveren (of reinen) van hart, want zij zullen God aanschouwen". Het is in Mattheüs 5, als ik me niet vergis.

Waarom dan niet? Er is geen sprake van 'voorwaardelijke genade'. In het algemeen de enige voorwaarde is dat je tot Jezus bekeert. Als je vrij bent van zonde, dan heb je geen behoefte aan ascese. Je hart is dan volledig ontvankelijk voor de genade van God die in je vrij en onbelemmerd kan werken. Maar omdat mensen beseffen dat ze niet vrij zijn van losbandigheid, huichelarij, ontucht, toorn, afgunst... en alle andere zonden en hartstochten, zoeken ze hulpmiddelen om hun hart te zuiveren van alles wat de Goddelijke genade niet kan tolereren in een christen. Het is een manier om de Goddel

God verlangt van mij de vruchten van een deugdzaam leven, dat wil zeggen dat ik zijn wil doe in alle situaties van het leven. Maar om dat te kunnen doen en niet toegeven aan zonde moet je ascese beoefenen. Jezus zelf heeft het belang van bidden en vasten benadrukt. Ascese blijft een middel om het doel te bereiken, het is geen doel op zich. Het belangrijkste daarbij is het gebed van het hart; vasten en alle andere lichamelijke ascese moet altijd gepaard gaan met het gebed. In de levens van de heilige asceten vind je ook heel andere soorten van lichamelijke ascese; bijvoorbeeld eenzaam wonen in

Voor mij is dat gebeden lezen, Bijbel en de geestelijke literatuur lezen, grote en kleine buigingen maken voor God (tegen over het kruis), vasten (onthouden van zuivel voor een bepaalde periode en soms ook van alle voedsel voor een deel van de dag); daarnaast ga ik gerelmatig in het koud meer kort zwemmen (met name 's winters). Dat zijn puur ascetische oefeningen. Mensen die daar meer gelegenheid voor hebben kunnen dat met meer intensiteit en strengheid doen. Dit alles is bedoeld om niet alleen het vlees (geen lichaam) met haar hartstochten te doen sterven, maar ook om van binnen waakzaam te z

Van de menselijke hartstochten, waarmee de menselijke natuur bedorven is na de zondeval. Daartegen moet men een strijd voeren door middel van ascese.

Er zijn wel een paar verzen in de Bijbel met wat lijkt op een ironische humor vanuit Gods perspectief. Toen Adam viel in een miserabele toestand van de zondeval en hoorde dat van God, zei God tenslotte: "Toen zeide de HEERE God: Ziet, de mens is geworden als Onzer een, kennende het goed en het kwaad! " (3:22). Mens is geworden als één van Ons, zei God, terwijl Adam en Eva gekleed waren in de rokken gemaakt van de dierenhuid. En daarna zegt hij: "Nu dan, dat hij zijn hand niet uitsteke, en neme ook van den boom des levens, en ete, en leve in eeuwigheid"; alsof hij echt bang is dat mens va

Uit de bloemlezing van de orthodoxe ascetische monniken (de zogenaamde Filokalia en De uitspraken van de woestijn vaders) ben ik bekend met de volgende ervaring: Er zijn enkele soorten vreze Gods: Vrees om in de hel te belanden vanwege je zonden. Het is de vrees van een slaaf; vrees om de eeuwige beloning in de Hemel te verliezen vanwege je tekortkomingen. Het is de vrees van een huurling; Vrees om je Hemelse Vader te bedroeven met je daden en op die manier het band van liefde met hem te verbreken. Het is de vrees van een zoon. Dat laatste soort vrees is natuurlijk de meest ideale. Tot di

"Kunnen wij onze redding verliezen?" De schrikwekkende voorbeeld van de voormalige apostel Judas zegt het al.

God is inderdaad de Behouder van alle mensen, maar niet alle mensen willen behouden worden en de Blijde Boodschap aanvaarden. Meesten sluiten zich daarvan af en in hun hart willen ze liever niks mee te maken hebben met God en het geweten, die hun egoïstische leven in genotzucht niet goedkeurt. Die mensen sluiten zichzelf af van het eeuwig leven. Moge God ons daarvan behoeden.

Ik heb Engelse ondertiteling toegevoegd aan mijn video in het thema-bericht om het beluisteren en bekijken makkelijker te maken. Ik heb namelijk ontdekt dat ik een paar foutjes in woorden heb gemaakt in mijn toespraak. En het taalgebruik van de rabbijn was ook heel eigenaardig. Als iemand kan het Engels niet voldoende begrijpen, kan ik later ook Nederlandse ondertiteling maken.

We moeten wedergeboren worden door middel van doop omdat op deze manier worden we bevrijd van de erfzonde en onze persoonlijke zonden en worden we een nieuwe schepping in de gelijkenis van Christus. De doop is in die zin een dood voor de oude gevallen mens of menselijke natuur en de geboorte tot de nieuwe mens in de gelijkenis van Christus. Jezus zelf had geen enkele persoonlijke behoefte in de doop of in zijn lijden, dood en opstanding. Dat alles heeft hij ondergaan om in zichzelf de menselijke ras te hernieuwen naar het beeld en gelijkenis van God waarnaar de mensen oorspronkelijk geschapen

Voor christen het syncretisme is onaanvaardbaar. Voor christen is er maar één objectief ware geloof/religie. Het woord religie is afkomstig van het Latijnse 'religare', hetgeen betekent 'opnieuw verbinden'. Met wie of wat? Met God de Schepper, de bron van het leven en al wat goed is. In deze zin alleen het zuivere Christendom is de religie en alle andere (zoals Islam, Boeddhisme, Hinduisme...) zijn, strikt gesproken, geen religies, aangezien ze verbinden hun volgelingen niet opnieuw met God (er is namelijk geen sprake van 'goed nieuws' (evangelie) in die religies in tegenstelling tot het Chris

God verwoest de satan tijdelijk niet omdat hij van hem en zijn kwaadaardigheid gebruik kan maken om de mensen indirect op de proef te stellen. Dat wil zeggen omdat we in gevallen toestand na de zondeval verkeren wordt een ieder van ons geconfronteerd met de noodzaak om keuze te maken: wil je God volgen of eigen weg gaan autonoom van God (zoals Adam en Eva dat deden). Als je kiest voor God dan wil God weten hoe oprecht en serieus je bent in je juiste keuze. Daarvoor laat hij de satan beperkt zijn werk doen. De satan heeft natuurlijk een heel andere doelstelling dan God voor ogen. Maar God staat

Israël als volk zal zijn Messiah aanvaarden (tot Jezus bekeren) als het einde der tijden nabij is. Er zijn aanwijzingen in de Bijbel die dat suggereren: 'Want ik wil niet, broeders, dat u deze verborgenheid onbekend zij (opdat gij niet wijs zijt, bij uzelven), dat de verharding voor een deel over Israël gekomen is, totdat de volheid der heidenen zal ingegaan zijn. En alzo zal geheel Israël zalig worden' (Romeinen 12: 25-26). ' Zie, Ik geef u enigen uit de synagoge des ( ...), dergenen, die zeggen, dat zij Joden zijn, en zijn het niet, maar liegen; zie, Ik zal maken, dat zij zullen komen, en aa

Een gezonde gelovige is volgens mij iemand die altijd beseft dat hij in alles is afhankelijk van God, dat zonder God hij is niets en kan nooit zeker zijn in zijn mening dat hij in alle opzichten gezond is. Hij beseft zijn gevallen toestand waarbij hij God als Redder en Verlosser nodig heeft om terug te keren naar de oorspronkelijke gelukzalige leven in eenheid met God waarvoor hij geschapen is.

Een hele indrukwekkende ervaring met hel heeft Bill Wiese. Op YouTube en Google kun zijn getuigenis opzoeken - Bill Wiese, 23 minutes in hell. Er is ook een boek van hem die zo heet.

Juist! 'Doch indien iemand schijnt twistgierig te zijn, wij hebben zulke gewoonten niet, noch de Gemeenten Gods' (1 Korintiërs 11:16).

Omdat de wijze apostel zegt (ik zal de citaat een beetje veranderen om het ietsje beleefder te doen klinken): 'Verwerp een 'andersdenkende' mens na de eerste en tweede vermaning' (Titus 3:10). Ik ben niet slimmer dan Paulus om naar zijn raad niet te luisteren. Sorry. Probeer iemand anders uit zijn balans te brengen; bij mij heeft het geen zin.

Dank je, dat stel ik op prijs.

' Ik en de Vader zijn een,' zei Jezus. De wil van Zoon doen is hetzelfde als de wil van God doen of van de Heilige Drie-eenheid, tenzij je in de Heilige Drie-eenheid gelooft. De Zoon en de Vader (en de Heilige Geest) hebben één wil als Drie-ene God. 'Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was' (Filippensen 2:5). Nou, als we dezelfde gevoelens hebben als in Jezus, lijken we dan niet op Jezus?! 'Maar wij hebben den zin van Christus' (1 Korintiërs 2:16). Zo ook hier.

Dat betekent dat we volgelingen van Christus zijn voorbestemd voor de Nieuwe Jeruzalem of Koninkrijk der Hemelen en op Jezus lijken door zijn wil te doen.

Dat verschilt per gemeente, denk ik. Mijn raad voor je is als ooit op zoek gaat naar een religie: laat je niet beperken door één christelijke gemeenschap. Maak kennis ook met anderen totdat je je kerk vindt waar je ook de vrede voor je ziel kan vinden.