Mcmadtasty

Alleen al het gegeven dat het om een herziene vertaling gaat, maakt mij al wantrouwig wat betreft de betrouwbaarheid van de inhoud. Mijn gedachte is dan dat ik overgeleverd ben aan falende interpretaties van de mens. Wanneer de vorige bijbel correct was, had deze niet herzien hoeven te worden.

Hoe kan ik weten of het gods denkbeelden zij en niet de mijne? De bewering staat dat er maar één God is. Daar tegenover staat dat er talloze vormen van religies zijn die allemaal het ware geloof claimen en dat anderen valse goden aanbidden. Wanneer ik de bijbel lees en de dingen anders begrijp, wie zegt me dat het niet door God of de heilige geest is ingegeven en dat het mijn eigen gedachten zijn. Het zijn slechts mensen die daar een antwoord op hebben. Een zelfde soort antwoord als dat ik zelf kan geven als resultaat van de vragen die ik stelde. Slechts God kan beantwoord

Wanneer je een definitie van God als uitgangspunt neemt, dat boven alle godsbeelden staat, gaat het dus over het godsbeeld wat je zelf gecreëerd hebt in je eigen definitie. Het dilemma wat ik ervaar is één van de tien geboden. Wat er voor mij letterlijk staat, is dat het onmogelijk is een gesneden beeld , nog enige gelijkenis te maken. Hoe zeer wij ook ons best doen, het kan niet en waarom niet? Geen idee, misschien omdat het geen beeld of gelijkenis heeft, of misschien is het (voor on mensen) niet te bevatten. Misschien dat zelfs de reden waarom niet niet te bevatten is.

Voor mij is het: Op het moment dat wij mensen definiëren wat zondigen is betreft het dus nog steeds onze definitie en kun je het over niets anders hebben dan het geloof in de eigen definitie, en niet dat gene zoals bepaald is door hogere macht. Zelf al wanneer we allen beslissen De bijbel als Gods woord te beschouwen, is het nog onze eigen interpretatie van wat daar geschreven staat en wat er bedoeld wordt en is alles wat er uit voortvloeit slechts het resultaat van het geloof wat in ons leeft.

Het kan zijn dat God dan niet almachtig is, het kan ook zijn dat wij niet in staat zijn te begrijpen en onwetend zijn. Tenslotte betreft het slechts onze eigen definities waar we over oordelen. Zou kunnen, maar weet jij wat een christen is of is het slechts het geloof in wat een christen is. Ik zou mezelf uit kunnen roepen tot christen, maar ben ik het die dat beslist of is het oordeel van God die daar over gaat? Ik zie dat zelf meer als god's oordeel, wat maakt dat ik als mens niets meer heb dan geloof.

lol, wanneer God iets niet zou kunnen zou het betekenen dat hij niet almachtig zou zijn lijkt mij.

religieus verwijst naar God. Er is echter veel geloof.

Tot geloof komen is m.i. een prestatie van jezelf als de keuze die je maakt in wat je geloofd. De titel van deze topic is voor mij persoonlijk vreemd want het geloof is m.i. een deel van het zijn. Of dit nu het geloof in (een) god is of het geloof in een wetenschappelijke methode en zijn zekerheden en waarheden slechts dat, wat binnen geloof voor als waar aangenomen wordt.

Ik denk dat veel mensen zijn vergeten dat ze geloven in plaats van te weten, waardoor je in een onderlinge "strijd" komt te zitten waar nogal eens het respect voor elkaar ver te zoeken is.

Hier begon het mee en zie waar het terecht is gekomen. Ik ben hier een paar jaar niet geweest. Wanneer ik hier een beetje rondlees nodigt het niet uit om nog deel te nemen aan het forum. Je moet haast wel over een portie masochisme beschikken om hier iets te posten. Dus nee dank je. Vrijwillig naar de slachtbank..............

Het woord maar geeft aan dat er tegenstrijdigheden zijn. Dat het voorgaande (dat wat vooraf gaat aan maar) alleen dan van toepassing is wanneer er aan de voorwaarden voldaan wordt (wat na de maar gesteld wordt). "Het betekent dat je altijd de discussie mag aangaan, altijd mag protesteren tegen besluiten en argumenten en altijd mag trachten invloed uit te oefenen in politiek en samenleving" is een placebo, een nepmiddel om je te laten geloven dat je iets te zeggen hebt. het is pas een middel wanneer je gehoord wordt. op het moment dat men weigert je te horen, je negeert en je

je bedoeld dat je als fictieve meerderheid geen rekening hoeft te houden met de wensen van een minderheid?(democratische norm)

Hoe geraak je aan deze gedachte? Een land dat een ander land steunt......... Wanneer je het over Rusland hebt, denk ik dat een groot gedeelte van de mensen die ophouden zich in het gebied Rusland (voor mij naam van een locatie, specifieke plaatsaanduiding zonder verdere betekenis) zich totaal niet bezighouden met het verdedigen of steunen van Syrie, maar gewoon bezig zijn met hun eigen zaken. Uitspraken als "een land dat een land steunt en actief verdedigd dat z’n eigen bevolking bestookt met gifgas" maakt echter dat mensen, die dus verbonden zijn met dat gebied, omdat ze er verblijv

Zou misschien het ideaalzijn haal je met deze zin niet de eerste stelling onderuit? "Maar" ontkracht de eerste zin in het is, waarbij je te kennen geeft de gevormde meningen/oordelen uit te wisselen. het met elkaar bespreken leidt weer tot een oordeel over elkaar. waarin niet datgene wat als onderwerp geldt aan de orde komt, maar het oordeel. Wat we er van vinden wat de ander zegt. Het brengt alleen maar verwijdering.

Zijn het gevaren of jouw oordelen over wat gevaarlijk is?

Ik weet niet wat God is, dus kan ik moeilijk bepalen of God een betrokken partij is. Wat is een gezonde geestelijke ontwikkeling? Ben je weer bezig een oordeel uit te lokken. Op het moment dat jij soep wilt, is het een probleem dat ik dan bami neem?

Dat is niet zo eenvoudig te zeggen, want de projectie van lust ken namelijk ook zijn oordeel. bijvoorbeeld goh, wat een lekker ding. (oordeel) op het moment dat je dat lekker ding gaat beschouwen als wezen, gelijk aan wat je zelf bent, gelijk aan jezelf kunt respecteren blijft er van lustprojectie weinig over, omdat het lustobject verdwijnt (principe heb de ander lief, gelijk Uzelve) Wat je daardoor krijgt is een besef dat het oke is wanneer het voor alle betrokken partijen oke is. Dus niet omdat je er voor betaald hebt, het in ruil voor iets is, maar iets is wat je beide (of m

Wie gaat daar over beslissen dan? Is het werkelijk dat het over de ander gaat, of deze mag zijn zoals hij of zij is, of gaat het over het oordeel dat wij erover vormen. Met andere woorden het is zeer aangenaam, totdat iemand komt die het verpest door er wat anders van te vinden.

Sodom en Gomorra werden verwoest door Gods oordeel. homoseksualiteit, verkrachting en hoererij konden allemaal in deze steden bestaan en bloeien, het oordeel erover heeft deze steden vernietigd. Zoals het oordeel over homo's leidt tot vervolging, zoals het oordeel over joden leidde en leidt tot vervolging. Het enige wat tot verwoesting leid is het oordeel, gevormd door de vruchten van kennis van goed en kwaad. Als ik met mijn aangeboren afkeer van het eten van oesters denk aan het eten van oesters walg ik ook. Betekent dit dat het eten van oesters per definitie dan verke

Heb ik gedaan. Daarin wordt eveneens gevraagd wat men er van vindt, zoals ook in de uitnodiging naar Klapwijk het doel is om te weten te komen wat er over en weer van gevonden wordt, zoals ook de flyer en de advertentie in de christelijke krant bedoeld zijn om er iets van te vinden. een mening uit te lokken. En zoals ik al zei, al die meningen en wat mensen er van vinden heeft niets met die twee zoenende mannen te maken maar van alles met onszelf. Dus wat maakt het uit wat we er van vinden. Juist wanneer we weten dat wanneer we het bijvoorbeeld buiten proporties gaan vinden wij het g

twee zoenende mannen......... er is pas iets mis mee of iets moois aan op het moment dat je er iets van vindt. Waarom is het zo belangrijk om er iets van te vinden? terwijl er iets van vinden tot de consequenties leidt in het veroordelen of accepteren. Wat ik vindt van twee zoenende mannen zegt niets over twee zoenende mannen maar alles over mij. Hoe ik met zoenende mannen omga gaat niet over zoenende mannen maar over mijn oordeel. Op het moment dat je het met mij eens zou zijn gaat het niet over twee zoenende mannen maar over jouw oordeel wat net als de mijne is. En dit oordeel word

kom je bij de dode zee-rollen terecht...... denk ik

k'zal eens vragen........

zijn er ook nog ergens originele teksten te vinden, dus geen vertalingen als moderne interpretaties van het orgineel?

Ik kan me geen voorstelling maken van onafhankelijkheid. Op het moment dat er twee mensen zijn zijn ze afhankelijk van elkaar, alleen al hoe ze met elkaar omgaan. op het moment dat er een horde mensen is, zoals bijvoorbeeld in een stad zijn ze afhankelijk van elkaar hoe ze met elkaar omgaan. Vertrappen ze elkaar, negeren ze elkaar. Dat ze bestaan is onafhankelijk, dat ze voortbestaan in dezelfde hoedanigheid is daarentegen weer afhankelijk. waarschijnlijk een reactie op mij. geeft al aan dat je afhankelijk van mij bent in wat voor reactie je geeft.....