TTC

Binnen dat kader kan de modulaire opbouw ons niet ontgaan zijn, zodat we er makkelijk omheen kunnen fietsen.

Telkens opnieuw tegen die mijlpalen lopen, is een hachelijke bezigheid.

Het onderzoek spitst zich vooral toe op het gericht bezorgen van medicatie op die plekken in het lichaam waar deze het meest werkzaam is, in plaats van medicatie maar min of meer lukraak in het lichaam te brengen. Men zoekt daarvoor naar vectoren, nanostructuren die als voertuig kunnen dienen.

Pas in de tweede helft van de 20e eeuw werden schattingen van de aantallen synapsen op basis van elektronenmicroscopisch onderzoek werkelijkheid, en de bevinding dat het brein uit miljarden synapsen bestaat, werd algemeen aanvaard in de neurowetenschappen.

De aspidochelone is een fascinerend wezen uit de middeleeuwse bestiaria en mythologie, soms ook bekend als de asp-turtle of aspidochelone. In oude teksten wordt het beschreven als een gigantische schildpad of vis die vaak verkeerd wordt ingeschat door zeelieden als een eiland. Schepen zouden soms zelfs aanmeren of ankeren op zijn rug, waarna de aspidochelone zou ontwaken en weer de diepte in zou duiken, waardoor het schip en bemanning vaak ten onder zouden gaan.

Derhalve kunnen we vrij eenvoudig patronen herkennen, net zoals binnen dat kader op verschillende domeinen kloven kunnen ontstaan. En dat is geen veroordeling van het leven op zich, het stelt dat evolutie een kroniek is van goede en slechte dagen, met als optie er meer inzicht in te realiseren in functie van het geheel, de volledige spiraal.

Redelijk afleidbaar is dat alles begrepen kan worden binnen het kader van een universele stimulus, die binnen de gegeven context op zichzelf tijdloos is.

Zie je, zoals de hoeren behandel je mensen.

Jezus had geen laptop, anders was het misschien veel makkelijker om iets degelijk te onderzoeken.

Hoewel de term 'non-positionele logica' niet echt gangbaar is in de klassieke logica, zou je kunnen zeggen dat sommige concepten er dichtbij komen, zoals contextuele logica en relationele logica. Deze benaderingen leggen minder nadruk op vaste waarheden of absolute posities en richten zich meer op de relaties tussen waarheden en de omstandigheden waarin ze geldig zijn.

Waarom je van basale dingen absoluut iets verheven wil maken, zegt veel over het waarom je iedereen als naakte apen beschouwt.

Of de wet van non-contradictie van Aristoteles?

Vloeit dit allemaal voort uit een non-lineaire katalysator misschien?

Er is geen hoop meer, de ingewijden zijn op.

Niet-monotone logica kent vele toepassingen, en er zijn veel lagen of referentiekaders waarop of waarbinnen deze of gene stelling begrepen kan worden.

Hoe bedoel je precies?

Dat is toch wat je allemaal stelt, waarom zou je dat deren?

In de logica is een niet-monotone logica een logisch systeem waarin de logische gevolgtrekking niet monotoon is. In mensentaal wil dit zeggen dat het toevoegen van nieuwe kennis ervoor kan zorgen dat conclusies die men eerder kon trekken niet meer geldig zijn.

Hegel streefde naar de ontwikkeling van één totaalconcept, waarin hij wetenschap, esthetica, godsdienst en filosofie wilde verenigen. Hij zag de werkelijkheid niet als statisch, maar als de uitkomst van een continu doorgaand proces, waarbij nieuwe tegenstellingen telkens worden opgeheven.

Isaac Asimov’s Foundation-reeks schetst een toekomst waarin een beschaving, bedreigd door haar eigen neergang, een groot plan opzet om kennis en technologie veilig te stellen. Deze invloed is goed zichtbaar in Musk’s visie. Hij beschouwt ruimte-exploratie en kolonisatie als een noodzaak om de mensheid te beschermen tegen mogelijke rampen op aarde, zoals klimaatverandering, overbevolking, en andere dreigingen die het voortbestaan in gevaar kunnen brengen.

Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat. Het is een principe uit de kennistheorie dat wordt toegeschreven aan de 14e-eeuwse Engelse filosoof Willem van Ockham, een franciscaner monnik.

De dartelende, onvoorspelbare vlucht van vlinders lijkt inderdaad speels en vrij, en misschien draagt juist die grilligheid bij aan de magie van hun beweging. Toch zit er ook een praktisch aspect achter hun vluchtpatroon, het is deels een overlevingsstrategie. Door niet recht vooruit te vliegen, maken ze het voor roofdieren moeilijker om ze te vangen. Een rechte vluchtlijn zou hun route voorspelbaar maken, terwijl een zigzaggende vlucht roofdieren verwart en ze moeilijker doelwit maakt.

Ja, en hoe meer neologismen we kunnen bedenken, hoe minder makkelijk de communicatie verloopt. En dat in hoeverre we al interesse tonen om er überhaupt iets van te willen begrijpen, de wereld draait ondertussen voort.

Ja, gaat bliksemsnel, met daarop allerhande responsen zodat een stelsel van halve waarheden de normaal wordt.

Het element van utopische gespletenheid indachtig kan er wellicht ook wel wat onenigheid bestaan, vooral over wat nu precies het doel is.