TTC

Wellicht niet enkel voor mij, Chinees is het idee dat een pankoe uit een ei zou kunnen geboren worden.

Dat is wat een universele stimulus ook impliceert, blijft gegeven een context an sich onveranderlijk.

Gods Koninkrijk is waar we onze hiel zetten, niemand kan dat voor jou invullen.

Dat kan, niet iedereen behoort tot jouw wereld, dat grotere geheel is dan ook relatief en subjectief zoals blijkt.

De wereld als een levend, ademend sociogram met talloze logica’s en gevoelswerelden roept zowel ontzag als verantwoordelijkheid op. Het herinnert eraan hoe diep verbonden we zijn, en hoe elk mens, in zijn nietigheid, toch een essentieel deel uitmaakt van een groter geheel. Dit inzicht is zowel filosofisch als praktisch, het nodigt uit tot reflectie, compassie, en een streven naar evenwicht binnen het grotere netwerk waarin we leven. Koffiedik kijken zou niet hetzelfde zijn dan zwarte sneeuw zien, verder begrijp ik er ook niets van.

Makkelijk is het allerminst, bizar genoeg blijven onderliggend een aantal beginselen wel van kracht.

In ieder geval mogen we wel blij zijn met zoveel verrijkende inzichten die hier gedeeld worden, dat schept hoop. Ook binnen die groep zijn er weer veel variaties, vandaag samengevoegd met andere begrippen onder de term neurodivers.

Sterke punten die vaak in verband worden gebracht met autisme zijn onder andere oog voor detail, analytisch denken, eerlijkheid, loyaliteit en technisch inzicht. Steeds vaker wordt dan ook de vraag gesteld of autisme per definitie altijd een ‘stoornis’ of ‘beperking’ is. Volgens de zogeheten neurodiversiteitsbeweging gaat het in essentie om een andere manier van zijn.

Guanyin wordt op schilderijen vaak voorgesteld met een kindje in haar armen. Het lijkt daarom op een boeddhistische variant van de katholieke Maria met het kindje Jezus in de armen.

Verder dan Hermes benoemen als de schoonzoon van Atlas, reikt m'n kennis over Griekse mythologieën niet.

Soms, zo komt me toe, zijn metaforen een geromantiseerde versie van een maatschappelijk heikel probleem, zodat we ons ook ernstig kunnen vergissen wanneer we ze beter willen leren begrijpen.

Nu is het helemaal duidelijk. NP-volledigheid is een concept uit de complexiteitstheorie. Het is een beschrijving van het inzicht uit de jaren 70 dat er een bepaald verband is tussen de complexiteit van een groot aantal problemen die in de wiskunde en informatica als 'moeilijk' worden beschouwd.

Eindeloos, of we paradoxen nu ontrafelen of niet, het wereldbeeld wordt bepaald door geopolitieke machtsverhoudingen en bijhorende handelingen.

Zonder onderzoek zal het ook niet opvallen over welke paradoxen het binnen het courante wereldbeeld gaat, heeft niets met God te maken. Tenzij je denkt van wel, maar blijf dan wel eerlijk door niet alles te verdraaien.

Ja, eindeloos gaat het door, het is zoals je zegt wachten op godot en die paradoxen accepteren.

Het is een heel kluwen zoals ook middels de complexiteitstheorie helder wordt gemaakt, overweldigend is het. In de complexiteitstheorie bestaat al langer het besef dat je eigenschappen van bekende problemen over kon hevelen naar nieuwe problemen als je aan kon tonen dat je het nieuwe probleem uit kon drukken in termen van het oude probleem. Dit heet het reduceren van een probleem.

Er zijn nogal wat paradoxen, soms kan de filtertheorie helpen.

Ja, daarom dat ze al opgelost zijn, en tegelijk niet.

Dan worden ze ook niet opgelost, en ze zijn al opgelost.

Het is onmogelijk, want we weten zonder oplijsting ook niet over wat het gaat.

Kan allemaal, we zouden het anders ook niet over paradoxen kunnen hebben.

Het moerasprobleem is dan ook geen ongekende materie, voor wie begrijpen wil.

Enkel het benoemen van een aantal is door ze niet te kennen al veelzeggend, want hoe zouden we er dan rekening mee kunnen houden? En dat er meerdere zijn maakt het allerminst makkelijker, het moerasprobleem ontrafelen voor liefhebbers. Wat zegt God daarover?

Kunnen gemakshalve misschien een aantal oplijsten, we weten hier inmiddels wel wat de kortste en/of langste weg is.

Ja, wie belet ons om een aantal paradoxen op te lossen? En wie heeft ze bedacht?