TTC

Ben er geen expert in, maar ik gok op een anadiplosis die begint te neigen naar een epiploke.

Kunnen ons gelukkig prijzen dat we niet het ene met het andere gaan verwarren, en toch zit het er allemaal in vervat.

Een epizeuxis is een vorm van woordherhaling die onder andere toegepast wordt voor extra nadruk of spanning, of om een ritme in een tekst te brengen.

Alles gaat over miljarden, zelfs begrotingstekorten.

Zoals we gezien hebben kan, denk aan onze driehoek bijvoorbeeld, simplificatie ook het resultaat zijn van herstelonderzoek. Het doet geen afbreuk aan de complexiteit, wat tegelijk een aandachtspunt is om er niet telkens weer in te verzanden. In die zin is kritiek niet altijd onterecht, maar misschien ook een getuigenis dat de eenvoud van de synthese niet altijd op dezelfde manier gewaardeerd wordt.

Toen ik iemand die filteroptie zag gebruiken, zakte ik quasi letterlijk door de grond.

Ja, en het is allemaal redelijk afleidbaar, wat eenvoud vermag.

Ja, alsof we in een fuik gezogen worden, en niets over die paradoxen.

Per traditie moet er in het hier en nu eerst iets ergs gebeuren, anders klopt het verhaal niet meer.

Hebben we al gemerkt, behalve die niet vermeld worden.

Onderhand heb je al een hele berg verzameld krijg ik de indruk, bestaan ze werkelijk?

Er was toen nog geen sprake van een bos, zelfs geen lucht om te ademen.

Kunnen we terug vooraan beginnen, net gemist.

Stijlfiguren hebben een soort maïzena-effect, hoe meer je erin roert, hoe dikker de soep wordt.

Als je nog niet tureluurs bent geworden van al die stijlfiguren die vlotjes door elkaar heen gebruikt worden, heb dan nog even geduld.

Pars pro toto is een stijlfiguur waarbij men een gedeelte van een object noemt wanneer men het hele object bedoelt. Prolepsis, ook vooropstelling of voorafname is een stijlfiguur waarbij het zinsdeel dat de aandacht moet krijgen als eerste wordt genoteerd. Het wetenschappelijk bestuderen van prolepsen wordt proleptologie genoemd.

Ken er eerlijk gezegd allemaal niets van, maar hoe dan ook is 'hoera, hoera, hoera' een palilogie.

De kyklos is een korte vorm van de epanadiplosis, waarbij de afstand tussen de woorden groter is, als bij een couplet, alinea of een heel werk.

Ze heten ook niet allemaal Justin Bibber natuurlijk.

Ze zijn daarom wellicht ook moeten gaan vluchten, misschien zijn er zo wel nog wel een aantal voorbeelden doorheen de geschiedenis waar te nemen.

Een zeer complexe kruisstelling is het Wilhelmus, waarbij de 15 coupletten inhoudelijk gekruist zijn zodat de 1ste met de 15de, de 2de met de 14de etc. gekruist zijn, zodat het 8ste couplet centraal komt te staan, waarin de essentie van het Wilhelmus geopenbaard wordt, de vergelijking tussen Willem van Oranje en de Bijbelse koning David, aan wie beiden een koninkrijk toekomt en die beiden voor een vijand moeten vluchten.

Een verhaspeling of malapropisme is het onjuiste gebruik van een woord of uitdrukking, bijvoorbeeld doordat het woord of de uitdrukking wordt verward met een ander woord dat of een andere uitdrukking die er qua vorm sterk op lijkt.

Zal ik me vergist hebben, nog een tweehonderdtal te gaan. Het doet gelukkig geen afbreuk aan dat waar het naar verwijst.

In het alledaagse sociale verkeer wordt radicalisme vaak geassocieerd met extremisme, binnen veilige en vertrouwde omgevingen betekent het echter doorgedreven vereenvoudiging dat leidt tot onderliggend fundamentele mechanismen. Ergo, ofschoon het ijsbergmodel met regelmaat wordt gesuggereerd tot nader introspectief onderzoek, onderschatting lijkt soms ongepast.

In een dualistische wereld zijn tegenstellingen onvermijdelijk, goed en kwaad, licht en donker, orde en chaos. Elk van deze polen bevat een kern van waarheid, maar zolang ze geïsoleerd blijven of als absoluut worden gepresenteerd, ontstaat er een incompleet beeld.