TTC

Heb geen idee hoeveel hypothetische kaarten er precies kunnen opgemaakt worden, wel dat het op deze manier steeds simpeler wordt om aan te tonen wat het bos door de bomen niet meer zien ongeveer betekent.

Dat is zo, hetzelfde geldt voor een universele stimulus van waaruit verschillende mensen verschillende dingen kunnen ventileren. Op deze manier kunnen, zij het tussentijdse, syntheses gemaakt worden die voor de betekenaar misschien wel betekenis hebben, veel vaker een compleet raadsel voor de ontvanger. Louter pro forma een voorbeeld, sierlijk de eenvoud.

Yggdrasil is de levensboom en kennisboom, het symbool van de eindeloos vertakte vorm van dat wat is.

Door te upchunken, word je abstracter en algemener, waardoor je steeds verder uit het probleem raakt. Het linguïstische resultaat is in principe de ambigue taal van het milton-model.

Humor is belangrijk, binnen een circulair diagram kunnen we nooit niet op schema zitten.

Vreemd dat er zoveel overlap is, mochten er eerst niks over zeggen.

Door gebruik te maken van Babylonische gegevens en eigen waarnemingen met het blote oog aan de hemel kwamen wetmatigheden aan het licht waaraan zon, maan, planeten en sterren leken te gehoorzamen.

Verheugend is het nieuws dat we deze week toch weer een stukje zijn opgeschoven naar volgende week, en waarom dat zo is zoeken we nog uit.

Bergmeditaties zijn meer iets voor Boeddhisten, las ik elders.

Een iets lastiger dilemma is de opdracht krijgen om naar een speld te zoeken, maar niet weten waar de hooiberg staat.

Hoewel de triune brain theory nuttig is geweest in het populariseren van de basisprincipes van neurobiologie, is het belangrijk op te merken dat deze theorie tegenwoordig als te simplistisch wordt beschouwd door veel neurowetenschappers.

Escher maakte ook gebruik van onmogelijke objecten, zoals de Penrose-driehoek, die een driedimensionale structuur lijkt te vormen die in werkelijkheid niet mogelijk is. Dit concept van onmogelijkheid en illusie in de driedimensionale ruimte kan parallellen hebben met de abstracte en perfecte symmetrie van de Platonische lichamen.

Platonische lichamen worden vaak bestudeerd vanwege hun esthetische en wiskundige elegantie. Ze zijn een voorbeeld van hoe geometrische concepten kunnen leiden tot prachtige en symmetrische structuren.

Emoties zeggen ons niet wat we niet zien, onze perceptie kan bedriegen.

Zo gaat het nu eenmaal, emergente verschijnselen nochtans gratis.

Het onwaarschijnlijke doet zich, het zijn strikt lineaire reeksen waarin non-lineaire impulsen zich als tijdloos laten opmerken, maar ook op een flagrante manier gemist kunnen worden.

En daarmee al die andere bronnen ook wellicht? Aristoteles suggereerde nochtans dat het handiger is om verder te bouwen op het werk van anderen. Bij reverse engineering keren we terug tot een punt waarop een aantal anomalieën in het speelveld zijn gebracht geweest, maar schijnbaar helemaal niet opmerken omdat ze zo diep ingeburgerd zijn geraakt dat ze niet in vraag gesteld worden. En zo gaat het eindeloos verder, alsof het al niet helder was verduisterend wat niet gezien wordt.

Het onwaarschijnlijke doet zich voor, maar dat wisten we gisteren ook al.

De lichamen van Plato laten nogal wat variaties toe, maar heb geen idee of het er iets mee te maken heeft.

Doen alsof een ander iets niet heeft onderzocht, kan gewoon worden opgevat als een ad hominem. Beetje jammer dat je je verlaagd tot dergelijke tactieken.

Filosofie is, volgens Hegel, niets meer en niets minder dan de wetenschap van het absolute.

Heeft misschien met die uitspraak te maken, wat eerst dient onderzocht te worden uiteraard.

Bizar genoeg, ook honden weten wat voorbij goed en kwaad wil zeggen, het is dan ook een trouwe vriend.

Ja, van honden is bekend dat ze hogere frequenties kunnen opvangen, de rest is vrij invulbaar.

Ja, een universele stimulus laat dat open, voor wie begrijpen wil.