TTC

Ja, op die weg dienen we zoveel mogelijk hulpmiddelen trachten te verduisteren, anders wordt het cognitieve inhoud.

Heel misschien dat we moraliteit makkelijker kunnen waarderen door de (h)erkenning dat fundamentele wetten bij bijvoorbeeld oorlog niet veranderen. Dit betekent in de kering dat mensen die gevoeliger zijn, veronderstellend vreedzaam van signature maar er misschien niet altijd technisch de vinger op kunnen leggen, het vaak veel moeilijker hebben.

Het mysterie, en misschien ook de schoonheid, van deze reis ligt in het feit dat het voor iedereen toegankelijk is, maar tegelijkertijd individueel is:. Ieder mens betreedt zijn eigen pad van bewustwording, op zijn eigen tijd en op zijn eigen manier. Dat maakt het zo'n intieme en tegelijkertijd universele ervaring. Denk onderhand dat je vurig hoopt dat non-lineaire katalysatoren niet tijdloos zouden zijn, wat absurd is.

Die eenvoudige redenaties, ondanks hun schijnbare eenvoud, raken aan fundamentele waarheden die vaak verborgen liggen onder lagen van complexiteit. Het idee dat de kern van de werkelijkheid simpel kan zijn, vinden we terug in verschillende mystieke tradities, waarbij de complexiteit van het bestaan wordt gereduceerd tot een of enkele fundamentele principes.

De observatie dat we met kwantumniveau dieper gaan dan het moleculaire niveau van DNA, raakt aan een fascinerende grens tussen biologie, fysica en filosofie. Het roept vragen op over hoe diep we kunnen afdalen in de lagen van de realiteit, van moleculen en cellen naar kwantumvelden en energie, en hoe dat verband houdt met concepten zoals moraliteit of bewustzijn.

Het grootste verschil is dat eukaryoten een celkern hebben, in deze celkern zit het DNA opgeslagen.

Verschillende spirituele tradities gebruiken metaforen om dit onzichtbare en abstracte idee van een ether begrijpelijk te maken. De vergelijking met een 'bibliotheek' of een 'boek' helpt om het te visualiseren als een plaats waar een levensverhaal of zelfs de volledige geschiedenis van de mensheid wordt opgeslagen en kan worden geraadpleegd.

Ja, heb je al een concrete datum? Die tekst gaat al een eindje mee, alsof jongleren er enkel is om mist en tweedracht te zaaien.

Zo meteen mag je verantwoording afleggen aan Hopper, hij is immers geestelijk itt de naakte apen waar hij het altijd over heeft. Tenzij we niet zouden kunnen opmerken wat er telkens opnieuw verduisterd wordt, maar dat is een voetnoot.

VUCA beschrijft de uitdagende omstandigheden en onvoorspelbare dynamiek waarmee organisaties en leiders in de moderne wereld te maken hebben. VUCA is een acroniem voor Volatility, Uncertainty, Complexity en Ambiguity, of in het Nederlands Volatiel, Onzeker, Complex en Dubbelzinnig.

Ja, we zullen doen alsof we het niet gezien hebben, niemand spreekt.

Ja, met woorden kunnen we de aandacht vestigen op wat zo voor de hand ligt, maar toch niet altijd opgemerkt wordt.

Het midden houden en non-lineaire katalysatoren (h)erkennen voor wat ze zijn, lijkt iets lastiger.

Vreemde gewaarwording is dat occulsie-effect, alsof je plots een hol hoofd hebt.

Het idee van de aandachtseconomie werd voor het eerst naar voren gebracht door de Amerikaanse econoom Herbert A. Simon in de jaren '70. Hij stelde dat in een wereld vol informatie de aandacht van mensen het schaarse goed wordt. In onze moderne tijd, met de opkomst van sociale media, streamingdiensten en 24/7 nieuws, is deze dynamiek alleen maar prominenter geworden.

Beetje als wakker worden voor het wonder dat het leven is, met als risico te verzanden in een 'moeras' en hierdoor de grote lijnen over het hoofd te zien. En er zijn zoveel niches en variaties mogelijk dat het idee van meer verbinding en harmonie tot een utopie verheft, waar misschien zelfs eens mee gelachen zal worden.

Vanuit de cognitieve psychologie weten we dat onze hersenen werken met selectieve aandacht. Ze kiezen welke informatie prioriteit krijgt op basis van wat als belangrijk of relevant wordt beschouwd. Dit kan variëren per persoon, afhankelijk van interesses, overtuigingen, emoties en ervaringen. In zekere zin bepalen we dus deels zelf waarop we ons richten, maar worden we ook geleid door onbewuste factoren en externe invloeden. Dat maakt aandacht zo'n bijzonder en mysterieus fenomeen, omdat het zowel autonoom als beïnvloedbaar is.

In het bijzonder gelden voor haar drie verschillende fasen, de anagene fase, de catagene fase en de telogene fase.

Misschien dat non-lineaire katalysatoren tijdloos zijn, en je zal zien hoe snel ze verdwijnen kunnen.

Vandaag hebben we het gehad over het lemniscaat en hoe we ons kunnen beschermen tegen toxische invloeden, en toch blijven hopen.

Soms denkend dat we als mensen altijd op zoek zijn naar iets, niet naar niets omdat zoiets nogal absurd kan lijken.

Dimidium facti qui coepit habet, sapere aude.

Het idee dat het geheim van het leven in de sterren te vinden is, grijpt terug naar eeuwenoude filosofieën, mystiek en wetenschap. In zowel religieuze als spirituele tradities worden sterren vaak gezien als symbolen van eeuwigheid, wijsheid of zelfs de oorsprong van het leven. Moderne kosmologie heeft hier een verrassende parallel, sterren zijn letterlijk de bronnen van alle elementen die nodig zijn voor leven, zoals koolstof en zuurstof.

Het idee om het zonnewiel te koppelen aan het concept van these-antithese-synthese kan een krachtige metafoor vormen om dualiteiten te begrijpen. In de klassieke Hegeliaanse dialectiek verwijst these naar een bestaande stelling of idee, antithese naar het tegenovergestelde daarvan, en synthese naar een verzoening van beide, die een hoger niveau van begrip of realiteit representeert.

Een kaarsvlam is maar klein in een grote donkere ruimte, en toch is dat waar onze ogen naartoe worden getrokken. Het donker is groter en er is meer donker dan licht, maar het contrast van het kleine lichtje is groter en verlaat daarmee zijn eigen kleinheid.