TTC

De eerste Nederlandse vertaling van haar boek verscheen in 1990 onder de titel Wereldschok en werd verzorgd door Renate Kloosterhuis. In 2007 verscheen een nieuwe vertaling van J. de Voogt onder de titel Atlas in staking. Eind oktober 2012 verscheen hiervan een volledig herziene editie onder de titel De kracht van Atlantis.

Het probleem zit misschien niet zozeer in de simplificatie op zich, maar in de hoeveelheid aan combinaties en variaties die erin vervat zitten.

Om de leesbaarheid te bevorderen kunnen we vanaf hier misschien beter werken met de standaarden OP-01, OP-02, OP-03 en OP-04. In het andere geval gaan we binnen het afgebakende referentiekader misschien mensen marginaliseren om redenen waar ze zelf omwille van hun kwetsbaarheid op generlei manier nog enige inspraak hebben.

Binnen het NSDR-traject trachten we op een begeleide manier een aantal finesses binnen het ABC-complex niet alleen te verhelderen maar ook te verdiepen, bijtijds dermate hypergevoelig dat fluweelzachte handschoentjes niet ongepast lijken. Ook in deze workshop vinden we een aantal theorieën in praktijk gebracht, of dat waar we als leken zonder opleiding begrijpelijkerwijs maar weinig kaas van gegeten hebben, doch hoopvol.

In de periferie van hulpvragen blijft pseudocode een interessant thema, alledaagser dan ik aanvankelijk vermoedde.

Was het al bijna vergeten dat er geen andere bestaan, of ik heb al heel de tijd iets gemist.

Dacht heel even dat je het over memetica wou hebben, niet over moorden en aanverwanten.

Memes?

Waar komen die cryptomunten eigenlijk vandaan?

De ANT is een sociologische benadering die stelt dat sociale fenomenen niet alleen worden gevormd door menselijke actoren, maar ook door niet-menselijke actoren, zoals technologieën, objecten en systemen.

Maar nu heb je je statistieken, gelukkig maar.

Misschien is dat wel de kern, een voortdurend verschuivend evenwicht waarin we steeds denken een eindpunt te bereiken, om vervolgens te ontdekken dat het slechts een opstap was naar iets nieuws. Net zoals elke synthese uiteindelijk weer een these wordt, blijven we zoeken naar patronen, structuren en betekenissen, zonder ooit helemaal klaar te zijn. Dus ja, hoeveel syntheses zijn er van syntheses?

Dat zou het wel makkelijker maken, misschien kan je zelf ook zo een cryptomijn in het leven roepen.

Je kan je beter op een statistiek richten, dat zorgt voor afleiding.

Een troop is een stijlfiguur waarbij een bestaande uitdrukking op een min of meer oneigenlijke manier wordt gebruikt.

Bombast is een gekunstelde manier van spreken of schrijven, te herkennen aan veel 'grote woorden' terwijl het onderwerp alledaags is. Verder bevat het vaak overdrijvingen en complexe metaforen.

Ik denk dat die gulden middenweg vooral een parcours met hindernissen is, met ondoordringbare betonnen muren die met regelmaat van plaats verschuiven.

De schoonheid en finesse van een leerstuk als de tripartite ziel van Plato, ligt alweer begraven onder het puin.

Het bizarre van dat soort lichamen is dat we ze met het blote oog niet kunnen zien, we kunnen ze echter wel op papier zetten om ze met aandacht te beschouwen en er conclusies uit ventileren.

Het ging eigenlijk over iets totaal anders, maar los daarvan. Serendipiteit is dat magische moment waarop iets ineens op z’n plek valt, terwijl je er misschien niet eens bewust naar zocht. Alsof de wereld even een tipje van de sluier oplicht en laat zien wat er altijd al was, maar wat je eerder niet kon, of niet wilde zien.

Het verschil tussen iets dat we nog moeten uitvinden en iets dat altijd al onder onze neus lag maar simpelweg over het hoofd werd gezien, is enorm. Dat doet denken aan wat Kuhn zei over paradigmaverschuivingen, nieuwe inzichten zijn vaak niet zozeer echt nieuw, maar eerder een herordening van wat al bekend was, alleen bekeken vanuit een ander perspectief.

Niet enkel Bachelard heeft het daarover gehad, dat we als navigerende zelven kunnen betrokken raken in een transformatieproces waarin twijfel een stuwende kracht kan zijn om een en ander helder te maken.

Amper geloofwaardig, alsof er geen boek geschreven zou zijn, het is wat het is.

Ja, het is als van een parodie een nachtmerrie maken, en dan zeggen dat je niet weet waar het over gaat.

Dank je, zo wordt het makkelijker om beter te begrijpen waarom er geen rekening wordt gehouden met een aantal paradoxen die in het systeem verweven zitten. Top dus, de redelijke afleidbaarheid is niet zozeer een probleem, staat in het studiewerk van de geesteswetenschappen.