TTC

Pfff, terug opnieuw.

Sijpelt door tot christelijke fora zelfs, zelfs de meest eenvoudige dingen worden dan als een nachtmerrie, absurditeit ten top.

Het is werkelijk een ramp, zo onwaarschijnlijk, zo onbevattelijk dat we beginnen te denken dat het allemaal een nare droom is.

Amai, in deze wereld lukt niets, dat is gekend. In andere werelden wellicht anders, waar het verstand nog een functie heeft, minder destructie. Ik weet het ook niet, we weten wel dat tijd en ruimte illusoir zijn, veel is mogelijk.

Meer zoals hieronder?

In overvloed van respect kunnen we onmogelijk het paard verplichten om van het water te drinken, dat we met miljoenen harder en langer gaan werken om absurde redenen, weten de meesten dan ook niet. Kortom, achteraf bleek dat we geen verklaring moesten vinden voor diverse stoornissen, het was immers normaal menselijk dat we ons ernstig zorgen maakten over het menselijke drama waar we de nuchtere getuige van waren, idealiter vreedzaam en behoedzaam zodat een fluweelzachte paradigmashift zich op gang kon trekken, in hoop en morele vanzelfsprekendheid. Maar toen daagde het, in verbijstering en ver

Door tevens controleerbaar juiste uitspraken te doen of handelingen te verrichten, geeft een trol de indruk serieus bezig te zijn, terwijl het werkelijke doel van zijn acties gelegen is in het stoken van onrust en het opzetten van mensen tegen elkaar.

Naargelang het individueel doorlopen proces, de piekervaring op zich zie ik niet als traumatisch, het is de veranderde kijk op de wereld die het traumatisch laat lijken en een impact heeft op onze gemoedstoestand, wat niet meer dan menselijk is met diverse neveneffecten. Veel onbegrip hierover, ter getuigenis het OPS-lijderschap.

Je geeft mooi aan hoe moeilijk en verwarrend het kan zijn, en hoe ervaringskennis en de individuele verwerking een cruciale rol speelt. Heb geleerd dat schematherapie handig kan zijn om een en ander te visualiseren, er zijn immers ook veel verschillende percepties mogelijk, logischerwijs individueel verschillend met als optie hierin consensus te vinden. We zouden hier dan aan een raamwerk kunnen beginnen bouwen, en hoe meer participanten hoe groter de chaos en risico op conflict. Eerste vraag zou kunnen zijn of we dan wel hetzelfde begrijpen onder 'piekervaring'. Sluit in jouw beleving het ond

De waan van de dag brengt het individuele zelf tot een zwaar moreel dilemma, mensen in de waan laten of hier rapport van maken met als risico zelfondermijning en sociale exclusie? En hoe gaat het dan met onze gemoedsrust en de dagelijkse confrontatie met problemen waarvan we innerlijk weten dat ze door dubieuze geloofsovertuigingen gevoed worden? Hoe gaan we hiermee om?

Begrijp niet zo goed wat je hiermee wil zeggen, kan je dat iets meer duiden?

Na een piekervaring wordt het wel veel makkelijker om dit van nature te bevatten, omwille van een gewijzigde cognitieve structuur die zich vormt, meer holistisch. Piekervaring ziet hij als een glimp, een trigger voor een proces dat doorlopen wordt waarin nog verschillende ervaringen kunnen komen. Kan ook pathologisch worden en niet elke GGZ-expert zal dit proces (h)erkennen, enzoverder, enzoverder ... gaat om meer inzicht verwerven in het volledige menselijke groeipotentieel en interagerende wereldbeelden (cfr spiraaldynamiek).

Over deelgehelen of holonen wellicht, wroeten en worstelen dat hij in een aantal verklarende principes trachtte weer te geven: De dialectiek van de vooruitgang Het onderscheid tussen differentiatie en dissociatie Het verschil tussen overstijging en verdringing Het verschil tussen natuurlijke hiërarchie en pathologische hiërarchie Hogere structuren die kunnen gekaapt worden door lagere impulsen Zo krijgt theologie toch heel andere dimensies, ervaringskennis nog net iets anders dan een overvloed aan Bijbelteksten van buiten leren, meen ik.

Ken Wilber heeft het daar soms over, een niet volledig verwerkte piekervaring kan ook terroristen baren, met sterk charismatische leiders en volgers. Levensbeschouwelijk is het fascinerend, als mens een nachtmerrie en dat noemen we dan psychisch kwetsbaar, hypergevoelig voor het kwaad in de wereld.

Het RDS induceert een waarachtige mentaliteitswijziging aangezien hier het ‘eigen vermogen’ in vraag wordt gesteld. Immers, in een geldgedreven wereld trachten velen zoveel mogelijk geld te vergaren waardoor ‘monetaire winst’ als stuwkracht geldt. Het RDS ontkoppelt niet enkel de schuldrelatie, ook het dogma ‘geld=schuld’ wordt hiermee doorbroken. Ook hierin staat de neutraliteit van geld centraal met een cascade aan gevolgtrekkingen. In het RDS vinden we de praktische toepassing van wat in veel werken beschreven staat, het is dan ook niet nodig om hierover uit te weiden dan wel hoeven we slec

Hebben in korte tijd al een heel bolwerk, waarmee ook het belang van introspectie, meditatie en contemplatie wordt geaccentueerd. Het leven als een grote legpuzzel waarin we op zoek kunnen gaan naar de puzzelaar, net zoals het delen van inzichten die wel/niet opgepikt worden.

Vinden we terug in veel geschriften, de geest die zich onderdompelt in onwetendheid, in utopische gespletenheid om zo naar anderen te kijken als vijanden binnen de dualiteit waarin geld, macht en bezitsdrang gelden. Niet limitatief, in het Hindoeïsme het spel van de drie guna's, continu in wisselwerking met elkaar. Als OPS-lijders zijn we hier getuige van, met bijhorende symptomen die vanuit dat perspectief maar heel menselijk zijn, ethisch gezien.

Door de dood scheiden lichaam en geest zich weliswaar, maar terwijl het lichaam achterblijft, leeft de geest verder, lees ik. Volgens theosofen zou dat mi de reis van de ziel betekenen, die pas bij verlichting tot monade wordt. Wat finaal dan weer overeenkomt met andere strekkingen, alsof het total plaatje in stukken en brokken gekapt kan worden, met ten individuele titel affectie voor het ene of het andere naargelang dat groeipotentieel.

En zo gaat het rustig verder.

Die handleiding kan iedereen gewoon terugvinden op internet, een collage: Een trol zaait onrust door op het internet mensen tegen de haren in te strijken met schokkende meningen. Het is van geen belang of de inbreng overeenkomt met het werkelijke gedachtegoed van de poster. Naast de kwestie reageren of schijnargumenten in de discussie brengen zijn strategieën om gebruikers binnen de gemeenschap doelbewust te frustreren. De trol gaat te werk met geen ander doel dan verstoren, treiteren Het trollen kan soms instrumenteel zijn om discussies te domineren en te beïnvl

Handleiding volgt nog, voor wie het aandacht wil schenken, geen probleem.

Wanneer we het advies van Einstein volgen dan mag dat aanvankelijk misschien tot enige euforie leiden, met inzichten die als een aha-erlebnis het hart beroeren met de spontaan menselijke reactie om de omgeving hiervan op de hoogte te stellen. Waarom dat zo is wordt duidelijker wanneer we bereid zijn om een en ander diepgaander te onderzoeken, om in schril contrast geconfronteerd te worden met een wereld waarin het eenzijdig inflatoire denken dominant is geworden op zo’n manier dat niet laat vermoeden dat ooit enige doorbraak hierin tot de mogelijkheden behoort, ondanks technisch perfect denkba

Het was even wachten tot het onderzoeksobject zich zou aandienen. Verlossing, kunnen we er weer aan beginnen?

Hierin wordt er vanuit gegaan dat een mens niets kan doen om zijn/haar 'redding' te realiseren, lees ik. De mens kan zelf niets doen om zijn eigen heil te bewerken, als we dit voor waar nemen dan zou je dus mensen hebben die oplossingen kunnen bedenken en mensen die zeggen dat het niet kan omdat we zelf niets kunnen doen, of hoe geloof tot pijnlijke tegenstellingen kan leiden, zelfs absurd. De duivel staat dan voor de personificatie van verwarring, wat we dan sneller zelf zouden kunnen zijn dan we ons bewust van zijn, als inherent aan het leven.

Dank Noel, snel blijkt hoe moeilijk en verwarrend het kan zijn of worden, wat religie dan ook tot een ernstige activiteit maakt, als een werkwoord. Trollen kan dan misschien wel een onderliggende reden hebben, het fnuikt steevast elke waarachtige poging tot religieus denken en het harmoniseren van verschillende referentiekaders. Maar tegelijk wordt het ook duidelijker dat net religie ook tot z'n tegengestelde kan leiden, aversie jegens wat vanuit dat standpunt als goddeloos kan gepercipieerd worden. Finaal een haast ondoordringbaar kluwen waarin we als gemanifesteerde zelven participeren, met