TTC

Als rationaliseren een psychisch afweermechanisme is, dan duurt het echt niet zo lang of je hebt al snel vierhonderd verschillende referentiekaders nodig om uit te leggen waarom twee getallen optellen, aftrekken, delen of vermenigvuldigen eigenlijk niet zo moeilijk is, als kinderspel.

In deze wereld is het perfect mogelijk dat iemand heel z’n leven, hart en ziel wijdt aan een gewetensvol onderzoek met betrekking tot het maatschappelijke welzijn, hier in alle integriteit en uit extreme bezorgdheid hulpvragen stelt aan experten, en alles van de tafel geveegd wordt alsof er nooit een onderzoek of hulpvraag is geweest, met smoezen tot in de hemel.

Als we ons daar nog de vraag over moeten stellen, goh.

Over welk soort meditatie heb je het dan?

Als de adviezen loslaten en de knop omdraaien ertoe leiden dat in het innerlijke diverse maatschappelijke problemen kunnen opgelost worden als sneeuw voor de zon, dan zou het best wel eens kunnen dat realistisch denken ons nu net gevangen houdt in dat wat we zo vaak beklagen, maar zo gezien misschien onbewust hiervan ook zelf onderhouden.

Het idee van een monetaire reset is als zeggen dat je het monetaire beleid aan kinderen zou overlaten, die hebben geen adviezen nodig om speels en creatief te zijn, simpel.

Omdat het altijd al zo geweest is, is een aantal zich andere vragen gaan stellen, namelijk waarom het dan altijd hetzelfde is. Het resultaat is vanuit hun pijnlijk doorleefde ervaring hoopvol, maar omdat het altijd hetzelfde is, zal het misschien ook een maat voor niets zijn, met in het kielzog het voorspelbare naar traditie, niet het vreedzame potentieel dat misschien ook als ongeloofwaardig zal ontvangen worden, ondanks alles.

Vroeg of laat daagt het wel een keertje, dat niet enkel E-werkers zich onmachtig voelen jegens experten, maar experten ook jegens dat waar ze zich doorgaans gewillig aan conformeren, en hiermee veel E-werkers in het ongewisse laat, indien al geweten en bewust hiervan. De veronderstelling ‘onherstelbaar’ krijgt hierdoor een andere connotatie, naargelang het perspectief van waaruit gekeken wordt, wat op zich al verwarrend is en diverse neveneffecten uitlokt, niet in het minst veel onbewust stigmatiserende afweermechanismen activeert. Het aantal variaties en combinaties overweldigend, als een ond

In het fabelachtige rijk der tegenstellingen is een aantal op zoek gegaan naar een speldenkopje in een kosmische hooiberg, dit hebben ze omgezet in een gigantische wolk van vage en mysterieuze beeldspraak omdat mensentaal voor een aantal geen optie meer was, maar het ging wel over de pensioenen van morgen, wat eenvoud vermag.

Staat er toch, veel mensen kennen die tijdloze wijsheden, veel anderen dan weer niet.

Dat heb je natuurlijk met tijdloze wijsheden, er zijn er altijd die denken dat het iets met personen te maken heeft, goh.

Werkelijk bijzonder is wat hersenspecialisten zoals een Dick Swaab meent over oude wijsheden in herinnering brengen, het zegt eigenlijk zoveel dan dat we de wereld voor even in quarantaine zouden moeten plaatsen om ons hierover ernstig te beraden, waar het vandaag verdacht veel op lijkt.

Het wonderbaarlijke aan diverse platitudes dat ze misschien dan wel elke dag aan ons geestesoog verschijnen maar ook telkens onopgemerkt verdwijnen, ze vervolgens krachtdadig als de normaal te onderhouden en de perverse effecten te beklagen, als een maalstroom die altijd al zo geweest is en niet laat vermoeden dat het ooit anders geweest is, ondanks alle hoop in de bewustwording hiervan besloten, wachtend op ontvankelijkheid, wees vreedzaam en geduldig, in mededogen.

Een aantal heeft daar een handige truc voor gevonden, door een tijdloos concept mee op te nemen in het denken. Gaat in beide richtingen, wat fascinerend is.

Hoe meer zielen, hoe meer vreugde.

Klopt allemaal, heel bijzonder. Vandaag zien we dat heel het netwerk begint te bewegen en een waarachtiger religie zich ontvouwt. Fascinerend om zien is dat ook onze beleving van tijd en ruimte kan veranderen binnen het kader van herstel- en/of groeiprocessen, waarmee de berichten van hersenspecialisten in grote mate bekrachtigd worden, naargelang beleving dus. Netwerken en verschillende referentiekaders kunnen hierin een rol spelen, net zoals hoopvolle gedachten een heel andere kijk toelaten op diverse stoornissen, wat veronderstelt tot een fluweelzachte paradigmashift te kunnen leiden.

Ken je dat, wat voor de ene op een wonder lijkt en daarom ook ongeloofwaardig, is voor de andere gewoon vanzelfsprekend en een kwestie van logisch redeneren. En als we zouden vragen waarin nu precies het verschil zit, dan komt dat simpelweg neer op aandacht, niet meer, niet minder. Of waarom een aantal E-werkers alsmaar hulpvragen blijft stellen alsof hun leven ervan afhangt? Ze maken zichzelf nog liever hopeloos belachelijk wanneer hun stellingen niet zouden kloppen, dan dat ze het risico zouden willen lopen door er niets over gezegd te hebben wanneer ze wel zouden kloppen, begrijp je?

Het biflatoire denken valt vandaag dan ook niet meer weg te denken, wat goed en kwaad helder laat maken, heel bijzonder is het allemaal.

Ze spreken altijd zonder rekening te houden met wat er misschien zou kunnen ontbreken, op die manier is er logischerwijs nooit een ommekeer mogelijk. Volgens het artikel zijn er ook in het astrale helse gebieden, ben je er zelf ook al geweest? Er zijn helse gebieden in het astrale, en omvangrijke bevolkingen die daar verblijven. Wat soms de Schaduw Landen worden genoemd is een uitgebreide wereld met veel eigenschappen. De landschappen variëren van smerige stadsbuurten tot opgedroogd kaal land, tot donkere, levenloze woestijnen. De levendige helderheid van de hogere sferen ontbre

Het is niet meer wat het oorspronkelijk was, zoveel is wel duidelijk geworden.

In de verwarring die ontstond tussen alle mogelijke referentiekaders, bleef eenvoud schitteren als een tijdloze constante, hoopvol. Maar toch bleven alle getallen duur verkocht worden, sociaal vreemd en onbegrepen.

Waarom heb je referenties nodig als het om hoop gaat, het is tijdloos zoals God je heeft laten weten, of niet? Maar wat doe je dan met al die ideeën, in de schuif leggen?

In de verwarring die ontstond tussen alle mogelijke referentiekaders, bleef eenvoud schitteren als een tijdloze constante, maar toch werden de getallen duur verkocht. Op deze manier kwam het advies loslaten en de knop omdraaien toch heel anders binnen dan wat verwacht werd, zelfs overweldigend, ondanks alle hoop die het advies in het innerlijke gecultiveerd had, verstomd. Bestaan er ook niet misleidende illusies, interessante vraag eigenlijk.

Hoopvolle ideeën staan tot licht als duister tot destructie, op deze manier is er dus geen probleem omdat die hoopvolle ideeën tijdloos zijn, dat wat de stilte ons laat weten. Maar dan kom je tot die verschillende sferen, heel bijzonder allemaal.

Aan hoopvolle ideeën is niets hoopvols aan, wat bedoel je dan met satanisme?