TTC

In theorie staat het allemaal mooi, maar zo is het wel.

Vraag stelt zich hoe vlinders de wereld beschouwen, beslist geen pretje wanneer rupsen nog niet weten wat ze aan potentieel in zich dragen, wroetend in het moeras.

Meer is het niet, ook niet minder. Naar oeroude christelijke traditie, het waarachtiger.

Hiermee zeg je eigenlijk dat je God bent, tenzij je dat wil ontkennen.

Wat logisch is, wat ons als gemanifesteerde individuen van het valse naar het ware zelf laat evolueren, alwaar individu onverdeeld betekent. En zonder dat proces van bewustwording zou het werkelijk belachelijk worden om het überhaupt nog over Jezus te willen hebben, het sterven aan het valse zelf nog een andere zaak, dat is ervaring.

Had je daar nu echt zo lang voor nodig, dat wordt niet eens in vraag gesteld, evidenties. Verder hebben we nog de niet-monotone logica, wat betekent het toevoegen van kennis die kan leiden tot het verwerpen van eerder geldige conclusies. Op basis van je premisse dat God alles in alles is, zou God zichzelf kunnen bedriegen, in het andere geval is je ultieme waarheid niet correct. Wat goed begint, kan fout verder lopen, tenzij we andere namen aan hetzelfde geven en net daardoor scheiden wat niet gescheiden is, tenzij illusoir in de denkgeest waarmee op basis van je premisse God zichzelf

Vroeger was het nog eenvoudig om het verschil te accentueren, met duidelijke beslisregels: alles wat vergankelijk is, is onwaar alles wat niet vergankelijk is, is waar. Afgeleid is niets waar, waarmee niet bedoeld wordt dat niets niet bestaat, gemakshalve omschreven als niet-iets.

Mystici gebruiken meestal het metaforische concept van waarheid, daarbij benadrukkend dat hun beschrijvingen slechts analogieën zijn voor een ultieme realiteit die woorden of beelden overstijgt. Dit metaforisch concept van waarheid hanteert verschillende criteria om de waarheid van een uitspraak te beoordelen. Juiste metaforen geven een gevoel van herkenning. Het in de metafoor gebruikte symbool voegt op adequate wijze iets toe aan een tot dan toe mysterieuze, ondefinieerbare realiteit en onthult daardoor iets nieuws. Tegelijkertijd roept een juiste metafoor een gevoel van verwondering op.

'Bezin eer je begint' verwijst naar de dis-identificatie van het ego dat we voor waar aangenomen hebben, waarna misschien blijkt dat we het heel de tijd totaal mis hadden maar wel dwaas volhielden dat het anders was, ten koste van anderen.

Het verleden in de toekomst zien is altijd al een moeilijke kwestie geweest, zeker wanneer het vergeten werd.

We weten dat niets zeker is, wat ik onmogelijk kan definiëren, hoe graag ik ook zou willen.

Die schijnbare onoverbrugging kan door de acceptatie van het EN/EN perspectief beter begrepen worden, wat het sluitend maakt. Om verschillende redenen niet altijd even eenvoudig, ondanks net zo verhelderend. In jou dan toch ook, niet?

Eenvoud wordt niet altijd zo goed begrepen, en het gaat om kleine dingen, met je eens.

Is God binnen deze beschouwing dan immanent of transcendent, of is dat afhankelijk van de acceptatie zelf?

Soms staan er woorden waarover nagedacht kan worden, en net hierdoor een andere zienswijze toelaat. Hoe deze processen werken staat beschreven, niet altijd een pretje binnen het kader van geloofsovertuigingen die misschien onvolledig kunnen zijn.

Kunnen vandaag door de Geest geïnspireerde personen nog teksten toevoegen dan? Misschien wordt dan alles eenvoudiger om lezen, aangepast aan wat we nog meer weten, niet? Dat is wat je zegt, anderen menen dat het buiten het aandachtsveld gehouden wordt, twee verschillende dingen.

Het verhaal van het pleroma komt dan weer op, interessant dat we die uitbreiding hier wel kunnen maken, voorbij aan de louter conceptuele invulling of verankering.

Wat is een valse tekst eigenlijk?

Het veronderstelt dat zelfrealisatie enkel mogelijk is binnen het christendom, als het enkel via Jezus Christus kan. Ofwel ligt het aan de interpretatie waardoor dit schijnbaar vernauwend wordt voorgesteld, ofwel is er geen weten die berust op ervaringskennis die heel anders laat weten, de getuigenissen legio.

Beetje wat Einstein ook zei, elke intelligente gek kan alles groter en complexer maken, het vergt een glimp van genialiteit en heel wat moed om in de andere richting te denken.

Je suggereert weer zaken die niet gezegd worden, het is een verzoenend topic dat veel meer invalshoeken toelaat. Relativiteit speelt op veel vlakken, naargelang hoe we het leven organiseren kan het ook leiden tot scheeftrekkingen, in het andere geval zochten we ook niet naar zingeving binnen wat we misschien als onzin beschouwen. Iets nieuws is vaak subjectgebonden, maar kan al oeroud zijn, met je eens.

Pas de stellingen van Einstein toe op iets dat veel dichter bij huis ligt, snel zullen we zien hoe krachtig geloof is, wat niet per definitie het goede nieuws is. Maar net daarom, we kunnen ook in iets anders geloven, wat volledig tegengesteld kan zijn en tot verwarring kan leiden. Er is derhalve nog een andere factor die in het ene of het andere geloven kan. Jezus is hier niet meer, wat lastig wordt.

Niets kan op zichzelf bestaan, hoe zie je dat precies?

Er staat wat te gebeuren in de wereld, heel wat waarheden komen op de helling te staan, wetenschappelijk onderbouwd en logisch te begrijpen. Wetenschap beweegt zich weg van onwaarheden, waarheid claimen doen ze dan ook niet, normaal gezien toch niet.

Het leven is op die manier als een grote verzameling van mythes, aan de belever te ontdekken wie het beleeft.