TTC

Eigen aan de verzoeningsleer, een paradigmashift of perceptieverschuiving is volgens Thomas Kuhn een ontwikkeling die leidt tot een dramatisch ander beeld van hoe de werkelijkheid in elkaar zit. Vaak ontstaat bij zo’n ontwikkeling een grote tegenstelling tussen de voor- en tegenstanders. Het is als zeggen dat we over hetzelfde bezig zijn maar iemand denkt dat het over iets anders gaat, wat het christelijke jolijt een graad verhoogt, vooral de belachelijkheidswaarde.

Hoe moeilijk kan het zijn, binnen het kader van de verzoeningsleer bekijken we eerst de onderliggende problematiek die aan de oppervlakte de strijd voedt, of dat wat onwetend buiten het collectieve aandachtsveld valt en vrijwel auto-immuun wordt verder gedragen. Tenzij je werkelijk geen greintje ernst aan de dag kan leggen, geven we je de ruimte om een aantal van die elementen toe te lichten, zo wordt je terug een beetje geloofwaardig voor anderen. Succes lieve meester, we zullen braaf zijn en luisteren.

Nee, het is als in een kleuterschool, als een leerling een vraag stelt die niet in het programmaboekje staat, mag je buiten gaan staan.

Ik ga het niet terug opzoeken, je zei ergens dat we onze manier van denken dienen te veranderen om tot resolutie van het conflict te komen. Maar goed, als je al niet meer weet wat je zelf schrijft en daarom anderen als leugenaars wil aanmerken, veel succes. Zalig was de les alweer, zij het alweer een flop. Zo eenvoudig is het, een kwestie van doen. Heb je nu dat neutrale element al eens bekeken, en hoe daar je reactie op is? Nu komt het, stel eerst vierhonderd vragen on topic, over problemen die al opgelost zijn.

De paradox wil dat jij het nochtans bent die suggereert om het voorbeeld van Einstein te volgen, wat overigens verdacht veel lijkt op wat Jezus ook zei, hoe denk je dat zoiets komt?

Verdacht wederom?

Mysterieus dat je iemand zou herkennen omdat er een M in de naam staat, maar dat is wellicht meer voor insiders. Maar het lijkt wel te kloppen, las ik net.

Als een blind spektakel waarin bewustzijn zichzelf niet meer herkent als alle spelers, geïdentificeerd met vormen om het spel überhaupt mogelijk te maken. Door de vele variaties en niveaus van ontwikkeling wordt het dan als gekkenwerk om überhaupt nog een redelijke dialoog te verwachten, ver voorbij aan de eenvoud en kleine dingen die in deze verduisterende chaos niet meer opgemerkt worden, het inhoudelijke waarin de verzoening of neutralisatie gevonden kan worden, psycho-dramatisch.

Wat bedoel je hier precies met vorm, in de zin van holografische projecties binnen tijd en ruimte? Of vorm in de manier waarop een en ander tot expressie wordt gebracht middels die gemanifesteerde projecties?

Het is wat inderdaad, laat ons hopen dat het niet louter projectie is, wat schokkend kan zijn. Geef zelf dan eens een definitie, dan is dat tenminste toch al duidelijk voor anderen, niet?

Over creativiteit en de flinterdunne grens dat de stoppen ook kunnen doorslaan, wat binnen een sterk dogmatische context heel anders kan geïnterpreteerd worden, met alle gevolgen van dien.

Hoe ga je dat beoordelen wanneer je nog nooit over iets ernstig hebt nagedacht binnen het kader van de verzoeningsleer? Wie middels een aantal voor iedereen beschikbare GGZ-technieken tragisch absurde systemen tot onderwerp van gedegen herstelonderzoek maakt, zal hierna beslist willen opmerken dat conform taalgebruik deze trend volgt waar geen doorkomen aan is. In deze zin wordt zowat elk doordacht of herstellend alternatief als onmogelijk realiseerbaar geacht, niet door het gemis aan informatie maar door het element van systeemovermacht waarover zelden dieper wordt nagedacht.

Hilariteit alom, als schuldenbergen het product zijn van het menselijke denken, dan zijn ze morgen weg door dat denken ook te gebruiken. Maar eerst moeten we nog proberen de schuldigen te vinden, zelfs wanneer we daar God voor de rechter moeten dagen, oneindig gaat het verder, gedonder, gedram, gelazer, geleuter, gemaal, gemekker, gemier, gemieter, gewauwel, gezaag, gezeik, gezeur, gezever, geklaag, geleuter, geleur en gezeur van jullie, en in eenvoud en kleine dingen werd het antwoord al gegeven. Jezus sprak: "Herken wat voor uw aangezicht is, en wat verborgen is voor u zal u duidelij

Hier is onze meester weer, tot je een vraag on topic stelt die voeling heeft met het leven van mensen, totaal gemis aan inlevingsvermogen.

Een klein kind van 7 dagen is nog onbevangen, nog niet opgezadeld met de bagage van de cultuur. Het speelt geen toneel en is zichzelf. Het heeft noch valse behoeften, noch bezit. Het kent verleden, noch toekomst en kent geen angsten, problemen of zorgen. Het leeft in het nu en is mannelijk noch vrouwelijk in gedrag. Het kent niet de gespletenheid en onechtheid van de volwassenen. Als je echt wil leven moet je dus worden als de kinderen.

Lukt het je niet zo goed? Het probleem is gekend, dat is het probleem niet. Tegen wie zeg je het, de centrale boodschap van Jezus van Nazareth was dat Gods nieuwe wereld op het punt stond aan te breken, hoe lang gaan ze het nog volhouden?

Zo gaat het met mensen die niet tot twee kunnen tellen, dan zie je precies wat er in werkelijkheid gebeurt. Aha-erlebnis betekent letterlijk aha-ervaring. Bij deze uitdrukking wordt verwezen naar het moment waarop men nieuwe inzichten verkrijgt. Een aha-erlebnis vindt vaak plaats op een moment dat er een oplossing is gevonden voor een probleem of op een moment dat iets opeens duidelijk wordt. Een aha-erlebnis vindt meestal onverwachts plaats en is vaak een klein detail van een groter geheel waardoor men opeens op andere inzichten komt. Bij een aha-erlebnis valt alles in één keer op z'n

Religie zonder smeersel, als losse flodders die enkel nog gebruikt worden om dat smeersel niet als fundament te zien en utopische gespletenheid te voeden, gefragmenteerd in zoveel strekkingen die zelfs God doen voorkomen als schizofreen, het is apart.

Wie middels een aantal voor iedereen beschikbare GGZ-technieken tragisch absurde systemen tot onderwerp van gedegen herstelonderzoek maakt, zal hierna beslist willen opmerken dat conform taalgebruik deze trend volgt waar geen doorkomen aan is. In deze zin wordt zowat elk doordacht of herstellend alternatief als onmogelijk realiseerbaar geacht, niet door het gemis aan informatie maar door het element van systeemovermacht waarover zelden dieper wordt nagedacht. De paradox wil echter dat oplossingen voor tragisch absurde systemen al even absurd lijken, de verwondering is dan ook groots dat net hi

In een mystieke ervaring is de hele werkelijkheid in één ogenblik opnieuw geordend.

Zelf-actualisatie refereert aan het ontwikkelingsproces in ons wat ons beweegt om volledig menselijk en volledig levend te worden. Om een volledig functionerend persoon te worden zoals Rogers zei. Om alles te worden wat we kunnen zijn, om voorbij de lagere instrumentele behoeften te bewegen naar de hogere Zijnsbehoeften, daar waar we onze unieke cadeaus en talenten ontdekken en uitdrukken. Het is het ervaren van topervaringen. Het gaat over leven voor de hogere behoeften, zoals schoonheid, orde, waarheid, liefde, expressie, bijdragen, uitmuntendheid, enz.

Een paradigmashift impliceert perioden van onzekerheid en kritische instabiliteit in de aanloop naar een ommekeer of doorstart naar een nieuwe periode, wat deze coronatijden in een heel ander daglicht stelt. Hoop slaat echter om in weerzin en voeling met het collectieve verdriet wanneer we naar de alternatieven kijken die we al eeuwen over het hoofd gezien hebben, maar ook geen begrip voor vinden, ondanks zo prominent en kristalhelder voor wie het aandacht schenkt, bijna ongeloofwaardig dat zoiets überhaupt kan.

Het soefisme kent 'verbluffende' overeenkomsten met het christendom, net zoals ze het fanatisme delen wellicht.

Jezus sprak: "Wee het vlees dat aan de ziel hangt, wee de ziel die aan het vlees hangt."

Geest kan ook zichzelf om de tuin leiden, of fundamentalisten baren.