Willempie

Maar die heeft helemaal niets met seculiere moraliteit te maken.

Nee, je geeft me slechts een zeer beperkt beeld van wat jij persoonlijk denkt, volkomen subjectief dus, en niet gehinderd door veel kennis van zaken.

Misschien moet je je eens gaan afvragen hoe, waarom en waar al die voorzieningen zijn ontstaan? Pas dan ga je ook begrijpen waarom er nu zoveel op bezuinigd wordt. Bovendien heeft moraal niet slechts met West-Europa van doen.

Waarom doen we dat dan niet? En die bestaat dus niet.

Betekent dit dan niet dat je aangewezen bent op denkers die niet in God geloven? Want dat is nu juist wat ik je de hele tijd probeer duidelijk te maken.

Zojuist begonnen in "Lof der Zotheid" van Erasmus. Werd wel eens tijd.

Dat beweer ik dan ook niet.

Laten we dan weer teruggaan naar het begin. Wat betekent moraal voor jou dan? Kennis?

Dat klopt. En zo kan ik ze alle drie tegenover elkaar zetten. Zoals: 1. Nietzsche met zijn "Übermensch" (alhoewel hij dit begrip niet invult waardoor er talloze boeken zijn geschreven over de vraag wat hij er mee eigenlijk mee bedoelde). 2. Levinas (God openbaart zich in het gelaat van de Ander en doet middels die Ander een beroep op mij.). Wie van de twee?

Dan begrijp je me niet goed. Ik probeerde alleen maar aan te geven dat een bepaalde groep filosofen geen consequenties verbindt aan hun denkwereld. M.a.w. het denken vereist geen handelen. De andere groep, die haar denkbeeld ontleedt aan de Bijbel, beseft dat weten ook handelen inhoudt.

Waarom zou jij kritiek willen hebben tegen mededienaren van Jezus? Tegen jouw eigen broeders? En dat schuld afschuiven moet je niet zo persoonlijk opvatten. Ik bedoel daarmee niet jou persoonlijk maar meer algemeen, mijzelf ingesloten. Lees i.p.v. je dan maar men.

Je kunt uit elke bewering een woord pikken en dan vragen wat er met dat woord wordt bedoeld. Daar ben ik niet tegen opgewassen.

Tegen deze discussietechniek delf ik het onderspit.

Er zijn veel mensen die nog denken dat het leven een feestje is. Ze hollen van het ene feest naar het andere. Die mensen hebben (nog) geen last van depressie. Anders gezegd: Depressiviteit duidt op een zekere diepgang.

Nee. Je mag overal je bedenkingen over hebben. Of dat goed is is weer een andere zaak.

Depressies worden vaak veroorzaakt door vermoeidheid of uitputting. Het zijn niet de slechtste mensen die hier mee te kampen hebben. Integendeel. De flierefluiters hebben er geen last van.

De schuld die we allemaal dragen omdat we zondigen.

Volgens mij niet. Ik denk dat het meer te maken heeft met waarover René Girard schrijft. Je probeert je schuld af te schuiven op anderen. Als je iemand kunt aanwijzen die in jouw ogen nog slechter is dan jijzelf ben jij immers zo slecht nog niet. Het is een vals spel.

Volgens mij is het een enorme prestatie om in deze tijd niet depressief te worden, tenzij het je allemaal niet interesseert natuurlijk.

Bonhoeffer loochende Jezus niet en was zelfs volkomen bereid zijn leven voor Hem te geven. Wat ik zo vreemd (en ook erg) vind is dat de kritiek op christelijke leiders altijd voortkomt uit eigen gelederen. Zelfs Billy Graham wordt alleen maar aangevallen door mensen die zichzelf christen noemen. Wat zou dat toch zijn? Angst voor valse leraren? Of iets anders? Wel iets om goed over na te denken, lijkt me.

In deze draad gaat het over moraal. Open gerust een nieuwe draad. Dan kunnen we er daar over verder praten en misschien geef ik je daar dan nog wel gelijk ook. Maar één ding kan ik je wel vertellen. Bonhoeffer was iemand die Jezus liefhad en zijn naasten ook. En dat is m.i. in wezen toch waarom het gaat.

Ik doel op de moraal van Heidegger. Hij gaf geen ene moer om zijn medemens. Alleen hijzelf was belangrijk. Dat kan. Maar ik zal nog een ander voorbeeld geven van het verschil tussen Heidegger en Bonhoeffer. Heidegger doceerde en schreef maar zijn denkwereld leidde niet tot handelen, behalve dan waar het zijn eigenbelang betrof. Bonhoeffer was bereid zijn leveren te offeren voor zijn morele opvattingen.

Een deerne in lokkend postuur van Maarten 't Hart. Veel verschillende onderwerpen. Humoristisch, kritisch, leerzaam, open en daardoor kwetsbaar.

Ik probeer altijd de taal van mijn gesprekspartner te spreken. Ik zal het je gemakkelijk maken. 1. Heidegger, de bewonderaar van Hitler. 2. Bonhoeffer, de verzetsheld die dat met zijn leven heeft moeten bekopen. Welke wordt het?

Snap wat je bedoelt. Komt waarschijnlijk omdat ik een gesprek probeer te voeren met een atheïst. Met medegelovigen spreek ik "de tale Kanaäns".