Robert Frans

Het moeilijkste van in het leger gaan, is dat je ook wordt uitgezonden naar oorlogen waar je eigenlijk geen rechtvaardigheid of heil in ziet. Dit probleem moet je niet onderschatten. Vind je de oorlog in Afghanistan rechtvaardig of niet? Je hebt niets te vinden of te willen in het leger. Als je opgeroepen wordt, dan pak je je spullen en je gaat. Dat blijft de moeilijkheid van het vak.

Aimé, wij hebben geen leger nodig die bepaalt wat rechtvaardig oorlogvoeren is. Daar hebben wij de Kerk voor en ons eigen geweten. Christus is de norm, niet welk leger ook.

Quote: [...]Dat is natuurlijk ook weer zo. Ergo: het lijkt mij eigenlijk juist niet meer dan normaal dat de moordenaar niet het vagevuur inhoefde. Hij bekeerde zich immers en ontving het doopsel van begeerte, om het wat plechtig te zeggen. En daar het doopsel je volmaakt reinigt van de erfzonde en alle tot dan toe begane zonden, valt er niets meer te reinigen als je in staat van genade blijft. En wat Cornelius van Wijck al zei: dat was de moordenaar zeker.

Natuurlijk kun je als christen het leger in, mits het leger zoveel mogelijk streeft naar rechtvaardige oorlogvoering, evenals de overheid die boven haar staat. Juist in het leger kun je deugden als dapperheid, opofferingsgezindheid, kameraadschap en vertrouwen oefenen. Als christen dien je ook hen te eren die voor je land en voor je vrijheid vochten en vechten. Wel kan het leger een beproeving zijn als je er teveel meegaat in de macho-cultuur aldaar, of als je in grimmige omstandigheden humaan moet blijven omgaan met bijvoorbeeld krijgsgevangenen. Ook moet je bereid zijn te sterven voor een

Quote: Op vrijdag 11 juni 2010 20:11:29 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Hij stierf vrij overduidelijk in staat van genade lijkt me, en ging dus niet naar het purgatorium. Jezus als biechtvader, en daarna alleen al door praktische omstandigheden niet meer tot veel zondes in staat, hoe genadevol wil je het hebben? Dat is natuurlijk ook weer zo.

Ursa, ik had begrepen dat de evolutietheorie niet over de oorsprong van het leven ging, maar enkel over de ontwikkeling ervan. De oorsprong van het leven is, zo begreep ik, weer een ander vakgebied. De evolutietheorie gaat er simpelweg vanuit dat het leven er ís, zonder iets over het ontstaan ervan te zeggen.

Geen idee, Morphogenesis, maar zou best kunnen. Nogmaals: alleen God weet wie er nu wel of niet in het vagevuur is. Het enige wat we omtrent het hiernamaals weten, is van een grote groep mensen die in elk geval in de hemel zijn.

Het kan betekenen dat hij inderdaad een bijzonder kort vagevuur hoefde te beleven, daar hij immers aan het kruis al gelouterd werd door het lijden. Het kan zelfs nog betekenen dat voor hem het lijden aan het kruis al voldoende vagevuur was (zoals je weet is de kruisdood bepaald geen zachte dood...). Hoe en wat weten we natuurlijk niet, maar we weten in elk geval wel dat er een vagevuur is. En wie er voor hoelang in moet, dat kunnen we niet zeggen. Dat is en blijft aan God.

Renaldo, dat doen wij christenen ook. Elke christelijke kerk(gemeenschap) doopt bekeerde volwassenen. Wee degene die een oprecht bekeerde volwassene het doopsel weigert. Alleen zijn er inderdaad ook kerkgemeenschappen die daarbij weigeren kinderen te dopen of de kinderdoop te erkennen. Dat er inderdaad ook christelijke groeperingen zijn die de sabbat vieren en zich aan de joodse wetten willen houden, dat is niet te ontkennen. Maar de grote meerderheid binnen het christendom doet dat niet. Mijn stelling is dus misschien wel iets te nuanceren, maar ook niet veel. De gemiddelde christen viert n

Het oude verbond is niet afgeschaft, maar vervuld en herzien in het nieuwe verbond. Zo vieren wij christenen niet de sabbat, maar de zondag, of elke belangrijke feestdag, als de "dag des Heren." Daarom verrichten wij op die dag geen zware arbeid (waar het douchen onmogelijk onder kan vallen) en gaan we naar de Mis of de eredienst. De sabbat is een geheel andere feestdag en wordt door de joden dan ook heel anders gevierd dan dat wij de zondag vieren.

En toch maakt het verschil in de geschiedschrijving, ook al blijft de ellende ellende. Vooral voor mensen die menen dat de jodenhaat van het nazisme zou zijn voortgekomen uit het christendom. Niet dus, beide verschrikkingen hadden geheel eigen motieven en ook werkwijzen.

De christelijke jodenhaat was toegespitst op het jodendom als religie. De nazistische jodenhaat was toegespitst op het jodendom als ras. Niet om daarmee ook maar iets goeds over dat artikel te zeggen, maar het verschil is subtiel doch nogal belangrijk.

Heel erg leuk allemaal, RaiN, maar vergeet niet dat vlees bereiden ook niet méér is dan het verder laten rotten van vlees. Klinkt niet erg smakelijk, maar dat is wel de essentie van koken of braden. Verschil alleen is dat het vlees verhit wordt, zodat voor ons schadelijke bacterieën gedood worden. Daarbij gaat hetgeen een dier eet via maag en darmen weer naar buiten en komt het volgens mij dus ook niet in het vlees zelf terecht. Technisch gezien komt het eten niet eens in het lichaam, maar neemt het lichaam enkel de bruikbare stoffen af, voordat het door de gang van bek naar achterste is ge

Ook een hartverzakking, vermoed ik. Niet zo vreemd ook; beide ritussen zijn in élk opzicht echt totaal anders dan welke protestantse eredienst ook. Zelfs bij de gemiddelde katholiek zullen beide ritussen bij een eerste deelname denk ik een gevoel van vervreemding opleveren, naast misschien het gevoel van schoonheid.

Ze zijn soms wel wat poëtisch ja, en figuratief. Wat kortweg inhoudt dat je ziet wat het voorstelt. Maar of ik ze hier zou willen inscannen, moet ik nog even overwegen. De nieuwe stijl moet ik sowieso eerst nog goed in de vingers krijgen; heb daar nog weinig echt goede tekeningen van. Ãls ik hier zou plaatsen, dan zal het nog wel de oude stijl zijn, dus uitsluitend oliepastel en het blad geheel gevuld.

Gaan we nu hetzelfde in de politiek doen als we in de kerkgemeenschappen al deden: splitsen in allerlei kleine christelijke partijtjes? Het christendom in Nederland zou toch veel beter gediend zijn met één algemene, orthodoxe christelijke partij, die vanuit enkele morele grondbeginselen het christelijke volk zou willen vertegenwoordigen. Waar zowel katholieken als protestanten terecht zouden kunnen. Maar goed, dat zit er blijkbaar weer niet in, zodat we alsnog weinig voeten in de aarde krijgen.

Hoe kom je op die fraaie gedachte dan?

Oei, de Goddelijke Liturgie moet wel het summun van pure schoonheid zijn, als ik de verhalen er over hoor en er afbeeldingen van zie. Bij mij redelijk in de buurt is er ook zo'n orthodox kerkje, die de Liturgie ook in het Nederlands opdraagt. Wil het toch eens een keer bijwonen ja. Protestanten zullen er echter een hartverzakking krijgen.

Zelf teken ik op dit moment nog weleens. Met oliepastel voor de zwarte lijnen en kleurpotlood voor de kleuren, op staande A4-formaat. Eerder gebruikte ik enkel oliepastel, maar kleurpotlood is goedkoper, eenvoudiger in gebruik en geeft ook mooie resultaten bij goed gebruik. Als kind tekende ik ontzettend veel, vooral met stift en lag mijn kamer bezaaid met tekeningen. Na een lange tijd nauwelijks tot niet getekend te hebben behalve dan op school, is het nu dus in mindere mate terug en bewaar ik de tekeningen in een fatsoenlijke map.

Simpel, Bittersweet, zij lezen de Schrift weer anders. Daarbij doet ook lang niet elke user hier dat.

(Ultra-)Orthodoxe Joden zien het huidige Israël dan ook niet als vervulling van de bijbelse profetieën. Het is maar dat je het even weet.

Misschien, maar dat mag je schijnbaar niet zo zeggen. Want dan zou de homo minderwaardig zijn of zo. Terwijl er zoveel mensen met een afwijking zijn in hoofd, schouders, knie of teen en waarmee je toch ook prima een borreltje kunt drinken en die we toch ook gewoon als volwaardig mens beschouwen. Maar ik had ooit begrepen dat het nog steeds niet helemaal keihard duidelijk is waar homoseksualiteit door ontstaat. Zelf geloof ik dat het een ongeordendheid is in de schepping. Overigens ken ik ook mensen die mijn dicht nabij staan, die homo zijn en zelfs met elkander voor de wet getrouwd. Tegen he

Bij trots ben je erg blij dat je iets goeds gedaan of gezegd hebt en klop je jezelf op de borst. Dat is voornamelijk ijdelheid. Bij hoogmoed echter vind je het niet meer dan vanzelfsprekend dat je iets goeds gedaan of gezegd hebt en neem je jezelf als maatstaf bij het beoordelen van wat goed en slecht is. Een trots iemand kan nog genieten van applaus. Een hoogmoedig zegt daarboven te staan en vindt het niet meer dan normaal dat men zijn goedheid erkent. Ook kun je trots op iemand ánders zijn. Je kunt bijvoorbeeld trots op je zoon zijn als hij met een goed rapport thuiskomt, of zijn eerste d

Wie het Offer uitsluitend juridisch bekijkt, zal er uiteindelijk ook niet uitkomen nee. Wie echter erkent dat het Offer Gods ultieme zelfgave aan ons is en zo dé kern van welke liefde ook, en verder erkent dat het wezen van het Offer een mysterie is en blijft, die zal met het hart op mystiek niveau begrijpen waar het verstand met al haar ratio niet bij kan komen.